Kabanata 4

Ang mahimbing na pagtulog ni Mateo ay naistorbo ng ingay ng mga tao sa labas ng kubo.

Papungas-pungas pa siyang dumilat habang iniinda ang sakit ng ulo.

Kaagad niyang inilibot ang tingin sa apat na sulok ng kubo. Pilit na inaalala kung paano siya napunta doon. 

Hindi niya pa man nasasagot ang sariling katanungan ay nabalot muli siya ng pagtataka nang makitang wala siyang saplot pang-itaas at tanging panloob lamang ang tumatakip sa kan'yang ibaba.

Dali-dali siyang bumangon at hinanap ang kan'yang mga damit. Isinuot niya ito nang mabilisan nang marinig ang pagkalampag sa pintuan. Mayroong nagbubukas nito.

"Sino ka? Ano'ng ginagawa mo dito?" tanong ng may edad nang babae na pumasok.

Hindi siya pinansin ni Lucas. Sa halip ay kinuha nito ang pitakang nasa papag, ngunit napatigil siya nang makita ang kulay pulang mantsa doon, tila ito dugo.

Lumalim ang pagkakakunot ng kan'yang noo. 

Sa isipan niya'y isang panaginip lamang na mayroong nangyayari sa pagitan nila ni Maica nang gabing iyon. Subalit saan nanggaling ang bakas ng dugo sa papag. 

Nagkibit-balikat siya at umiling, marahil ay naroon na iyon matagal na.

"Hoy! Tinatanong kita. Trespassing iyang ginagawa mo," galit na anang ng babae.

Lumingon dito si Lucas upang humingi ng paumanhin.

"Nagpalipas lamang po ako ng gabi dito misis. I'm sorry." Dire-diretso na siyang lumabas at hindi na hinintay pa'ng sumagot ang babaeng natulala na sa kan'yang kagwapuhan.

Marami na ang nakapagsabi na silang apat na lalaking magkakapatid ay biniyayaan ng kakisigan at gwapong mukha. Hindi na iyon nakakapagtaka dahil ang kanilang ama't ina ay nagmula sa magandang lahi.

Wala sa ayos ang kan'yang buhok at gusot na din ang kan'yang t-shirt nang maglakad siya pabalik sa kung saan siya nanggaling kahapon. Subalit hindi iyon naging hadlang upang tingnan siya ng mga taga-roon lalo na ang mga kababaihan.

Hindi niya iyon pinansin dahil malalim siyang nag-iisip sa kung ano ang nangyari kagabi.

Sigurado siyang hindi lamang panaginip ang init ng sandaling naranasan niya dahil wala na ang ilan niyang saplot nang gumising, ngunit ang kan'yang pinagtataka ay kung sino ang babaeng kasama niya.

Imposibleng si Maica iyon dahil nasa ibang bansa ito.

Hinilot niya ang sintido at mariing pumikit. Hindi na mahalaga kung sino man iyon dahil nang gumising siya ay wala na ito sa kan'yang tabi. Ibig sabihin lamang nito ay balewala lamang iyon sa babae. Marahil ay liberated na rin ang mga babae sa Sta. Ignacia katulad ng sa Amerika.

Pumara siya ng tricycle. Nakakaramdam pa din siya ng pagkahilo dahil sa hang-over kaya hindi niya na kakayaning maglakad pa patungo sa mansyon ng alkalde. 

Kapatid ng kan'yang ama si Mayor Esteban, ang alkalde ng Sta. Ignacia. Ayaw niya munang umuwi sa ina, alam niyang ipipilit lamang nito ang gusto sa kan'ya.

"Sa bahay po ni Mayor, manong," aniya sa tricycle driver.

Umupo siya sa loob ng tricycle at isinandal ang ulo sa likod. Pumikit siya at kinapa ang pitaka na nasa kan'yang kaliwang kamay. Subalit kaagad din siyang napadilat nang iisang papel na pera lamang ang kan'yang nakapa.

Nagsalubong ang kan'yang kilay nang makitang isang daang piso iyon. May kalumaan na ang itim na pitaka na akala niya'y sa kan'ya.

Dumukot siya sa bulsa at nakuha doon ang kan'yang pitaka. Nakahinga siya nang maluwag. Naroon ang kan'yang mga I.D kaya hindi iyon maaaring mawala.

Muli ay pinasadahan niya ng tingin ang pitakang hindi kan'ya. Sinuri niya iyon at nakita ang larawan ng isang babaeng mayroong mahabang buhok. Maganda ang ngiti nito sa larawan.

Napaawang ang kan'yang labi. Naalala niya ang mahabang buhok, na tumama sa kan'yang mukha kagabi, na inakala niyang kay Maica. Napailing siya at napahilot ng sintido. Mas lalo lamang sumasakit ang kan'yang ulo.

Sanay na siyang marinig ang kwento ng mga amerikano niyang kaibigan tungkol sa pakikipagtalik sa hindi nito kilalang babae sa loob ng isang gabi o 'one night stand'. Subalit, kailanman ay hindi sumagi sa kan'yang isipan na gawin iyon. Hindi niya nanaisin na lokohin ang nobyang si Maica.

Nang makarating sa bahay ng kan'yang Tito Esteban ay malugod siyang pinatuloy ng katulong. Kagaya ng kan'yang inaasahan ay wala doon ang kapatid ng kan'yang ama. Nasa munisipyo ito kasama ang asawa.

Binigyan siya ng kape at gamot ng kasambahay, ayon na din sa hiningi niya. Nais niyang maibsan ang hang-over at pananakit ng kan'yang ulo.

Pinasadahan niya ulit ng tingin ang larawan ng babae sa pitaka. Sigurado siyang taga-rito sa Sta. Ignacia ang babaeng iyon. Mas malaking rason iyon para bumalik na siya ng America. Natatakot siyang baka nakilala siya ng babae at ipagkalat ang nangyari sa kanila lalo pa't isa siyang Valle. Subalit hindi iyon ang kan'yang punto. Ayaw niyang makaabot kay Maica na sa unang pagkakataon ay nagtaksil siya dito. Alam niyang pagtataksil iyon dahil aminin niya man sa hindi ay nagustuhan niya ang pinagsaluhan nila ng babae. Hindi niya man maalala ang bawat detalye ay nararamdaman niyang tila mayroong isang bagay na nabuo sa kan'ya.

Tiniklop niya ang pitaka. Ano man ang nangyari kagabi ay kailangan niya nang ibaon sa limot.

"Nasaan po ba si Tita Luisa at Haya?" Hinanap niya ang pinsan ng kan'yang ama at anak nito, na siyang kasabay niya sa pag-uwi ng Pilipinas.

"Naku sir. Hindi n'yo pa po ba nababalitaan ang sinapit ni Haya? Binisita niya po kahapon ang mga batang tinutulungan niya sa kabukiran at gabi na po ay hindi pa siya umuuwi. Hinanap po namin siya hanggang sa dumating po siya dito nang maraming pasa sa katawan."

Mabilis na napatayo si Lucas sa kinauupuan. Si Haya ang pinaka-kasundo niya sa kan'yang mga pinsan. Palibhasa'y kasama niya ito sa ibang bansa at wala siyang kapatid na babae kaya ito na ang tinuturing niyang bunsong kapatid.

"Nasaan sila?" pag-uulit niya ng tanong.

"Nasa himpilan po ng pulis." Mabilis na tinahak ni Lucas ang pintuan palabas.

"Sir! Ang pitaka n'yo po." 

Hindi niya na pinansin ang sinabi ng katulong. Dali-dali siyang nagpahatid sa driver na naroon patungo sa himpilan ng pulis.