Library
Maghanap
Home / Romance / Refusing to be Owned / Chapter 7: EYES IN SHADE OF GREEN

Share

Chapter 7: EYES IN SHADE OF GREEN

Author: J. Stein
last update Huling Na-update: 2023-11-22 21:25:56

I blinked off raindrops as I continued my steps inside Paradis. Its familiar neon lights bringing the word PARADIS alive is stationed just ln top of the entrance.

Paradis is the biggest club here in Noirville which serves as an oasis for the people who loves the night more than the day.

And Oliver, as its owner, is one of the prominent figures of the city.

Pumasok ako sa loob ng club at nakitang may isang lalaking naka bkack suit and tie ang kumakausap kay Kian. Parang may kung ano silang hindi mapagkasunduan.

I paid no attention to them and headed to the stairs that lead to Oliver's office. Nagulat nalang ako ng makabangga ako into a hard something. Pagtingin ko ay isa pala itong lalaki.

I wasn't able to recover my balance on time at nung matutumba na ako ay hinigit ako ng lalaki paharap sa dibdib niya.

With my 5'6 frame, I felt him tower over me. Inangat ko ang ulo upang tingnan siya at sinalubong ako ng kulay luntiang mga mata.

His eyes reminded me the color of a deep green forest
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Pinakabagong kabanata

  • Refusing to be Owned   Chapter 19: Lanterns

    "Zeke, saan mo ba ako balak dalhin?" Sigaw ko sa lalaki ng umakyat kami sa isang burol. Ngayon ko lamang napansing malayo na pala ang narating namin mula sa highway.Tumigil ito sa paglalakad at binitawan ang kamay kong hawak-hawak nito simula pa kanina. "Look . . .“ Tumingin ako sa direksyong tinitingnan niya at napagtantong maraming mga tao ang naroon sa burol. May iba pang burol sa katabi nito ngunit ang kinatatayuan namin ngayon ang pinakamalaki at pinakamataas.Sa likod namin, matatanaw ang kabuoan ng Noirville. Nagmukhang mga umiilaw na laruan ang mga matatayog na gusali ng siyudad mula sa kinatatayuan namin.And when I looked at the view laid in front of us, my mouth parted in shock. Malilim ang mga ilaw pero sapat na iyon upang makilala ko ang lugar na tinatanaw namin.The land of Westaria — my homeland. Kahit makapal ang kagubatang pumapagitna sa amin ay maaaninag parin ang ilaw na nanggagaling sa sa isang siyudad ng Westaria na pinakamalapit sa border.I felt my eyes burn.

  • Refusing to be Owned   Chapter 18: Where Are We Going?

    "Hello sa inyong lahat!" Magiliw kong bati sa mga staff ng Devereux mansion. Pangalawang araw na itong dito ako nag almusal. Ngayon ay ipinakilala ako ni Zeke sa kanilang mga katulong at mga guards na bumabantay sa kanilang mansyon. Ang mga ito's naka hilera paharap sa akin at maaliwalas ang mga mukhang bumati sa akin ng sabay-sabay. They were all wearing a black uniform. So it's easy to tell that they're working for a one person or family. Ang mga gwardiya ay nakasuot ng itim na coat at may puting panloob. Ang mga katulong naman ay nakasuot ng itim na trousers at white polo na naka tuck-in sa kanilang bewang. Ang kanilang mga buhok at malinis at maayos na nakatali sa isang bun. Ni wala akong makitang isang hibla ng buhok na kumawala sa pagkakatali at sumasayaw sa kanilang mukha. They were all looking prim and proper. Napansin ko ang paglapit ng isang babae mula sa linya sa akin. She might be in her late forties. There are some fine lines visible on her face, but her blue eyes sti

  • Refusing to be Owned   Chapter 17: Truth and Lies

    Namamanas na puwet ko mula sa kinauupuan ko ngayon. I can't seem to focus on what Nile Devereux is saying—my future father-in-law— amidst our breakfast. Yes, nandito ako ngayon sa bahay nila dahil inimbitahan ako ng mag ama na mag almusal kasama sila, and also to "know me more"—that's what Zeke's father said. "Zeke was quite a troublemaker when he was a kid, he once fell off from a tree that he climbed with his cousins kahit na hindi naman siya marunong umakyat ng puno." Nile let out a chuckle na sinagot ko naman ng isang nag aalangang ngiti pero hindi ko inangat ang paningin mula sa steak na hinihiwa ko sa aking plato. "Umuwi siyang may mga gasgas at may punit na short" Napalakas ang tawa ng ama. "Dad, don't embarrass me to my future wife." Pagpigil ni Zeke sa ama. I glanced at them, his dad still laughing while Zeke is looking at him with annoyance in his face. Ibinalik ko ang tingin sa pagkaing nakaharao sa akin at kinuha ang tinidor upang isubo ang piraso ng karneng itinuso

  • Refusing to be Owned   Chapter 16: New Identity

    "Dad," humarap si Zeke sa ama, "wag ka ng magtanong, baka magbago pa ang isip." He warned his dad as if I'm not in front of them. Nilunok ko ang namumuong tawa sa lalamunan ko at pinilit ibalik sa seryoso ang aking mukha. Tumikhim ang ama ni Zeke."I know that Zeke doesn't have a very good reputation in terms of having a woman," tumingin itong muli sa akin, "but knowing that he's willing to settle down puts me in ease."Inosente akong ngumiti sa kanya at tumingin kay Zeke."So...how did you two meet?" Dumagundong ang tanong ng ama ni Zeke sa tainga ko. Biglang binalot ng kaba ang dibdib ko."We met at Paradis." Maagap at maikling tugon ni Zeke. "We met there one night, we were both drinking and..." malokong ngumiti si Zeke, ngiting nagbabadya na may hindi ito kanais-nais na sasabihin. He's taunting me and he finds pleasure in doing that."And we talked for a while, napagtanto namin na aligned pala ang mga interest namin sa buhay and before leaving, he asked for my number. We were in

  • Refusing to be Owned   Chapter 15: Are You Sure?

    "D-deal", nangangatal kong salita na nagpalingon sa ulo ni Zeke na sinusundan pa rin ng tingin ang paalis nang si Oliver.His green eyes widened as he looked at me. Hindi na niya kailangan pang magsalita at magtanong dahil kitang kita ko na sa mga mata niya ang hindi makapaniwalang ekspresiyon sa sinabi ko."Fine, p–payag na ako sa kasunduan mo." Inulit ko ang nais kong sabihin sa kanya ngunit parang hindi yata siya natuwa rito at nakita ko ang bahagyang pagtaas ng kaniyang kilay. "Aren't you satisfied?", tanong ko sa kanya nang hindi pa ito nagsalita, "Isn't this what you want?"He took steps to near me and gave me a look as if deciphering every inch of me. I stood still, waiting for our faces to come close."Why the sudden change of heart?" A grin worked on his lips and his emerald eyes sparkled under the sun's rays."Tell me, which sane person will let the chance to get a hundred million Solaries slip away?" Iniangat ko ang tingin sa kanya, I didn't looked away. Dapat niyang maram

  • Refusing to be Owned   Chapter 14: New Mission

    "Asteria!"Umalingawngaw ang boses ng isang lalaki sa aking pandinig ngunit hindi ko ito binigyan ng pansin. Nanghihina at nanlulumo ang katawan ko sa eksenang nakatambad sa akin. Duguan at wala ng buhay, mga katawan ng aming kapwa sundalo na nawalan ng buhay matapos magkaroon ng sneak attack ang military forces ng Estria sa kampo na min na naka base malapit sa border. I felt suffocation creeping and swallowing my chest making my breathing rough and painful. From the distance, I could hear the roaring sounds of gunfires, bombings, panicked screams of soldiers, and the desperate cries of my fellow countrymen.I was pulled out of my reverie nang maramdaman ko ang mabigat at mahigpit na hawak ng dalawang kamay sa aking balikat. "Asteria! Pull yourself together!" He sounded angry but I saw concern when I looked into his murky eyes."Oliver..." Mahina kong bulong"Stop daydreaming Asteria!" He shouted at my face, masyadong malakas na parang nabingi ako. "Pick up your gear and gun," his v

Higit pang Kabanata

Maaari mong magustuhan

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status