Dahil sa hindi na niya nagugustuhan ang pakiramdam, bumangon ang binata at agad naligo, pagkatapos ay lumabas siya ng kanyang silid at nagtungo sa condominium na pag-aari niya kung saan pansamantalang nag-iistay si Elise.
Pagdating niya sa condominium, inaasahan na niya na wala ang maid. Nakatiwala siya sa lugar dahil madalas ay maaga itong namamalengke para makakuha ng sariwang karne at isda. Tahimik ang buong kabahayan at halos patay ang mga ilaw.Dahan-dahan, nagtungo si Kevin sa silid ng hipag niya. Matapos kasi ang tensyon sa kanila ni Elise ng gabing iyon, dalawang araw siyang hindi nagpakita dito. Bukod sa naging abala rin siya sa mga papel sa opisina,medyo sinadya rin ni Kevin na iwasan muna angmagpakita dahil hirap pa siyang sagutin ang mga tanong ni Elise sa kanya. Kailangan pa niyang bantayan ang kilos ni Kenzo.
Ang mga papeles na alam niyang hinahanap ng mag-ina ay inilagay na ni Kevin sa safety. Inutos niya sa isang abogado na siya mismo ang nag-hire na ilagay ito sa safe box sa isang bangko upang hindi na pag-interesan pa ng mag-ina. May mga plano kasi sa isip si Kevin at gusto sana niyang wala nang makakita pa ng last will and testament ng lola niya na kopya lamang niya.
Dahan-dahan binuksan ni Kevin ang pinto para lamang magulantang sa nakita. Wala si Elise doon. Bakante ang kama. Ipinagtaka ni Kevin kung bakit maagang nagising ang dalaga. Kaya dahan-dahan siyang pumasok at umupo sa sofa saka hinintay ang dalaga na iniisip niyang baka nasa banyo pa. Ngunit lumipas na ang halos kalahating oras ay walang Elisse na lumalabas sa banyo. Noon lamang napansin ni Kevin na patay ang ilaw ng banyo.
"Elise No...! hueag naman sana." dalangin ni Kevin. Biglang sinaklot ng takot ang dibdib ng binata. Agad siyang tumayo at mabilis na humakbang patungo sa banyo.
Pagbukas niya, tumambad sa kanya ang malamig at preskong hangin mula doon. Walang tao sa banyo at halata ring walang gumamit dahil tuyo pa ang tiles. Lalong lumakas ang dagundong ng dibdib ni Kevin kaya't napatakbo siya at napalabas ng silid. Inikot niya ang sala hanggang kusina, ngunit wala pa rin doon si Elise.
Kinuha niya agad ang kanyang cellphone at tinawagan ang numero ng katulong na kasama ni Elise sa bahay na iyon.
"Kasama mo ba ang Senyorita Elise mo?" tanong agad ni Kevin."Ay, siya Sir, wala ho. Maaga ho siyang natulog kagabi eh, hindi ho siya kumain. Maaga ho akong umalis Sir, ala-otso kailangan kong mahabol at gusto kong makabili ng sariwang alamang at alimasag. Bakit ho Sir? Eh wala ho ba siya?" tanong nito.
"Wala. Wala siya sa silid niya. Wala rin siya sa C.R. Hindi ba siya nagpaalam sa'yo kung may pupuntahan? O baka may bibilhin saglit?" usisa ni Kevin.
"Ay wala ho Sir, ayun naman ho ay hindi nag-aalis mula nung napunta riyan. Eh sige ho Sir, ako'y pabalik naman ah. Ay titingnan ko ho kung baka nandito sa mga convenience store at baka nga may binili," sagot ng katulong.
Ibinaba na ni Kevin ang telepono at naisip na imposible nga na bumabang mag-isa si Elisse. Unang-una, hindi gawain ng dalaga, hindi gawain ng hipag niya, ang gumala. Mula nga ng dumating ito sa condo niya ay hindi pa ito lumabas. Alam din kasi niya na umiiwas si Elisse na may makakita sa kanila. Dumagundong ang kaba sa dibdib ni Kevin. Lalo niya nang naalala ang mga huling salita nito.
"Hindi kaya...? Tama kaya ang sumasagi sa isip niya kanina pa? Oh, No! No, Elise dont do this, sabi ni Kevin "Hindi kaya tuluyang umalis sa bahay ko si Elisse? Umalis ka nga ba Elise?" tanong ni Kevin habang kausap ang sarili.
Ang maasip ang mga iyon ay biglang parang binayo ang dibsib ng binata, agad na tumakbo si Kevin sa loob ng silid ni Elisse saka binuksan ang closet. At doon napagtanto ng binata na tama ang huling hula niya. Wala na nga ang ilang pirasong damit doon ni Elise, Tanging damit na bagong bili ang naiwan. Maging ang bag nito na pinaglagyan ng damit noong umalis ito sa bahay ng mga Madrigal ay wala na rin doon.
Sinaklot ng takot si Kevin, at hindi na nag-aksaya pa ng oras, tumakbo na palabas ng kanyang condominium at sumakay sa kanyang sasakyan. Habang hindi tinitigilan i-dial ang telepono ni Elise, ngunit nagri-ring lamang ang telepono ng kanyang hipag. Halos nag-triple ang kaba ni Kevin. Na-gi guilty siya dahil baka kaya umalis si Elise ay dahil hindi siya pumapayag sa kondisyon nito.Naipit si Kevin sa napakahirap na sitwasyon. Kapag kasi pinagbigyan niya ang kahilingan ng dalaga, ay mas malaking iskandalo ang kalalabasan nito at lalong mahihirapan ang lahat. Pero sa puso naman ni Kevin, ay hindi niya kayang mawala ang kanyang hipag.
Naisip ni Kevin, kung nakita pa ng kanyang katiwala si Elise na maagang natulog kagabi, ang ibig sabihin nito, kung saka-sakali ngang umalis si Elise sa bahay na iyon ay ginawa ito ng hipag niya kaninang umaga. Alam ni Kevin na inilock ang gate sa hatinggabi kaya malamang talaga pumuslit si Elise pag-alis ng katulong at kung ganun nga ang mangyari, malamang ay hindi pa nakakalayo ang hipag. Tiningnan ni Kevin ang kanyang relo, saka paharurot na nagmaneho. Binaybay ni Kevin ang kahabaan ng street na iyon. Ang kanyang condominium ay nasa gitna ng isang commercial area kung kaya't mahaba tiyak ang lalakarin ni Elise bago ito makarating sa pinaka main road. Walang source of transportation sa loob kundi ang magtaxi at kung meron kang sariling sasakyan. Ang pagkakaalam ni Kevin ay walang laman ang ATM ni Elisse at mula rin naman ang kinupkop niyang hipag ay hindi rin naman ito humingi ng kahit na ano sa kanya. Kaya ang alam ni Kevin, walang-wala si Elisse ng mga sandaling iyon. Mabagal lang ang naging pagmamaneho na ni Kevin upang walang spot na lumagpas sa paningin niya. Bawat tindahan, restaurant o coffee shop ay tinitingnan niya. Maging ang mga sulok-sulok o mga eskinita, pati na nga ang mga building ay tinitingnan na rin niya kung may lumabas o may pumasok na kahit kamukha man lamang ng hipag niya.Nakakapagod, nakakahingal, lalo na at kailangan ni Kevin bumaba ng sasakyan kapag may nakikitang babaeng mahaba ang buhok, balingkinitan ng katawan, at mabagal maglakad. Tumatakbo si Kevin para sundan ito, ngunit nadidismaya lamang ang binata dahil pag humarap ay hindi ito si Elisse.
"Elise, oh my god, nasaan ka? where did you go? Please come back. Please don't do this. Please magpakita ka sakin Elisse," dasal ni Kevin. Para bang biglang nawalan ng lakas si Kevin. Parang nanghina ang mga tuhod niya at gusto na lang niyang bumalik sa kotse.Pero hindi pa siya nakakalayo, may nakita siyang babae sa kabilang kalsada. Nakaputi ito at nakayuko, tila may sakit. Mabagal ang lakad nito at parang hirap na hirap. Hindi niya makita ang mukha dahil may nakasuklob na malaking panyo sa ulo nito. Pero nagsimula nang kaba ang dibdib niya. Parang may kakaiba siyang nararamdaman. Lalo na nang makita niya ang buhok ng babae. Kasing haba at kasing kulay ng buhok ni Elise.
Napasandal ang babae sa poste at hinawakan ang tiyan niya. Pagkatapos ay hinawi niya ang panyo sa ulo niya at pinunasan ang mukha niya. Nang makita ni Kevin ang mukha ng babae, halos tumigil ang mundo niya."Mr. De Castro kung tama man po ang hinala ninyo. Hihingi po ako ng permiso sa inyo na ipagpapatuloy ko ang lahat ng pagiimbestiga ninyo sa bagay na ito." sabi ni Kevin. "Wala pong problem, iyon di naman talaga ang hihilingin ko. Hindi ganun kayaman ang pamilya ko kaya limited lamang din ang resourses ko plus, saka malakas din ang kutob mo na hindi namin anak ang nawawala kaya hindi na din namin ipinush pa." sabi ng lalaki. "Ah, Mrs. Madrigal, makikiusap po kami kung papayagan ninyo sana na maipahukay ang anao nyo para makakuha oami ng DNA sample para pi sana malan kjng ta ang mga hinala ko.At kung halimbawa po nang match, ibigay nyo pos sana sa mai. ang bangkay para maipalipat sa moseliyo ng aming pamilya. Nagkatinginan sina Elise at Kevin, tumango-tango si Elise at nagkaroon ng kislap ang mga mata nito na matagal na nawala ng ilang buwan. "Walang problema Mr. and Mrs. De Castro, pero hihilingin sana namin na gawin itong pribado.Hindi ko nais na magleak ang kahit ano tungkol sa p
"Madam, nandito na po sila!" sabi ng matandang maid. Lumingon ang mag asawang nakaupo sa rattan na sofa. "Mrs. Madrigal? Ikaw nga, ikaw yung babaeng nasa kabilang kama na kasabay ko sa emergency room." sabi ng babae nadatnan nila, maputla ito at parang may sakit, malalim ang mga mata nito na parang maraming gabi ng walang tulog. Hindi nalalayo Ng hitsura nito kay Elise, mas magada nga lamang si Elise. "Magandang araw, galing kami sa presinto Dos, at itinuro kami dito ni Po2 Salvador. Ang sabi niya ay hinahanap nyo ang babaeng kasabay manganak ng asawa nyo." "Good morning din, Ako si Mr. Benny De Castro at ito ang asawa kong si Analyn. Mabuti naman at napasyal kayo sa prisinto. Alam nyo kase noong nawala ang anak ko, inilabas ko agad at ipinalipat agad ng Mama ang asawa ko sa maayos na hospital naghihisterikal na kase si Analyn nung time na iyon.Then bumalik ako sa hospital na iyon para ireklamo na sila may kasama na akong abogado noon. Hindi sila pwedeng makaligtas ng ganun ganun
Kinabukasan, naghanda sina Kevin at Elise para pumunta sa isang maliit at lumang ospital kung saan dinala si Elise ng isang estranghero noon. Habang nagpapagaling noon si Elise, napag-usapan na nila ang mga nangyari at kung paano napunta si Elise sa maliit na ospital, at kung natatandaan na ni Elise ang mukha ng lalaki o kung pamilyar ba ito sa kanya para sana mabigyan ni Kevin ng konting pasasalamat. Ngunit walang matandaan si Elise nang tanungin siya. "Hindi siya pamilyar sa akin, Kevin, saka halos hindi ko matandaan kahit anong detalye tungkol doon. Pati nga kung saan napunta ang bag ko at cellphone ko, hindi ko rin maalala. Sobrang sakit kasi talaga ng tiyan ko. Kaya nang inakay ako ng lalaki na iyon at dinala sa ospital, hindi ko na inusisa pa. Hindi ko nga naibalik ang binayad niya sa taxi," kuwento ni Elise noon. Magpapark sana sina Kevin sa harap ng clinic nang makita nilang may kulay dilaw na tape na nakaharang sa buong paligid ng ospital at nakalagay ang signboard na 'No
Pero ang bangungot na iyon ni Elise ay nagpatuloy at parang lalo itong nalugmok sa depression. Bukod pa roon ay parang unti unting nagkakaroon na din nang panic attack si Elise at kahit palabas lamang sa television na tungkoo sa baby ay napagkakamalan na nitong sitwasyun niya. Ang ikinatakot ni Kevin ay ang isang pangyayari nang umuwi siya ng maaga isang hapon. "Elise....Elise....Aray stop it! stop. Ano ba? let me go! Wala akong alam sa sinasabi mo." pasigaw na sabi ni Kenzo sabay malakas na hinablot ang kamay ni Elise na nakahawak sa damit niya at itinulak ang asawa kaya bumagsak sa lupa si Elise. Nasaktan si Elise. "Have you gone crazy? yan ang napapala mo kakakulong mo sa silid mo. Pabaya ka kasing ina kaya namatay ang anak mo. Deserve mo yan tama yan kasalanan mo yan." sabi ni Kenzo. Saktong iyon ang narinig ni Kevin ng papasok na siya ng pinto. Umakyat sa utak ni Kevin ang galit sa kapatid, sinugod niya si Kenzo at isang malakas na bigwas ang binigay niya dito, tumama iyon sa
"Ang balita ko sir, nagaway saka si Senyorito Kevin kaya nag alsa balutan."sabi pa ng katulong."Kelan pa? hindi pa rin ba sinusundo ni Kenzo, himala?""Senyorito, hindi ko alam kong tama ang pagkakaintindi ko ha pero parang narinig ko sa usapan nila sa telepono noong isang linggo lang, na nasa ibang bansa ang linta at nanganak na ata kasabay ni Senyorita Elise, kase narinig ko kase si Senyorito na kausap si Soffie at pinapagalitan. Ang sabi ni senyorito Kenzo ay,"Anong ginagawa ng maid mo dyan? Bantayan kamong maige ang bata wala pang apat na buwan yan?. Ano hindi ba niya kaya mag isa? Sige, bukod sa katulong nyo dyan magha hire ako ng Yaya para hindi napapabayaan ang anak ko" ganun ang narinig kong sabi ni Senyorito.""Ah ganun ba?" kunwari ay walang interes na sabi ni Kevin. Ngunit napakunot ang noo ng binata,"Something is going on." sabi pa niya."Jovelyn, hindi na ako mag almusal may maaga akong meeting. Ang senyorita ninyo dalhan nyo ng pagkain, tiyagaan nyo lang hanggang sa
"Ano, anong ibig mong sabihin Kenzo?Anong plano mo ha?" hindi maipinta ang mukha ni Soffie ng sandaling iyon. "Huwag kang magalala gagamitin ko ang pagkawala ng bata, ang depression niya para palabasing apektado na din ang behavior at isip niya, at hindi na nagagampanan ang pagiging asawa sa akin, ganun din ay gagamitin ko iyon para makuha ang simpatya ng board." sabi ni Kenzo. Kailangang makumbinsi niya si Soffie ng mabuti. Hindi niya maaaring itrigger ang galit ni Soffie dahil baka bigla itong sumulpot sa opisina o sa media at ipakita ang anak nila, kamukha niya ang bata kaya kahit walang DNA ay marami ang maniniwala at tiyak na pagpipiyestahan ito ng media. Kahit tumutupad man ang kuya niya sa napagkasunduan nilang ililihim ang kani-kanilang tiwaling relasyun, kapag media na ang magkainteres at kumalkal ng lahat, tiyak na masisira ang mga plano nila ni Soffie. "Soffie magiging mainit sa mata ng mga tao ang panganganak mo at ganun ka din, hahanapin ng tao ang asawa mo at kung ha