CHAPTER 27

CHAPTER 27

NANLAKI ang aking mata dahil sa tanong na 'yon ni Rafael. Nagsinghapan ang mga tao at ang lahat ay naghihintay ng aking sagot. Parang tumigil din ang kanilang paghinga dahil sa paghihintay ng aking desisyon.

Nilipat ko naman ang mata sa lalaking nakaluhod sa aking harapan. Nitong mga nagdaang buwan ay wala siyang ibang bukambibig kung hindi ay ang bigyan siya ng pagkakataong patunayan na babawi siya sa'kin.

Pero biglang bumalik ang alaala, ang sakit na dulot ng kahapon dahil sa pag-iwan niya sa 'kin. Kagaya ngayon ay hinayaan kong magpakita siya ng katangian na kahit na sinong babae ay mahuhulog pero sino nga ba ang may alam kung sasaktan niya lang ako?

Tila ay bumalik ang madilim na kahapon. Araw-gabi akong umiiyak, tinatanong kung saan ako nagkamali at ano ang ginawa ko para tratuhin ako ng ganoon. Pati mama ko ay nawalan ng tiwala dahil sa lalaking iiwan din pala ako. Tao na pinili ko sa kabila ng lahat pero hindi kayang lumaban para sa akin.

Kung sakaling mauulit pa iyo