ก๊อก ก๊อก ก๊อก
....
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
....
“อืมมม”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
หมับ!!! พรึ่บ!!!
แกร๊ก!
“แม่ออกไปก่อน”
“เด็กๆ อะ อ่า...... แม่ไม่กวนแล้วกันนะ ฮึฮึ”
ปัง!
“หึหึ”
ตอนนี้ผมได้แต่นอนเขินอายหน้าแดงซุกลงที่อกของไอ้ซัน ไม่กล้าเงยหน้ามองใครทั้งสิ้น ต่างจากเจ้าตัวที่ทำเพียงหัวเราะเสียงทุ้มต่ำ กอดก่ายผมเอาไว้เต็มรัก สาเหตุนั้นก็เพราะ เราทั้งคู่ตื่นสายครับ กว่าจะรู้สึกตัวก็เป็นเวลาเที่ยงกว่าๆ แล้ว ส่วนสาเหตุที่ตื่นก็ไม่ใช่อะไร
คุณแม่ท่านตั้งใจมาปลุกเราให้ลงไปทานข้าว คิดว่าใช่นะครับ เคาะประตูรัวเชียวละ ผมเองก็มึนๆ เลยผุดตัวลุกขึ้น หมายจะไปเปิดประตูให้คุณแม่เข้ามาหา หากแต่ตอนที่กำลังจะลุกอยู่นั้นเอง ไอ้ซันก็ฉุดดึงข้อมือของผมให้ล้มตัวนอนลงอย่างแรง พร้อมๆ กับประตูที่ถูกเปิดเข้ามาพอดี จนไอ้ซันรีบตวั
ก๊อก ก๊อก ก๊อก....ก๊อก ก๊อก ก๊อก....“อืมมม”ก๊อก ก๊อก ก๊อกหมับ!!! พรึ่บ!!!แกร๊ก!“แม่ออกไปก่อน”“เด็กๆ อะ อ่า...... แม่ไม่กวนแล้วกันนะ ฮึฮึ”ปัง!“หึหึ”ตอนนี้ผมได้แต่นอนเขินอายหน้าแดงซุกลงที่อกของไอ้ซัน ไม่กล้าเงยหน้ามองใครทั้งสิ้น ต่างจากเจ้าตัวที่ทำเพียงหัวเราะเสียงทุ้มต่ำ กอดก่ายผมเอาไว้เต็มรัก สาเหตุนั้นก็เพราะ เราทั้งคู่ตื่นสายครับ กว่าจะรู้สึกตัวก็เป็นเวลาเที่ยงกว่าๆ แล้ว ส่วนสาเหตุที่ตื่นก็ไม่ใช่อะไรคุณแม่ท่านตั้งใจมาปลุกเราให้ลงไปทานข้าว คิดว่าใช่นะครับ เคาะประตูรัวเชียวละ ผมเองก็มึนๆ เลยผุดตัวลุกขึ้น หมายจะไปเปิดประตูให้คุณแม่เข้ามาหา หากแต่ตอนที่กำลังจะลุกอยู่นั้นเอง ไอ้ซันก็ฉุดดึงข้อมือของผมให้ล้มตัวนอนลงอย่างแรง พร้อมๆ กับประตูที่ถูกเปิดเข้ามาพอดี จนไอ้ซันรีบตวั
Bass Part“ไอ้ซัน ไอ้เบส มึงสองคนดูแปลกๆ ไปนะ” ไอ้นายเอ่ยทักขึ้นมาในเช้าวันหนึ่งของการไปเรียน ทำให้ไอ้ซันที่กำลังกุมมือผมอยู่ถึงกับสะดุ้ง แล้วหันหน้าไปทางต้นเสียงอย่างรวดเร็ว“มึงจะสะดุ้งทำไมไอ้วุฒิ กูไม่ได้พูดกะมึง” ไอ้นายหันไปว่าไอ้วุฒิอีกครั้งอย่างไม่จริงจังเท่าไหร่นัก เมื่อผมเลื่อนสายตาไปมองจึงผมว่าไอ้วุฒิมันมองจ้องผมกับไอ้ซันรออยู่ก่อนแล้ว“กะ กูแปลกไปหรอ แปลกไปยังไงวะ” ไอ้ซันถามเสียงสั่นๆ ต่างจากผมที่หน้าซีดลงเรื่อยๆ ผมกลัวครับ กลัวการยอมรับความจริง ถึงแม้จะรู้ว่าไอ้นายกับพี่เนมเขาเป็นแบบนั้นกัน แต่ก็ใช่ว่าเพื่อนๆ จะรับเรื่องของพวกผมสองคนได้ มันทำให้ผมกังวลจนมือไม้เย็นเฉียบ ไอ้ซันได้แต่กุมกระชับฝ่ามือเอาไว้ บีบนวดไปมาให้คลายอาการตื่นตระหนกลง“กูว่า มึงสองคนดูสนิทกันขึ้นนะ” ไอ้นายพูดขึ้นอีกครั้งด้วยท่าทางครุ่นคิด“ไอ้วุฒิ มึงก็ด้วยนะ ทำไมช่วงนี้ดูเหม่อๆ เอาแต่มองไอ้ซันกับไอ้เบสอยู่นั่น” ไอ้วุฒิทำหน้าตาเลิ่กลั่ก คำถามของไอ้นายเป็นเหตุให้ผมหั
Top Partผมสนใจเขาตั้งแต่แรกเจอ......วันนี้ผมต้องมามหาลัยเพื่อส่งงานให้กับอาจารย์ครับ ไหนๆ ก็มาแล้วเลยคิดจะแวะไปดูการรายงานตัวของน้องๆ ปี 1 สักหน่อย แต่ว่าผมไปไม่ทันครับ น้องเขาทยอยกลับกันหมดแล้ว เห็นพวกน้องๆ ปี 2 กำลังเก็บกวาดกันอยู่ หากแต่ว่า.....มีน้องนั่งอยู่ 2 คนครับ คนหนึ่งกำลังฟุ้บหน้าหลับ ส่วนอีกคนกำลังทอดมองอยู่ สายตาของผมไปสะดุดกับสีผมที่ไม่น่าจะมีในคณะแห่งนี้ คณะบริหารที่ต้องรักษากิริยามารยาทเป็นที่หนึ่ง แต่เด็กคนนี้กลับทำผมสีส้มส่องประกายเจิดจ้าท่ามกลางหมู่คนผมสีดำ มันน่าแปลกนะครับที่คนเรียนบริหารจะมีหลุดคนบ้าๆ ติ๊งต๊องออกมาสักคนหนึ่งเพราะความเป็นห่วงว่าน้องเขาจะไม่สบายรึเปล่าจึงสาวเท้าเข้าไปหา และเพื่อนน้องเขาก็ตอบกลับมาแทนว่าเพื่อนแค่หลับเฉยๆ ผมจึงบอกให้น้องเขาปลุกเพื่อนได้แล้ว พวกปี 2 จะได้ทำความสะอาดต่อ ใบหน้าที่ดูเซื่องซึมเพราะพึ่งตื่นนอน ใบหน้ายับย่นปรือตาหน่อยๆ ยกมือขึ้นขยี้ตานิดๆ เงยหน้ามองน่าเอ็นดู.....คำๆ นี้ผุดขึ้นมาในหัวทันทีที
Sun Part“ฮึม ฮืม ฮึม” ผมเดินควงกุญแจไปพลางฮัมเพลงไปพลางด้วยความอารมณ์ดี เพราะอะไรน่ะหรอครับ ย้อนกลับไปเมื่อ 15 นาทีก่อน“ไอ้ซัน วันนี้มึงไม่ต้องขึ้นร้องแล้วนะ”“อ้าว ทำไมอะพี่” ผมถามกลับไปด้วยความงุนงง ขณะนั่งพักรอขึ้นร้องในอีก 10 นาทีข้างหน้านี้ เงยหน้ามองด้วยความแปลกใจ เมื่อพี่ต้องมีใครอีกคนเดินตามหลังมาด้วย“นี่นักร้องใหม่ กูจะลองให้ร้องดูก่อนสัก 2 ชั่วโมง ว่ามันไหวรึเปล่า” พี่ต้องตบหลังคนมาใหม่ปุๆ คนๆ นั้นตัวเล็กผอมบาง ดูผอมแห้งแรงน้อย ใบหน้าจัดได้ว่าน่ารัก ถ้าเขาเป็นผู้หญิงละก็นะ“อ้อ ได้ครับ หวัดดีมึง” ผมตอบรับพี่ต้องแล้วร้องทักมันไปเบาๆ มันก็เอ่ยขึ้นด้วยท่าทีสบายๆ“สวัสดี”“ชื่ออะไรวะ กูซันนะ”“อืม ชื่อไม้ ใบไม้น่ะ” ผมกับไม้ทำความรู้จักกันอีกเพียงชั่วครู่ แล้วจึงเก็บของ เดินออกจากร้านมาและตอนนี้ผมก
“เหี้ย!!!” นั่นมันตัวอะไรวะนั่น!!!“พ่อรูปหล่อ สนใจไปต่อกับฉันไหม” ฝ่ามือใหญ่ที่หยาบกระด้างเล็กน้อย จีบปากจีบคอพูด พร้อมกับเชยคางของคนข้างๆ ผมให้เงยหน้าขึ้น อีกคนขยับเข้าหาผมอีกนิด เพื่อหลบเลี่ยงการเผชิญหน้ากับกะเทยควายร่างโตหากแต่คนๆ นั้นกลับดึงกระชากผู้ชายที่ผมไม่รู้จักชื่อคนนี้ให้ออกห่าง แล้วทรุดตัวนั่งลงบนตัก ร้องออกมาอย่างออดอ้อน“ฉันน่าสนใจกว่าพ่อหนุ่มนี่เยอะนะ” ผมได้แต่นั่งตัวแข็งทื่ออยู่กับที่ กะพริบตาปริบๆ ไม่เข้าใจว่ามันจะมาไม้ไหนกันแน่ คนที่แปลงร่างเป็นกะเทยควายโน้มตัวลงจนริมฝีปากแทบจะชิดใบหูของผู้ชายคนนั้น เอ่ยปากเสียงเย็น“ไสหัวไปซะ อย่ามายุ่งกับเมียกู” พูดให้ได้ยินชัดเจน รวมถึงผมด้วย เพราะสายตาของมันมองจ้องผมด้วยความโกรธ จนผมตัวสั่นเบาๆ ด้วยความกลัว ไอ้ซันถอยกลับไปช้าๆ ผุดตัวลุกขึ้นยืน ตบหน้าอีกฝ่ายแปะๆ พร้อมกับร้องบอก“ไป” คนๆ นั้นรีบลุกขึ้นยืนแล้วเดินจากไปอย่างรวดเร็ว ไม่รู้ว่ากลัวไอ้ซันกระทืบหรือทะลวงประตูหลังกันแน่ พอคนๆ นั้นไปแล้ว ไอ้ซันก็ทรุดตัวนั่งลงข้าง
วันนี้ผมตื่นเช้ามา ก็เจอไอ้ซันที่นอนอยู่ข้างๆ กัน ยกมือขึ้นลูบหน้าคนรักนิดๆ ก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว เตรียมอาหารเช้า ก่อนจะนึกขึ้นได้ โทรหาไอ้วุฒิ บอกข่าวว่าไอ้นายเข้าโรงพยาบาล พร้อมกับเล่าเรื่องราวคร่าวๆ ให้มันฟัง มันก็บอกว่าจะพาไอ้เพชรไปด้วย โดยที่นัดกันไว้ในเวลา 10 โมงเช้า พอโทรบอกเพื่อนเสร็จ ก็เข้าไปหาไอ้ซัน เห็นมันนั่งหน้ามึนอยู่บนเตียง หัวยุ่งฟูไม่เป็นทรง“ไอ้ซัน ไอ้นายเข้าโรงพยาบาล ไปอาบน้ำแต่งตัวซะ กูจะไปเยี่ยมมันตอน 10 โมง” ว่าจบก็เดินออกจากห้อง ไปนั่งกินข้าวโดยไม่รอ พอกินเสร็จก็ลุกขึ้นเอาจานไปเก็บล้าง แล้วมาเปิดทีวีรอ เพียงไม่นานไอ้ซันก็ตามมาออกมา เดินไปนั่งกินข้าวของตัวเองเงียบๆRrrrrrrr Rrrrrrr“ว่าไง..... อ้อ.... อืม.... เออ”“เดี๋ยวไอ้วุฒิจะขับรถมารับ” ผมพูดโดยที่ไม่ได้หันไปมอง ไอ้ซันตอบรับในลำคอเบาๆ ไอ้วุฒิมันบอกว่ามันจะขับรถมารับครับ ทางผ่านพอดี แล้วจะแวะรับไอ้เพชรเป็นคนสุดท้าย พอมันมาถึง พวกผมก็พากันลงไปหา ก่อนจะก้าวขึ้นไปนั่งที่เบาะหลัง ตั้งใจให้ไอ้ซันนั่งห