LOGINShare
ตอนที่ 5 ตื่นเต้นนะ
Last Updated:
2025-05-13 22:09:15ผ่านไปเกือบสามชั่วโมง
"สวยมากเลยค่ะ ดูดีจริง ๆ ว่าไหม" เจ้าของร้านหันไปพยักหน้ากับเด็กที่ชื่อฝน
"ใสปิ๊งเลยค่ะ ผิวพี่ขาว ๆ นะคะ" เธอยิ้มพลางลูบแขนของหลินอย่างอิจฉา
"ขอบคุณมากนะคะ ทั้งสองคนเลย ไว้หลินมีโอกาสจะแวะมาใช้บริการอีกค่ะ" ทั้งสองสาวส่งยิ้มให้ หลินว่าแล้วก็หิ้วกระเป๋าเสื้อผ้าออกจากร้านไป
ระหว่างที่นั่งในรถไฟฟ้า หลินก็ส่งข้อความให้แพรวาไปด้วย
“จะถึงแล้วจ้าเจอกันตรงไหน ^_^” สักพักแพรวาตอบกลับ
"เจอกันที่ล็อบบี้นะ แพรนั่งรออยู่นะ" หลินส่งสติกเกอร์ยกนิ้วตอบกลับไปให้
พอถึงที่หน้าโรงแรม หลินนึกชมการออกแบบอาคารที่ดูเด่นสะดุดตา และดูทันสมัยเอามาก หันไปมองป้ายชื่อ เธอยืนนิ่ง ยกมือถือมากดชัตเตอร์และรีบลงภาพ เช็กอิน สเตตัสตัวเองในโซเชียลมีเดีย ว่า“อยู่ที่ @PS Grand Suriwong”
พอย่างก้าวเข้าไปที่ล็อบบี้ หลินก็สอดส่ายสายตาหาแพรวา แต่ไม่เห็น ไปสะดุดที่ผู้ชายที่ยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์รีเซปชัน ในชุดสูทสีเทาท่าทางภูมิฐาน ผมรองทรง มองจากข้างหลังเห็นไรผม และต้นคอขาว ๆ คิดในใจ
‘คุ้น ๆ’ พอชายหนุ่มหันมาและได้สบตากัน และยิ้มให้ เดินเข้ามาหา พร้อมกล่าวทัก
"อ้าวมาพอดีเลย หลิน"
"สวัสดีค่ะ" หลินยกมือไหว้ เธอล้วงมือลงไปในกระเป๋าสะพาย ส่งกล่องของขวัญเล็ก ๆ ที่เตรียมมา ยื่นให้กับพีค
"ยินดีด้วยนะคะ สำหรับโรงแรมใหม่ และตำแหน่งใหม่ค่ะ"
หลินยิ้มเก้อเพราะไม่ได้ตั้งใจว่าจะให้ของขวัญเขาในเวลานี้ แต่แก้เก้อที่เห็นพีคเดินเข้ามาใกล้ และกล่าวทักทาย
"ขอบคุณครับ หลินเป็นคนแรกที่ให้ของขวัญพี่เลยนะครับ" พีครับของและพูดขอบคุณ
"แพรวากับกฤษ เพิ่งออกไปรับชุดของกฤษที่ร้านใกล้ ๆ ในละแวกนี้เอง กลัวจะกลับมาสาย เลยฝากพี่ให้ดูแลหลิน" เขาเดินมาประชิดตัวเธอ ใช้มือแตะข้อศอกหลินให้เดินตาม
"แหม... หลินมาได้จังหวะพอดีเลย พี่กำลังจะสั่งเด็กที่รีเซปชันไว้ เดี๋ยวพี่เดินไปส่งที่ห้องพักนะ มะ... ตามพี่มา"
พีคเดินพาเธอตรงไปที่ลิฟต์ เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก เขาเดินนำเข้าไป แล้วใช้การ์ดแตะที่ช่องสี่เหลี่ยมเล็กที่มีแสงส่องกะพริบตลอดเวลา เป็นมาตรการรักษาความปลอดภัยอีกอย่างหนึ่ง หากแขกที่ไม่ได้พักที่นี่ก็ไม่สามารถขึ้นลิฟต์ไปยังชั้นต่าง ๆ ได้ เขากดชั้นที่สามสิบเก้าเมื่อขึ้นไปถึง ประตูลิฟต์เปิดออก ชายหนุ่มเดินนำเธอเลี้ยวขวาออกจากลิฟต์ไป
"ชั้นนี้มีแค่ห้าห้องเป็นห้อง President Suite ทั้งหมด” เสียงเขาเล่า พลางเดินไปหยุดที่ห้องหมายเลข VIP 39-01 ใช้การ์ดใบเดิมแตะที่ประตู มีเสียงดังเหมือนปลดกลอน แล้วก็ใช้มือกดเปิดเข้าไป
หลินเดินตาม แล้วต้องตะลึงกับห้องที่เห็น ในห้องตกแต่งคล้าย ๆ กับล็อบบี้ เป็นห้องรับแขกที่โอ่โถง สง่างาม และดูทันสมัย เฟอร์นิเจอร์ที่ดูด้วยตาก็รู้ว่าคงจะแพงน่าดู
"โอ้โห สวยมาก ๆ เลยค่ะ" เธออุทานออกมา และเดินไปที่กระจกหน้าต่าง
"เห็นวิวหมดเลยนะคะ" พีคพยักหน้า ยิ้มด้วยความภูมิใจ เธอยังเดินชมห้องไปรอบ ๆ
"หลิน" เสียงชายหนุ่มเรียกเธอ
"ค่ะ" เธอหันหน้ามาตอบ นึกได้ รีบเดินกลับมาหาเขา
"ห้องนี้มีสามห้องนอนนะครับ" เขาบอกพร้อมชี้ไปยังห้องต่าง ๆ
"ห้องนั้นของกฤษกับแพรวา ส่วนห้องนี้ของหลิน และอีกห้องตรงโน้นของพี่นะ" หลินพยักหน้ารับรู้
"หาอะไรทานได้นะ ที่เคาน์เตอร์ มีของกินอยู่ในตู้เย็น หรือหลินหิวก็สั่งรูมเซอร์วิสได้" เขาบอก เธอพยักหน้ารับยิ้มกว้าง เห็นฟันขาว ๆ ของหลินเรียงกันสวยงาม
‘น่าจูบจัง’ พีคเห็นเผลอยิ้ม คิดในใจ พร้อมกับลูบหัวตัวเอง ซึ่งเพื่อนในกลุ่มจะรู้กัน กับอาการนี้ว่า เขากำลังคิดมิดีมิร้ายกับผู้หญิง
"พี่ขอตัวก่อนนะครับ จะไปดูหน้างานที่เหลืออีกหน่อย เดี๋ยวแพรกับกฤษก็คงจะมา"
"ได้ค่ะ ตามสบายนะคะ" หลินยิ้มเป็นการขอบคุณ
"หลินไม่ต้องเกรงใจนะ ตามสบายเหมือนกันครับ" เขาผงกหัวให้ หันหลังกลับเดินตรงไปที่ประตู
หลินมองตามหลังพีคไปไม่วางตา แต่ต้องสะดุ้งเมื่อพีคหันกลับมาอย่างกะทันหัน
"ลืมไป นี่คีย์การ์ดนะ เผื่อหลินจะออกไปไหน จะไปเดินเล่นก็ได้ ชมโรงแรมพี่หน่อยนะครับ" เขาวางคีย์การ์ดไว้ที่โต๊ะใกล้ประตู แล้วเดินออกไป
‘โอ๊ย.... ตกใจหมดเลย คนอะไรหล่อ และดูดีไปหมด’ หลินพึมพำเบา ๆ แล้วเริ่มเดินสำรวจดูรอบห้องอีกครั้งหนึ่ง
"โชคดีเป็นบ้าเลย หรูจริง ๆ” เธอพูดออกมาพลางคว้ากระเป๋าแล้วเดินไปที่ห้องนอนที่ชายหนุ่มบอกว่าเป็นของตน
พอเปิดเข้าไปเห็นเตียงกว้างน่านอนมาก ก็กระโดดตัวโยนขึ้นไปบนเตียง
"ว้าว...นุ้ม นุ่ม" เธอเอนหลังลงอย่างสบายใจ
ติ๊งต่อง ๆ มีเสียงกดกริ่งดังขึ้นมาที่หน้าประตูห้องพัก
"สงสัยจะเป็นแพรกับพี่กฤษ" หลินรีบวิ่งออกมาเปิดประตูให้ทั้งสองคน
"ไปไหนกันมาคะ" หลินถามออกไป พร้อมยกมือสวัสดีกฤษ
"ไปรับชุดพี่กฤษมา" แพรตอบและให้ข้อมูล ทั้งสองเดินเข้าในห้อง
"เดี๋ยวจะมีช่างมาช่วยแต่งหน้าให้เราทั้งสองคนด้วยนะ นัดไว้บ่ายสี่โมงครึ่ง"
"โห ขนาดนั้นเชียวหรือ" หลินอุทาน แพรวาทำท่าทางกระซิบกระซาบ
"เออดิ มีเจ้าบุญทุ่ม ฉันห้ามยังไงก็ไม่ฟัง พูดแต่ว่า อยากให้สวยที่สุด นาน ๆ จะมีงานแบบนี้สักครั้ง" แพรวาพูดพร้อมกับกระแซะหลินให้มองไปทางกฤษ
"อืม... นินทาพี่กันหรือเปล่าเนี่ย สองสาว" กฤษทำท่ากระแอมกระไอ
"พี่จะลองดูว่า แต่งหน้าเจ้าสาว งานหน้าถัดไปเนี่ย จะได้ใช้ช่างคนนี้หรือเปล่า" แพรได้ยินทำเขินหน้าแดง
"พี่กฤษได้ฤกษ์แล้วหรือคะ" หลินตบมือ ทำท่าลิงโลด แพรวายิ่งเขินใหญ่ หน้าแดงเป็นลูกเชอร์รี ตบไปที่หลังมือหลินเบา ๆ
"ได้แล้วสิครับ หลังจากงานรับปริญญาของแพร เดือนมีนาคมปีหน้า หรือก็ไม่แน่นะ เพราะพ่อแม่พี่บอกอยากอุ้มหลาน” กฤษพูดสัพยอกแพรวา หญิงสาวแทบม้วนไปกองกับพื้น รีบเดินไปทางตู้เย็น เอ่ยดัง ๆ
"หิวน้ำจัง" กฤษและหลินหัวเราะขึ้นพร้อมกัน
Latest chapter
Stumble Love รักสะดุดใจ ตอนที่40 Playboy
เธอเดินมาหยุดที่ขาเตียง ใช้มือลูบไม้ที่ทำตั้งเป็นราว แกะสลักอย่างสวยงาม แขวนมุ้งผ้าเป็นมุ้งสีชมพูขาวจาง ๆ "ใครเป็นคนเลือกผ้าผืนนี้คะ สวยจัง" ถามเสร็จหันมามองชายหนุ่ม เห็นเขากำลังใช้มือลูบข้อเท้าตัวเอง รู้สึกผิด นั่งลงตรงหน้าเขา คุกเข่าลง ใช้มือตัวเองจับไปที่ข้อเท้าของเขา พลิกซ้ายพลิกขวา "โอ๊ย" ภุชงค์ร้อง "เจ็บมากหรือคะ" เธอถาม แต่จริง ๆ เขาไม่ได้เจ็บมากหรอก แค่นึกอยากแกล้งเธอเท่านั้น ดูว่าเธอเป็นห่วงเขาจริง ๆ หรือเปล่า "ในตู้เย็นมีน้ำแข็งไหมคะ เดี๋ยวพักตร์หาผ้าประคบเย็นให้" เธอลุกขึ้น ทำท่าจะเดินออกไปในครัว ชายหนุ่มดึงแขนเธอไว้ ด้วยจังหวะที่จะก้าวขาไปข้างหน้า ทำให้เธอเซล้มเข้าหาเขา นอนทับร่างเขาอยู่บนเตียง "เอ๊ะ... วันนี้เป็นอะไรก็ไม่รู้ค่ะ แข้งขาอ่อนจัง"เธอแก้เก้อ นึกอายที่ล้มทับเขาอีกเป็นครั้งที่สอง ชายหนุ่มจับเธอพลิกให้นอนหงายหมุนตัว เกยทับขึ้นมาด้านบนตัวของหญิงสาว ศิริพักตร์จ้องหน้าเขา ตาสบกัน เธอนึกถึงเรื่องความเป็น Playboy ของเขาหญิงสาวใช้มือผลักดันตัวเขาให้ลุกขึ้น เขาดันขืนตัวเองไว้ไม่ยอมลุก ชายหนุ่มจ้องมองห
Stumble Love รักสะดุดใจ ตอนที่39 ตกหลุมรักเธอ
ศิริพักตร์ยกมือไหว้ คุณหญิงพิมพ์ใจ และท่าน สส. พร้อมผู้ใหญ่อีกหลายคนในนั้น ภุชงค์ยกมือไหว้ ลาแขกผู้ใหญ่บางคนที่เขามาทักและชื่นชม "ช่างหาแฟนนะ สวยอ่อนหวาน" "เหมาะสมกันดี" "น่ารักจริง ๆ นะคะคู่นี้ คุณ" "แต่งเมื่อไร บอกป้าด้วยนะ" "หมั้นกันหรือยัง" "ขยันเติมความหวานกันหน่อยนะ" และอีกหลายประโยคที่ตามมา หญิงสาวยิ้มเจื่อน ๆ จนเมื่อยแก้ม แต่ก็ไม่ได้แสดงกิริยาที่เสียมารยาทแต่อย่างใด "โอ๊ย.. นี่มันอะไรกัน" จนคนเริ่มซาลง เธอสะกิดเอวภุชงค์ "คุณคะ ห้องน้ำไปทางไหน" ชายหนุ่มหันมาทางหญิงสาว หัวเราะให้เบา ๆ "ขอโทษด้วยนะครับคุณพักตร์ ผมนี่เสียมารยาทจริง ๆ ไม่ได้เทกแคร์คุณให้ดี" ว่าแล้วก็ฉวยข้อมือเธออีกครั้งให้เดินตามเขา ชายหนุ่มพาเธอไปที่เรือนหลังเล็กของเขาอีกด้านหนึ่ง ซึ่งทะลุได้อีกทางหนึ่ง และมีทางเข้าจากอีกซอยหนึ่งได้ พีคและภุชงค์จอดรถไว้ด้านหลังนี้ เพราะกลัวรถติดเนื่องจากคนมาร่วมงานเยอะ บริเวณบ้านเขากว้างจัง ต้นไม้ใหญ่ก็เยอะ ถ้ามาคนเดียวหลงแน่ ๆ เธอคิดในใจ เขาพาเดินอ้อมตึกหลังใหญ่ มายังเ
Stumble Love รักสะดุดใจ ตอนที่38 เข้าใจผิด
สิ้นเสียงเพลง แขกผู้มีเกียรติต่างปรบมือ เอ่ยชมกันกราว นักแสดงทั้งหมดลุกขึ้นมายืนรวมกันที่ด้านหน้าเวที ภุชงค์เดินมายืนเคียงข้างกายศิริพักตร์ นักแสดงทุกคนโค้งคำนับให้กับแขกผู้มีเกียรติเป็นการขอบคุณ "คุณหญิงคะ ช่างเป็นคู่ที่เหมาะสมนะคะ" เสียงท่านผู้หญิงคนเดิม กล่าวชื่นชม คุณหญิงสุพัตรา และท่านสมภพ และคุณหญิงพิมพ์ใจ ยิ้มพึงใจกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า "อย่าลืมนะแม่พิมพ์ ให้ตาภุชงค์พาแม่หนูคนนั้นมาเจอกับแม่ด่วนเลยนะ" น้ำเสียงคุณหญิงสุพัตรา พูดด้วยความยินดี ดีใจเมื่อได้พบสิ่งที่ถูกใจ ภุชงค์ยื่นมือให้เธอจับขณะก้าวลงจากเวที เธอเดินตรงเข้าไปหาอาจารย์ประสิทธิ์ "ฝีมือยังไม่ตกนะ หนูพักตร์" ท่านกล่าวชม "มิเสียชื่ออาจารย์ จริงไหมครับคุณภุชงค์" แล้วหันไปถามชายหนุ่ม "ครับ เป็นการตีขิมที่ไพเราะจริง ๆ อย่างที่ไม่เคยได้ยินที่ไหนมาก่อนเลยครับ" เขากล่าวชมหญิงสาว หยอดคำหวานพ่วงไปด้วย "ขอบคุณค่ะ" เธอส่งยิ้มหวานให้เขา ช่างไม่รู้อะไรซะเลย รอยยิ้มนั้นช่างเชิญชวนยิ่งนัก ทั้งสองร่ำลาอาจารย์ ชายหนุ่มชักชวนให้เธอไปรับประทานอาหารเพราะเธอยังไม่
Stumble Love รักสะดุดใจ ตอนที่37 "น้ำตาแสงใต้"
ทั้งสี่คนเดินลงจากเวที ไปนั่งโต๊ะที่ว่างอยู่ กฤษและพีคอาสาไปตักอาหารมาให้จากบุฟเฟ่ต์ เพราะหิวมาก ๆ แล้วตอนนี้ มีบริกรเดินมาเสิร์ฟเครื่องดื่ม “รับอะไรดีครับ” เขาถามเธออย่างอาทร รู้สึกทึ่งและประทับใจผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้านี้จริง ๆ “ขอเป็นน้ำเปล่าได้ไหมคะ” บริกรยกน้ำเปล่าให้เธอ และวางไว้ให้ทุกคนที่นั่งร่วมโต๊ะอยู่ด้วย ภุชงค์สั่งให้บริกรเสิร์ฟไวน์แดงให้ทั้งหมดสี่แก้ว “รับเป็นไวน์แดงสักแก้วก่อนนะครับ ไวน์แดงนี่เป็นรสชาติที่อ่อนลงมาเล็กน้อย เป็นไวน์แดงจากองุ่นพันธุ์ พิโนนัวร์ (Pinot Noir) รสนุ่มลิ้นดีมาก ๆ ครับ ดื่มก่อนทานซีฟู้ดสักหน่อย” เขายกแก้วของตัวเองยื่นตรงมาที่หน้าของหญิงสาว ประมาณเชิญชวนให้เธอชนแก้วกับเขา เธอยกแก้วของตัวเอง ขึ้นไปชนกับเขา นักข่าวซุบซิบสายบันเทิงมาจากไหนก็ไม่รู้ กดชัตเตอร์รัว ขณะที่ทั้งสองชนแก้ว มองตากัน ภุชงค์หันไปยิ้มให้กล้องด้วยความเคยชิน[1]หอมกว่าใคร ในหล้า ดอกฟ้าพี่ขออย่ามี ภมรภู่ มาสู่สันต์หากแม้นมี พี่นี้ จะปกกันกลีบบางอัน อ่อนหวาน จะอยู่คงพิกุลเอ๋ย พิกุลเจ้า เย้ายวนนักหิ่งห้อยรัก แต่มิอาจ จะเอื้อมส่งได้แ
Stumble Love รักสะดุดใจ ตอนที่36 คนนี้... มีเจ้าของแล้ว
กฤษเริ่มจำได้เพราะเป็นคนที่ไปที่ร้าน "คุณบังอร" บ่อยที่สุดเขาส่งเสียงทัก "คุณศิริพักตร์ ใช่ไหมครับ" ศิริพักตร์ดีใจที่กฤษจำเธอได้ "แหม... พักตร์นึกว่าคุณกฤษจะจำพักตร์ไม่ได้เสียแล้วค่ะ" กฤษหันไปอธิบายให้พีคฟังว่า "คุณศิริพักตร์ไง เจ้าของร้านที่แพรทำงานไงล่ะ" "โห... คุณพักตร์ สวยจนผมจำไม่ได้จริง ๆ ต้องขอโทษด้วยครับ" พีคทำท่าตกใจ พอสิ้นคำว่า "สวย" ภุชงค์ก็รีบมาทำตัวขวางหน้าสองเพื่อนไว้ทันที เพราะกิตติศัพท์ เรื่องทำให้ผู้หญิงปิ๊งนายพีคก็ไม่น้อยหน้าเขาเช่นกัน "ผมว่า เราสี่คนไปกราบอวยพร คุณยายก่อนดีกว่าครับ" ภุชงค์เอ่ยปากชวน และหันไปทางพีคส่งสายตา "คนนี้ ของผมครับ" พีคส่งยิ้มแบบกวน ๆ ตอบกลับไป แกล้งภุชงค์ โดยเอามือลูบหัวตัวเอง ภุชงค์หันไปเอาข้อศอกกระทุ้งไปที่ท้องของพีคเบา ๆ รู้ว่าพีคคิดมิดีมิร้ายกับผู้หญิงของเขา "คนนี้... มีเจ้าของแล้ว" เขาพูดออกมาจากไรฟัน "ก็ OK, I ได้อยู่แล้ว" พีคทำท่าแบมือ เบ้ปาก กฤษรู้ว่าพีคแกล้งแหย่ภุชงค์เล่น ตบหลังภุชงค์เบา ๆ "ไปได้ยังขอรับ" "เชิญทางนี้ครับ คุณพักตร์" เขาใช้มือแตะข้อศอก
Stumble Love รักสะดุดใจ ตอนที่35 งานเลี้ยง
"คุณชายครับ คนนี้จับไม่ได้ไล่ไม่ทัน ให้ตายก็ไม่ยอมรับขอรับ" กฤษสำทับด้วยคำพูด ว่าพีคตรง ๆ "ใครครับ กระผมนี่อยากรู้เสียจริง ๆ ขอรับคุณหลวงกฤษ" ชายหนุ่มสองคนเปลี่ยนกันส่งเล่นมุขอย่างสนุกสนาน "หยุดเลยนายทั้งสองคน บอกว่าไม่มีอะไรก็ไม่มีอะไรสิ" พีคพูดจบ รีบเดินหลบไปที่ระเบียง เพื่อยกหูคุยกับหลิน เพราะวันนี้เขาพยายามโทรหาเธอถึงสองครั้ง สายว่างแต่เธอไม่ได้รับสาย มีแต่ข้อความส่งมาบอกว่า "ที่งานหมั้นยุ่งมาก ๆ ค่ะ หลินปิดเสียงมือถือเอาไว้น่ะค่ะ ไม่อยากให้เสียบรรยากาศในพิธีค่ะ" “กริ๊ง ๆ กริ๊ง ๆ” เสียงโทรศัพท์มือถือของเธอดังขึ้น หลินยกน้ำขึ้นมาดื่มหลังทานอาหารเย็นเสร็จพอดี เห็นเป็นเบอร์ของเขา รีบรับสาย เพราะวันนี้เธอไม่ได้รับสายเขาเลย สงสัยเขาคงจะโกรธแน่ ๆ แต่กลับไม่เป็นอย่างนั้น "กินข้าวแล้วรึยังคะ" เขาถามด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลมาตามสาย "ค่ะ เรียบร้อยแล้วค่ะ พี่พีคทานข้าวหรือยังคะ" เธอตอบและถามเขาไป นึกแปลกใจ คิดว่าจะโดนเขาดุเสียแล้ว "ยังค่ะ...คืนนี้พี่จะพยายามไม่กลับดึกนะ มีงานเลี้ยงวันเกิดคุณยายของภุชงค์ พี่อยู่กับภุชงค์ และกฤษที่งาน ง
Stumble Love รักสะดุดใจ ตอนที่34 ต้องโชว์
ศิริพักตร์เข้าไปใน Google และลองหาข้อมูลของภุชงค์ดู แค่พิมพ์ชื่อเขาลงไป ก็ขึ้นรูปหน้าอันหล่อเหลา ดูเป็นผู้ดีของชายหนุ่มหราขึ้นมา เธอจำหน้าตาเอาเรื่องของเขาได้ และยิ้มตรงมุมปากนิด ๆ หญิงสาวกดไปที่รูปของชายหนุ่มเข้าไปดูตามลิงก์ที่อยู่ในภาพ เนื้อหาในเว็บไซต์ซุบซิบชื่อดัง ที่นักเลงคีย์บอร์ดเข้าไปอ่านกัน พาดหัว “นางเอกสาว อักษรย่อ จ. ควงหนุ่มทายาทนักการเมืองชื่อดัง ภุชงค์ ศิริพัฒนยางกูร เดินชิลเอาท์ชมวิวเขาใหญ่ และร่วมปาร์ตี้สุดเก๋ของเหล่านางฟ้าช่องน้อยสี เป็นที่ฮือฮาว่าหวานหยดจนมดตามเป็นขบวน” “เห้อ... พ่อ Playboy ต้องจัดการยังไงเนี่ย” ศิริพักตร์ แบะปากนิด ๆ คิดพลางลุกขึ้นไปเพื่อเตรียมกระเช้าขนมตามที่ชายหนุ่มร้องขอมา ให้เธอนำไปส่งให้ที่ในงาน แล้วยังเชื้อเชิญให้เธออยู่ร่วมงานเลี้ยงอีกด้วย ศิริพักตร์จัดขนมไทยที่ทำไว้หลากหลายในแต่ละวัน วันนี้เธอเลือกขนมที่สามารถเก็บไว้ได้นาน เลือกขนมไทยที่ล้วนมีชื่อเป็นมงคลทั้งนั้นมี ทองเอก สัมปันนี เสน่ห์จันทร์ จ่ามงกุฎ กลีบลำดวน หน้านวล และกระเช้าสีดา จัดขนมต่าง ๆ ลงไปในกระเช้าเรียบร้อยอย่างสวยงาม โดยไม่ลืมเพิ่มตุ๊
Stumble Love รักสะดุดใจ ตอนที่33 นอนและอยู่ที่ห้องเขา
“นับตั้งแต่วันนี้ไป เราจะไม่แยกจากกันค่ะ” เธอพูดขึ้นมาบ้าง ชายหนุ่มก้มลงมาทาบริมฝีปากลงไป เติมความหวานละมุนส่งถึงกันและกัน กริ๊ง ๆ กริ๊ง ๆ เสียงโทรศัพท์ของแพรวาดังขึ้น เบรกเรื่องราวต่าง ๆ ที่กำลังจะเกิดขึ้นให้ยุติลงเพียงแค่นี้ “ไม่รับไม่ได้หรือครับ” เขาเอ่ยถามแบบอ้อน ๆ แต่ก็คลายวงแขนกอดเธอเอาไว้หลวม แพรวาหมุนตัวเอื้อมมือไปหยิบมือถือที่วางอยู่บนโต๊ะใกล้ ๆ “หลินโทรมาน่ะค่ะ” เธอบอกและรีบรับกดโทรศัพท์ “หลินหายไปไหนมา แพรโทรหาตั้งหลายรอบ ทำไมไม่รับสาย รู้ไหมว่าเป็นห่วงนะ” เธอต่อว่าเพื่อนสาวไปตามสาย (“ขอโทษนะจ๊ะแพร เรามีเรื่องด่วนจริง ๆ วันศุกร์นี้จะสอบสัมภาษณ์งานรีเสิร์ชและวิทยานิพนธ์ด้วย”) หลินให้เหตุผล “แล้วตอนนี้เธออยู่ที่ไหน” แพรถาม (“เรามางานหมั้นพี่สาวที่บางใหญ่ เตี่ย เฮีย และมีมี่ก็มาด้วยจ้ะ”) หลินเล่าให้แพรวาฟัง “เอ้อ... ค่อยโล่งอก นึกว่าไม่สบายหนัก” แพรวาถอนหายใจ หมดห่วง “เอ่อ... อีกเรื่อง วันอาทิตย์ที่ผ่านมาพี่พีคไปหาเธอที่หอพัก เจอกันหรือเปล่า มีเรื่องอะไรกันกับพี่พีคหรือเปล่า หลิน” เธอถามเพื่อนด้วยความเป็นห่วง
Stumble Love รักสะดุดใจ ตอนที่32 ส่งเข้าหอ
ที่ดินติดสะพานมิตรภาพไทย-ลาว ตรงอำเภอเชียงของ เปิดให้บริการเมื่อ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เมื่อสองปีก่อน เขานึกถึงอนาคตข้างหน้าที่สดใสรออยู่ “ถ้าอยู่ไม่ได้ก็ หย่าวะ” ชายหนุ่มคิดในใจ พีคได้รับข้อความที่ภุชงค์ส่งเข้ามาให้ เรื่องไปร่วมงานวันเกิดคุณยายที่บ้านของเขา จึงส่งข้อความถามเรื่องเสื้อผ้า เพราะเขาไม่อยากย้อนกลับไปมา “ชุดไทยครับ ที่บ้านกันมีชุดผู้ชายหลายชุดมาเลือกเอา” ภุชงค์ส่งข้อความกลับมา “กันจะไปคนเดียวนะ แพรยังต้องไปทำงานอีกสามวัน งานเริ่มกี่โมงครับ” กฤษส่งข้อความมา “หนึ่งทุ่มตรง” ข้อความจากภุชงค์ “OK ไว้เจอกัน” กฤษตอบ “งดรับของขวัญ ขอเป็นเงินบริจาคเพื่อการกุศลนะครับ” ภุชงค์ส่งข้อความมาย้ำอีกที “รับทราบครับ คุณชาย” พีคส่งข้อความไปล้อเลียน “ถึงบ้านแล้วรึครับคุณชาย” เขาส่งข้อความถามต่อ “ถึงได้สักพักแล้ว จะนอนสักงีบ แค่นี้ก่อนนะ เมื่อคืนหนักไปหน่อย”แล้วส่งสติกเกอร์น้ำลายย้อยไปให้ พีคขับรถออกจากบ้านสวนที่จันทบุรี มุ่งตรงไปที่บ้านของภุชงค์เลย กฤษดูนาฬิกาแวะไปรับแพรวาตามที่นัดหมาย เมื่อถึงเขาได้โทร
You may also like
ร้ายรักอันธพาล 20++
ฅนบนดอย11.1K viewsขย่มรักคุณหมอ (คุณหมอขาขายสเปิร์มให้ฉันที) NC-20
C24.0K viewsยัยตัวร้ายกับนายแบดบอย NC18++
Me'JinJIn27.9K viewsคลั่งรักอันธพาล NC20+
ฅนบนดอย16.1K viewsมาเฟียร้าย..พ่ายรัก(แอล)
Yurial426 viewsเรือนรักเรือนนิรมิต (นิยายชุด เรือนรัก)
ชนิตร์นันท์117 viewsนางรำ-อาริตา
นาวิกา54 viewsย้อนเวลามาเปลี่ยนผู้ชายไม่เอาไหนให้กลายเป็นยอดสามีในยุค80
องค์หญิงโนเนม326 views
