THE CEO's RIVALRY

YNNA's POV

I am looking at the mirror, preparing for the awarding later. YSABELLA made a new history today, one of our new release dresses was sold out. No wonder why we made it to the top of the clothing industry worldwide.

“You look so beautiful today, Ms.” I looked at my secretary and laughed. She is not just my secretary, she has been my best friend since high school. “Maureen, seriously today lang?” Tumawa rin naman siya.

Ipinataas ko sa kaniya ang zipper ng long red dress ko sa likod. I was amazed sa pagka-fit nito sa akin, puro din ito diamond. Pinartneran ko ito ng red high heels then diamond jewelries. “How do I look?” tanong ko uli kay Maureen.

Ngunit may ibang boses na sumagot sa likuran ko. "You look stunning, sweetheart”.

I smiled at humarap sa nagsalitang iyon. “Auntie Lauren!” Lumapit ako sa kaniya at niyakap siya. Amoy na amoy ko ang mamahaling pabangong iniregalo ko sa kaniya.

“You are already a grown up woman na, hindi ka na mukhang 16 years old na mahilig pang magbulakbol. Mukha kang batang hamog noon.” Natawa naman ako sa kadramahan ni auntie. Ganito siya palagi kapag ayos na ayos ako dahil may matatanggap nanaman akong award.

“Auntie, I am still your baby Cynnamon." I giggled and asked, "Tara na po?”

As she nodded, parehas kaming naglakad palabas ng kwarto ko, sinenyasan ko naman si Maureen na sumunod sa amin. Pagka-sakay namin sa kotse ay panay ang kuha sa akin ng picture ni auntie. Sanay na ako sa ginagawa niyang pagkuha sa akin ng litrato sa bawat event na pinupuntahan ko. Para sa kaniya ay memories daw ito at ilalagay niya sa kaniyang album. Auntie Lauren is my dad's younger sister, siya na ang nagpalaki at nag-alaga sa akin simula noong namatay ang mga magulang ko sa isang car accident.

Nang makarating kami sa venue ay napakarami agad camera ang nakatutok sa amin, maraming pres ang nag-aabang. Pagbaba ko pa lamang ay halos mabulag ako sa bawat pag-flash ng mga camera, wala naman akong choice kung hindi ang ngumiti at kumaway. Inalalayan ko si Auntie pababa ng kotse habang tumango naman si Maureen at bumulong na susunod na lamang siya mamaya.

“Ms. Cynnamon, ano pong masasabi n'yo sa success ng YSABELLA?” Ngumiti lamang ako at hindi ito sinagot. Inalalayan at pinaligiran kami ng mga guard papasok sa venue. Umupo kami sa assigned seat namin at hinintay na magsimula ang event, sakto lamang ang dating namin ngunit mukhang marami pa ang hindi pa dumarating.

Maraming tao ngayon, halatang mga kilalang business owners din. Nagkamustahan naman kami ng mga dumadaan sa table namin at ang iba ay naka-beso-beso ko pa, nandito rin kasi ang mga investors ng YSABELLA.

Habang naghihintay, napansin ko naman si Maureen na palapit sa table namin habang nagpupunas ng pawis...“Grabe ang hirap dumaan, siksikan na sa labas. Buti at nakapasok pa kayo.”

Bahagya naman akong natawa. “Para namang hindi ka pa sanay sa mga events na napuntahan natin, Maureen."

Bigatin din kasi ang event na ito, ang balita ko ay narito ang ilan sa top business tycoon worldwide. Biglang tumahimik ang mga tao, ang lahat ay nakatingin sa may pinto. Nang makita ko naman ang taong pumasok dito ay hindi ko mapigilang mapa-irap.

“Yeah, obviously he's here.” Kinurot naman ni Maureen ang tagiliran ko. “Uy ang mortal enemy mo o.” Napasamid nalang akong tumingin kay Auntie, busy siya ngayon at may kausap na sa tingin ko ay isa ring business owner.

Hindi ko maiwasang mainis nang makitang katabi ng table namin ang table ng lalaking iyon. Sumara ang pintuan at pinatayo kaming lahat, nagsimula ang event sa pag awit ng Lupang Hinirang at isang panalangin.

“Wow! It's an honor to be the host of this event. I am also happy to see some of the top CEOs in the clothing industry.” Panimula ng emcee. “I am your host, Host Jaycee. Let's enjoy tonight's event!”

May mga nagse-serve sa'min ng pagkain at inumin, maraming nagsasalita sa harap. Mga importanteng tao na nagbibigay ng speech at nanghihikayat ng investors. Ilang saglit pa ay nagsimula na rin ang awarding.

Ilan sa mga naunang naka receive ng award ay mga minor awards pa lamang. “Fastest sale of the month, let us give a round of applause to the CEO of YSABELLA, one of the youngest business tycoon. Ms. Cynnamon Nadezhda!” Malakas na palakpakan naman ang narinig ko, tumayo ako at ngumiti palapit sa stage. Pag akyat ko ng stage ay kinamayan ko ang mga master of ceremony at tinanggap ang isang trophy at certificate.

“Please accept my deepest thanks. And of course to those people who supported me through my journey. To my auntie Lauren who guided me on how to run this business, to all people who is supporting YSABELLA, and to my company's employees, you guys means the world to me. I wouldn't made it if it wasn't because of your hardworks. Again, thank you so much for this award let's enjoy this night!” Nag palakpakan ang lahat sa binitawan kong speech. Kaunting picture at bumalik na ako sa table namin, yumakap ako kay auntie habang tuwang-tuwa namang pumapalakpak si Maureen.

“I'm so proud of you. I'm sure your parents too." Napangiti ako sa sinabi ni auntie. Umupo kaming muli sa table dahil hindi pa tapos ang event. “And now let's call on Mr. Thymoteo Williams! For being on the first spot of the youngest business tycoon, for owning the most famous clothing line, and for being the most sold-out design of the year!”

Kita ko ang mapaglaro niyang ngising tumingin sa akin, he is really getting on my nerves. Halatang halata ang pang-iinis niya sa akin dahil sa mga awards niya ngayong gabi.

“Thank you for this award Ms. beautiful” kumindat pa siya sa master of the ceremony at sa host tiyaka pumunta sa harap at nagsalita. “I would like to thank the master of the ceremony for this award and to those who's under and supporting the WILLIAMS clothing line. We're still on the top 1 let's keep on doing our best.” Kitang kita ko ang kilig ng ibang babaeng narito. Habang napairap nalang ako, tatlong trophy ang na received niya na paniguradong ipang-aasar nanaman niya sa akin.

Matapos ang awarding ay pinauna ko ng umuwi si auntie, pinaalalayan ko siya kay Maureen. Gabing gabi na rin kasi, alam ko ring naiinip na siya. Gusto ko na rin sanang umuwi but my investors insist na maki-party muna ako sa kanila.

While drinking on the bar section, naramdaman ko na may tumabi sa akin. Amoy na amoy ko ang matapang niyang pabango na nagbunga ng pagkainis ko. Tumingin ako sa kaniya saglit at umirap.

“What's the good word, gorgeous? As you can see tatlo ang award ko." His lips curved into a smirk. I just cock a brow at lumagok ng tequila. Ayoko ng asta niya, umaakyat ang kulo ng dugo sa ulo ko, but I had to calm down. “Nothing to say? Is it hard to mention the word congratulations?"

Huminga ako nang malalim at tumingin sa kaniya. Cocking a brow, I asked, “Are you begging? I'm sorry if your words didn't quite reach my ears."

Isang mapang-asar na tawa naman ang isinagot niya sa akin at sumenyas sa bartender. “Nakakatawa ka pa rin mainis Ynna, para kang dragon na umuusok ang ilong.” Hindi ko nalang siya pinansin at tumungo na lamang sa mga sumasayaw na mga tao. Nagmistulang nasa bar kasi ang after party nitong event.

Dahil sa tama na rin ng mga nainom ko kanina, nakisayaw ako at nagtatatalon nang may lumapit sa aking isang lalaki. “Hello, Ms. Cynnamon. Wow! You are like magnificent art in front of me.” Gusto ko sana siyang irapan ngunit namukhaan ko siya. He is Mr. Chua, isa sa mga investors ng YSABELLA. He is also one of the youngest business tycoon, if I am not mistaken he is already 26 years old.

“Oh, Mr. Chua! Good to see you again!” Nginitian ko siya at patuloy sa marahang pag-sayaw.

“Well, my word is the same. Noong pumunta kasi ako sa kumpanya ninyo to sign our contract ay hindi kita nakita.” Nakikisayaw na rin siya sa akin, bahagya akong naging uncomfortable sa bawat pag dikit ng katawan niya sa akin.

Lalong lumalakas ang tugtog at lalo ring nagsisiksikan ang mga tao. Lalo ring dumidikit sa akin si Mr. Chua na halata namang sinasadya niya. Biglang may lumapit sa kaniya ang mga lalaki at may ibinulong ito, kita ko ang pagka inis sa kaniyang mukha. Nagpaalam pa siya sa akin ngunit hindi ko na rin ito narinig ng malinaw sa sobrang lakas ng tunog.

Napagpasiyahan ko nalang na bumalik sa inuupuan ko kanina, naroon pa rin ang nakakainis na lalaking iyon. Nagkatitigan kami saglit, ang kaniyang mga mata ay parang galit ngunit biglang lumamlam nang nakita ako.

“One margarita, please,” sabi ko sa bartender. Sa buong oras naman na umiinom ako ay hindi naman niya ako kinausap, umiinom lang din siya at maya maya'y tumayo't umalis. Siguro ay uuwi na rin, tiningnan ko ang oras sa cellphone ko. Pasado alas-onse na rin pala ng gabi.

Tumayo ako at umalis sa venue. Ramdam ko pa ang kaunting pagkahilo. Naparami yata ang ininom ko, inis na inis kasi ako sa tuwing maalala ang pang-aasar sa akin ng lalaking iyon at ang bawat pagtiis ko sa pagdikit sa akin ng katawan ni Mr. Chua. Nakakadiri, laking pasasalamat ko talaga't may tumawag sa kaniya at kung hindi ay handa na sana akong suntukin siya kahit alisin pa niya ang investment niya sa kumpanya ko.

Pagkarating ko sa parking lot ay napa-upo ako saglit sa gilid ng kalsada, ikinakalma ko muna ang hilo ko at baka ako ay maaksidente pa. I closed my eyes, ramdam kong may nakatayo sa harap ko. “What do you want?” tanong ko sa kaniya.

“You're drunk” nagmulat naman ako at tumingin sa kaniya.

“No I'm not. Can you just please leave me alone? Wala akong panahong makipag-asaran sa'yo, oo na mas marami kang nakuhang award ngayong gabi. No need to brag katulad ng palagi mong ginagawa.” Kumunot naman ang noo niya.

“Ms. it's getting late and you're there sitting alone. Paano nalang kung may manamantala sa'yo?” Nagdadalawa siya sa paningin ko, pumikit akong muli at hinilot ang sentido ko. Dámn that tequilla and margarita, it will surely give a very painful headache when I woke up. “You have a driver, right? Can I get his contact?” Hindi ko siya sinagot at pinilit ko nalang tumayo.

“No need, I can handle my---” bigla akong natumba. Mabuti na lamang at nasalo ako ni Thymoteo. But after that, my world went dark. Ang huling naramdaman ko ay ang pagbuhat niya sa akin at pagpasok sa akin sa isang kotse.

WHEN I woke up, napaka sakit ng ulo ko, halos sabunutan ko ang buhok ko. What the fúck happened last night? Ang huling naaalala ko ay kausap ko ang lalaking iyon. Pagtingin ko sa alarm clock ko na nakalagay sa table sa gilid ng kama ay dali-dali akong napabangon. “1pm na?!”

Kinuha ko agad ang cellphone ko at hinanap ang number ni Maureen, agad ko itong tinawagan. “Hello? Maureen?” isang nakabibingin sigaw naman ang isinagot niya sa akin. “Gaga ka! Anong nangyari sa'yo kagabi?!” Bahagya kong inilayo ang cellphone sa aking tenga.

“Sino nga pala ang naghatid sa akin pauwi kagabi?” pag-iiba ko sa usapan namin.

“Wala ka talagang naaalala?” pumikit ako at napakamot nalang sa ulo ko. Kahit anong isip ko ay ang pag-uusap lang talaga namin ng lalaking iyon ang naaalala ko. “Wala talaga akong maalala Maureen, sinong naghatid sa akin kagabi?”

Isang malakas na tawa naman ang narinig ko sa kabilang linya. “Girl! Hindi ka maniniwala sa sasabihin ko." Napakunot naman ang noo ko, medyo naiinis na rin ako dahil pabitin ang kaniyang mga sinasabi.

“Maureen, sasabihin mo ng diretchan o babawasan ko ang sahod mo?” bugnot kong sabi rito.

“Eto naman, hindi ka naman mabiro Ms. Ynna. So eto na nga ang chika sa akin ni Auntie Lauren. Last night daw ay may tumawag sa kaniya, pinapasundo ka sa parking lot doon sa event na pinuntahan mo. Ang sabi raw ay lumapaypay ka at pwede nang magahasa! Lasing na lasing ka! And guess kung sino ang tumawag?” bakas ang kilig at excitment sa boses ni Maureen.

“Who?” alam ko naman kung sino ngunit gusto ko pang magmaang-maangan. “Sino pa nga ba? Edi si Thymoteo! Ang sabi, may letter daw na nakaipit sa damit mo.” chineck ko naman ang paligid ko. Agad pumukaw ng atensyon ko ang isang papel sa may lamesa. Kinuha ko ito ang binasa.

“What a weak drunk woman. Loser!" Tapos sa ilalim na bahagi nito nakasulat ang pangalan na, 'Mr. Pogi.'