Nakakagat labi si Yvonne, habang nakatingin sa itaas ng kisame. Hindi niya maipaliwanag kung bakit hindi maalis-alis sa isipan niya ang nakita niya kanina... ang umbok ng kanyang Ninong Abraham.
“M-Malaki...” naibulalas na lang niya at ‘di mapigilang mamula dahil sa hiyang nararamdaman.
She knew her ninong caught her staring at his bùlge, at ang mas nakakahiya pa ay mukhang sinaway pa niya ito. But she didn’t mean to stare. Iyon ang unang beses na nakita niya ang ninong sa ganoong ayos. She had always seen him in his formal suit, o kung hindi man ito naka-amerikana ay naka-long sleeves naman.
Siguro ay nanibago lang siya. Ipinikit na lang niya ang kanyang mga mata at piniling matulog nang maaga. Gusto niya rin kasing makita ang ninong niya bago ito pumasok sa trabaho bukas.
Kinabukasan ay maaga siyang gumising. Naghilamos lang siya at pinuyos ang kanyang mahaba at maalong itim na buhok. Nang makita niyang alas-sais pa lang ng umaga ay dali-dali na siyang bumaba sa living room.
Pero pagkababa na pagkababa niya ay rinig niya agad ang ingay sa kusina kaya napasilip siya rito. At napaawang na lang ang kanyang bibig at namilog ang mga mata nang makita ang kanyang ninong na nagluluto habang tanging apron, puting sando, at itim na boxers lang ang suot. Hulmang-hulma ang maskuladong katawan nito sa sandong suot na tila ba’y mahigpit na niyayakap ang katawan nito.
May kung anong napukaw sa loob niya na hindi niya mawari, lalo na nang makita niya kung gaano kalapad ang likod at balikat ng ninong niya; kung gaano katikas ang mga braso nito.
"Does he work out?" naitanong na lang niya sa isipan habang pinagmamasdan ang lalaki. Her ninong looked so sexy. Pero hanggang paghanga lang ang nararamdaman niya sa kanyang ninong dahil alam niyang hanggang doon lang din naman ang puwede niyang maramdaman. Liban sa agwat nila ng edad ay kaibigan pa ito ng ama, at higit sa lahat, ninong niya.
Ano na lang ang sasabihin ng ibang tao kung malaman nilang may gusto siya sa ninong niya, ‘di ba?
“Yvonne?” Napakurap siya nang marinig ang boses ni Abraham. Hindi niya namalayang natulala na pala siya habang nakatitig dito.
“N-Ninong, good morning!” bati niya rito at pilit na ngumiti kahit na sa loob niya ay hiyang-hiya siya dahil muli na naman siyang nahuli ng lalaki na nakatitig dito.
“Akala ko late ka nagigising?” nagtatakang tugon ng lalaki bago nito inayos ang apron na suot para ikubli ang katawan.
“Did daddy tell you that?” aniya saka tuluyang pumasok sa kusina at prenteng umupo sa stool malapit sa counter kung saan nagluluto si Abraham.
“Yeah,” maikling tugon nito bago ibinalik ang atensyon sa niluluto.
“What are you making?” tanong niya para may mapag-usapan sila. She doesn’t want things to go awkward between them.
“Bacons and sausages,” tipid na sagot nito sa kanya.
Napanguso siya. It seems like hindi gusto ng ninong niya na makipag-usap sa kanya. “Oh, I like that. Do you usually cook for yourself, ninong?” interesado niyang tanong. Napapaisip kasi siya kung may girlfriend na ba ito dahil walang nababanggit ang daddy niya at wala rin siyang nakikitang babae na kasama nito.
Kinagat niya ang labi dahil sa bahagyang prustrasyong nararamdaman. “Why don’t you let your girlfriend do that for you?” aniya.
Saglit itong huminto para balingan siya.
“Girlfriend?” Bakas sa mukha nito ang pagtataka. “And where did you get the idea that I have a girlfriend? Did your dad tell you?”
“Hula ko lang,” aniya at nagkibit-balikat. “I mean, it’s impossible na wala kang girlfriend. You’re almost perfect, ninong... from physique to wit down to your wealth,” paliwanag niya pa para makumpirma kung may girlfriend na ba ang ninong niya. “You have them all.”
“I don’t know where did you get that idea, pero wala akong girlfriend, Yvonne. I’m too busy for that,” sagot nito at itinuloy ang pagluluto. “Since you’re already here, why don’t you toast a few slices of bread while I prepare these on the table?”
“Oh, sure!” aniya at dali-daling bumaba saka kinuha ang loaf bread na nakahanda na sa gilid ng counter.
Hindi niya mapigilang mapangiti. Hindi niya alam kung bakit tuwang-tuwa pa siya na walang girlfriend ang ninong niya.
Single ang ninong niya!
**
“What do you prefer—coffee or milk?” tanong ni Abraham sa inaanak na nakatalikod sa kanya.
Kitang-kita niya ang napakagandang hulma ng katawan nito... wari mo’y isang hourglass dahil sa liit ng baywang at laki ng balakang.
Nakapakagat na lang siya ng labi nang maisip kung ano kaya ang hitsura ng inaanak kapag wala itong saplot.
Dahil sa naisip ay unti-unting nagising ang alaga niya.
‘Shít!’ Muli siyang napamura at napailing sa naisip.
Hindi niya lubos akalaing isang dalaga lang pala ang pagpapantasyahan niya.
Never did it ever cross his mind that he’d be hórny over a 19-year-old girl, at ang mas malala pa, inaanak niya at anak ng best friend niya.
“I’ll go with milk, ninong,” tugon ng dalaga. “Hindi kasi ako mahilig sa coffee unless it’s iced,” dagdag nito.
Tumango lang siya bago pasimpleng inayos ang suot na apron para itago ang naninigas niyang alaga.
Pagkatapos ay nagtimpa na siya ng gatas para sa inaanak at kape naman para sa kanya.
“I’m done with the bread,” sambit nito saka inilapag sa mesa ang iilang slices ng tinapay.
“Maupo ka na. I’m almost done with these,” aniya saka binilisan ang pagtitimpla.
Nang matapos ay inilapag na niya ito sa tapat ng babae saka siya umupo sa kabilang dulo ng mesa para umiwas sa temptasyon.
“Ninong...” tawag nito sa kanya.
Nagtaas siya ng dalawang kilay. “Yes?”
Tumitig sa kanya ang dalaga. “Don’t you like me here? I mean, baka napilitan ka lang na patirahin ako rito sa bahay mo because Dad asked you to,” diretsong sambit nito.
Natigilan si Abraham sa narinig. “No...” mariing tanggi niya.
And that’s the truth. He actually initially thought na magandang oportunidad din ito para makabawi siya sa inaanak, lalo na sa mga panahong hindi niya ito nakasama.
Hindi niya lang inasahan na iba ang mararamdaman niya sa oras na nakita niya ito.
“Pakiramdam ko ay ilang ka sa akin. Hindi mo ako kinakausap masyado... parang... napipilitan ka lang..."
Napamura siya sa isipan dahil hindi niya alam kung paano sasagutin ang inaanak.
“W-Well... Look at my clothes, they’re inappropriate. I don’t want you to see me wearing only these up close,” rason niya.
“But I’m fine with it.”
“Ako, hindi,” mabilis niyang tugon. “Look, kahit pa ninong mo ako at inaanak kita, we’re both grown-ups, Yvonne. I’m a man and you’re a woman. It’s inappropriate for you to see me like this,” giit niya.
“Is that the only reason bakit ka dumidistansya, ninong?”
"No. I might do something bad to you if we get too close." Iyon ang nais niyang isagot sa dalaga, pero alam niyang hindi niya pwedeng sabihin ‘yon.
“Yes. But, don’t worry, I’ll wear decent clothes next time.”
“Okay.”
Nagsimula na silang kumain. Nakatuon lang sa pagkain ang atensyon ni Abraham kahit pa natatakam siyang ibaling ang mga mata niya sa dalaga.
He has to learn to control his urges dahil ikakapahamak niya lang ito.
Maya-maya pa’y narinig niyang tila nasamid ang dalaga kasunod ng pag-ubo nito.
Pag-angat niyang tingin ay natapunan na ng gatas ang dibdib nito.
Dali-dali niyang kinuha ang tissue na nakapatong sa mesa at nilapitan ang dalaga.
“Are you okay?” nag-aalalang tanong niya rito habang pinupunasan ang gatas sa katawan ng dalaga.
“Y-Yes, ninong...” tugon nito. “I just... I just choked on my milk. Sorry...”
“Good. Next time y—”
“N-Ninong...” namumulang sambit ng dalaga sa kanya.
“Yes?”
“C-Can you take your hands off my... chest?”
Namilog ang mga mata niya nang napagtanto ang ginawa.
“S-Sorry!”
Agad niyang binawi ang kamay niya at bumalik sa kanyang kinauupuan.
“I... I’m sorry, Yvonne. I... I...”
Hindi niya magawang kompletuhin ang gusto niyang sabihin dahil pinangunahan na siya ng hiya... at libóg.
“It’s okay...” tugon ng dalaga. “I... I know you were just surprised.”
“Nawala na sa isipan ko. I am sorry,” tuwid niyang sambit.
Sing-tuwid ng alaga niyang nagngangalit na sa loob ng boxers niya.
Tumango lang si Yvonne sa kanya at itinuloy ang pagkain.
Namayani ang katahimikan sa pagitan nilang dalawa. Pero sa loob ng isipan ni Abraham ay halos mabingi siya sa lakas ng tawag ng laman.
Ga-bakal sa tigas ang pagkalaláki niya, dahil hindi maalis-alis sa isipan niya ang nangyari.
Damang-dama niya pa rin sa kamay niya ang lambot ng dibdib ng inaanak... sobrang lambot.
Parang... gusto niya ulit iyon mahawakan.
Hindi na kayang pigilan pa ni Abraham ang init na nararamdaman niya. Nawala na siya sa katinuan, baliw na baliw na siya sa inaanak. Simula nang matikman niya ito ay wala na siyang ibang naisip pa kundi ang matikman itong muli.Desperado na kung desperado, pero handa siyang gawin ang lahat maikama lang ito. Si Yvonne lang ang nagpabaliw sa kanya nang ganito. Alam na alam niya sa sarili niyang hindi siya kailanman naghabol sa babae. Hinding-hindi siya naulol sa isang babae. Kay Yvonne lang."Fúck..." Hindi niya mapigilang mapamura habang nag-aalab ang kanilang halikan. Damang-dama niya ang paghagod ng labi at dila ng inaanak sa bibig niya. Palaban ito at hindi nagpapatalo.Hinawakan niya ang magkabilang pisngi nito at mas nilaliman pa ang kanilang halikan. Hinigop niya ang hangin mula sa bibig nito habang makulit na ginagalugad ng dila niya ang loob ng bibig nito.Rinig niya ang mumunting ungol ng dalaga, ang mahihinang pagsinghap nito habang kinakapos ng hangin.Nagkalat na ang magkaha
Hindi na dapat sasagutin ni Yvonne ang tanong na iyon. Pero namalayan na lang niya na mabilis na bumukas ang kanyang labi."A-A lot, Ninong," sagot niya."I already told you, we can keep doing it without having to fear the risks," pangungumbinsi nito sa kanya. "We can make an agreement. Kung ayaw mo sa akin romantically, that's fine with me. Let's just fúck. I'll make your body, especially your pússy—"Naputol niya ang sabihin ng kanyang Ninong nang malakas siyang mapaubo dahil sa bulgar na mga salita nito. Hindi niya iyon inaasahan. Masyado siya nitong binigla.Lumunok siya ng sunod-sunod. Igagalaw pa lang sana niya ang labi niya para magsalita pero naunahan siya ng Ninong niya."Gamitin ako, Yvonne, at gagamitin din kita," dagdag nito. "And we can stop this kapag aalis ka na. We can act as if this never happened and we can move on with our respective lives."Hindi siya sumagot. Iniwas lang niya ang tingin pero napapitlag siya nang maramdaman ang mainit na palad ng Ninong niya sa kany
Tulalang nakatitig sa kisame si Yvonne. Kanina pa mulat na mulat ang kanyang mga mata. Gustong-gusto na niyang matulog pero ni katiting na antok ay wala siyang maramdaman, at 'yon ay dahil sa mga sinabi sa kanya ng kanyang Ninong Abraham.“Seryoso ba talaga siya?” naibulalas na lang niya sa hangin saka huminga nang malalim. Hindi pa rin siya makapaniwalang humantong sa ganito ang sitwasyon nila.Oo, gusto niya ang Ninong niya, pero simpleng paghanga lang ang nararamdaman niya rito. She just simply admires him for being good looking. Kamukhang-kamukha kasi nito si Brad Pitt. Hindi niya sukat akalaing maging ang pagkabirhen niya ay ang Ninong niya ang makakakuha.“What have I done?” bulong niya at nagtalukbong na lang ng kumot. Hindi niya mapigilang mahiya sa sarili. Tingin niya'y wala na siyang mukhang maihaharap sa daddy niya, lalong-lalo na sa Ninong niya.Pero hindi niya rin naman maitatanggi na tumatak na sa isipan at sistema niya ang sensasyong naramdaman niya sa piling ng kanyang
"Kumusta na pala ang pakiramdam mo? Does it still hurt down there?" tanong ni Abraham. He wants to lead the conversation to the topic he wants to talk about. "Was I too rough on you last night?""O-Okay na po ako, Ninong," sagot ni Yvonne sa kanya."Pwede na ulit?" pabirong hirit niya. "Kaya mo na?""P-Po?" Napainom ito ng tubig. Bakas ang pamumula ng magkabilang pisngi nito. "Ninong, please, 'wag na nating pag-usapan ang nangyari. Akala ko ba nagkasundo na tayo roon?" hindi makatinging dagdag nito."Anong gagawin mo kung sabihin kong hindi ako papayag?" mapanghamon niyang tanong."Then I will avoid you," sabi nito."At saan ka naman pupunta? Your father left you in my care," pagpapaalala niya. "What would you tell him kung sakaling bigla kang aalis?""Ninong..." ngumuso ito sa kanya. "Please, let's move on. Let's pretend that it didn't happen."Umigting ang panga ni Abraham saka niya tinitigan nang mariin ang dalaga. "How can I forget something that felt so good, Yvonne?" matigas niy
Hindi maalis-alis sa isipan ni Abraham ang sinabi ng inaanak niya sa kanya. Hindi niya lubos akalain na ganoon ang sagot na makukuha niya. Kay taas pa naman ng kumpiyansa niya sa sarili bago siya kumatok sa pinto nito at sabihin ang alok niya. Liban kasi sa may nangyari na sa kanila, ay alam niya ring nasarapan ito sa ginawa niya. He gave her a fúck she could never forget.Akala niya ay mababaliw ito sa alaga niya at hahanap-hanapin iyon."Why?" naibulalas na lang niya sa hangin at pinaikot ang swivel chair.Heto na naman siya, walang magawang trabaho dahil sa stress na nararamdaman. Hindi niya lubos matanggap na tinanggihan siya ng kaisa-isang babaeng inalok niya nang ganoon.Kay haba ng pila ng mga kababaihang gusto siyang matikman, pero hindi niya pinansin ang pilang 'yon dahil wala siyang interes. Pero ngayong may nakita na siyang babae na nagpapainit ng katawan niya, ay hindi naman siya nito gusto.Napabuga na lang siya ng hangin. Nahihirapan siyang tanggapin ang desisyon ng dala
"A-Aray!"Nakangiwing nagmulat ng mga mata si Yvonne. Liban kasi sa sinag ng araw na tumatama sa mukha niya, ay ramdam niya rin ang kirot at hapdi ng pagkababae niya. Medyo masakit at nangangalay rin ang kanyang balakang, marahil sa naging posisyon niya kagabi.Maingat siya bumangon. Huminga siya nang malalalim saka napatitig na lang sa kawalan at inalala ang nangyari kagabi, at napabuntong-hininga na lang.Naihilamos niya ang dalawang palad saka sinabunutan ang sarili. "Baliw ka talaga, Yvonne! Baliw!"Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwalang inialay niya ang katawan niya sa Ninong niya nang buong puso—walang impluwensya ng alak at hindi sugatan ang puso.Ngayon, hindi na niya alam kung paano ito haharapin.Babangon na sana siya para maghilamos nang may kumatok sa pinto niya. Nanlaki ang mga mata niya at natatarantang bumalik sa pagkahiga at nagkunwaring tulog pa. Sino pa ba kasing kakatok sa kanya, eh isa lang naman ang kasama niya sa bahay?Narinig niya ang pagbukas ng p