KABANATA 3 :: SPLASH
"Anak, aalis ka ba talaga?"Tumingala ako para pigilan ang mga luhang nagbabadya na namang tumulo.Ang kulubot na balat ng matandang nagpalaki sa akin ay kababakasan ng lungkot. Kanina pa siya umiiyak at nakikiusap na manatili na lamang ako dahil huhupa din ang galit ni Mama pero palagay ko ay mali siya.Nang iwanan nila akong nakaligmok sa sala ay ipinakandado niya ang aking silid para siguraduhing wala talaga akong madadalang kahit na ano.Ang damit nga na suot ko ay isang maliit na bestidang bulaklakin ng asawa ni Berto. Pinahiram ako dahil gown at heels pa din ang aking suot."Ayos lang ako Nana, sa Maynila po muna ako habang galit pa ang Mama.""Bukas ang bahay namin para sayo, anak. Kumatok ka lamang."Nginitian ko ng tipid ang matanda ngunit ng kabigin ako para sa isang yakap ay hindi ko mapigilang humagulgol sa kanyang balikat.Mali ako nung inisip kong walang kapamilyang nagmamahal sa akin dahil simula pagkabata, si Nana ang kakampi ko. Palagi siyang nakahanadang saluhin ako at gumawa ng paraan para hindi ako malungkot.Wala akong problema na manatili sa kanila dahil sa totoo lamang ay hindi ko alam kung saan pupunta pero masyado iyong maliit para sa pamilya nila. Si Berto at ang asawa nito ay nandoon. Bagaman at walang anak ay may limang bata sa bahay, apo ni Nana Maring sa mga kamag-anak nito.Sadyang mabait si Nana, kahit nga akong hindi kadugo ay hindi itinuring na iba."Tandaan mong may babalikan ka palagi rito sa Baguio ha?""Opo Nana, mahal na mahal kita.""Mahal din kita Vanilla Leticia..."Sa unang pagkakataon ay napangiti ako nang banggitin iyon.Vanilla Leticia... Ang pangalan ko. Akin. Hindi kay Mocha. Hindi kay mama. Akin. Ako yun. At matapang si Vanna. Kaya ko ito."Nana Maring, sumunod ka sa library," bumaling si mama sa akin gamit ang matang hindi kakikitaan ng amor "Isara mo ang pintuan kung aalis ka na."Habang papalayo si mama, kasunod si Nana Maring na panay ang lingon sa akin ay pabigat nang pabigat ang pakiramdam ko.Ilang minuto pa akong nakatayo sa sala bago nagpasayang umalis tanging bitbit lamang ang aking cellphone at wallet."Vanna!"Napatigil ako sa paghakbang at nilingon si Mocha na umiindayog ang balakang sa bawat hakbang papalapit sa akin.Ang kapatid na noon ay hinahangaan ko dahil sa ganda at talino, ngayon ay nakikita ko bilang isang demonyo."Ibabalita ko lang sayo na ako na ang papakasalan ni Atticus dahil sa kahihiyang ginawa mo. Oh well.... Hindi ka naman mahirap palitan, parang mas lamang pa nga ako sayo kahit saang banda tingnan. Ilang mga events lang at makakalimutan nilang lahat na may nag exist na Vanna sa buhay ni Atticus."Nabuhay na naman ang galit sa aking dibdib pero mas kontrolado ko na sapagkat nandito ako sa pamamahay nila. Siguradong ipapatapon ako palabas ni mama kapag sinaktan ko ang paborito niya."Bakit mo ito ginagawa?"Inisang hakbang niyang distansya namin."Simple. Ayoko..." dinuro niya nang madiin ang aking sentido "Sayo."Naikuyom ko ng mahigpit ang aking palad. Hindi ko iyon inalis habang papalabas ng bahay kahit pa pakiramdam ko ay magkakasugat na iyon.Nang may pumarang taxi at pumayag na ihatid ako sa Maynila ay agad akong sumakay. Mahaba ang biyahe at alam kong hindi praktikal ngayong wala na akong pera pero hindi ko alam kung paano sumakay ng bus at kung ano pa ang gagawin para marating ang Maynila.Kung hindi kase inihahatid ng driver ay nagtataxi ako kapalit ng dobleng pamasahe kaya natatakot akong maligaw.Habang nasa sasakyan ay pinlano ko na sa aking isip ang gagawin.Sinubukan kong tawagan ang numero ni Dairene dahil sya lang ang maaari kong tuluyan. Wala akong masyadong malapit na kaibigan, ang mga kamag anak naman nina Mama at Papa ay hindi maaasahan sa ganitong pagkakataon.Nakailang subok ako pero palaging out of coverage area kaya tumawag ako sa bahay nila."Inday, si Vanna ito. Nandyan ba si Dairene?""Naku ma'am Bana, kahapun pa nga nag playt papuntang Grace yata yun!""Greece ba, Inday?"Napahilot ako sa sentido dahil sa matigas niyang bigkas ng mga salita. Kailangan ko pang isiping maigi bago maintindihang mabuti."Uu yun nga yata ma'am! May epapasabi pu kayu?""Pag tumawag, pasabi kontakin ako agad ah... Salamat."Laylay ang balikat ko nang maibaba ko ang tawag, ganon pa man ay nagbakasakali pa rin ako at nagpababa sa isang lugar na nadaanan namin. Hindi iyon pamilyar sa akin pero may nakita akong ATM machine.G****e Map ang tanging gabay ko sa lugar kaya nalalaman ko kung nasaan ako.Pumila ako sa pinakang dulo at naghintay ng halos tatlumpung minuto bago makarating sa unahan.Hinalughog ko agad ang wallet at sumambulat sa akin ang iba't-ibang debit at credit card. Siguradong pinaputol na iyon ni mama kaya ang mga ATM card ang kinuha ko.Nakalimang card na ako pero pare-pareho ang lumalabas, talagang pinafreeze na ang mga account."Miss ano ba! Kanina ka pa dyan ah! Kung naglalaro ka, wag dito marami pang nag aabang na matapos ka oh!" mataray na pukaw ng isang babae sa akin.Yumuko ako at humingi ng paumanhin bago umalis. Hindi ko na susubukan pa lahat dahil alam ko nang walang itinira sa akin.Sa edad na dalawampu't tatlo ay wala pa akong trabaho. Ang dapat kase pagkagraduate ko ng college paplanuhin ang kasal namin ni Atticus at hindi ko na kailangang magtrabaho dahil marami na syang pera para sa aming dalawa. Ang gagawin ko lang ay pagsilbihan sya araw-araw.Iwinaksi kong pilit ang bagay na iyon sa aking isipan at naghanap ng murang kainan sa paligid.Sa aking utak ay alam kong hindi kakayanin ng natitirang pera ang pagkaing nakasanayan ko. Kulang iyon kahit isang gabi lamang sa hotel o inn. Hindi rin maaari sa apartment dahil lahat ng nadaanan ko ay humihingi ng advance payment at deposit. Kahit bed space ay napakamahal din.Hanggang saan ba aabot ang dalawang daang piso?Napatingin ako sa suot kong gintong relo at halos nakalimutan ko na ang gutom nang mapagtantong puwede ko yung isanla. Uupa ako ng pinakamurang bedspace na mahahanap ko at magpiprint ng resume para maghanap ng trabaho kinabukasan.Planado na ang lahat ng hakbang para sa bago kong buhay nang maramdaman ko ang matulis na bagay sa tagiliran ko.Susulyapan ko sana iyon ngunit naalerto ang lalaki sa aking gilid at bahagya iyong idiniin."Subukan mong tingnan, babaon ang balisong na ito sa tagiliran mo."Nanlaki ang mga mata ko at kaagad kong naramdaman ang malakas na pagkalabog ng dibdib ko."K-Kuya maawa ka naman... Wala po akong pera..."Sinubukan kong iikot ang paningin sa paligid at huli na nang mapagtanto kong tulay pala ang kinaroroonan namin at halos walang sasakyan at taong dumadaan. Kung may sasakyan man ay pawang nagmamadali sa bilis."Hubad ang relo," mariin niyang utos saka idiniin ang patalim.Nangilid ang luha akonat nanginginig ang aking kamay habang tinatanggal ang relo sa aking braso. Ang tanging pag asa ko..."Yung pitaka at cellphone pa!""Kuya please naman oh...""Gusto mong i*****k ko sayo to at itapon kita sa ilog?"Napaiyak na lamang ako matapos iabot ang bag at cellphone ay tumalilis na siya palayo. Sumigaw ako para humingi ng tulong pero tiningnan lamang ako ng mga tao.Napaupo ako sa gilid nang tulay habang humahagulgol nang iyak.Wala na akong pupuntahan! Kung maglalakad ako pauwi sa Baguio at magmamakaawa kay mama, gagana kaya?"Mama! Happy mother's day!"Napatigil ako sa masayang pagpasok sa kanyang silid nang marahas siyang lumapit sa akin at hinablot ang maliliit kong mga braso."Anong ginagawa mo dito? Taon-taon na lang Vanna? Hindi mo ba maintindihang ayaw ko sa mga bigay mo?"Namintana ang luha sa aking mga mata pero pinilit ko pa ring ngumiti."M-Mama sabi ko kase kay teacher parang galit ka sa akin po. Kaya sabi nya araw ng mga mama ngayon, gumawa daw ako ng k-kard po para hindi ka na magalit sa akin—"Napaigik na lamang ako ng bigla niya akong itulak palayo na tila napapaso. Ang likod kong tumama sa silya ang una kong ininda kasunod na nanlaki ang mga mata ko sa tunog ng nabasag na vase.Ibinato niya sa gawi ko pero dahil nakayuko ako ay tumama iyon sa sahig malapit sa akin.Naramdaman ko ang pagdaloy ng dugo sa binti ko dulot bubog pero hindi iyon ang dahilan ng paghagulgol ko kundi ang mga mata ni mama na hindi man lamang nakonsensya sa ginawa. Wala akong nakita kundi galit."M-Mama sorry ah kung bad si Vanna... Hindi ko po sinasadya. A-Ako na po ang maglilinis dito sa sala pagkagamot ko sa sugat ko."Kahit na napapangiwi sa hapdi ng sugat at likod ay pilit pa din akong ngumiti pero agad ding napahikbi nang lumapit si mama at kinuha ang bubog saka itinutok sa tagiliran ko."Kung pinatay kita noon, hindi ako maghihirap ng ganito! Kasalanan mo ito!"Lakas loob akong nagsalita sa garalgal na boses."M-Mama, nahihirapan na si Vanna. Patayin mo na lang po ako...""Mama sana pinatay mo na lang ako! Bakit kailangan mo pang patagalin ng twenty three years? Sana tinuloy mo na! Ayoko na! Hirap na hirap na ako!"Nagpatuloy ako sa paghagulgol hanggang sa wala nang natirang luha sa mata ko. Wala na akong nararamdaman at mas nangingibabaw na lang lahat ng ala-alang pilit kong kinakalimutan.Umakyat ako at tumayo sa ibabaw nang hanggang bewang na pader ng tulay at dinama ang hangin.Kalayaan. Gusto ko nang lumaya sa sakit. Tama na.Tiningala ko ang kulay abong langit na tila nakikisama sa aking pagluluksa at wala akong ibang naramdan kundi kapayapaan.Kontento akong dito matatapos ang lahat. Lumaban ako pero hindi lahat ng laban ay kaya nating ipanalo.Dinungaw ko ang malalim na ilog at nakontento nang makita ang mabilis na ragasa ng tubig.Inihakbang ko nag paa sa ere at hinayaan ang katawan ko na mahulog sa tubig. Mabilis ang naging paglubog ko pero hindi ako lumaban.Nakakapagod din pala na buong buhay kang lumalaban para mabuhay.Handa na ako.Hinayaan ko ang sarili kong damhin ang sakit dahil sa unti-unting pagkaubos ng hangin.Ngunit bago ako tuluyang lamunin ng kadiliman ay narinig ko ang pagbagsak ng kung ano sa tubig.KABANATA 4 :: OFFERMasakit sa matang sinag nang araw ang bumungad sa akin pagkamulat na pangkamulat ko ng mata. Malayo sa kulay ginto at kayumangging victorian interior ng aking silid ang kulay puti at itim na kuwartong ito. Malaki ang espasyo dahil bukod sa minimal ng mga gamit ay halatang lalaki ang may ari. Kung hindi man, maiisip mo agad na ito ay ang taong ayaw sa lugar na masikip.Dahan-dahan akong bumangon sa kama at pilit inalala kung bakit ako napadpad sa lugar na ito. Ang huling tanda ko ay walang-wala akong pera dahil pinalayas ako sa amin at gusto ko nang mamatay.Natuptop ko ang bibig at inilinga-linga ang mga mata sa paligid. Puti. May liwanag. Ito na ba ang modernong bersyon ng langit?Bumaba ang paningin ko sa aking suot. Puting night dress ang dating bulaklaking bestida.Ang mga katanungan ko ay nasagot sa biglaang pagpasok ng lalaking nakasuot ng isang pormal na uniporme.Mukhang nagulat siya nang makitang nakaupo na ako sa malapad na kama ngunit sa isang kurap ay
KABANATA 5 :: WEDDING"Mama... Kapag nawala ba si Vanna sasaya ka?"Isang malutong na halakhak ang pumuno sa silid aklatan na kinaroroonan namin."Kapag sinabi kong mamatay ka, gagawin mo ba?"Napatitig ako sa sapatos kong punong-puno nang putik. Kailangan ko kaseng suungin ang mataas na baha kahit umuulan pa dahil tiyak na magagalit si mama kapag inabot ako nang dilim sa paaralan. Si Mocha lamang ang sinundo niya at naiwan ako dahil sabi ni Titser hindi aalis kapag walang sundo. Nakiusap lamang ako sa kanya at sinabing abala sa trabaho ang mama ko.Basang-basa ako pati ang lahat ng mga gamit sa loob ng bag ko pero dito ako dumiretso para ihabol ang pagbati ko sa kaarawan ni Mama.Bukas pa iyon pero isasama nila si Mocha patungong Maynila para doon magcelebrate kaya maiiwan ako dito."Umalis ka na Vanna habang nakakapagtimpi pa ako sayo."Mula sa backpack na tumutulo pa sa pagkabasa ng tubig ulan ay kinuha ko ang regalo ko sa kanya. Kahit nangingig ang kamay dahil sa lamig at kaba ay
KABANATA 6 :: LIMOUSINEKumpletong kolerete sa mukha ang ibinigay sa akin ni Roy, ang isa sa sandamakmak na men in black na nagkalat sa bahay ni Kleindro. Pinaghahanda ako para sa kasal na dinaig pa yata ang bullet train sa sobrang bilis. Tinawanan ko lamang si Kleindro nang sabihin niyang magpapakasal kami ngayon dahil akala ko'y nagbibiro siya pero heto at totoo pala.Suot ang dirty white terno, inayos ko ang pagkakapony tail ng aking buhok. Natural na alon-alon iyon kaya pinlantsya ko para mas magmukhang pormal.Matapos masigurong maayos ang buhok ay sunod kong inayos ang aking mukha. Wala akong ibang inilagay kundi ang kulay maroon na lipstick at manipis na eyeliner para hindi naman ako mukhang zombie sa mata ko.Tipid ang naging pag ngiti ko sa harap ng salamin matapos makita ang kinalabasan.Sa wakas hindi ko na kailangang umaktong kagaya ng ibang tao."Are you done?"Napapitlag ako ng maramdaman ang labi ni Kleindro sa aking leeg.Sa sobrang okupado ng aking isip ay hindi ko n
KABANATA 7 :: PHONECALLUmingay ang VIP room na kinaroroonan ng mga kaibigan ni Klein sa aming pagdating. Lima silang nasa lamesa at ang iba ay pamilyar sa akin. At sa mesa ay nakahain ang sandamakmak na putahe at pagkain."Mabuti at naisipan mong mag-imbita sa celebration!""Naku nagmamadali yan! Sa ganda ng bride baka atrasan pa."Umugong ang tawanan nang pakitaan ni Klein ng middle finger ang dalawang lalaking nangantyaw sa kanya."Hindi ko na kayo inimbita dahil mga tarantado kayo baka masira nyo pa ang kasal ko."Nagtawanan ang mga lalaki at nagngisian naman ang mga babae. Balewala iyon kay Klein na ipinaghila pa ako ng upuan bago naupo sa tabi ko. Syempre hindi iyon nakaligtas sa kantyawan."Oh naging gentleman ka na? Sabi sayo si kupido ang kailangan mo."Tipid akong napangiti.Kupido? Sex kamo."Manahimik ka dyan Kendrick!" binalingan nya ang iba. "Eto si Vanna."Hinintay kong ipakilala niya ang mga kaibigan ngunit nagkusa na ang mga ito."Hi Mrs. Lavaigne, ako si Harry. At e
KABANATA 8 :: BOREDOMNakailang balikwas na ako sa pagkakahiga pero hindi pa rin ako dinadapuan ng antok. Halos alas otso na ng gabi pero ang diwa ko ay gising na gising pa din. Asan na kaya si Kleindro?Tiningnan ko ang bagong cellphone na ibinigay niya sa akin kanina matapos kaming mag lunch at saka lamang naisipang kalikutin iyon.Ang default wallpaper ay pinalitan ko ng litrato ng aking paa. Nang makontento ay saka ako nagpunta sa contacts at dalawang numero lamang ang nandoon; pangalan ni Klein at ang kay Roy na may caps lock pang warning, kausapin lang daw kung emergency.Baliw talaga, nakabuntot nga si Roy hanggang sa hapagkainan mukha bang makikipag text mate ako?Ako:Anong oras ka uuwi?Wala akong natanggap na sagot mula sa kanya kaya imbis na magpaka bad trip ay nagbihis na lamang ako ng two piece at pinatungan iyon nang makapal na bathrobe.Nagsitayuan ang dalawang bodyguard na nasa sofa at parehong nakatingin sa aking itsura, nagtataka."Dito na lang kayo sa loob, maliwa
KABANATA 9 :: BEAUTIFUL"Nakaalis na si Kleindro?" tanong ko sa dalawang bodyguard na nakaposte sa ibaba ng hagdan."Maaga pong umalis. Pinapasabing may pupuntahan kayo mamayang hapon.""Sinabi ba kung saan?"Umiling siya kaya nagkibit-balikat na lamang ako.Oh well… Pang ilang araw ko na ba dito ulit? Parang kelan lang at nakatulala ako sa fireplace habang nakasuot ng makapal na damit. Bihira akong lumabas lalo na kapag bagsak ang temperatura at heto ako ngayon sa napakainit na syudad. Hindi ko maimagine ang buhay na walang aircon."Nakahanda na po ang almusal sa garden," si Roy ang sumalubong sa akin nang akmang papasok na ako sa dining room."Sinong nagpalagay doon?" kunot noong tanong ko."Utos po ni Mr. Lavaigne."Inikot ko ang mata at sumunod sa kanya palabas.May stone pathway mula sa kitchen backdoor patungo sa gazebo na nakatayo sa mismong gitna ng garden.Hindi ko pa pala nalilibot ang bahay. Nagpasalamat ako kay Roy na agad namang dumistansya para hayaan akong kumain ng ma
KABANATA 10 :: COMFORT ROOM"Hmm…. Kase?" Umilag ako pero walang silbi dahil madali nya akong nakulong sa mga bisig niya. Nakasandal ako sa lamesang punong-puno ng mga make up tools at halos hindi makagalaw.Malakas ang pintig ng puso ko dahil sa titig niyang tila kinakabisado ang bawat parte ng mukha ko."Tara na?" Nalaglag ang panga ko nang kusa siyang lumayo sa akin.Shit yakapin mo na lang kaya ako maghapon?Kahit labag sa kalooban ay tinanggap ko ang nakalahad niyang kamay. Unang pagdadaiti ay ramdam ko na agad ang gaspang noon. Hindi pa siya nakontento dahil pinagsalikop pa talaga niya ang aming mga kamay.Ngayon mukha na talaga kaming bagong kasal.Halos irapan ko ang sarili dahil sa pangangarap ng gising. Anim na buwan lang at matatapos na ang lahat ng ito.Inalalayan niya ako pasakay, gayon din pagbaba ng kotse at literal na nalaglag ang panga ko dahil sa bumungad na eroplano sa paningin ko."Private plane mo?" parang timang kong sagot kahit pa nakita ko na ang pagsaludo n
KABANATA 11 :: TRIPLupaypay ang katawan ko at halos wala nang lakas para imulat ang mga mata nang muli akong binitawan ni Kleindro sa sink. Nag aagaw ang aking kamalayan habang nililinisan niya ako gamit ang binasang tissue.Nagtagal pa kami ng ilang saglit doon at nang medyo kaya ko nang maglakad ay inalalayan niya ako palabas. Sa pasilyo pa lamang pabalik sa aming upuan ay todo na ang pamumula ng aking mukha.Hindi malayo ang comfort room sa mga upuan paano kung…"Sound proof ang banyo, Vanilla," singit bigla ni Kleindro na biglang bumulong sa gilid ng tenga ko, nagtaasan tuloy ang aking mga balahibo."Nahihiya ako…" pabulong ko ding sagot.Tumawa siya ng mahina at pinisil ang nangangamatis kong pisngi.Sinamaan ko siya ng tingin.Anong nakaka amuse at para bang tuwang-tuwa pa siya?"Dito na lang tayo sa sofa hanggang mag land.." aniya at inalalayan ako patungo doon.Wala na akong nagawa nang isara nya ang kurtinang naghahati sa kinalalagyan namin at sa mga upuan.Mas mabuti nang d