Chapter 2: The Blind Date

Dumiretso kaming dalawa ni lola Nenita sa isang fast food hub para mag-usap saglit at para na din kumain dahil maghapon na akong hindi kumakain. Inorderan ko na din si lola ng gusto nyang pagkain at inumin.

“Nagpa-part-time ka pa rin ba?”

“Opo.”

“Ano pala ang pinag-kakaabalahan mo ngayon?”

Napatigil saglit ako sa pagkain at tumingin kay lola.

“Sa ngayon po, nangangailangan po ako talaga ng malaking pera. Paparating kasi ang kapatid ko dito sa syudad para maghanap ng trabaho pero wala pa din akong mahanap na bahay na tama para sa amin. Yung tinitirhan ko po kasi ay hindi sapat para sa aming dalawa. Nag-try akong maghanap ng iba pero hindi kaya ng budget ko ngayon. Nag-try akong mag-housing loan pero hindi pa daw ako kwalipikado dahil hindi pa daw ako kasal. Kaya hindi ko na alam gagawin ko. Gusto ko mang sabihin sa kapatid kong pagpalipas muna ang pagparito nya rito, pero naisip kong baka mawalan sya na ng gana kapag natigil sya ng matagal ng walang ginagawa sa probinsya namin.”

“I can give you money if you want. How much do you want?”, seryosong saad ni lola Nenita.

Pero napatawa lamang ako sa kanyang sinabi.

“Hindi po lola, okay lang po ako. Baka may iba pa pong paraan akong mahahanap.”

“I am serious, iha. I can give you any amount of money you want or I can lend it to you. Kailan ba darating ang kapatid mo dito?”

“Ngayong linggo po. Pero maraming salamat na lang po sa inyong concern. I think meron pang ibang way para makalikom ako ng pera.”

I just don’t think it’s right for me to ask someone’s money lalo na galing kay lola Nenita. I just only met her twice and I think she’s nice but I can’t bring myself to let her give me money for free or lend it for me just like that. I still don’t know if she has those kind of money anyway or she just only bluffing and gave me her saved money instead. Ayoko namang isipin ng ibang tao na nananamantala ng isang matanda para ibigay ang pera nito sa akin.

“Anong gagawin mo kung wala ka ng ibang choice?--- Housing Loan!! Oo tama. Kung wala ka pang partner, then try on a blind date. Baka may mahanap kang para sayo. Sa panahon ngayon, pwede ka ng ikasal kahit hindi nyo pa lubusang kilala ang isa't isa. Alam mo yun? Yung words na “ Marriage of convenience.” O kaya naman ay “Contract Marriage.” Ikakasal lang kayo ng ilang buwan o taon tapos, divorce kapag nakuha na nila ang kailangan nila sa isa't isa.”

Bahagya akong natawa sa idea ni lola Nenita. Akala ko mga young generation lamang ang nakakaalam ng ganung bagay pero parang mas may maraming alam pa si lola kesa sa akin. Pero tama sya. Yun na lang talaga ang last choice ko ngayon. Pero saan ako mag-sisimula? Natatakot akong baka maka-meet ako ng masamang tao?!!

“May point po kayo, pero hindi ko alam kung saan ako magsisimula.”

“How about my grandson?”, isang malaking ngiti ang ibinigay sa akin ni lola Nenita sa kanyang unang suggestions na para bang ito ang matagal ng panahon na iniintay niya.

Muntik na akong mabilaukan sa aking iniinom na soda at kumuha ng tissue para punasan ang aking labi.

“Seryoso kayo lola sa sinasabi niyong yan?”

Tumango lang si lola.

I mean that rude guy on the phone last month?!

“Don’t worry, mabait ang apo kong yun. Hindi lang talaga sya maalam makipag komunikasyon sa ibang tao. Madalas lumabas syang parang walang galang pero hindi lang talaga nya alam kung paano makipag-usap at kung paano mag-simula ng isang konbersasyon. Maliban kapag tungkol sa trabaho.” Ngumiti si lola sa akin.

“Pero—

“May iba ka pa bang choice? Wala naman sayong mawawala kung susubukan mo lang. Makipag-kita ka lang sa kanya ng isang beses. Kapag talaga hindi mo siya nagustuhan or ayaw nyo sa isa't isa, tutulungan kitang makahanap ng iba.”

Saglit akong napaisip. Si lola na ang nag-suggest at medyo kilala ko na ang ugali nya kahit dalawang beses pa lamang kaming nagkita. Hindi ko alam ang ugali ng kanyang apo pero alam kong hindi ako ipapakila ni lola sa kanya kung alam nyang hindi maganda ang ugali nito. Mabuti na ring sundin ko ang suggestions ni lola kesa sa wala.

I was hesitating to answer her at first but then I just let a deep sigh and a small nod to say yes on her suggestions.

“Yes? Are you sure? Naku mabuti naman kung ganun. Salamat, iha. Maraming salamat.” Masayang masayang hinawakan ni lola Nenita ang dalawa kung kamay saka bahagyang tinapik-tapik ang ibabaw ng aking kanang kamay.

Ngiti lang ang naging response ko kay lola pero bigla akong napaisip sa kanyang naging reaksyon matapos kong sumang-ayon sa suhestiyon niya. Na para bang ako ang nagbigay sa kanya ng isang napakalaking tulong. Kahit ako dapat ang nagpapasalamat ng ganun sa kanya. Hindi ko maintindihan kung anong nangyayari hanggang sa araw ng makita ko kung sino ang kanyang apo at ka-blind date ko kinabukasan.

*** Outside of the restaurant ~

Isang minuto na akong nakatayo sa may entrance ng restaurant kung saan kami magkikita ng apo ni lola pero parang hindi makagalaw ang aking mga paa mula sa kinatatayuan ko. Nag-dadalawamg isip ako kung papasok pa ba ako o hindi. Hanggang sa lumapit ang security guard ng restaurant sa akin.

“Miss? Okay lang po ba kayo? Papasok po ba kayo o hindi?”, tanong sa akin ni manong guard na nagpabalik sa aking reyalidad.

“Yes po. Papasok po ako.”

“This way po Maam.”

Ginabayan naman ako sa pag-pasok ng guard sa loob hanggang makarating sa may front desk. Tinanong ako ng front desk lady kung may reservation ba ako o wala.

“Yes. Under Mrs. Nenita?”

“ Ms. Perez? Right?”

Tumango ako.

“This way po maam. Table number 27.”

Sinamahan ako ng front desk lady makarating sa table kung saan nakareserve para sa akin at sa apo ni lola. Habang papalapit kami sa pwesto kung saan ang table number 27 ay may isang pamilyar na likod ang nakita kong nakaupo doon. Hindi ko pa nakikita ang apo ni lola pero bakit parang pamilyar ang taong ito.

“Here Maam. You can sit here. You can call the waiter if both of you are ready to order now.”

Umupo ako sa aking pwesto at umalis na ang babae saka ko lang nasulyapan ang muka ng lalaking aking blind date. Katulad ko, ay labis din ang kanyang pagka-gulat.

“Mr. Montenegro??”

“Ms. Perez??”