MALAKAS na ungol ang agad na kumawala sa bibig ni Mia nang maramdaman niya ang pagpasok ng daliri ni Erik sa hiwa ng kaniyang pagkababae. At nang magsimulang maglabas-masok iyon ay hindi na naman niya napigilan ang mapadaing saka minabuting kagatin nalang ang pang-ibaba niyang labi upang kahit paano ay makontrol niya ang mga ingay parang may sariling isip dahil malayang naglalandas ang mga iyon palabas ng lalamunan niya.
"Oh, Erik!" nang hindi makatiis ay muli na naman siyang napadaing.
Iba ang epekto sa kanya ng katotohanan na nakikita niya kung paano panggigilan ng binata ang pagkababae niya. Kung paano nito iyon suyuin gamit ang mainit nitong dila. At sa hindi mabilang na pagkakataon ay parang matamis na prutas nitong sinisimot ang lahat ng katas niyon dahil sa nasasarapan ito.
Pero hindi pa doon natatapos ang lahat. Dahil ang daliri ni Erik ay talagang masasabi niyang hindi rin matatawaran ang husay at kakayahan sa pagpapaligaya sa kaniya at ngayon ay mab
KUMISLAP ang mga mata ni Erik sa sinabi niyang iyon. Pagkatapos, walang anumang salita ay siniil siya nito ng halik at ilang sandali pa ay natagpuan na lamang niya ang sariling siya na ang nakaupo sa ibabaw ng binata."Are you okay?" tanong ni Erik nang marahil mahalata nito ang pag-aalangan niya.Noon lakas-loob na tumango si Mia at pagkatapos ay hinaplos ang gwapong binata na ngayon ay nananatiling nakatitig lang sa kaniya. Hindi man ganoon kaliwanag ang silid dahil sapat lang ang liwanag na pumapasok doon mula sa sala ay malinaw paring nabibista ng dalaga ang kasiyahan sa mga mata ni Erik. At ang damdaming iyon ang nagbigay ng sapat na lakas ng loob sa kaniya upang gawin ang isang bagay na kanina lang ay hiningi niya.Narinig niya ang marahas na paghugot ng hininga ni Erik nang damhin ng kamay niya ang pagkalalaki nito. At muli pang nasundan ang reaksyon na iyon ng binata nang simulang niyang suyuin ang sandata nito sa paraan na gamit parin niya ang mainit ni
"I'M so sorry sweetheart pero hindi ko na kaya. Bumawi ka nalang next time," si Erik na nakangiti man ay bakas parin sa mukha ang damdamin na magpapatunay patungkol sa mga salitang sinabi nito. Hindi na nag-complain doon si Mia at sa halip ay ngumiti nalang saka tumango. Nang magsimulang gumalaw ang binata sa ibabaw niya ay ipinikit nalang niya ang kaniyang mga mata upang namnamin ang masarap na pananalasang ginagawa ngayon sa kaniya ng katalik. Ilang sandali pa at naramdaman na ng dalaga ang unti-unti niyang paglapit sa dako pa roon. Noon siya nagdilat ng paningin saka sinalubong ang maiitim na mata ni Erik. "Malapit na ako," ang pagbibigay alam niya sa binata. Tumango si Erik saka siya niyuko at siniil ng halik. Inakala niya na pakakawalan ng binata ang bibig niya pero nagkamali siya kaya naman ang anumang ingay na kumawala sa kaniya ay nakulong lahat sa magkabinang nilang mga labi hanggang sa tuluyan na nga niyang naramdaman ang tila ba
NANG araw ring iyon ay minabuti ni Mia na sumadya na sa Pegasus para sa unang araw niya sa trabaho. Pagkatapos ng nangyari sa kanilang dalawa ni Erik kahapon sa bahay nito na naulit pa pa sa bahay naman niya kinagabihan ay parang wala na siyang lakas ng loob na magpakita pa ulit dito. Isama pa ang katotohanan na malaki ang chance na galit ito sa kaniya.Hindi naman kasi biro ang hinihingi nito. Oo nga at may feelings siya para rito, dahil katulad ng sinabi niya, ang nararamdaman niya para sa binata ay hindi nawala sa puso niya at doon lang nanatili sa loob ng mahabang panahon.At ngayong nagkita na silang muli at may nangyari pa sa kanila, alam niyang doon na siya papunta.Sinabi niya kanina na ayaw niyang mas higit pang magalit si Bernie sa kaniya dahil sigurado siya na madadamay ang binata sa galit nito oras na malaman nito ang tungkol sa kanila. At iyon ang hindi niya gustong mangyari. Ayaw niyang madamay si Erik sa problema
"BAKIT dito mo ako dinala Erik?" hindi makatingin si Mia ng diretso kay Erik pero hindi parin niya naitago ang pagtutol na kalakip ng sinabi niyang iyon. Ang tinutukoy niya ay ang bahay ng binata. Inasahan kasi niya na sa bahay niya siya ihahatid nito pero iba ang nangyari. Hindi naman dahil sa ayaw niyang makasama ang lalaki. Ang totoo, nahihiya siya rito dahil sa pagkakatuklas nito ngayon sa totoong hanapbuhay niya. "Ano bang problema kung dito kita dinala? Wala naman akong planong gawan ka nang masama," sagot ng binata saka kinalas ang suot nitong seatbelt. "Alam ko naman iyon," aniyang nagbuntong hininga saka narin minabuting tanggaling ang pagkaka-buckle ng seatbelt niya. "Mia," untag sa kaniya ng binata. "Look at me," utos pa nito sa karaniwan na nitong mabait na tono at iyon ang sa tingin niyang dahilan kaya siya parang kusang napasunod dito. "Pasensya ka na kung nadamay ka pa," iyon ang sa halip ay sinambit niya.
NALITO si Mia dahil sa sinabing iyon ni Erik. Pero sa kabila ng kalituhan ay hindi parin nawala ang kakaibang haplos ng damdamin na palagi niyang nararamdaman sa mga pagkakataong may sinasabing maganda sa kanya ang binata. "Salamat," aniyang itinuon sa kape na nasa kanyang harapan ang kanyang paningin upang itago ang totoong damdamin niya na posibleng mabasa ni Erik sa kanyang mga mata. Kung alam lang ni Erik na ito ang lalaking tinutukoy niya, ano kaya ang mararamdaman ng binata? Ilang sandaling nakiraan sa pagitan nila ang katahimikan. Kakaibang atmosphere rin ang mabilis na naramdam ng dalaga na pumuno sa buong paligid. At iyon ang dahilan kung kaya wala siyang lakas ng loob na salubungin ang mga titig ng kaharap. Ramdam naman kasi niya ang mga pagtitig nito at isa iyon sa mga dahilan kung kaya hindi na naman siya mapakali. Malakas pa nga siyang napasinghap nang biglang ginagap ni Erik ang kamay niya saka iyon maingat n
“IBIG mong sabihin kayong dalawa na ni Mia? Ang akala ko ba naglalaba at naglilinis lang siya sa bahay mo?” ang hindi makapaniwalang tanong sa kanya ni William kinabukasan ng hapon at puntahan siya nito sa mesa niya sa opisina. “No, not literally,” sagot niya. “Inalok ko siya ng kasal pero hindi niya tinanggap. Ilang beses na, pero ayaw parin talaga niya, hindi ko na nga alam kung ano ang pwede kong gawin para mapagbago ko ang isipan niya at makumbinsi ko siyang magpakasal sa akin,” ang mahaba at mababa ang tono ng pananalita niyang sabi saka parang wala sa sariling napatitig sa kawalan. “Anong sinabi mo? Pakiulit nga, kasal? Bakit kayo magpapakasal?” ang magkakasunod na tanong sa kanya ni William sa tono na gulat na gulat. “Pwede ba, hinaan mo ang boses mo,” saway niya kay William. “Sorry,” anito saka napatuwid ng upo sa silyang nasa harapan ng kanyang mesa. “Ano ba talagang nangyayari? Naguguluhan ako sa’yo.” Noon nagbuntong hininga si Erik
“HINDI na importante sa akin Mia kahit ano pa ang gusto mong paniwalaan, basta ang alam ko akin ka lang at kung magmamatigas ka,” anito sa tono na nagbabanta. Mabilis na kinilabutan si Mia sa sinabing iyon ni Bernie. “Umalis ka na at huwag ka nang babalik pa dito kahit na kailan!” iyon ang sa halip ay isinagot niya. Sa puntong iyon ay buong tapang na sinalubong ni Mia ang matatalim na titig sa kanya ni Bernie. Kung saan siya kumuha ng lakas ng loob na gawin iyon, hindi niya alam. Pero kung may natitiyak siya iyon ay ang katotohanan na may bahagi ng pagkatao niya ang nabuo mula nang makasama niya si Erik. Sa pagkakaisip sa binata ay mabilis na nag-init ang sulok ng kanyang mga mata. Kung pwede lang sana niyang aminin sa pagmumukha ng lalaking ito ngayon kung sino ang talagang gusto niyang makasama? Pero hindi niya magagawa iyon. Hindi niya pwedeng ipahamak ang taong alam niyang tanging nagmama-ari ng puso niya noon at hanggang ngayon.
“NARINIG mo ba iyong sinabi ko?” tanong ni Erik sa kanya saka siya matamis na nginitian nang manatili siyang umiiyak habang nakatingala at nakatitig dito. Tumango lang siya. “Wala kang sasabihin?” si Erik iyon na titig na titig sa mukha niya. Noon siya napayuko saka suminghot. “A-Anong gusto mong sabihin ko?” aniyang muling napasigok. Sa pagkakataong iyon alam ni Mia na iba na ang dahilan ang pag-iyak niya. Alam niyang hindi na ang nangyari kanina at ang lahat ng masasakit na sinabi ni Bernie ang dahilan ng kanyang mga luha. Kundi ang dalawang maliliit na salitang namutawi mula sa mga labi ng lalaking pinakamamahal niya. “Well, kung wala kang sasabihin, ako nalang. Kasi marami akong gustong sabihin,” si Erik iyon. Masaya na ang tono ng boses nito at nakita rin niya ang magandang kislap sa mga mata nito nang muli niyang tingalain ang binata. “M-Marami kang sasabihin?” ang naguguluhan pero kinukutuban niy