เอ๋?
“อื้อ”
ฮะ?
“อืม”
หืออออออ?
“อ่า”
หน่าหนิ!?!?!?!?
พั่บ! พั่บ! พั่บ! พั่บ!
อะ อะไร?? มันเป็นแบบนี้ได้ไง?? งงไปดิครับ!!!
“ร้องสิ...... เหมือนวันนั้น”
“อะ มะ มึง จะให้ อึก กูร้อง อะ อะไร”
“อ่า สงสัย กูคงต้องกรอกเหล้าเข้าปากมึงบ้างแล้วมั้ง? ซี้ดดดด”
“อ๊ะ อะไรของมึงเนี้ย” ตอนนี้ผมถูกกดให้นอนอยู่ใต้ร่างของไอ้ซันครับ หัวเข่าทั้งสองข้างโดนมันจับดันจนชิดอก ทำให้ช่องทางรักลอยเด่น และมีแก่นกายของมันกระแทกกระทั้นเข้าออกอย่างเมามัน ต่างจากผมเนี้ย อ๋อแดกและใบ้กินโดยสมบูรณ์ จับต้นชนปลายไม่ถูกเลยทีเดียว
“เหนื่อยว่ะ ขยับดิ๊” ไอ้ซันว่าพร้อมกับยกตัวผมขึ้นทั้งๆ ที่ยังเชื่อมติดกัน จัดให้ผมนั่งทับแก่นกายของมัน และมันเองก็จับขยับโยกเอวผมไปด้วยเบาๆ
“อะ หะ หะ เหี้ยเถอะ กูจุก อยากก็ทำเองดิว่ะ!” มันลึกมากครับ ลึกเกินไป จนทำให้ตัวสั่นสะท้านเพราะความเสียวซ่าน ขอย้อนกลับไปตั้งแต่ตอนที่ผมเริ่มรู้สึกตัวก็แล้วกัน
“ฮึฮึ ลักหลับซะดีมั้ง จะน่ารักไปไหนวะ
จุ๊บ
สัมผัสนุ่มหยุ่นแตะลงที่ข้างแก้ม จมูกโด่งคลอเคลียไปมาก่อนจะค่อยๆ ซุกลงที่ต้นคอ เพราะเส้นผมที่ระกับใบหน้าทำให้คนที่กำลังนอนหลับปัดทิ้งอย่างรำคาญใจ จนเกิดเสียงหัวเราะเบาๆ ขึ้นอีกครั้ง
“ฮึฮึ ไม่ซุกคอก็ได้ ซุกอกแทนเน๊อะ” ว่าพลางเคลื่อนต่ำลงอีกนิด มือก็ปลดกระดุมเสื้อนอนสีดำไปพลาง เพราะมีกระดุมเพียงแค่ 5 เม็ด มันจึงเปิดเผยเนื้อตัวที่มีกล้ามเนื้อชัดเจน จนคนที่ตั้งใจจะลักหลับอดใจไม่ไหว ประกบริมฝีปากร้อนๆ ลงบนผิวขาวไปทั่วทั้งตัว ฝากฝังรอยรักเอาไว้ ฉกชิมความหวานและกลิ่นหอมกรุ่นจากร่างกาย สูดลมหายใจเข้าอย่างลุ่มหลง
ทุกครั้งที่ละริมฝีปาก คนที่กำลังนอนหลับก็จะยกมือมาเกาทับรอยที่ถูกทำไว้ เหมือนกับว่าความรู้สึกเจ็บจี๊ดนั้นมาจากยุงตัวน้อยที่น่ารำคาญ ทำให้คนที่กำลังมองอยู่ หัวเราะนิดๆ ด้วยความเอ็นดู ก่อนที่จะแตะลิ้นร้อนๆ ไล้เลียตามซ้ำรอยเกาอีกครั้ง
“ฮะฮะ อืออออ” คนที่กำลังโดนลักหลับหัวเราะออกมาเบาๆ ครางในลำคอเล็กน้อย
“ขอกินนมหน่อยน้าาาา ซันหิวมากๆ เลย” ขยับเข้าไปกระซิบชิดใบหู งับเบาๆ ก่อนจะปล่อยออกด้วยความสั่นพร่าและความตื่นตัวของร่างกาย อดทนมานานมากแล้ว อยากได้ อยากได้ซ้ำแล้วซ้ำอีก อยากได้มากขึ้น มากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆ
“อ๊ะ”
“หึ”
จ๊วบ จุ๊บ จุ๊บ จ๊วบ
“อืมมมมม”
“อะ อ๊า ฮึก” แขนทั้งสองข้างถูกยกขึ้นเกายอดอกของตัวเองอีกครั้ง จนโดนเข้ากับความฉ่ำชื้น ทำให้คนที่กำลังเพลิดเพลิน ยอมผละริมฝีปากออกไป เคลื่อนกายต่ำลงอีกนิด ไปจนถึงหน้าท้องแกร่งที่มีลอนกล้าม ลงลิ้นหยอกล้อกับแอ่งสะดืออันเล็ก จนหน้าท้องหดเกร็ง
“อ่า”
“หึหึ” ฝ่ามือร้อนๆ กอบกุมแก่นกายที่เริ่มพองขยายตัวนิดๆ ก่อนจะชักรูดให้อย่างเอาใจ จนคนที่กำลังหลับใหลสวนสะโพกกลับเบาๆ
“อ่า ดี ดี อะ”
“ชอบไหมครับเบส เมียครับ ชอบไหม”
“ดี อ๊ะ” คนที่กำลังหลับพึมพำเบาๆ ก่อนที่ตัวจะกระตุกในเวลาถัดมา
ชึ้บ ชึ้บ ชึ้บ
“ต่อไปตาผัวนะครับ” พูดพลางขยับกายมาอยู่ตรงหว่างขา ถอดกางเกงนอนที่คาอยู่ออกไปจากตัวเพื่อนสนิท ก่อนจะจับขาอีกฝ่ายให้อ้าออก เห็นช่องทางหลังที่ปิดสนิท สภาพไม่เหมือนวันแรกที่โดนกระทำอีกแล้ว เรียกได้ว่าแทบจะหายเป็นปกติเลยด้วยซ้ำ จนเขาอดใจไม่ไหว ต้องก้มลงจูบช่องทางนั้นเบาๆ
“คิดถึงจังเลยนะครับ หึหึหึ” พูดพลางตวัดลิ้นเลีย จนทำให้คนที่นอนหลับสะท้านเฮือกๆ ตัวสั่นเบาๆ พร้อมกับเสียงร้องคราง
“อ๊า ซัน อืออออ”
“ไม่รู้รึไงว่าเรียกชื่อกันอย่างนี้มันคือเชิญชวนน่ะ แต่... เดี๋ยวผัวจัดให้ครับเมีย” พูดพลางกวาดต้อนเอาน้ำรักที่เพื่อนสนิทพึ่งจะเสร็จไปมาชโลมแก่นกายตัวเองที่ตั้งตรงจนปวดหนึบ และทาเบาๆ ที่ช่องทางรักด้วย แต่เพราะเห็นขนาดของตัวเองกับช่องทางรักแล้วก็รู้ได้ในทันที เจ็บแน่ๆ ..... จึงยอมผละออกไป หยิบครีมมามั่วๆ ทาที่แก่นกายของตัวเอง และถือติดไปหาคนที่นอนอยู่ด้วย ป้ายทาเบาๆ ไปมา กดเข้าไปนิดหนึ่ง
“อ๊ะ”
“พอแล้วมั้ง” พูดกับตัวเอง ก่อนจะชักรูดให้พร้อมรบ จ่อเข้าที่ช่องทางรัก ถูไถไปมาทำความคุ้นเคย ช่องทางรักเต้นตุ้บๆ อย่างน่ารักน่าชัง เหมือนกับเร่งรัดให้เข้ามาหาความอบอุ่นอ่อนนุ่มโดยเร็ว จนเขาอดใจไม่ไหว กดส่วนหัวเข้าไปในช่องทางด้านหลัง
สวบ!!!!
“อ๊ากกกกกกกกกกก” คนที่กำลังหลับอยู่พลันได้สติในทันที มือทั้งสองข้างถูกยกขึ้น จิกลงที่หัวไหล่ของคนที่กำลังคุกคามตัวเอง แต่เพราะพึ่งตื่นและยังมึนงง ทำให้เรี่ยวแรงกลับมายังไม่เต็มร้อย ก็โดนคนที่กำลังฝากฝังแก่นกายไว้ในร่างรวบข้อมือไว้ด้วยมือข้างเดียว กดลงกับหัวเตียง จนจมไปกับเตียงสีขาวสะอาดตา แล้วกระแทกตัวตนส่วนที่เหลือเข้าไปจนสุดในทันที
ปึก!!!!!
“อะ อ๊ากกกกกกกกก ฮึก ฮึก ฮึก ใคร ฮืออออ มึงเป็นใคร ฮืออออ มึงเข้ามาห้องกูได้ยังไง ฮืออออ” คนที่โดนกระทำร้องไห้สะอื้นออกมา ตัวสั่นระริกอย่างน่าสงสาร จนคนที่กำลังจับกุมและบังคับอยู่นั้นยกยิ้มอ่อน โน้มใบหน้าเข้าหา ใช้ปลายลิ้นไล้เลียน้ำตาออกจากใบหน้า ก่อนจะกระซิบข้างหู
“ผัวเอง”
“อะ อะ ไอ้เหี้ยซัน!!!! ปล่อยกูนะมึง!!!”
ปึก!
“อะ ไอ้เหี้ย ฮึก”
ปึก! ปึก!
“อื้อ! สัส!”
ปึก! ปึก! ปึก!
“อื้อออ หยุดนะมึง!”
“ไม่ ซี้ดดด ยิ่งมึงด่ากูเท่าไหร่ กูจะยิ่งทำมึงแรงขึ้นเท่านั้น”
พั่บ! พั่บ! พั่บ! พั่บ! พั่บ!
“อะ อะ ไอ้เหี้ย อื้ออออ กูเจ็บ!!”
“เดี๋ยวกูจะสอนให้ชิน”
“มะ มะ ไม่ต้องโว้ยยยยยยยยย”
“น่า กูสอนฟรีไม่คิดเงิน”
สวบ! สวบ! สวบ! สวบ!
“อะ อะ อ่า ไอ้ซัน!! อึก!”
“อ่าาาาา เมียครับ”
“ขยับ”
“ไม่!! มึงอยากก็ขยับเอาเอง!!”
เพี้ยะ!
“อะ ไอ้เหี้ยยย ตีกูทำไม!!”
“ขยับ!!” ไอ้ซันมันตีผมครับทุกคน มันตีผม!!!
“....”
“จะไม่ขยับใช่ไหม” ไอ้ซันถามขึ้นเสียงเข้ม แววตาวาววับ มองจ้องอย่างกดดัน ทำให้จู่ๆ ผมก็รู้สึกกลัวคนตรงหน้าขึ้นมา วางมือลงบนหน้าอกกว้าง ตัวสั่นหน่อยๆ
“ได้ ในเมื่อกูให้มึงคุมจังหวะแต่มึงไม่ทำ อย่ามาร้องคร่ำครวญบอกให้กูเบาแรงก็แล้วกัน” ไอ้ซันพูดเสียงเย็น ก่อนจะกระชับเอวผมไว้แน่น บีบเคล้นรุนแรง ก่อนจะเริ่มดันตัวผมให้ขยับขึ้นลง
“อะ อะ อื้ออออ”
“หึหึหึ” เสียงหัวเราะของมันเหมือนพญามัจจุราช ที่จะมาพรากลมหายใจของผมไป เพราะความเสียวซ่านและความสุขที่ล้นอก ก่อนที่มันจะสวนตัวตนขึ้นมาหาผมแทน ในจังหวะที่เร็วระรัวรุนแรง จนผมตัวเด้งไปมาสั่นคลอนที่ด้านบน แม้ว่าจะไม่ได้นั่งทับมันเลยแม้แต่น้อย
“อ๊า อ๊า ซัน ไอ้ซัน เหี้ย!! กูจุก!! ไอ้ซัน!!!”
“ฮึ่มมมมม กูให้โอกาสมึงขยับคุมจังหวะเองแล้ว แต่มึงไม่เอาเอง อย่ามาร้องให้กูหยุด!!”
“ไอ้ซัน อ๊ะ อ๊า อื้อออออ เหี้ยเอ้ยยย สะโพกกู อะ อะ ซี้ดดดด ช้าๆ หน่อย!!!”
“ไม่ ไม่! ไม่!!!”
ปึก! ปึก! ปึก!
ไอ้ซันปฏิเสธเสียงกร้าว ก่อนจะกระแทกกายเข้าหารุนแรง จนทำให้ผมแทบจะคลั่ง ความเจ็บปวดจากการถูกรุกล้ำในตอนแรกจางหายไปจนหมด เหลือเพียงแต่ความใคร่ แรงอารมณ์ และความปรารถนาทะยานอยาก
“อ๊า สะ เสียว อื้อออ ซัน กูเสียว อึก”
“เด้งมาสิวะ!!! กระแทกลงมาแรงๆ!!” สิ้นคำสั่งนั้นผมก็กดกายเข้าหาทำให้มันเข้าไปลึกยิ่งกว่าเดิมจนตัวสั่นสะท้าน หยุดนิ่งไปชั่วครู่ แม้ว่าคนที่ด้านล่างจะไม่ได้หยุดด้วยก็ตาม แล้วจึงกระแทกตัวเข้าหาใหม่อีกครั้ง จากที่ผมเริ่มต้นในจังหวะช้าๆ ก็หนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ จนร่างกายสอดประสาน ขับเคลื่อนในจังหวะเดียวกัน ขับร้องบทเพลงรักในท่วงทำนองที่บ้าคลั่ง
“อ่า ดี ดีมากครับเมีย อืมมมม เมียจ๋า”
“อะ อะ คะ ใคร อ๊า ใครเมียมึง อ๊ะ ซี้ดดด เหี้ยเอ้ย เสียวจนจะบ้าอยู่แล้ว”
“มึงไงเมียกู อืมม ไม่ใช่มึงแล้วจะมีใครอีก”
“อะ อื้มม มึงอย่ามา อ๊า พูดมั่วๆ เมียมึงมีเป็นร้อย”
พั่บ! พั่บ! พั่บ! พั่บ!
“ถึงกูจะมั่ว แต่ก็ไม่เคยเรียกใครว่าเมียนะครับ อ่า”
“อะ ฮะ อื้ออออ หน้าอย่ามึง อะ เชื่อได้ที่ไหน”
ปึก!!!!!!!
“อ๊าาาาาาาาาาาาาา”
“ซี้ดดดดดด อ่า แฮ่ก แฮ่ก”
เพี้ยะ!!
“ออกแรงก็น้อย ยังเสร็จพร้อมกูอีกนะ” ไอ้ซันมันตีเข้าที่สะโพกของครับ มันตีผม มันตีผมอีกแล้ว!!!!!
“แฮ่ก แฮ่ก อย่างน้อย อึก กูก็ยังได้ช่วยละว่ะ” พูดพลางยันตัวขึ้นจากตักของมัน หากแต่อีกคนไม่ยอมให้ทำ จับคว้าเอวของผม แล้วกดให้กระแทกลงกับหน้าตัก กลับมาอยู่ในตำแหน่งเดิม จนผมสะดุ้งเฮือก
“อีกรอบนะเมีย หึหึ” ไอ้ซันพูดนัยน์ตาพราว มองจ้องราวกับจะกลืนกินเหยื่อ ก่อนที่มันจะยันตัวขึ้น ประคองให้ผมลงไปนอนบนเตียง ล็อกขาผมเอาไว้แน่น ก่อนจะหยัดกายเข้าหารัวๆ
“อ๊า อ๊า ไอ้ซัน อื้ออออ เบา อะ เบาหน่อย ไอ้สัส!! กูบอกให้มึงเบาๆ”
“เบาๆ ก็ไม่มันดิครับเมีย”
“เบาๆ โว้ยยยยย อ๊าาาาา”
“ครับๆ”
ปึก....... ปึก...... ปึก.....
“ฮึก มึงแกล้งกู ไอ้เพื่อนเชี่ย”
“อ่า แกล้งที่ไหนครับ เบาๆ ตามเมียไง”
ปึก..... ปึก...... ปึก.....
“เร็วอีกไม่ได้รึไง!!!”
“ก็เมียอยากได้ช้าๆ ไงครับ ซี้ดดดด เสียวดีเหมือนกันนะ” ไอ้ซันพูดแล้วตอกอัดสะโพกเข้าหาในจังหวะเนินช้า ไอ้เสียวมันก็เสียวอยู่หรอก แต่แม่งทรมานไงว่ะครับ!!
“ฮึก เร็วอีก นะ เร็วอีก” ผมส่งสายตาอ้อนวอนไปหาคนที่คร่อมอยู่ด้านบน ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ออกมา
“ขอเร็วๆ แล้วอย่ามาบอกให้เบานะครับเมีย หึหึ” ไม่รู้ว่าผมรู้สึกไปเองไหม แต่น้ำเสียงมันเหมือนตัวร้ายยังไงชอบกล
ปึก..... ปึก...... ปึก.....
แต่พอมันยังไม่ได้คำยืนยันจากผม มันก็ยังคงขยับจังหวะเนินช้าเหมือนเดิม แถมด้วยการควงไปมาภายใน
“อ๊ะ อ๊า ซี้ดดดด เออ!! ไอ้เหี้ยเอ้ย เร็วๆ สักทีสิวะ!!” ผมตะโกนออกมาอย่างสุดทน ใบหน้าสะบัดไปมาด้วยความทรมาน และเหมือนจะเห็นว่าไอ้ซันกระตุกยิ้มร้ายๆ ออกมาให้เห็น
“พูดแล้วนะครับเมีย”
จุ๊บ
พั่บ! พั่บ! พั่บ! พั่บ! พั่บ!
“อ๊า อ๊า อ๊า ซี้ดดดด เสียว ฮะ เสียว ฮื้ออออ”
“แบบนี้เสียวสุดๆ เลยใช่ไหมครับเมีย อ่า” ไอ้ซันกระซิบข้างใบหู กัดลงที่ซอกคอ ก่อนจะอุ้มผมขึ้น พาเดินลงจากเตียง จนหลังกระแทกเข้ากับกำแพง แล้วจึงล็อกขาของผมทั้งสองข้าง ขยับขึ้นลง ผมเองก็ใช้ขานั้นเกี่ยวเอวหนาเอาไว้ กระแทกกระทั้นจนตัวเสียวซ่านไปทั่วทั้งตัว สั่นสะท้านราวกับจะขาดใจ ริมฝีปากประกบจูบดูดดื่มไม่มีใครยอมใคร
“อืมมมมม” ผมครางในลำคอกับบทรักเร่าร้อน ก่อนที่ไอ้ซันมันจะปล่อยขาของผมลงข้างหนึ่ง จับอีกข้างเอาไว้ กระแทกกายเข้าหาสุดแรง
“อะ อะ อ๊ะ อ๊ะ ซัน อื้อออ ไอ้ซัน”
“อ่า” ไอ้ซันครางรับแผ่วเบา ก่อนจะถอนตัวตนออก จับให้ผมนอนคว่ำหน้าบนโต๊ะเขียนหนังสือที่อยู่ใกล้ๆ จับล็อกเอวเอาไว้แน่น แล้วโหมกระหน่ำสุดแรง ผมได้แต่ปัดป่ายแขนออกไปทั่ว พยายามจะไขว่คว้าหาที่จับยึด จนหนังสือต่างๆ ที่เคยวางตั้งล้มลงระเนระนาด ก่อนที่ไอ้ซันจะประสานมือลงมา ยกขึ้นกดจูบเบาๆ แล้วจึงขยับไปตามแขน ขึ้นมาถึงหัวไหล่ และลงไปที่กระดูกสันหลัง ทำให้เกิดความเสียดเสียวอย่างสุดทน
“อ่า รัดแน่นเชียวเมีย ซี้ดดดดด”
พั่บ! พั่บ! พั่บ! พั่บ! ปึก!!!!
“อ๊าาาาาาาา”
“อึก อ่า”
สายธารร้อนๆ ถูกพ่นรดเข้าไปภายในตัว จนรู้สึกร้อนวูบวาบทับกับของเดิม ผมนอนหอบหายใจ ตัวกระตุกเกร็ง คนที่ด้านหลังบีบขย้ำสะโพกจนขึ้นรอยแดง
“ซี้ดดดด แม่ง รู้สึกดีจังว่ะ อา” ไอ้ซันพึมพำเบาๆ ออกมา ก่อนจะเริ่มกดกายเข้าหา
ปึก.... ปึก... ปึก...
“พะ พะ พอแล้ว แฮ่ก แฮ่ก พรุ่งนี้ อื้อออ ไปเรียนเช้า”
ปึก!!!
ไอ้ซันกระแทกกายหนักๆ เป็นการส่งท้ายทิ้งทวน ก่อนจะค่อยๆ ถอนตัวตนออก อุ้มผมขึ้นในท่าเจ้าหญิง พาเดินตรงไปที่ห้องน้ำ ในขณะที่ผมก็โวยวายไปด้วย
“มะ ไม่ต้อง ไม่ต้องๆ ๆ กูเดินเองได้น่า”
“มึงน่ะหมดแรงแล้ว กูรู้ อยู่เฉยๆ น่ะ”
“แต่กู-”
“เบส” ไอ้ซันพูดชื่อผมออกมานิ่งๆ แต่กลับทำให้ผมหยุดคำพูดได้ในทันที ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงกลัวมัน พลังแห่งความผัวหรอว่ะ?? ไม่มั้ง? แต่ถ้าใช่ละ ถ้าผมกดมันคืนผมจะมีพลังแบบนี้ไหมว่ะ
“รอบหน้ากูขอลองเอามึงบ้างได้เปล่าว่ะ”
“มึงฝันอยู่หรอครับเมีย?” ไอ้ซันก้มหน้าลงมาคุยกับผม วางลงในอ่างน้ำแผ่วเบา ผมก้มหน้าอุบอิบบ่น
“ก็เผื่อกูจะมีความผัวบ้าง”
จุ๊บ
“ให้กูเป็นผัวคนเดียวพอ อ้อ ถ้ามึงริจะลองเป็นผัวกับกูละก็นะ ให้คิดถึงผลที่จะตามมาด้วยแล้วกัน” ไอ้ซันพูดเสียงเย็น มองหน้าผมด้วยแววตาที่กดดันอยู่ในที จนผมต้องเสมองทางอื่นเพื่อหลบเลี่ยง
“งั้น งั้น กูจะไปลองกันคนอื่น....”
“มึงอยากตายใช่ไหม” เสียงไอ้ซันเข้มขึ้น แววตาวาวโรจน์อย่างน่ากลัว
“กะ ก็กูอยากลองบ้างนี่ กูไม่เคยนอนกับใครเลยนะเว้ยยยยย” ไอ้ซันคว้าหมับเข้าที่หลังคอของผม บีบนวดไปพลาง ก่อนจะเอ่ยตอบ
“มึงนอนกับกูแล้วนี่ไง”
“แต่มึงไม่ได้โดนกูเอานี่” ไอ้ซันมองหน้าผมนิ่งๆ ก่อนจะถอนหายใจออกมา
“เฮ้อ เออ เอาไว้จะซื้อตุ๊กตายางมาให้ พอใจยัง”
“พอใจเหี้ยอะไรละ มันจะไปเหมือนคนจริงๆ ได้ไงว่ะ” ผมขมวดคิ้วหน้ายุ่งถามกลับ จนโดนไอ้ซันมันโบกหัวมาซะหนึ่งที
“งั้นมึงก็ไม่ต้องเอาอะไรทั้งนั้นละ อยากเอามากนักมาบอกกูนี่ กูจะใช้ปากให้” พูดจบก็กดจูบเบาๆ ก่อนจะเอื้อมมือคว้านเอาน้ำรักออกจากช่องทางให้ จนทำให้เกิดเสียงครางผะแผ่ว
“อย่ายั่วให้มากนัก ไม่งั้นมึงจะไม่ได้นอน”
“สัส! ได้นอนตอนนี้ก็เหมือนไม่ได้นอนนั่นแหละ 1 ชั่วโมงมันจะไปพอห่าอะไรว่ะ”
“พูดแบบนี้คือจะไม่นอนใช่ไหม บอกให้รู้ไว้ว่าพลังกูยังเหลือนะมึง” ไอ้ซันพูดพร้อมกับมองหน้าไปด้วย ทำให้รู้ว่าแววตาของมันแพรวพราวแค่ไหน จนผมต้องดันหน้ามันออก
“พอเลยมึง กูจะนอน”
“หึหึ” ไอ้ซันยอมล่าถอยไปแต่โดยดี อาบน้ำให้จนเสร็จ แล้วพากันเข้านอน แม้ว่าชั่วโมงของมันจะน้อยนิดมากก็ตาม
พวกเรานอนตื่นสายนิดหน่อย เลทไปประมาณ 15 นาที รวมถึงไอ้ซันด้วยครับ มันก็เอาชุดนักศึกษาของผมไปสวมใส่ แต่มันคงจะเล็กสำหรับมันไปสักหน่อย ทำให้เห็นโครงร่างชัดเจนเกินไป จากที่เด่นอยู่แล้วก็ยิ่งเด่นขึ้นไปอีก เพราะความรัดตรึงของชุด มันจึงปลดกระดุมออกจนถึงหน้าท้อง ถือเสื้อสูทพาดไว้ที่หัวไหล่ด้านหลัง เหมือนนักเลงเลยวุ้ย แต่แม่งหล่อไง เลยเหมือนแบดบอยแทน แต่ก็ช่างมันเถอะ ตอนนี้ผมง่วงสุดๆ ไปเลย พอเข้าห้องเรียนก็ฟุ้บหน้านอนหลับ ไม่สนใจใครทั้งสิ้น
แต่แล้วก็ต้องสะดุ้ง เมื่อไอ้ซันมันวางมือลงบนต้นขา ลูบไล้ไปมา แกล้งปัดผ่านตัวตนของผม จนรีบตะครุบ ตามจับไว้แทบไม่ทัน
“สัส!” พูดเสียงกระซิบให้ได้ยินกันสองคน ไอ้ซันก็หัวเราะเบาๆ ออกมา
“น่าตื่นเต้นดีนะ... เมีย” มันขยับเข้ามาพูดคำว่าเมียใกล้ๆ ใบหู ทำให้ผมหน้าแดงจัด ก่อนจะแกล้งว่ากลับไป
“ใครเมียมึง เพ้อเจ้อ”
“อ้าวๆ พูดแบบนี้ เดี๋ยวกูก็จัดซะหรอกครับ”
“ส้นตีนเหอะ แม่มึงส่งควายมาเรียนนะโว้ยยย”
“เข้าใจเล่นนะมึงนะ เดี๋ยวจะโดน” ไอ้ซันพูดไว้แค่นั้น ก็หันกลับไปเรียนต่อ ผมก็เช่นกัน โดนมันทำขนาดนั้นใครหลับลงก็เห้แล้วครับ แม่งปวดฉิบหาย!!! ไอ้หมาซัน!!!
เพี้ยะ!“ถ้าไม่รักจะมาคบกันทำไมว่ะ!!!” ใบหน้าหล่อร้าย มาดนิ่ง หันสะบัดตามแรงตบกระทบ จนใบหน้าขาวๆ นั้นขึ้นรอยฝ่ามือชัดเจน เขาทำเพียงมองตอบกลับไปด้วยใบหน้านิ่งๆ เฉยชา และไร้ความรู้สึก แตกต่างจากหญิงสาวตรงหน้าที่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ มือกำแน่น ตัวสั่นเป็นเจ้าเข้า มองจ้องอย่างเจ็บแค้นและโกรธเคือง“เสียชาติเกิด!! ไอ้หน้าตัวเมีย!!” อีกฝ่าตะโกนด่าดังลั่นอีกครั้ง ซึ่งเขาเองก็ทำเพียงยืนมองอยู่เฉยๆ ยอมรับคำกล่าวหา ไม่เถียงอะไรออกไปสักคำ“จบแล้วใช่ไหม กูจะได้ไปสักที” พูดพลางหันหลัง ก้าวเดินจากมา ไม่มีความอาลัยอาวรณ์ใดๆ ทั้งสิ้น ต่างจากคนที่ด้านหลังกรีดร้องเป็นเจ้าเข้า“ไอ้เบส!! กูขอให้มึงอกหัก!! ไม่สมหวังในความรัก!!! น้ำหน้าอย่างมึงเขาไม่เอามึงหรอก!! อีวิปริต!! อีผิดเพศ!!! ขอให้มึงตกนรกทั้งเป็น!!! กรี้ดๆ ๆ ๆ ๆ ๆ” เขาเดินก้าวจากมาช้าๆ พร้อมๆ กับคิดในใจไปด้วยว่าไม่ต้องแช่งกูหรอก แค่ตอนนี้กูก็ตกอยู่ในสถานะนั้นแล้ว....ย้อนกลับไปเมื่อ 12 ปีก่อน.....“ไอ้อ้วน!!! ฮ่าๆ ๆ ๆ ๆ ไอ้ลูกหมู!!! ไอ้ขี้มูกกรัง!!” เด็กชายตัวน้อยนั่งลงกับพื้นทรายในสวนสาธารณะ ร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่กับที่ ยกแขนป้อมๆ นั้นขึ้นปาดน้ำตาตั
“แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก”“อึก แฮ่ก แฮ่ก”ตุ้บ!ผมนอนทิ้งตัวบนพื้นที่มีเสื่อโยคะปูเอาไว้อยู่ ใบหน้าหันมองออกไปที่ผืนน้ำสีฟ้าสดใส ลมหายใจหอบกระชั้นถี่ระรัว เป็นผลพวงที่มาจากการฟิตออกกำลังกาย อย่างที่รู้กันว่าแต่เดิมผมนั้นเป็นเด็กอ้วนคนหนึ่ง จะให้ทำยังไงได้ละ ก็อาหารการกินของที่ต่างประเทศนั้นมันไม่เหมือนที่ไทยนี่ ส่วนใหญ่ที่ได้ทานอยู่บ่อยๆ ก็เป็นพวกแป้ง เนื้อ นม ไข่ และขนมปัง มันก็คงไม่แปลกที่ผมจะตัวอ้วนกลมตุ้ยนุ้ยตั้งแต่เด็กถ้าถามว่าผมกลับมามีหุ่นที่ฟิต กระชับ และเฟิร์มทั้งตัวได้ยังไง ก็ต้องยกความดีความชอบให้เพื่อนคนสำคัญ ที่มันจับผมลากออกไปเล่นนอกบ้านทุกวัน แถมการเล่นแต่ละอย่างของมันก็ไม่ใช่จะสนุกสนานสำหรับผม แต่กับมันก็คงจะใช่ ผมคิดพลางขนลุกชันไปทั่วทั้งตัว เมื่อคิดถึงการละเล่นในสมัยก่อน“ไอ้เบส มึงดูนี่! แม่งโคตรน่ารักอ้ะ!”“ออกไปนะ!!! ซัน!! เบสไม่เล่น!!” เขาตะโกนร้องบอกคนที่ด้านหลัง วิ่งหนีสุดชีวิต เมื่ออีกฝ่ายจับคางคกตัวตะปุ่มตะป่ำ พยายามจะยื่นมาตรงหน้าให้เขาได้ดู เพราะเจ้าตัวนั้นดันไปเห็นมันกระโดดเข้ามาในบ้านของตัวเอง และจับมาอวดให้เขาดูตรงหน้า ซึ่งทันทีที่เขาได้เห็นก็ร้องลั่น วิ่งหนีอย่
วันนี้ผมตื่นแต่เช้า พอเวลา 8 โมงก็ให้คนขับรถไปส่งที่มหาลัย โดยไม่ลืมที่จะแวะรับเอาเพื่อนสนิทไปด้วย เพราะไหนๆ ก็ต้องไปที่คณะด้วยกันอยู่แล้ว หากแต่...“อ้าว เบส มาทำอะไรแต่เช้าละลูก”“อ๊ะ ก็วันนี้พวกรุ่นพี่เขานัดให้ไปทำกิจกรรมรับน้องนี่ครับ”“อ้อ งั้นแม่ฝากขึ้นไปปลุกซันทีนะ ยังไม่ลงมาเลย” ผมได้แต่สูดลมหายใจเข้าออกอย่างพยายามข่มกลั้นอารมณ์ เดินมุ่งตรงขึ้นไปที่ห้องนอนของเพื่อนสนิท พอเปิดประตูเข้าไปทำให้กำหมัดจนแขนสั่นระริกอย่างอดทน เชื่อได้เลยว่าถ้าหากในมือผมมีไม้เรียว มันคงจะสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ อยากจะฟาดลงไปที่ผิวเนื้อขาวๆ ของคนที่กำลังนอนเปลือย สวมใส่เพียงกางเกงบ็อกเซอร์นั้นอย่างไม่ยั้งมือ“ซัน!! มึงจะไปไหม รับน้องน่ะห๊ะ!!”โครม!!ฝ่าเท้างามๆ ขาวๆ ยันโครมเข้าที่สีข้างของคนที่กำลังนอนหลับไม่รู้เรื่องรู้ราว จนมันกลิ้งตกเตียงในสภาพที่มึนๆ งงๆ สับสนกับชีวิตว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองบ้าง“ไปอาบน้ำ กูให้เวลา 15 นาที ไม่เสร็จกูจะทิ้งมึงไว้นี่” ผมพูดพร้อมๆ กับพลิกข้อมือตรวจดูเวลา ในตอนที่กำลังจะหันหลังออกจากห้อง ไอ้คนหัวไฟมันก็ชูมือขึ้นน้อยๆ บอกด้วยน้ำเสียงออดอ้อน ดวงตาปรือปรอยจะปิดลงอีกครั้ง“
วันนี้วันรับน้องวันสุดท้ายแล้วครับ ผมกับไอ้ซันไอ้วุฒิก็ยังคงเกาะกันเหนียวแน่นเช่นเดิม ไอ้ซันมันก็ไล่คุยไล่ถาม สนิทกับคนนั้นทีคนนี้ที แต่ก็ได้แค่คุยแหละครับ ไม่ได้คนในกลุ่มเพิ่มมาเลยสักคน ผมก็อยู่เรื่อยๆ เอื่อยๆ ของผมไป ส่วนไอ้ซันก็ม่อสาวไปเรื่อย งานรับน้องวันสุดท้ายก็ไม่ค่อยมีอะไรมากมายซักเท่าไหร่ มีประกวดดาวเดือน ซึ่งพวกผมทั้ง 3 คนก็ถูกทาบทามตัวไปประกวดนะ แต่ไม่มีใครยอมตกลงประกวดเลยนี่สิอ้อ มีการโหวตเลือกประธานรุ่นด้วย และเพราะไปซันมันไปเต๊าะเขาไว้ทั่ว ทำให้เป็นที่รู้จักของทั้งรุ่น หวยก็เลยออกที่มันเต็มๆ พอได้เป็นประธานรุ่นแล้วมันก็โดนพวกพี่ๆ เขาบังคับให้เป็นสมาชิกสโมต่อด้วยเลย เพื่อที่ว่าเวลามีงานอะไรจะได้กระจายข่าวให้เพื่อนๆ ในรุ่นรับรู้ โดยที่มันเองก็ออกไปพูดประโยคหล่อๆ เพื่อขอบคุณเพื่อนๆ ที่เลือกมันให้ทำหน้าที่นี้ ด้วยคำพูดที่ว่า“ขอบคุณนะครับพวกเพื่อนเอี้ย ที่หาภาระมาให้กูครับ” พูดพร้อมฉีกยิ้มหวานๆ ก้มหัวลงหน่อยๆ แต่ก็เรียกเสียงหัวเราะจากเพื่อนๆ ได้ดี ไม่มีใครถือโทษโกรธมันแม้แต่น้อยหลังจากนั้นจึงเป็นกิจกรรมบายศรี รับขวัญน้องๆ เข้าสู่ครอบครัวบริหาร ก็ผูกข้อไม้ข้อมือ ขอพรกันไป แ
อ่า ช่างเป็นฝันที่แสนดี....หรอว่ะ?!?!ภาพเด็กชายตัวเล็กจ้ำม้ำ นั่งเล่นอยู่ที่สวนดอกไม้ โดยที่มีเพื่อนตัวเล็กอีกคนนั่งอยู่ข้างกัน ในขณะที่เขานำดอกไม้ชนิดต่างๆ มาบีบคั้นน้ำสีสวยออกมาจากดอกไม้แต่ละชนิด แล้วใช้มันต่างสีวาดบนกระดาษสีขาวนวล แต่เพื่อนอีกคนกลับนั่งจับเอาหนอนและแมลงนั้นใส่รวมกันไว้ในแก้วใบเล็ก อย่างสนุกสนาน“เบสๆ มึงดู” เด็กชายตัวเล็กยื่นแก้วมาตรงหน้า ทำให้เด็กชายตัวกลมใบหน้าซีดเผือดสี เมื่อเห็นไส้เดือนดิ้นไปมา หนอนไต่อยู่ที่ขอบแก้ว ตัวด้วงเดินเหยียบย้ำอยู่ด้านบน และมดที่ถูกกัดกินจากแมลงชนิดต่างๆ ที่เขาไม่รู้จัก“ซัน ไม่เอา คุณเบสไม่เล่น” เด็กน้อยร้องปฏิเสธ พร้อมกับดันมือเพื่อนออกไปให้ห่างๆ ตัว“มึงดูดิ น่ารักจะตายเนี้ย ดูๆ” อีกฝ่ายคะยั้นคะยอ ชี้ชวนให้มองลงไปในแก้วอีกครั้ง หากแต่เขาเบือนหน้าหนี ไม่อยากมองดูอีกต่อไป“ไม่เอา”“น่า ดูหน่อย อีกนิดหนึ่ง”“ไม่เอา”“นิดหนึ่งก็ได้ ดูดิ”“คุณเบสบอกว่าไม่เอาไง!!!”เด็กชายตัวกลมร้องบอกพร้อมกับปัดแก้วใบเล็กนั้น จนหลุดจากมือของเพื่อนสนิทที่กำลังถืออยู่ และแมลงเหล่านั้นก็ร่วงลงสู่ตัวเขาจนหมด เขาจึงก้มลงช้าๆ เห็นแมลงตัวจิ๋ว หนอน และไส้เดือน
ในเช้าวันถัดมาผมก็ขับรถไปเรียนในวันแรก ซึ่งพี่ๆ เขาก็นัดใต้ตึกเหมือนเดิมแหละครับ เห็นบอกว่าจะพาไปดูห้องเรียน สอนดูรหัสห้องอะไรพวกนั้น มันก็มีบ้างบางวิชาที่เราต้องเรียนกับคนอื่นต่างคณะ ผมกับไอ้ซันมาถึงในเวลาไล่เลี่ยกันครับ โดยที่ผมมาถึงก่อน ส่วนมันก็ไปนั่งต่อแถวข้างหลัง หันไปกระซิบกระซาบกับเพื่อนคนหนึ่งที่ผมไม่เคยเห็นหน้า คนๆ นั้นหน้าตาน่ารักเลยทีเดียว ดวงตากลมโต เส้นผมสีน้ำตาลอ่อน สีเดียวกับนัยน์ตาของเขา ตัวเล็กผอมบาง เหมือนเด็กอายุ 14 15 ทั้งๆ ที่พวกเราทุกคนต่างอายุ 18 19 กันทั้งนั้นพวกพี่ๆ เขาพาเราไปเดินดูห้องเรียนเมื่อเวลา 9 โมง ส่งเราเข้าห้อง กลุ่มของเราก็ได้สมาชิกใหม่มาเพิ่ม 1 คน คือนายน่ารักคนนั้นนั่นเอง ชื่อเจ้านายครับ เห็นบอกว่ามาไม่ทันช่วงรับน้อง พวกเราก็เลยไม่เคยเห็นเขามาร่วมกิจกรรมเลยสักครั้ง เขาน่ารักนะ เข้ากับคนง่าย ขี้อาย หน้าตาน่ารัก พวกเพื่อนๆ มองกันเป็นแถว แถมยังชอบออดอ้อนอีกด้วย เหมือนเด็กเลยครับสิ่งหนึ่งที่สังเกตเห็นได้ง่ายคือไอ้วุฒิครับ อาการแปลกไปตั้งแต่ที่เห็นหน้าของเจ้านายแล้ว ขอจับจองพื้นที่ข้างตัวของเจ้านาย ไม่ค่อยได้คุยอะไรมากหรอก เอาแต่จ้องหน้าเจ้านายอยู่น
“กูไปละ”“เออ ขอบใจที่มาส่ง” ไอ้ซันพยักหน้าน้อยๆ แล้วค่อยๆ เคลื่อนรถออกไป ผมเองก็มองตามด้านหลังของรถไปจนสุดสายตา ก่อนจะหมุนตัว เดินเข้ามาภายในตึก มุ่งตรงขึ้นห้องของตัวเอง จำง่ายดีครับ ชั้น 25 ห้อง 25 แตะบัตรเข้าห้องไปช้าๆ ก่อนจะเริ่มลงมือถอดเสื้อผ้าตามมา มือถอดเสื้อนอกทิ้งไปอย่างไม่ไยดี จับโยนลงตะกร้าผ้า ตามมาด้วยเสื้อเชิ้ตข้างใน กางเกง และบ็อกเซอร์ ก่อนจะก้าวขายาวๆ ไปที่ห้องน้ำ เปิดสายน้ำให้รินรดศีรษะ แล้วยืนนิ่งๆ ใต้สายน้ำนั้นผมหลับตาพลางปัดหยาดน้ำออกจากใบหน้า คิดอะไรในหัวนิดหน่อย แล้วจึงเริ่มต้นอาบน้ำจริงๆ จังๆ พออาบเสร็จก็มาล้มตัวนอนบนเตียง โดยที่สวมใส่เสื้อผ้าเรียบร้อย หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดเล่น เลื่อนดูอะไรไปเรื่อยเปื่อย ก่อนจะหยุดอยู่ที่ภาพๆ หนึ่ง ไม่มีคำบรรยายอะไรเลยครับ และผมคงจะปล่อยผ่านไป ถ้าภาพๆ นั้นไม่ใช่ผมภาพที่ผมยืนหันหลัง ถ้าจะบอกให้ถูกคือเดินมากกว่า ถูกถ่ายไว้โดยไอ้ซัน ผมว่ามันก็คงจะถ่ายหลังจากที่แลกเบอร์กันเสร็จนั่นแหละครับ แต่ก็ไม่มีอะไรมากกว่านั้น เพื่อนเก่าๆ ก็พากันคอมเม้นบ้าง ทักทายบ้างตามประสา ผมก็ทำเพียงกดหัวใจไป แล้วออกจากแอพ จะไม่กดได้ไง ก็ภาพตัวเองนี่ค
ถึงจะพูดออกไปแบบนั้น แต่ผมก็ไม่มีความกล้าพอที่จะทำลายความสัมพันธ์เกือบ 10 ปีของเราลงได้หรอกครับ ไม่รู้ว่ามันจะคิดยังไง ถ้าเพื่อนสนิทที่มันมองเห็น ไม่ได้มองกลับไปหามันด้วยสายตาแบบเดียวกัน ผมไม่กล้าจะคิด ว่ามันจะเป็นยังไงต่อไป มันจะผลักไสไล่ส่งผมไหม หรือว่ามันอาจจะยอมรับความสัมพันธ์ แต่ก็คงได้เพียงแค่ทางกาย ที่มีเอาไว้เพื่อสนอง ไม่ใช่เพราะรักจริงๆ หรอกหลังจากนั้นไอ้ซันก็ไม่ได้ออกมาจากห้อง คิดว่ามันคงจะนอนต่อเลยนั่นแหละ ผมเองก็กลับมาดูหนังต่อจนผล็อยหลับไปหน้าทีวี รู้ตัวอีกครั้งก็ตอนที่เหมือนตัวกำลังลอยขึ้น ทำให้ขยับตัวน้อยๆ ด้วยความไม่แน่ใจว่าความจริงหรือความฝัน ดวงตาเปิดปรือขึ้นนิดๆ“ชู่ววววว นอนไปเถอะครับ ฝันดีนะ” เหมือนจะเป็นฝันแฮะ เพราะไอ้ซันมันคงไม่มีทางมาทำอะไรอย่างนี้แน่ และมันคงจะเป็นฝันดีที่สุดของผม เมื่อตอนนี้ผมอยู่ในอ้อมกอดของมัน และมันก็พูดกับผมด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แถมยังมีการจุมพิตที่หน้าผากเบาๆ เป็นการกล่อมอีกด้วยฝันดีฉิบหายเลยครับ.....ผมตื่นขึ้นมาอีกครั้งในเวลายามค่ำ ไม่เจอไอ้ซันแล้วครับ แถมตัวเองยังมานอนอยู่บนเตียงเสียอีก เดาว่าไอ้ซันมันคงจะพามาแหละ แต่ไม่รู้ว่ามันจะอุ้
เอ๋?“อื้อ”ฮะ?“อืม”หืออออออ?“อ่า”หน่าหนิ!?!?!?!?พั่บ! พั่บ! พั่บ! พั่บ!อะ อะไร?? มันเป็นแบบนี้ได้ไง?? งงไปดิครับ!!!“ร้องสิ...... เหมือนวันนั้น”“อะ มะ มึง จะให้ อึก กูร้อง อะ อะไร”“อ่า สงสัย กูคงต้องกรอกเหล้าเข้าปากมึงบ้างแล้วมั้ง? ซี้ดดดด”“อ๊ะ อะไรของมึงเนี้ย” ตอนนี้ผมถูกกดให้นอนอยู่ใต้ร่างของไอ้ซันครับ หัวเข่าทั้งสองข้างโดนมันจับดันจนชิดอก ทำให้ช่องทางรักลอยเด่น และมีแก่นกายของมันกระแทกกระทั้นเข้าออกอย่างเมามัน ต่างจากผมเนี้ย อ๋อแดกและใบ้กินโดยสมบูรณ์ จับต้นชนปลายไม่ถูกเลยทีเดียว“เหนื่อยว่ะ ขยับดิ๊” ไอ้ซันว่าพร้อมกับยกตัวผมขึ้นทั้งๆ ที่ยังเชื่อมติดกัน จัดให้ผมนั่งทับแก่นกายของมัน และมันเองก็จับขยับโยกเอวผมไปด้วยเบาๆ“อะ หะ หะ เหี้ยเถอะ กูจุก อยากก็ทำ
ผมตื่นขึ้นมาบนเตียงนอนด้วยนาฬิกาชีวิต มึนงงเล็กน้อย มองออกไปรอบๆ ห้องๆ อย่างแปลกใจ ก่อนจะกระเด้งตัวขึ้นจากที่นอน วิ่งไปที่ห้องนั่งเล่น แย่ละ…แต่พอวิ่งไปถึงแล้วก็ต้องชะงัก ไฟถูกปิดทั้งหมด ทีวี แอร์ ทุกอย่างหยุดการทำงาน ความอบอุ่นของห้อง ทำให้รู้ว่ามันถูกปิดไปนานมากแล้ว ผมยืนกะพริบตาปริบๆ อยู่กลางห้อง ก่อนจะค่อยๆ เดินไปนั่งลงบนโซฟา ครุ่นคิดเรื่องเมื่อคืน ผมดูซีรีส์อยู่ ผมจำได้ ผมอาจจะง่วงมาก ถึงได้เข้าไปนอนในห้อง แต่มั่นใจมากพอว่าตัวเองไม่ได้เดินปิดอุปกรณ์ไฟฟ้าพวกนี้แน่“หรือจะมีผีว่ะ?” บ่นพึมพำเบาๆ กับตัวเอง ไม่หรอก นี่มันตึกพึ่งสร้างนะ ห้องก็ราคาแพง ใช่ห้องถูกๆ ซะที่ไหน ไม่น่าใช่หรอก หรือผมละเมอไปปิดว่ะ ขมวดคิ้วครุ่นคิดอย่างหนัก ก่อนที่จะ ช่างแม่ง....พอคิดได้ดังนั้นก็เลยลุกขึ้น ไปอาบน้ำแต่งตัว เตรียมไปเรียน ออกมาทำอาหารเช้าทาน พอทานเสร็จก็จัดการล้างเก็บให้เรียบร้อย ก่อนจะขับรถไปที่มหาลัย พอไปถึงผมก็ยังคงนั่งครุ่นคิดถึงเรื่องนั้นอยู่ จะช่างแม่งมันก็ได้แหละ แต่สงสัยไง เออ ช่างแม่งก็ได้.... คิดพลางสะดุ้งเมื่อมีคนตบลงที่บ่าหนักๆ จน
ความอบอุ่นแผ่ซ่านไปทั่วทั้งแผ่นหลังทำให้ผมบดเบียดกายเข้าหาอย่างวางใจ จนลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารินรดบนกระหม่อมทำให้ต้องปรือตามอง เมื่อคืนผมนอนคนเดียว.....ใครวะ!!!คิดพลางลืมตาโตหันกลับไปมองคนที่นอนซ้อนอยู่ข้างหลังในทันที จนใบหน้ามีระยะห่างเพียงลมหายใจกั้น ใบหน้าหล่อเหลาคมคาย จมูกโด่งเป็นสัน ดวงตาคมเข้มกำลังปิดพริ้ม ริมฝีปากหนา สันกรามชัดเจน ราวกับภาพวาดของเทพบุตร แสงสีทองของดวงอาทิตย์ตกกระทบกับเส้นผมสีส้ม จนส่องประกายยิ่งกว่าเหมือนกับเจ้าชายในเทพนิยายที่กำลังหลับใหล นอนหลับพักผ่อนผมกะพริบตามองอย่างุนงง เมื่อไม่รู้ว่าคนตรงหน้านี้เข้าห้องมาได้ยังไง เข้ามาตั้งแต่ตอนไหน แล้วทำไมถึงเลือกที่จะมานอนกับผม แทนที่จะนอนห้องของตัวเอง แต่ก็ปัดความคิดนั้นทิ้งไป ขยับเข้าไปใกล้อีกนิด แตะริมฝีปากเข้าหากันเล็กน้อย แล้วจึงซุกตัวลงในอ้อมแขน ด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ และหัวใจที่เต้นกระหน่ำรัว ซุกหน้าเข้ากับอกกว้างนั้นอีกนิด คนที่กำลังกอดอยู่ขยับแขนเข้ามากอดรัดให้มากขึ้น พร้อมกับจับผ้ามาห่มให้ โดยที่ไม่ได้ลืมตาขึ้นมอง แต่มันกลับทำให้ผมสงสัย ว่ามันตื่น
Rrrrrrrrrr Rrrrrrrrrrrr“อืมมมม”Rrrrrrrrrrr Rrrrrrrrr“หนวกหู.......”Rrrrrrrrrrr Rrrrrrrrr“อื้อออออ”Rrrrrrrrrrr Rrrrrrrrr“โว้ยยยยยยย รำคาญจริง!!!”ติ้ด![ไอ้ซัน! ไอ้สัส! มึงอยู่ไหนเนี้ยยยย]“โอ้ยยย เสียงดังฉิบหาย มึงจะโวยวายทำไมวะ”[ไอ้ควาย! มึงนัดเพื่อนมาทำงานเนี้ย แล้วมึงพึ่งตื่นหรอวะ!!!] เสียงไอ้วุฒิพูดด้วยความโมโหดังลอดออกมาจากโทรศัพท์แผ่วๆ“.......”“เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยย” คนที่กำลังนอนก่ายกอดอยู่ที่ด้านหลัง เด้งตัวออกแล้วผุดลุกขึ้นนั่งทันที ทำให้ช่องทางรักที่ถูกเชื่อมติดเอาไว้เมื่อตอนก่อนจะหลับฝันไป หลุดออกอย่างรุนแรง จนเกิดเสียงร้องดังออกมาจากคนที่กำลังนอนอยู่ข้างกัน“โอ๊ย!!!” เพราะความเจ็บนั้นปลุกผมให้ตื่นขึ้นจากนิทรา แต่ความรู้สึกแรกที่ลืมตาข
สุดท้ายผมก็พาตัวเองเข้ามาอยู่ในที่อโคจรจนได้ สายตากวาดมองไปรอบๆ หามุมสงบๆ สักที่นั่งลง ก่อนจะสั่งเหล้ามา 1 ขวด และกับแกล้มอีกนิดหน่อย ระหว่างที่นั่งรอก็ปลดกระดุมเสื้อสูทออกจากตัว โยนพาดไว้ที่พนักพิง ดึงรั้งเนกไท ก่อนจะโยนไปในทิศทางเดียวกัน ปลดกระดุมคอบนออก 2 เม็ด ยกฝ่ามือขึ้นเสยเส้นผมสีดำสนิทของตัวเองพอแก้วใบเล็กถูกวางลงตรงหน้าพร้อมกับขวดเหล้าราคาแพง ผมก็จัดการเทลงใส่แก้ว ยกดื่มขึ้นทันที ไม่มีอารัมภบทใดๆ ทั้งสิ้น นั่งดื่มเพียงลำพัง ในมุมมืดของร้าน อาหารที่สั่งมาไม่มีการแตะต้องใดๆ สิ่งที่ขยับเคลื่อนไหวมีเพียงแก้วใบเล็ก ขวดเหล้า และผู้ที่เป็นเจ้าของซึ่งครอบครองโต๊ะในมุมอับสายตาเท่านั้นผมนั่งดื่มไปเรื่อยๆ จนดวงตาฉ่ำเยิ้ม เนิ่นนานเท่าไหร่ไม่อาจทราบได้ แต่ก็นานพอให้ปริมาณแอลกอฮอลล์ในร่างกายพุ่งขึ้นสูงจนเกินขีดจำกัดในการควบคุมสติสัมปชัญญะ ในตอนนี้ปริมาณน้ำสีอำพันในขวดเหล้าใบสวยลดลงมากกว่าครึ่งขวด ทำให้คนที่เดินเข้าร้านมาด้วยมาดที่หล่อ เนี๊ยบ และดูดี กลายเป็นคนที่ดูขี้เมาในทันที ใบหน้าหล่อคมคายฟุ้บลงกับโต๊ะ นอนอย่างเกียจคร้าน แต่มือก็ยังคงรินเหล้าใส่แก้วอย่างต
ร้อน....อึดอัด....ขยับไม่ได้.....ผมปรือตาขึ้นช้าๆ เมื่อความรู้สึกราวกับร่างทั้งร่างถูกตรึงไว้อยู่กับที่ แสงสว่างที่ส่องผ่านหน้าต่างบานใส ทะลุผ้าม่านสีขาวเข้ามา ทำให้ต้องหรี่ตามอง ก่อนที่จะพยายามหันหน้าหลบอีกครั้ง แต่แล้วก็ต้องชะงัก เมื่อตัวของผมถูกกักเอาไว้ภายใต้วงแขนของใครบางคน ทำให้ผมยกมันขึ้นช้าๆ ก่อนจะหันหน้าไปมองชายรูปร่างสูงใหญ่ รูปกายกำยำสมกับความเป็นบุรุษเพศ นอนซ้อนอยู่ที่ด้านหลัง วงแขนกอดก่ายผมเอาไว้ จนรัดแน่น ผิวเนื้อที่สัมผัสแนบชิดทำให้เกิดความรู้สึกร้อนผะผ่าว เส้นผมสีส้มอิฐนั้นแลดูยุ่งเหยิงไม่เป็นทรง ที่โคนเส้นผมถูกแซมด้วยสีดำสนิทขึ้นมาอีกเล็กน้อย แสดงถึงความแตกต่างของสีที่ปรากฏออกมาอย่างชัดเจน ดวงตาคมเข้มกำลังปิดสนิท หลับตาพริ้มอย่างสบายใจ จมูกโด่งเป็นสันรับเข้ากับใบหน้าที่เรียวยาว ริมฝีปากหนา ที่พอรวมเข้ากับใบหน้ากลับดูดีจนน่าตกใจมือของผมไล้ไปบนอากาศตามโครงหน้า โดยที่ไม่ได้โดนผิวเนื้อของคนที่กำลังหลับอยู่แม้แต่น้อย ไม่กล้าที่จะสัมผัส หวาดกลัวความรู้สึก กลัวว่ามันจะปะทุออกมา
วันนี้ผมมีเรียนช่วงบ่ายครับ ตื่นสายได้เต็มที่ พอตื่นแล้วก็นอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียงอย่างเกียจคร้าน จนเมื่อเหลือเวลาอีก 2 ชั่วโมง ก็ลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว ขับรถตรงไปมหาลัย แวะทานข้าวอีกนิดหน่อย แล้วจึงเข้าห้องเรียนของตัวเองพอไปถึง ไอ้ซันมันก็ฟุ้บหน้านอนหลับอยู่ก่อนแล้ว ผมก็นั่งลงที่ข้างๆ มัน เท้าคางนั่งมองเส้นผมสีส้มที่ระไปกับพื้นโต๊ะเรียน ก่อนที่ผมจะนอนตะแคงหันข้าง นอนมองมันนิ่งๆกรี้ดดดดดดดดดดดดดเสียงกรีดร้องดังขึ้น จากที่เบาๆ คนสองคน กลับกลายเป็นกลุ่มก้อน และขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ไอ้ซันหลุดออกจากนิทรา ผมเองก็ผุดตัวไปดูที่หน้าต่างเช่นกัน อยากรู้ว่าสาวๆ เขากรี้ดอะไร อย่างไม่รู้ตัว ไอ้ซันเองก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้เช่นกัน จุดประสงค์เดียวกับผม เพราะแขนของมันค้ำยันขอบหน้าต่างเอาไว้ ยืนซ้อนหลังของผมอีกชั้น จนเหมือนว่ามันกำลังโอบกอดผมจากด้านหลัง และผมกำลังมองหน้ามันในระยะประชิด ทำให้ผมรีบก้มหน้าลงทันที ต่างจากไอ้ซันที่ไม่ได้สนใจอะไร สายตามองลงไปที่เบื้องล่าง จนเมื่อคนๆ หนึ่งเดินเข้าตึกมา เสียงกรี้ดเกิดขึ้นอีกครั้ง เมื่อฝั่ง
K : สวัสดีครับS : ใครครับ?K : ไม่บอกได้ไหมครับ แต่ผมมีเรื่องจะขอรบกวนคุณนะS : ผมหรอ ให้ช่วยอะไรครับ?K : ไม่ทราบว่าเพื่อนสนิทของคุณชอบอะไรเป็นพิเศษไหมครับ ผมเป็นพี่เทคของเขาS : คนไหนละครับ เพื่อนผมมีเยอะแยะK : น้องเบส.....S : อ้อ มันชอบของอร่อยครับ เท่านั้นแหละ ผมดีใจนะที่คุณเริ่มหันมาสนใจมันบางK : ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ครับ พอดีผมยุ่งๆ อยู่ ถ้ายังไง ผมอาจจะขอรบกวนคุณเพื่อสอบถามนะครับ แล้วก็อาจจะฝากของผ่านคุณ ไปให้น้องเบสด้วยS : ไม่เป็นไรครับ ผมยินดีK : แล้วคุณชอบทานอะไรไหมครับ ถือว่าผมติดสินบนก็แล้วกัน....หลังจากที่พี่ท็อปบอกว่าจะตามหาพี่เทคให้ มันก็มีความคืบหน้าจริงๆ นะครับ เพราะหลังจากนั้น 2 – 3 วัน ไอ้ซันก็เดินถือกล่องขนมอะไรสักอย่างมาด้วย ยื่นให้ผมตรงหน้า ผมก็มองมันอย่างงงๆ พร้อมกับถามออกไปเบาๆ ว่าให้เนื่องในโอกาสอะไร มันก็บอกว่ามีคนฝากเอามาให้ เป็นของที่มาจากพี่เทคพอผมถามว่ามันรู้จักคนๆ นั้นไหม มันก็บอกว่าไม่รู้จัก พร้อมกับนั่งลงข้างๆ แล้วหยิบกล่องขนมแบบเดียวกันออกมานั่งทานไปพลาง“อร่อยไหมว่ะ”“ลองแดกดูสิครับ” ผมยู่ปากอย่างขัดใจนิดๆ ก่อนจะเปิดกล่องของตัวเองออกดูบ้าง มากา
“สวัสดีครับ” ผมยกมือสวัสดี ก่อนจะไล่สายตามองไปที่บุคคลที่นั่งรออยู่ก่อนแล้ว มีป๊า ม๊า และอีกฝั่งคือ......อ้าว?“สวัสดีครับ” ผมเอ่ยทักอีกครั้ง พร้อมกับผงกหัวไปด้วย ยกมือสวัสดีคุณลุงและพี่ท็อป รุ่นพี่ที่คณะของผมเอง“นั่งสิ” ป๊าของผมเอ่ยบอกเบาๆ ทำให้ผมทรุดตัวลงนั่งอย่างงงๆ จะไม่งงได้ไงครับ ปกติมันต้องเป็นงานดูตัวอะไรแบบนี้ไม่ใช่หรอ ผมต้องพบกับหญิงสาวที่ส่งสายตาหยาดเยิ้ม หรือไม่ก็ก้มหน้าก้มตาด้วยความเขินอายไม่ใช่หรอ ไม่ใช่สายตาที่มองมาด้วยความเอ็นดูแบบนี้??? พอผมนั่งลงได้ ลุงจรัญก็เอ่ยชวนคุยทันที“ลุงคงทำให้ตกใจสินะ ถึงได้ตั้งใจหนีแบบนั้นน่ะ” ลุงจรัญพูดยิ้มๆ ต่างจากผมที่ผงกหัวขึ้น เงยหน้ามองทันที เลยไปทางพี่คม แล้ววกกลับมาที่ป๊าของตัวเอง“ฮึฮึ ตาท็อปก็อยู่ในรถด้วยนะ ตั้งใจจะรับมาทีเดียวนั่นแหละ เห็นตาท็อปบอกว่าพอเจอหน้าพี่เลี้ยงก็วิ่งหนีเลยหรอ”“อ่อ” ป๊าไม่ได้พูดอะไรออกมา ยกถ้วยน้ำชาขึ้นจิบนิดๆ ต่างจากม๊าที่หัวเราะเบาๆ“พี่ไม่คิดจะชวนเบสมาดูตัวหรอกนะครับ” พี่ท็อปพูดขึ้น แล้วยกยิ้มเอ็นดูส่งมาให้“อ่อ แหะๆ ครับ”“พอดีพี่ได้ข่าวมาว่าตอนรับน้อง เบสไม่มีพี่เทคมาสนใจเลยใช่ไหมครับ ให้พี่ช่วยหาใ