Chapter 5

"Can you handle this for a while?"  sabi ni Bernard na itinuro ang kanyang suitcase na nakalatag sa kama.

"Okay, sir." Sabi ko at saka na kinarga ang kanyang suitcase.

Nauna siya na lumabas sa villa at ako naman ay sumunod sa kanya. Dumiretso kami sa conference room para sa kanyang meeting with the engineers.

Habang siya ay abala sa pag scan ng mga files niya, dinukot ko ang aking cellphone mula sa pocket ng aking blazer at nagpadala ng mensahe kay Francesca.

To: Francesca

Hey, I think the deal will be done in a few weeks.

Sa aking tantya, limang minuto ang nakalipas bago sumagot si Francesca.

From: Francesca

You sure? Bernard is kinda tricky, ha. Be attentive and don’t let him outsmart you. Ang gusto ko na gawin mo e ikaw ang magiging kahinaan niya. Yung tipong he can't say 'NO' to you.

Sa totoo lang, may parte na nakokonsensya ako sa ginagawa ko, at may parte din sa akin na gusto ko ito kasi kailangan ko.

"Ms. Bianca Olivia, still there?”

Bumalik naman ako kaagad asa aking wisyo.

“Bakit po?” I asked.

“Ang sabi ko ay lumabas ka muna to welcome the engineers. They are on their way up here.” utos ni Bernard at saka na ibinalik ang atensyon sa mga papel na kanyang iniisa-isang tingnan.

Napatango naman ako kaagad at mabilis na lumabas ng kwarto na iyon.

Inayos ko naman ang aking sarili habang naghihintay sa mga ka-meeting ni Bernard.

Kahit na nasa dulo ang conference room na kinatatayuan ko ay tanaw ko na ang tatlong kalalakihan na paparating sa aking direksyon. Isa sa kanila ay mukhang bata pa. Umayos na ako ng tayo upang batiin sila.

Naunahan naman akong batiin ng isa.

“Good morning, miss.”

“Good morning. Uhm, Mr. Santos is already inside the room.” sabi ko at pinagbuksan sila ng pintuan.

Tumayo naman si Bernard nang makita niya ang mga ito pagpasok sa malaking kwarto na iyon.

“How are you, Bernard?” sabi ng isa sa kanila na palagay ko ay hindi nalalayo ang edad sa amin at saka pa siya nag fist bump kay Bernard.

“I’m always doing good, Ivan.” sagot naman ni Bernard.

“So, let’s sit and discuss everything.”

Tumayo naman ako sa gilid ni Bernard. 

Sa gitna ng kanilang meeting ay panay ang sulyap at ngiti sa akin nung Ivan. Ako naman itong gumanti ng ngiti sa kanya.

I flinched when Bernard suddenly held my hip. Pababa ang kanyang kamay hanggang sa aking hita. Papasok na ang kanyang kamay sa aking skirt ngunit napigilan lang ito nang magsalita si Ivan.

“As I've said, I have no comments about the design and I get your point if that is where you are comfortable.” sabi ni Ivan na nakatingin kay Bernard.

Pagkatapos ay ibinaling naman niya ang tingin niya sa akin.

“Ikaw ba, miss? Komportable ka ba ngayon?”

Inalis naman ni Bernard ang kanyang kamay at ipinatong ito sa mesa.

Sumandal siya sa kanyang upuan at tumango-tango.

“Kung wala ka naman palang comment sa design ko, then we can start building them right away.” sabi niya.

“Hindi ‘yun ganun kabilis, bro. Give me your design and I’ll reorganize it.” sagot ni Ivan sa kanya.

“Reorganize? Ganun ang gusto kong makita sa resort na ‘to. You need not to do that.” tanggi ni Bernard.

“Bro, paalala ko lang sa’yo ha, hindi ako nandito para pirmahan lang ‘yang construction plan mo.” sabi ni Ivan at ibinalik sa harapan ni Bernard ‘yung perspective ng plano.

“Basta what I said is what I said, what I made is what I made.” sabi ni Bernard at ibinalik naman niyang muli ang perspective kay Ivan.

Ivan released a sigh of defeat.

“I’ll review it.” sabi na lamang ni Ivan at tumayo na.

Tumayo na rin si Bernard.

"So, let's call it a day.”

Pagkatapos nun ay nag kamayan silang apat.

“Mauuna na rin ako, bro. Huwag mo na rin ako pakitaan ng mga wild moves mo, isang salita mo lang alam ko na.” sabi ni Ivan at tinapik pa ang balikat ni Bernard.

“What?” kunot noo na tanong ni Bernard sa kanya.

“What you did earlier sa kanya,” sabi ni Ivan at tinuro ako.

“is very inappropriate, man.”

Napaiwas tuloy ako ng tingin. Sa totoo lang, nanliliit ako sa sarili ko kanina. Para bang gamit lang ako na hindi niya pwedeng ipamigay. 

Paglabas ng tatlo ay bigla akong hinapit sa bewang ni Bernard.

"What are you doing?" iritable kong tanong sa kanya at pilit na inalis ang kanyang kamay.

"I just wanna say sorry for harassing you a while ago.” sabi niya at muli akong hinapit sa bewang

“I am just letting them know that you are mine."

Sinamaan ko naman siya ng tingin at saka siya inirapan.

"I am not yours, Bernard.” sagot ko sa kanya at muling hinawi ang kanyang mga braso na nakapulupot sa aking katawan.

“Not because I told you that I like you e ibig sabihin noon ay pag aari mo na ako." then I rolled my eyes to him.

"Hmm, kailan ka nga ba magiging akin?" he said and then he started stroking my hair.

“Let’s not talk about that muna.” sabi ko at tinalikuran siya upang ayusin ang mga papers niya.

“Leave them there, kumain muna tayo.” sabi niya at naka pamulsa na naglakad palabas ng conference room.

Pagkatapos naming kumain ay pansamantala kaming nagkwentuhan. Naikwento sa akin ni Bernard na kaya pala mainit ang dugo nung Yvonne na iyon sa akin ay dahil siya dapat ang kasama dito, but Bernard choose me.

Ako ang sekretarya e, malamang sa malamang ako ang isasama.

“Nga pala, can I sleep with you later?" 

Naku! Baka mamaya e hindi pa ako patulugin nito. Nagkakaroon ako ng trust issues sa lalakeng ito.

"Syempre… hindi.” sagot ko.

“Ayokong machismis 'no" dagdag ko at ngumuso.

"Wala namang makakaalam kung hindi mo ipapaalam."

Napa make face naman ako sa sagot nya.

"Don't worry, wala akong gagawin sa’yo na masama. Promise" sabi niya at nagtaas pa ng kanang kamay.

I have to make him fall in love with me. Para matapos na ito, para hindi na rin ako ma-harass ng lalaking ito, at para hindi ko na rin kailangan pang magpanggap.

Kaya naman hindi na ako sumagot pa, tumango na lamang ako bilang sagot.

"Really? Then, see you later." sabi niya at kinindatan pa ako ng mokong.

Suddenly, his phone rang and he immediately ignored it. Tiningnan ko siya with my puzzled look. Why is he not answering the call? 

"Don't mind it. Tara na, magpahinga na tayo."

Sa paglalakad namin tungo sa aking villa e hindi pa rin tumitigil magring ang phone niya. I'm so irritated! Kaya naman huminto ako sa paglalakad.

"Pick up your phone." I commanded.

Umiling siya at binunot ang cellphone sa kanyang bulsa. Laking gulat ko nang pinatay niya ito at ibinulsa ulit.

"That's better. No one will call now." Sabi niya at ngumiti.

"Bakit hindi mo sinagot?"

He just flashed a smile as an answer. Para bang ang gusto niyang sabihin ay: “Stop asking questions.” 

Hindi na tuloy ako umepal pa. Kung ayaw niyang sabihin, edi huwag.

Pagdating sa villa e agad akong pumasok sa CR. Nag bathrobe na ako at nagsimulang magtoothbrush. Pagkatapos non ay nag handa na ako para maligo.

Bago pa ako tuluyang makapag hubad ay ikinagulat ko ang biglang pagbukas ng pintuan.

"Shit!" Napamura ako.

"I'm sorry, I didn't mean to barge in." Sabi niya ng medyo nagtago sa pinto.

"It’s ok, nagulat lamang ako." Sagot ko naman at muling itinali ang lace ng aking bathrobe.

Tuluyan na siyang pumasok sa loob ng CR. Nakatapis ang tuwalya sa kanyang pang ibaba and I think he's ready for a shower too.

"Bakit kasi hindi ka naglo-lock?" Tanong niya at nagkakamot pa ito ng ulo.

"Sorry, akala ko ay alam mo naman na nandito ako."

Napailing siya. "Next time, maglo-lock ka.” sabi niya sa akin at ginulo pa ang aking buhok.

Hindi na ako nakakibo pa. Hinihintay ko siya na lumabas dahil hindi naman pwedeng maligo na ako na nandito pa siya.

"You're torturing me, Bianca Olivia."

Pagsabi niya ng mga katagang iyon ay sinunggaban na niya ako ng isang mainit na halik. Sa gulat ko ay napahiwalay ako sa kanya, ngunit kaagad din niyang nasakop ang aking bibig.

And I gave in.

Hinila niya ang pagkakatali ng aking bathrobe at hinawi niya ito. He supplied small kisses on my shoulder. Then he quickly lifted me up.

Naglakad sya habang buhat nya ako tungo sa aking kama. Nagsimula akong kabahan dahil sa oras na alisin niya ng tuluyan ang aking bathrobe ay mailalantad ko na sa kanyang mga mata ang kaluluwa ko.

Naramdaman ko na ang paglapat ng malambot na kama sa aking likuran, and now he is on top of me. He started kissing my neck and I cannot deny that I am feeling something that isn’t right.

“Stop.” sabi ko at pinilit na iangat ang kanyang ulo.

"Do you trust me?" He asked out of the blue.

Ganitong klaseng mga tanungan ang iniiwasan ko noon nang may kasintahan pa ako. Pero napapaisip ako sa deal namin ni Cesca. 

God! I’m freaking thorned!

"Ang sabi mo hindi mo ako gagawan ng masama." sabi ko sa kanya.

"Masama ba ito sa tingin mo? I am asking your persmission." sabi niya at hinaplos-haplos ang aking labi.

"Let me own you tonight sweetheart. You won't regret this, I promise." his eyes begged.

I took a deep breath and pause for about 10 seconds, I guess. I looked into his eyes and nodded slowly. 

I pity myself for sacrificing my virginity for a hundred thousand pesos. I cannot believe myself for doing this. Daig ko pa ang manika na may price tag, buti pa iyon ay aalagaan at mamahalin kahit na gagamit-gamitin.

"I love you, Bianca" with those words, he kissed me.

Love? Is that even real? Wala pa ngang isang linggo nang magkakilala kami.

I can feel his tip tickling my womanhood.

Bagamat ako ay nangangamba, nang maramdaman ko na ang kabuuan niya ay binalot ako ng hindi ko maintindihan na pakiramdam ang aking katawan.

Now that our flesh met, I started to feel the pain.

"Stop! Please!" I screamed in pain.

"I’m sorry, I got excited. I didn’t know that you were a virgin.”

Mukhang hindi pa ito makapaniwala.

I bit my lower lip and buried my face in his neck. 

He thrusted once again, gentle and passionate. Ramdam na ramdam ko ang pagkabaon ng pagkalalake niya sa aking kaloob looban, ramdam ko rin ang unti-unting pagkapunit ng aking pagkababae hudyat na may isang bagay na nawala na naman sa akin.

"I... I can't do this Bernard! Stop!" 

Ngunit nag patuloy pa rin siya. I cursed, I scream, I shout and all! Still, I can feel the pain.

Ilang sandali lang ay ramdam ko ng malapit na ako sa rurok ng tagumpay at tingin ko ay ganoon din si Bernard. Maya-maya lamang ay halos tumirik ang kanyang mata. Lumabas na ang resulta ng aming kasalanan.

The both of us were panting and gasping. Ngalay na ngalay din ang aking bewang kahit na ilang minuto lamang iyon.

Magkatabi kami sa kama at tanging kumot lamang ang nagsisilbing panakip sa aming hubad na katawan.

Bigla naman niyang hinawakan ang aking baba at iniharap sa kanya.

"I love you." ulit niya at saka ako hinalikan sa labi.

Humiwalay siya sa aking labi ngunit magkalapit pa rin ang mga ito at sinabing…

“I said I love you.” ulit na naman niya.

Ano bang gusto niya na sagot ko? I love you too? Ni hindi nga ako nakakaramdam ni katiting na pagmamahal sa kanya ngayon. Ang tanging nararamdaman ko ay awa sa aking sarili.

“I know.” sabi ko na lamang.

Ilang sandali lamang ay nag ring ang kaniyang cellphone. Tiningnan niya ako na para bang hinihingi niya ang aking permiso kaya tumango na ako. He wrapped the towel around his hip, he answered the call and went outside the villa.

Huminga ako ng malalim at bumangon na rin. Sinuot ko ang bathrobe ko at pumasok muli sa banyo. Nagawi ang aking tingin sa salamin and I saw two bite marks on chest. Hinaplos ko iyon at hindi ko maiwasang mangilid ang luha.

“Wala na ba akong halaga nito?” wala sa sarili kong nausal.

Nanliliit na ako sa sarili ko dahil sa nangyari, pumasok sa isip ko lahat ng mga paghihirap ko sa buhay. Hindi ko akalain na sa hirap ng pinagdaanan ko ay sa ganitong sitwasyon pa ako babagsak.

I stopped overthinking when he suddenly called me.

"Bianca? Are you there?" narinig ko ang boses niya na nagmumula sa labas ng banyo.

Inayos ko ang aking sarili at binuksan ko ang pinto ng walang alinlangan. Ngumiti siya at kasabay nun ay ang paghalik niya sa aking noo.

"What are you doing here?" Tanong niya.

"Uhm, magsha-shower na sana ako. Gusto mong mauna?" 

Umiling siya. "Bakit hindi nalang tayo magsabay?" sabi niya at tumuloy na sa pagpasok sa banyo.

Then the rest of the night was stuffed with his naughty acts and lust.

----

My body is aching, pero nang magising ako ng may ala Chris Evans sa aking tabi ay bigla akong napangiti. Napangiti ako dahil sa isiping hindi niya ako iniwan sa kalagitnaan ng aming tulog.

Usually ganun naman talaga ang nangyayari hindi ba? Pagkatapos ng mga nangyari ay iiwan na lamang ang babae dahil nakuha na nila ang gusto nila. Or maybe this time it is the other way around? Na ‘yung stereotyping ko sa mga ganitong pangyayari ay hindi naman laging nag e-end up sa ganun.

Inangat ko ang kanyang braso upang makawala sa kanyang yakap. Tumayo na ako at nag ayos.

"Good morning, Bianca." Bati ko sa aking sarili.

“I mean, newborn Bianca.” sabi ko at mataman na tinitigan ang aking sarili.

Lumabas ako ng villa at naisipang um-order ng agahan namin. Pagbalik ko naman ay nadatnan ko ang isang empleyado ng resort na nakatayo sa harapan ng aking villa at kumakatok.

“May kailangan po kayo?” tanong ko.

Kaagad naman siyang lumingon at sumagot. "Good morning, ma'am. Maglilinis po sana ako ng villa, akala ko ay wala na kayo. Wala ho kasi si sir Bernard sa villa niya." 

Napatikhim ako nang marinig ko ang pangalang Bernard. Paano kung itanong niya kung nasaan ba siya? O kaya kung kasama ko siya? Siguradong alam ko na ang iisipin niya.

"Ah, sige hanapin ko nalang siya after I eat my breakfast." Sabi ko at pinilit na ngumiti.

"Sige po ma'am." Saka na siya umalis.

Kapag naaalala ko ang nangyari kagabi, I feel so small. Nahihiya ako na humarap sa mga tao once na lumabas ang affair naming dalawa ng boss ko. Wala pa akong isang linggo pero… wait, wala pa akong isang linggo pero nakuha ko na ang atensyon niya. Does that mean na malapit na rin akong matapos sa misyon ko kay Cesca? Iniling ko ang aking ulo at pumasok na sa villa.

Kaagad ko na ring inihapag ang binili ko sa lamesita na nasa kwarto namin. 

"Hey, sexy." ang una niyang sinabi pag gising nya.

Naka upo na siya ngayon at naka pikit pa ang isa niyang mata, napaka gulo din ng kanyang buhok.

“Hey, what’s that?” tanong niya at sinipat ang pagkaing hinahanda ko.

Ngayon ko lang namalayan na napatulala pala ako sa harapan niya.

"Uhm, food." maikli kong sagot.

“For our breakfast?” tanong niya at bumangon na.

Kaagad naman akong napatalikod dahil wala pa pala siyang suot na pang ilalim.

“Come on, Bianca. Don’t be like that, you already saw and touched this thing.” natatawa niyang sabi at lumapit pa sa akin.

“I know, but…” sabi ko at humarap na sa kanya.

“Hindi ako sanay sa ganito. So please, get dressed.” sabi ko at ipinagpatuloy na ang aking ginagawa.

“Fine, fine.” sabi niya.

Pagkatapos niyang magbihis ay nag umpisa na kami sa pagkain.

“Alam mo may mas masarap kesa dito e.” sabi niya at muling sumubo ng pagkain.

“Sorry hindi ko alam kung anong gusto mo kaya tapsilog  lang ang inorder ko.” sabi ko at napakamot sa aking leeg.

“I am talking about you, Bianca.” sabi niya at saka niya tinapat ang kutsara na may pagkain sa tapat ng aking bibig.

Nang isusubo ko na iyon ay may kumatok na naman sa pintuan.

Tumayo ako para pagbuksan iyon. Pagbukas ng pinto ay bumungad si...

"Anton?"

Ngumiti siya at tumango.

"Woah, buti nalang naaalala mo pa ako. Akala ko namalik mata lang ako kanina nang napadaan ako." sabi niya at sumilip sa loob ng villa.

"What the fuck are you doing here?"

Ikinagulat ko naman ang biglang pagsulpot ni Bernard sa likod ko. Mukhang iritado siya pagkakita pa lang niya kay Anton.