เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 6 Part อดีต…เริ่มชอบเขาเข้าแล้วสิ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-23 20:49:27ตอนที่ 6 Part อดีต…เริ่มชอบเขาเข้าแล้วสิ
นี่ก็หนึ่งเดือนผ่านมาแล้ว หลังจากวันนั้น ที่เขาอาสาไปส่งฉันที่บ้าน ฉันก็มักจะได้เจอเขาทุกวัน ทั้งตอนอยู่โรงเรียน และหลังเลิกเรียนพิเศษ เขามักจะมายืนรอรถที่บ้านมารับเป็นเพื่อนฉันประจำ เขาพยายามที่จะเข้าหาฉันมากขึ้น ชวนฉันคุย ทั้งที่เขาเป็นคนคุยไม่เก่งแต่ก็หาเรื่องมาชวนคุยได้ตลอดเลย จนเราเริ่มสนิทกันประมาณนึง ฉันเชื่อใจเขามากขึ้น กล้าสบตาเขามากขึ้น เลยยอมแลกช่องทางการติดต่อกันไว้เพื่อที่เขาจะได้ทักมาถามเรื่องที่เรียนไม่เข้าใจ เขาว่างั้นนะ และฉันก็เชื่อเขา เขาโทรหาฉันทุกวัน แรกๆก็โทรมาถามเรื่องการบ้าน หลังๆเริ่มไม่ใช่ละ เขามักจะโทรมา หาเรื่องมาเล่าและชวนคุยนู้นนี่นั่นไปเรื่อย เราเริ่มคุยกันนานขึ้น จากสิบนาที เป็นครึ่งชั่วโมง จากครึ่งชั่วโมงเป็นหลายชั่วโมงต่อวัน บางวันฉันต้องทำการบ้านและอ่านหนังสือ ไม่ว่างคุยกับเขาเพราะปีนี้ไกล้จะจบแล้วต้องเตรียมตัวในการสอบเข้าคณะแพทย์ แต่เขาก็ขอโทรไลน์มาหาเพื่อมานั่งมองฉันอ่านหนังสือเงียบๆจนบางวันเขาก็นั่ง หลับฟุบคาโต๊ะก็มี แรกๆฉันก็เขินเหมือนกันนะ มีคนมานั้งจ้องกันขนาดนี้ แต่ตอนนี้ชักเริ่มจะชินแล้วล่ะ ชินแบบไม่รู้ตัวเลยว่าปล่อยให้เขาเข้ามาพื้นที่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ตัวอีกทีฉันก็ “เริ่มชอบเขาเข้าแล้วสิ” วันนี้เป็นวันอาทิตย์ ซึ่งวันนี้ฉันไม่มีเรียนเพราะติวเตอร์ติดธุระ ยกเลิกคราสหนึ่งวัน ตอนนี้ฉันเลยได้มาเดินเล่นที่ห้างกับเขาแทน แล้วดูสภาพฉันใส่ชุดมาสิ กางเกงยีนส์ขายาวทรงกระบอก กับเสื้อยืดตัวโคร่งสีขาวซึ่งมันไม่เข้ากับเขาเลยซักนิด เขาใส่เสื้อเชิ้ตสีฟ้าแขนยาวพับแขน ข้างในเป็นเสื้อยืดสีขาว ใส่คู่กับกางเกงยีนส์ขายาว เขาดูโตเป็นผู้ใหญ่มากไม่เหมือนเด็กในวัยเพียงสิบหกเลยซักนิด นี่ถือว่าเป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ ที่ฉันได้ออกมาเที่ยวเล่นกับเขาสองคนแบบนี้ มันก็แอบประหม่าและใจสั่นอยู่เหมือนกันนะ เพราะนี่คือครั้งแรกที่ฉันเคยมากับผู้ชายสองต่อสองแบบนี้ ทั้งวันเขาพากันไปกินข้าว ดูหนัง แล้วตอนนี้เขาก็กำลังพยายามตั้งหน้าตั้งตาคีบตุ๊กตาจากตู้คีบอย่างเอาเป็นเอาตาย ก็พลอยให้ฉันลุ้นจนตัวโก่งไปด้วย จนในที่สุดก็ “กรี๊ดดดด ได้แล้วดิน ได้แล้ว” ฉันกระโดดดีใจ “เยสสส…” เขาทำท่ากำมือกระทุ้งศอกไปด้านหลังพร้อมหันมาหาฉันแล้วอุ้มฉันขึ้นหมุนไปมาจนตัวลอยจากพื้นอย่างลืมตัว พอได้สติเขาก็รีบวางฉันลง “เอ่ออ ดะ ได้แล้วเนอะ” เขาว่า พร้อมเอามือลูบท้ายทอยแล้วหันกลับไปหยิบตุ๊กตาหมีตัวสีขาวผ้าพันคอสีชมพูขึ้นมา “อะ ผมให้” ว่าแล้วก็ยื่นตุ๊กตาตัวนั้นมาให้ ฉันยังไม่ได้รับมา ทำเพียงแค่ยืนมองเขาอย่างอึ้งๆ เพราะไม่คิดว่าเขาจะให้ฉันอุตส่าเล่นตั้งนาน “ถึงมันจะไม่ได้เป็นของมีค่ามีราคาอะไรแต่ผมก็ตั้งใจคีบมาให้พี่เลยนะครับ” เขามองหน้าฉันสบสายตาสื่อความหมาย ว่าสิ่งที่เขาพยายามทำนั้นเพื่อฉันจริงๆไม่ได้โกหก หรือเสแสร้งแกล้งทำแต่อย่างใด และฉันก็เชื่อเขา “มีค่าสิ ทำไมจะไม่มีค่า เธอหมดเงินไปตั้งหลายบาทเลยนะกว่าจะได้น้องมา” ฉันอมยิ้มแล้วพูดติดตลก เราทั้งสองต่างมองหน้ากันแล้วก็หัวเราะออกมาพร้อมกัน ช่วงเวลานี้คือช่วงเวลาที่ฉันมีความสุขมากจริงๆโดยไม่เคยคาดคิดเลยว่าวันนึงมันจะนำพาความทุกข์มาให้ฉันอย่างสุดแสนจะสาหัสเช่นกัน “ขอบคุณนะคะ” พูดแล้วก็ยื่นมือไปรับมา แต่เขาดันไม่ยอมปล่อยมือจากตุ๊กตา อยู่ดีๆเขาก็พลิกมือเปลี่ยนมากุมซ้อนทับมือฉันที่จับตุ๊กตาอยู่ ฉันจังเงยหน้าขึ้นมองเขา “พี่อิงฟ้าครับ” เขามองหน้าฉันนิ่งๆเงียบไปครู่นึงก่อนจะพูดต่อ “ผม…ขอจับมือพี่ได้ไหม” ฉันไม่ได้พูดตอบไป ทำเพียงพยักหน้าเบาๆแล้วก้มหน้างุด อมยิ้มอย่างเขินอายใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อ แล้วนำมืออีกข้างไปถือตุ๊กตามากอดไว้แทน ฉัยเงยหน้าขึ้นไปมองเขาครู่นึงก็เห็นเขากำลังมองหน้าฉันและอมยิ้มอยู่เช่นกัน เสร็จจากตรงนั้นเขาก็จับมือฉันเดิน พาฉันมานั่งกินข้าวก่อนกลับเนื่องจากตอนนี้ก็เย็นย่ำเป็นเวลาห้าโมงแล้ว อีกฝากฝั่งของร้านตรงข้าม… ในระหว่างนั่งกินข้าวอยู่นั้นสองหนุ่มสาวหารู้ไม่ ว่ามีคนหลายตากำลังมองมาที่เขาและเธออยู่ “แกๆ ยัยพอลล่า ยัยแป้ง ยัยกิ๊ฟ แกเห็นเหมือนที่ฉันเห็นไหม” โบว์วี่พูดขึ้นพร้อมชี้มือไปทางร้านที่สองหนุ่มสาวที่กำลังกินข้าวกัน อยู่อีกฝั่งของร้านที่พวกเธอนั่งกันอยู่ “หือออ/ขุนพระ/อ๊ายยย” ทั้งสามคนเอามือปิดปากพร้อมอุทานออกมาโดยพร้อมกันอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา “กรี๊ดดด ยัยชีของเราจะขายออกแล้วหรอเนี่ย” กิ๊ฟพูดขึ้นยิ้มตาหยี ดีใจกับเพื่อน “เออ นั่นสิฉันก็คิดว่าชาตินี้จะไม่ได้เห็นโมเมนต์แบบนี้ของยัยอิงแล้วซะอีก” แป้งพูดขึ้นพร้อมหันไปมองอีกฝั่งแล้วยิ้มออกมาอย่างยินดี “พรุ่งนี้ต้องมีซักฟอกกก” ทั้งโบว์วี่และพอลลี่ยิ้มกริ่มพูดขึ้นพร้อมกันหันหน้ามามองกันโดยมิได้นัดหมาย . . “อิ่มแล้วไปไหนต่อดีครับหรือพี่อยากกลับบ้านเลย” “อืมมม…ไม่รู้สิก็น่าจะกลับเลยแหละมั้ง” “งั้นไปเดินย่อยกันหน่อยไหมครับ วันนั้นที่ขับรถผ่านหมู่บ้านพี่ผมเห็นมีสวนสาธารณะด้วย อยากไปไหมครับ ถ้าพี่ไม่สะดวกเรากลับกันเลยก็ได้” ฉันยังไม่ทันได้ตอบอะไรก็ตีหน้าเศร้าแล้วเด็กคนนี้นี่ ขยันอ้อนเสียจริง “ค่ะ เอางั้นก็ได้อยากไปเดินรับลมอยู่เหมือนกัน” พอได้ยินฉันพูดแบบนั้นเขาก็ยิ้มออกมา “ดีใจขนาดนั้นเลย?” เพราะเห็นเขาอมยิ้มตลอดทางที่เดินมาที่จอดรถฉันเลยอดที่จะถามไม่ได้ อย่าว่าแต่เขาเลยฉันก็แอบยิ้มเหมือนกัน “ครับ ดีใจมากที่จะได้อยู่กับพี่ให้นานอีกนิด” เนี่ยละก็ขยันหยอดให้ใจฉันสั่นอยู่เรื่อยเลย เด็กมันปากหวานอะใจฉันก็เหลวเป็นน้ำเลยทีนี้ . . กดติดตาม+ถูกใจ+คอมเม้นต์ เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ได้มีกำลังใจแต่งเรื่องต่อๆไปให้นักอ่านที่รักทุกท่านได้ชื่นชมกันต่อหน่อยนะคะ ขอบคุณค่าาา
บทล่าสุด
STORY OF LOVE-DANDIN เพราะรักมันฝังใจ ตอนพิเศษ
ตอนพิเศษ4 เดือนผ่านไปแว๊ อุแว๊ อุแว๊!!!! แอ้!!!!!เสียงแฝดน้อยส่งเสียงร้องพร้อมกันในห้องทำงานกว้าง ซึ่งตอนนี้ได้กลายมาเป็นสถานที่เลี้ยงเด็กไปเป็นเรียบร้อยแล้ว“ ใจเย็นๆครับลูก นมหม่ำๆกำลังมาแล้วนะครับ…โอ๋ๆไม่ร้องนะคะคนสวยของพ่อจ๋า ” มือข้างนึงของผมก็อุ้มลูกสาวโยกไปมา ส่วนอีกข้างก็ไกวเปลให้ลูกชายไปด้วยที่ผมต้องพาลูกมาทำงานด้วยเพราะมีเอกสารด่วนที่ต้องเซ็น ส่วนพี่เลี้ยงสองแฝดก็ลาหยุดหนึ่งวันกลับมาตอนเย็น คุณแม่คนสวยอย่างอิงฟ้าก็มีเคสพิเศษเข้ามาพอดี อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้นใช่ไหมล่ะครับ แต่ก็นั่นแหละครับมันเป็นไปแล้วและตอนนี้ผมกำลังรอนมแม่ที่ให้ไอ้ทิวไปอุ่นอยู่ อิงฟ้าเธอค่อนข้างเก่งมาๆทีแรกน้ำนมไม่ค่อยเยอะเธอก็สรรหาของอะไรมาบำรุงเยอะแยะเต็มไปหมดผมก็ไม่ค่อยรู้เรื่องนี้ซักเท่าไหร่ เวลาเมียใช้ให้ไปซื้ออะไรก็หาอยู่นานทีเดียว“ ไอ้ทิวโว้ยยยย!!! ได้หรือยังวะ ลูกกูจะกินชาตินี้นะเว้ยไม่ใช่ชาติหน้า ” พอผมตะโกนว่าไอ้ทิวไปแบบนี้ลูปผมหยุดร้องไปทันที แล้วพากันมองมาที่ผมตาแป๋ว“ ได้แล้วๆ…ท่านรอง ต่อหน้าเด็กไม่ควรพูดคำหยาบนะครับ ถ้าคุณอิงฟ้ามาได้ยินท่านรองจะโดนบิดหูชาเหมือนวันนั้นนะครับ ”ใช่ครับที่
STORY OF LOVE-DANDIN เพราะรักมันฝังใจ ตอนที่38 END….เจ้าสองแฝด
ตอนที่38 END….เจ้าสองแฝดหลังจากเพื่อนๆกลับไปกันหมดแล้ว ฉันก็มานั่งจับมือดินแล้วก็เอาไดอารี่ที่เขาเขียนไว้ขึ้นมาอ่านไปด้วยเริ่มตั้งแต่เล่มแรก เขาเป็นคนละเอียดใส่ใจเหมือนกันนะเนี่ย มีรูปฉันแปะหน้าสมุดทุกเล่มแถมมีเลขเขียนติดมาด้วยว่าเล่มไหนเป็นเล่มที่เท่าไหร่[ ถึงที่รักของดิน…อิงฟ้า]วันนี้เป็นวันที่เราตัดสินใจบอกเลิกอิงแต่รู้ไหมว่าเราเจ็บปวดมากแค่ไหนยิ่งเห็นตอนอิงร้องไห้ ใจเรามันเหมือนจะขาดตาม ที่เราพูดไปทั้งหมดวันนี้มันไม่จริงเลย อิงมีค่ากับดินมากที่สุดแต่เป็นดินเองที่ไม่ดี ดินอยากบอกให้อิงรู้ว่าอิงมีความหมายและสำคัญกับดินมากนะดินไม่เคยอยากเลิกกับอิงเลยแต่ดินไม่มีทางเลือกดินไม่อยากให้อิงเกลียดดินดินรักอิงนะ…รักมากที่สุด…รักมากกว่าชีวิต….....ดิน....ฉันอ่านไปก็ร้องไห้ไปดินเขียนไว้หมดทุกช่วงเวลาตลอด7ปีที่ผ่านมา แม้กระทั่งตอนที่เขาเรียนมหาลัยแล้วเขาเดินผ่านฉันเขาก็ยังเขียนไว้หมดเขาคงเจ็บปวดมากในช่วงเวลาที่ผ่านมา ซึ่งฉันเองก็ไม่ต่างกัน กว่าที่ฉันจะผ่านมาได้แต่ละวันมันช่างยากลำบาก ‘และฉันไม่เคยรู้เลยว่าเขาจะรักฉันได้มากขนาดนี้ทุกเล่มที่เขียนเขามักจะลงท้ายด้วยคำว่า รักมากกว่าชีวิต ทุกหน
STORY OF LOVE-DANDIN เพราะรักมันฝังใจ ตอนที่37 บันทึกแดนดิน
ตอนที่37 บันทึกแดนดิน3วันต่อมาฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับภาพเหตุการณ์นั้นย้อนกลับเข้ามาในหัวเป็นฉากๆ มันทำให้ฉันรู้ว่าฉันได้เสียเขาไปแล้วตลอดกาลจริงๆ ‘แดนดิน จิรายุ’ ผู้ชายคนเดียวที่ฉันรักหมดหัวใจ และไม่รู้ว่าจะสามารถรักใครได้เท่าเขาอีกหรือเปล่า แล้วเขายังฝากตัวแทนของเขาอีกหนึ่งชีวิตไว้กับฉันด้วย“ดิน ฮึก” ฉันตื่นขึ้นมามองไปบนเพดานห้องถึงได้รู้ว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงคนไข้ที่โรงพยาบาล“อิงฟ้าลูก ฟื้นแล้วหรอ” ทันทีที่แม่กับพ่อเห็นฉันขยับตัวก็รีบลุกจากโซฟามาดูฉันทันที“แม่คะ ฮือออ พ่อคะ…ดินอยู่ไหนคะ ฮึก”“ใจเย็นๆนะลูกร่างกายเพิ่งจะฟื้นตัวอย่าขยับเยอะ ไม่ห่วงตัวเองก็เป็นห่วงหลานแม่กับพ่อบ้าง”“พะ พ่อแม่รู้แล้วหรอคะ?” ฉันเบิกตากว้าง เงยหน้ามองพ่อกับแม่“ใช่…พ่อเป็นหมอนะทำไมพ่อจะไม่รู้” พ่อลูบหัวฉันพูดด้วยน้ำเสียงนุ่ม“ลูกท้องกับดินใช่ไหม หลานแม่ไม่ใช่ลูกของเสือใช่ไหมยัยอิง” แม่พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนไม่มีดุหรือด่าเลยซักคำ“...” ฉันได้แต่ก้มหน้าร้องไห้เงียบๆ แต่ทันใดนั้นก็มีคน เคาะประตู แล้วเปิดเข้ามา ฉันเคยเห็นพวกเขาผ่านจอทีวีมาบ้าง แต่ยังไม่เคยเจอตัวจริงก็อกๆ ก็อกๆ คลืดดดดดดเป็นพ่อ แม่ น้องช
STORY OF LOVE-DANDIN เพราะรักมันฝังใจ ตอนที่36 ขอร้อง ได้โปรดกลับมา
ตอนที่36 ขอร้อง ได้โปรดกลับมา“เห้ยยย ไอ้ดิน / อ๊ายยย / กรี๊ดดด” เสียงผู้คนอื้ออึงหลากหลายเสียง แต่สำหรับฉันเหมือนโลกแตกสลายหูดับไปชั่วขณะ“ไม่ๆๆ ดินทำแบบนี้ทำไม มาบังอิงไว้ทำไม ฮือๆๆ” ฉันร้องไห้นั่งกอดเขาราวกับจะขาดใจ“ไอ้คินเอารถออกเร็ววว” เสียงพี่เสือวิ่งมาหาฉัน “อิงๆเป็นอะไรรึเปล่า” พี่เสือถามด้วยความร้อนรน“มะ ไม่ค่ะ แต่ดิน ฮืออ! ดินลืมตามามองอิงก่อนนะห้ามหลับเด็ดขาดเลยนะ”แล้วพวกเพื่อนดินก็พากันมาแบกดินขึ้นรถ ฉันก็นั่งไปกับเขาโดยที่เขาหนุนตักฉัน“ไม่ เป็นไร นะ ดะ ดินไม่เจ็บเลย อย่าร้องไห้ เพราะ ดินอีกเลย นะ” ดินเอ่ยด้วยน้ำเสียงพร่าเบาหวิวเอ่ยปลอบฉันที่เอาแต่กอดเขาร้องไห้“ไม่นะดิน ดินห้ามเป็นอะไรไปเด็ดขาด อิงยังรักดินอยู่นะ รักมาตลอด ดินห้ามตายไม่งั้นอิงจะไม่รักดินแล้ว ฮึก ฮือออ”“ดิน ก็ รักอิงนะ อิงฟ้า ระ รักมากกว่า ชะ ชี…” เสียงเขาขาดห้วงไปในตอนท้ายมือของเขาจากที่จับแก้มฉันอยู่ก็ตกลงข้างลำตัวนิ่งสนิทไป“ไม่ๆๆไม่นะดิน ลืมตามาคุยกับอิงสิ ฮือๆ แล้วอิงจะอยู่ยังไง ลูกของเราเค้าก็ต้องการดินนะ ฮือๆๆ!” ฉันเพิ่งตรวจพบเมื่อวานนี้เอง ว่าฉันท้อง น่าจะได้เดือนกว่าๆแล้ว เพราะตั้งแต่วันนั้น
STORY OF LOVE-DANDIN เพราะรักมันฝังใจ ตอนที่35 ทำไมทำแบบนี้
ตอนที่35 ทำไมทำแบบนี้วันนี้เป็นวันเลี้ยงฉลองก่อนวันหมั้นจะเกิดขึ้นในอีกสองวันของฉัน และพี่เสือ ซึ่งฉันก็ได้เชิญเพื่อนทุกคนตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมและมหาลัย วันนี้เป็นงานเลี้ยงแบบปิดรู้กันเฉพาะเพื่อนและคนรู้จักเท่านั้น เรามาจัดกันที่ผับของพี่คินกัน ถึงจะเป็นงานเลี้ยงแบบปิดแต่คนก็ยังเยอะอยู่ดีมีประมาณ 30 กว่าคนทั้งเพื่อนฉันเพื่อนพี่เสือ แล้วฉันก็ยังเชิญกลุ่มของน้องกันต์มาด้วย ซึ่งในนั้นก็มีแดนดิน แต่ไม่รู้ว่าเขาจะมาหรือเปล่านะ“ยินดีด้วยค๊าาเพื่อนสาว เผลอแปปๆก็จะมีสามีก่อนเพื่อนคนอื่นๆซะแล้ว” พวกเพื่อนฉันต่างมายืนล้อมวงชนแก้วฉัน“ยังๆ สามงสามีอะไร คู่หมั้นก็พอไหม แกก็เวอร์เกิน” ฉันว่าให้ยัยกิ๊ฟ ที่พอเมาแล้วพูดเก่งกว่าใครเพื่อนเลย“เอาน่าอีกไม่กี่เดือนก็เป็นสามีแล้ว” ใช่ค่ะ ที่เพื่อนพูดก็มีส่วนถูก เพราะเราหมั้นกัน แล้วอีกสามเดือนก็จะเกิดงานแต่งขึ้นซึ่งมันไวมาก จนฉันก็แทบจะตั้งรับไม่ทันเพราะพวกผู้ใหญ่เค้าคุยและจัดการกันเองฉันเพิ่งจะมารู้เรื่องก็วันที่แม่โทรมาบอกให้ฉันไปลองชุดงานหมั้นที่บ้านนั่นเอง “เฮ้อ!!” ฉันได้แต่ถอนหายใจ“เป็นไรแก ไม่มีควาทสุขหรอจะได้หมั้นกับพ่อหนุ่มเทพบุตรเชียวนะ” ยัยแ
STORY OF LOVE-DANDIN เพราะรักมันฝังใจ ตอนที่34 ทรมานจนไม่รู้จะอยู่ยังไง
ตอนที่34 ทรมานจนไม่รู้จะอยู่ยังไงหลังจากปรับความเข้าใจกับอิงฟ้า ผมก็หอบสังขารกับใจที่แตกสลายกลับมาบ้านด้วยใจที่แสนจะเจ็บปวด ผมไม่มีวันได้เธอคืนมาจริงๆแล้วสินะ เธอใจแข็งกว่าที่ผมคิดไว้เยอะ ผมคิดว่าถ้าผมได้บอกความจริงกับเธอไปแล้ว เธอจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่ผมคิดผิด เธอยังคงยืนยันจะหมั้นกับผู้ชายคนนั้น ผมก็คงทำได้เพียงแค่ยินดีกับเธอขอให้เธอไม่เจ็บปวดเหมือนตอนคบกับผม และดูจากสายตาทุกครั้งที่ผู้ชายคนนั้นมองอิงฟ้ามันเต็มไปด้วยความรัก ความอบอุ่น หวังว่าเขาจะทำให้เธอมีความสุขมากกว่าคนอย่างผมมาถึงบ้านผมก็หมกตัวอยู่แต่บนห้องนอน ในห้องผมจะมีห้องทำงานแยกออกไปอีก มีโซฟากลางห้องและมีทีวีจอยักติดผนังอยู่ซึ่งผมก็นั่งตรงนั้น ตรงโซฟาตัวยาวกลางห้องทำงาน จอภาพยังคงฉายวนซ้ำๆกับคลิปวิดิโอต่างๆที่ผมชอบถ่ายเก็บไว้เวลาผมกับอิงฟ้าใช้เวลาอยู่ด้วยกัน วันๆผมก็มักจะมาหมกตัวอยู่แต่ในห้องนี้ตลอด และเขียนไดอารี่ถึงเธอทุกครั้งที่คิดถึงผมนั่งกระดกเหล้าลงคอไม่รู้เป็นแก้วที่เท่าไหร่แล้ว เหม่อมองวิดิโอตอนที่เราไปเที่ยวทะเลและเล่นน้ำด้วยกันซ้ำๆ มันเล่นวนไปมาตั้งแต่เมื่อคืนจนตอนนี้ก็เช้าแล้ว ผมก็ยังไม่ลุกไปไหน[ ถึงท
บางทีคุณอาจจะชอบ
ขย้ำรักเลขา NC-20
C155.8K viewsบทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน
เซียงปู้อี๋77.6K views(ของหวง) มาเฟีย BAD
ลำเจียก52.0K viewsพิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
เจ้าหน่อไม้น้อยแห่งตระกูลกู่227.7K viewsย้อนเวลามาสะสางหนี้แค้นในยุค80
องค์หญิงโนเนม365 viewsเด็กก็รักเป็นไหมพี่
Plearn92.0K viewsลูกแฝดสามของฉันคือความลับของท่านประธาน
อักษรสีทอง139 viewsForget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า
ชิซุกะจัง350 views
