"Maupo ka, hija," imik ng abogado matapos kong pumasok sa office nito. Sinamantala ko na ang libreng oras para makipagkita rito.
"Ano po pala ang kailangan ninyo at ipinatawag ninyo ako, Mr.—"
"Cruz. You can call me Mr. Cruz, hija. Regarding your question, I want to talk to you about the assets your late father gave to you. Nakasaad sa kaniyang last will na ikaw ang nag-iisang tagapagmana ng mga ito."
Napaawang ang bibig ko. Ito na ba ang sagot sa paghihirap namin ni Nanay? Kapag naibigay na sa akin ang mana na binabanggit ni Mr. Cruz, hindi na kakailanganing magtrabaho ng nanay ko. Hindi na niya kakailanganing makipagsapalaran sa ibang bansa. At higit sa lahat, hindi na siya aabusuhin pa ng kung sino-sino.
"Ang kailangan ko lamang ay ang pirma mo kapag 18 years old ka na."
"Paano po ang kapatid ko? At si Tita Divine?" taka kong tanong. Alam kong hindi papayag ang mga iyon sa ganiton
"SAAN ka galing, Rose?" tanong ni Tita Divine sa akin, oras na makita niya ako sa pintuan.Natigilan ako, hindi inaasahan ang tanong na iyon. "May inasikaso lang, Tita."Tumango-tango si Tita at saka tiningnan ako mula ulo hanggang paa. Napalunok na lamang ako sa paraan niya ng pagtingin sa akin. Akala ko ay may sasabihin pa siya pero tinalikuran lang niya ako saka siya dumiretso sa kusina. Nakahinga ako nang maluwag sa hindi ko rin malamang dahilan.Nakasalubong ko sa daan si Sheena pero ako na ang umiwas. Pagod na ako sa taong iyon. Tama na ang katarantaduhang ginawa nila ni Onyx sa akin. Hindi ko siya inaway, respeto na lang sa pagiging magkapatid namin. Pero hindi ibig sabihin niyon ay hindi ako galit. Galit na galit ako sa kanilang dalawa.Ngumisi si Sheena sa akin na lalong nagpakulo ng dugo ko. Alam na alam niya talaga kung paano ako inisin.Lalampasan ko na sana siya pero hinawakan niya ang braso ko dahilan par
"HA!" Hingal akong napabangon sa pagkakahiga. Napalingon ako sa katabi ko at naluha nang makita roon si Nanay."Binabangungot ka, Rose." Hinaplos nito ang ulo ko habang yakap namin ang isa't isa.Hindi ako makatigil pag-iyak. Pakiramdam ko ay totoong-totoo ang panaginip na iyon."Shh... tahan na. Panaginip lang iyon.""A-Akala ko, 'Nay, totoong patay na kayo."Bumuntonghininga ang kayakap ko. "Buhay ako, Rose. Buhay na buhay ako kaya tumahan ka na diyan, okay?"Tumango ako nang maraming beses habang pinupunasan ang mga luha. Ilang beses akong huminga ng malalim para pakalmahin ang nagwawalang puso. Parang totoong-totoo ang panaginip kong 'yun. Hindi ko talaga kakayanin, hinding-hindi.Pinainom akong tubig ni Nanay at saka bahagyang hinagod ang likuran. Ilang segundo rin ay nagbalik na sa normal na bilis ang tibok ng puso ko."Gusto mo bang sumama papuntang resort? Mamaya-maya ay aalis na sila Sheena at Divine."Umiling a
ISANG puting liwanag ang nagpasilaw sa akin kaya't agad akong napatakip sa mga mata ko. Ilang minuto ang itinagal bago nawala ang liwanag na iyon. Nang oras na nawala iyon ay iminulat ko rin agad ang aking mga mata. Kung sobrang liwanag kanina, ngayon naman ay sobrang dilim.Kinusot-kusot ko pa ang mga mata ko. Wala. Wala akong pakiramdam. Kinurot ko ang pisngi ko. Talagang wala akong nararamdaman.Lito akong nagpalinga-linga. Nang ihakbang ko ang mga paa ko ay nagulat ako sa bahagyang pagliwanag. Hindi man ganoon kaliwanag ay sapat na upang mapagmasdan ko ang kinaroroonan ko. Bahagya pa akong natigilan nang mapansing narito ako sa kwarto ko.Tumulo ang pawis sa aking sintido. Nanlaki pa ang mga mata ko nang mapansin ang mga nakataas kong braso sa ere na animo'y sumusuko sa isang pulis. Agad akong napatingin sa paligid. Parang nangyari na ito!Dumagundong ang dibdib ko nang iharap ko ang mukha ko. Iyong la
"WHAT? You're going pa rin kahit hindi ka nila pinayagan?!" gulat na tanong sa akin ni Karen sa kabilang linya. My eardrums almost bursted with that question. I am talking to her on my phone while I'm busy fixing my things on my bag. Lahat ng posibleng kakailanganin ko, inilagay ko sa malaking maleta. "Tss. I'm old enough, Karen. Hindi na kailangan pang lahat ng kilos ko ay ipapaalam ko sa kanila." "That's not just a simple decision. You're going out of the country and you're not telling your own family about it?!" "I literally told them about it, Karen. Kaso nga hindi sila pabor sa idea na iyon." Narinig ko ang pagbuntonghininga ni Karen sa kabilang linya. "Oo nga naman, sinabi mo, pero the fact na hindi sila pumayag and you're still going to do it..."
"WHERE would I begin? Ang dami-daming places na lumalabas dito sa search engine yet wala pa rin akong mapili," I whispered to myself. "Anong sinasabi mo diyan?" Napairap ako nang marinig ang boses ng lalaking nakabangga sa akin kanina. Nagsuot na lang ako ng blazer para takpan ang namantsahan ng coffee niya. "Why are you even here with me, Mr. Coffee?" "Pft. Mr. Coffee?" Hindi na napigilang matawa ng lalaki matapos itanong iyon. What's even funny with that? Hindi ako magaling tumanda ng mga names kaya codes na lang tinatandaan ko. He's not even that important to live in my head rent free."What's so funny?" I rolled my eyes."Wala. At saka may hinihintay ako. Huwag kang mag-
NATULALA ako matapos akong yakapin nitong Hyacinth. Huli na rin nang mapagtanto kong tumutulo na ang luha ko. Agad akong napabitaw sa yakap nito at saka nanlalaki ang mga matang pinunasan ang mga luha ko. What the eff is happening to me?"What are you doing?" salubong ang mga kilay kong tanong sa babae. Ngunit imbes na lumayo ay muli ako nitong niyakap. Agad ko itong inalis sa akin."Rose, bakit nagagalit ka sa nanay mo?" tanong ni Onyx. Naguguluhan ang hitsura nito habang nakahawak sa dalawang balikat ni Hyacinth na bahagya kong naitulak.Natataranta naman akong napaiwas ng tingin. "Nabigla lang ako sa ginawa ni Mommy. E-Ewan ko, hindi lang kasi ako sanay sa pagiging touchy ng mga kakilala ko. I'm not a fan of physical stuff." I smiled awkwardly. Halos pagpawisan ako makabuo lang ng kahit walang kwentang rason para sa pagkagulat ko."Mommy? Hindi mo tinatawag na Mommy si Tita Hyacinth. Nanay ang tawag mo sa kaniya." Napakunot ang noo ni Onyx. Base sa hit
NANLALAKI ang mga mata kong sinundan ng tingin ang pagpasok ni Divine sa mansion. Napakapit ako sa chest ko dahil sa mabilis na pagtibok ng puso ko. Gosh, sana hindi niya narinig ang pag-uusap namin ni Dad."I need to get my things na," I whispered to myself. Naglakad na ako papunta sa gate ngunit agad akong napahinto nang may marinig na pagtawag."Rose!"Oh, so nandito na si Rose? Tumingin ako sa kanan at kaliwa ko maging sa harapan. Nasaan si Rose?"Rose!"Wala naman si Rose. Sino ang tinatawag? Then it hit me. The eff! Ako nga pala si Rose ngayon dito. Nagpapanggap ako ngayong si Rose. Stupid, Alesia. You are so stupid talaga. "Y-Yes?" pagsagot ko nang humarap sa tumatawag."Where are you going?" tanong ni Onyx.Natataranta akong napaiwas ng tingin. Bakit ba niya kailangang umeksena ngayon? May pupuntahan ako, e. At hindi niya pwedeng malaman kung saan. Baka makita niya iyong bag ko na may
NANLAKI ang mga mata ko nang marinig ang boses ni Onyx. Natataranta akong napalingon sa likuran ko. What is he doing here?!"Rose? Ikaw si Rose?" tanong ni Mr. Coffee habang litong-litong palipat-lipat ang tingin sa amin ni Onyx. What the eff is happening?!"Oo, siya si Rose. At ikaw, anong ginagawa mo rito't bakit mo kinakausap ang girlfriend ko?" si Onyx."Hindi siya si Rose. She's Alesia. Baka naman nagkakamali ka lang."Napakagat ako ng labi habang palipat-lipat ng tingin sa kanilang dalawa. What am I going to do? Hindi ko na alam ang gagawin ko sa mga nangyayari. The eff! Think fast, Alesia! Ano ang dapat mong gawin ngayon?!"Anong Alesia ang sinasabi mo? Siya si Rose, kasama ko siya sa mansion kanina at hindi ako pwedeng magkamali. That's my girlfriend. Baka naman ikaw ang nagkakamali." Medyo tumaas na ang tono ni Onyx kaya I became alerted. Don't fight, please."Siya nga si Alesia. May kinukuha siya