Semua Bab TEMPATION WITH MY NINONG: Bab 1 - Bab 10

Maagang umuwi si Abraham galing sa isa nilang branch, apat na oras ang layo sa Manila. He was initially planning to stay there for a week, pero naalala niyang ngayon nga pala ang araw ng pagdating ng inaanak niya. Kung hindi pa tumawag ang kaibigan ay hindi niya maaalala ang napag-usapan nila.Pupunta raw kasi ang kumpare niya sa ibang bansa at hindi nito pwede isama ang inaanak niya dahil malapit na ang opening ng class sa mga university. Wala rin naman mapag-iiwanan ang kumpare niya dahil halos lahat ng pamilya ng asawa nito ay galit sa kanya dahil sa pagkamatay ng asawa nito.Pagkarating ni Abraham sa bahay ay agad niyang tiningnan ang kwarto na kaharap lang ng kwarto niya. Pinalinisan niya ito sa isang housekeeping agency dahil ito ang gagamitin ng inaanak niya. At may rason kung bakit—at ‘yon ay para madali niyang ma-monitor ang dalaga. Sinabihan pa naman siya ng kaibigan na medyo may pagka-outgoing ito at mahilig sa nightlife.Matapos i-check ang kwarto ay lumabas na siya at dum

Nakakagat labi si Yvonne, habang nakatingin sa itaas ng kisame. Hindi niya maipaliwanag kung bakit hindi maalis-alis sa isipan niya ang nakita niya kanina... ang umbok ng kanyang Ninong Abraham.“M-Malaki...” naibulalas na lang niya at ‘di mapigilang mamula dahil sa hiyang nararamdaman.She knew her ninong caught her staring at his bùlge, at ang mas nakakahiya pa ay mukhang sinaway pa niya ito. But she didn’t mean to stare. Iyon ang unang beses na nakita niya ang ninong sa ganoong ayos. She had always seen him in his formal suit, o kung hindi man ito naka-amerikana ay naka-long sleeves naman.Siguro ay nanibago lang siya. Ipinikit na lang niya ang kanyang mga mata at piniling matulog nang maaga. Gusto niya rin kasing makita ang ninong niya bago ito pumasok sa trabaho bukas.Kinabukasan ay maaga siyang gumising. Naghilamos lang siya at pinuyos ang kanyang mahaba at maalong itim na buhok. Nang makita niyang alas-sais pa lang ng umaga ay dali-dali na siyang bumaba sa living room.Pero pa

Pagkapatak ng alas-singko ay dali-daling nagligpit ng gamit si Abraham para umuwi na. Inatasan na lang niya ang sekretarya niya na i-email sa kanya kung sakali mang may nakalimutan siyang gawin.Dumaan muna siya sa supermarket para bumili ng mga rekados na gagamitin niya sa pagluluto mamaya. Sisiguraduhin niyang sasarapan niya ang luto dahil ayaw niyang biguin ang inaanak. He wants her to be proud of him; to brag him to her friend.Habang pumipila para magbayad ay nakatanggap siya ng text sa kaibigang si Joseph; nangangamusta at gustong makipagkita pero tinanggihan niya at sinabihang sa susunod na lang.Nang makarating siya sa bahay niya ay hindi na siya nagsayang pa ng oras at nagsimula nang maghanda. Inalis niya lang ang coat niya at tinupi ang sleeves ng puting long sleeves niya hanggang sa kanyang siko at inalis ang unang tatlong butones nito saka siya nagsuot ng itim na apron.Habang naghihiwa ng mga sangkap ay tinawagan niya ang inaanak.“Yes, ninong?” sagot nito mula sa kabilan

“Fuck!" Naihilamos na lang ni Abraham ang kanyang palad nang mapagtanto niya ang kanyang ginawa. Sinundan niya ng tingin ang inaanak at dire-diretso lang itong umakyat hanggang sa makapasok sa sariling kwarto.Hindi niya mapigilang mainis sa sarili dahil nawalan siya ng kontrol. Nainis kasi siya sa sinabi nito na kumakandong na ito sa boyfriend nitong si Brent. He felt a little pang of jealousy. Kaya gusto niya ring iparamdam kay Yvonne na mas komportableng kumandong sa kanya kaysa sa hita ng boyfriend nito. Pero mukhang iba ang naging reaksyon nito kaysa inaasahan.Uminom na lang siya ulit ng alak saka tinitigan ang pumipintíg na bukol sa sentro niya. Nagwawala sa tigas ang kanyang alaga. At siguradong naramdaman ito ng dalaga kanina dahil pansin niyang napatingin ito rito. Napailing na lang siya nang maisip na baka mailang na ng tuluyan ang inaanak sa kanya, at baka iniisip na nito na pinagnanasaán niya ito... na totoo naman.Pero kahit na totoong may pagnanàsa siya rito ay ayaw niy

"Punasan mo ang mukha mo," marahang utos ni Abraham.Pinagmasdan ni Yvonne ang kanyang ninong na ayusin ang maliit na mesa kung saan nito inilapag ang alak at yelo. Pinunasan niya ang mukha niya. Humahapdi na ang mga mata niya kakaiyak. Hindi niya alam kung ano ang gagawin lalo na’t ni minsan ay hindi pumasok sa isipan niya na lolokohin siya ni Brent. He has been so sweet to her. Palaging nag-a-update, pinapaalam ang mga importanteng ganap sa buhay niya, at pinaparamdam sa kanya na mahal na mahal siya.“Kumusta ang nararamdaman mo?” tanong ni Abraham habang nagsasalin ito ng rum sa baso.“I… I don’t know,” mahinang tugon niya. And the truth is, hindi niya talaga alam kung kamusta siya.She’s hurt, yes, but a part of her was happy to finally have clarity about Brent and Athena's relationship. Hindi na niya mabilang ang mga pagkakataong pinagdudahan niya ang dalawa, but she chose to believe her boyfriend. She chose to trust him kasi ‘yon ang alam niyang dapat.“I’m sorry…” Napatingin si