ห้องสมุด
ค้นหา
หน้าหลัก / วัยรุ่น / THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ / THE HEARTLESS : 16 (1/2)

แชร์

THE HEARTLESS : 16 (1/2)

ผู้เขียน: ฮวายอน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-27 10:38:51

 เฮือกก!!!

ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นกลางดึก เบิกตากว้างมองเพดานห้องด้วยความตกใจ หายใจหอบถี่ราวกับเพิ่งไปวิ่งรอบสนามมาก็ไม่ปาน ดวงใจน้อยกระหน่ำเต้นโครมครามไม่หยุด เหงื่อผุดออกตามกรอบหน้าเต็มไปหมด ฝันอีกแล้ว...ฝันแบบนี้อีกแล้ว

“โรส เป็นอะไร”

เสียงนั่นทำให้ฉันกลับมาอยู่ในปัจจุบันและพบว่าตัวเองนอนอยู่ในอ้อมแขนของธามที่ตอนนี้ผงกหัวขึ้นมามองหน้าฉันด้วยแววตาเป็นกังวลและท่าทางงัวเงียหน่อยๆ

“ธาม ฮึก โรส...ฝันร้าย ฮึก” ฉันหันไปสบตาธามด้วยนัยน์ตาสั่นระรัว น้ำตาเอ่อล้นออกมาอย่างห้ามไม่ได้

“แค่ฝันเอง ร้องไห้ทำไม” มือหนายกขึ้นเกลี่ยน้ำใสที่ร่วงลงข้างหางตาอย่างอ่อนโยน ก่อนจะเลื่อนขึ้นเช็ดเหงื่อบนหน้าผากแล้วลูบผมฉันเบาๆ ปกติฉันนอนคนเดียวก็ฝันแบบนี้แทบจะทุกคืนก็ไม่เห็นจะร้องไห้ แต่พอมีคนถามว่าเป็นอะไร ทำไมมันถึงอ่อนแอขึ้นมาซะงั้น ยิ่งคนตรงหน้าเป็น ธาม น้ำตาก็ยิ่งพรั่งพรูออกมาเหมือนเขื่อนแตก

จุ๊บ//

ฉันหลับตารับจุมพิตบนหน้าผากจากคนตรงหน้าเพื่อเป็นการปลอบประโลม ก่อนธามจะผละออกแล้วมองนัยน์ตาของฉัน

“ไม่เป็นไรนะ

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
บทที่แล้ว บทต่อไป

บทล่าสุด

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 16 (2/2)

    และไม่นานพนักงานเสิร์ฟในร้านก็ยกเครื่องดื่มมาเสิร์ฟที่โต๊ะ กาแฟแก้วหนึ่งและชาเขียวอีกแก้วหนึ่ง ฉันกำลังจะบอกเขาว่าไม่ได้สั่งชาเขียวแต่ธามเดินกลับมาที่โต๊ะพอดีและเอ่ยขอบคุณพนักงานคนนั้นพร้อมๆ กับเลื่อนเก้าอี้ลงนั่งซะก่อน“ขอบคุณครับ”“ธาม สั่งให้โรสเหรอ” พอพนักงานคนนั้นเดินกลับไป ฉันก็เอ่ยธามคนตรงหน้าพอดี ไม่คิดว่าเขาจะจำได้ เพราะฉันไม่กินกาแฟและก็ไม่ค่อยกินอย่างอื่นนอกจากชาเขียว ถ้าจะคิดง่ายๆ ก็ชอบนั่นแหละ“อืม” คำตอบสั้นๆ ห้วนๆ ถูกส่งกลับมาแต่มันก็ทำให้ใจฉันพองโตขึ้นมาได้เฉยเลยนะ ฉันอมยิ้มน้อยๆ ก่อนจะแสร้งมองไปยังวิวทิวทัศน์ข้างนอกแทน คนอะไรไม่รู้...ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งไม่เป็นตัวของตัวเอง เขาทำให้ฉันประหม่าได้ทุกครั้งสิน่า>//////<…..…..อื้อออฉันครางขึ้นในลำคอเมื่อรู้สึกถึงสิ่งรบกวนการนอนของฉันก่อนจะกะพริบตาถี่ปรับโฟกัสกับแสงจ้าตรงหน้า และภาพที่เห็นทำให้ฉันต้องเบิกตากว้างผงะตัวถอยจนติดเบาะ ยกมือขึ้นดันแผงอกแกร่งของธามไว้ไม่ให้เขาใกล้ไปกว่

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 16 (1/2)

    เฮือกก!!!ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นกลางดึก เบิกตากว้างมองเพดานห้องด้วยความตกใจ หายใจหอบถี่ราวกับเพิ่งไปวิ่งรอบสนามมาก็ไม่ปาน ดวงใจน้อยกระหน่ำเต้นโครมครามไม่หยุด เหงื่อผุดออกตามกรอบหน้าเต็มไปหมด ฝันอีกแล้ว...ฝันแบบนี้อีกแล้ว“โรส เป็นอะไร”เสียงนั่นทำให้ฉันกลับมาอยู่ในปัจจุบันและพบว่าตัวเองนอนอยู่ในอ้อมแขนของธามที่ตอนนี้ผงกหัวขึ้นมามองหน้าฉันด้วยแววตาเป็นกังวลและท่าทางงัวเงียหน่อยๆ“ธาม ฮึก โรส...ฝันร้าย ฮึก” ฉันหันไปสบตาธามด้วยนัยน์ตาสั่นระรัว น้ำตาเอ่อล้นออกมาอย่างห้ามไม่ได้“แค่ฝันเอง ร้องไห้ทำไม” มือหนายกขึ้นเกลี่ยน้ำใสที่ร่วงลงข้างหางตาอย่างอ่อนโยน ก่อนจะเลื่อนขึ้นเช็ดเหงื่อบนหน้าผากแล้วลูบผมฉันเบาๆ ปกติฉันนอนคนเดียวก็ฝันแบบนี้แทบจะทุกคืนก็ไม่เห็นจะร้องไห้ แต่พอมีคนถามว่าเป็นอะไร ทำไมมันถึงอ่อนแอขึ้นมาซะงั้น ยิ่งคนตรงหน้าเป็น ธาม น้ำตาก็ยิ่งพรั่งพรูออกมาเหมือนเขื่อนแตกจุ๊บ//ฉันหลับตารับจุมพิตบนหน้าผากจากคนตรงหน้าเพื่อเป็นการปลอบประโลม ก่อนธามจะผละออกแล้วมองนัยน์ตาของฉัน“ไม่เป็นไรนะ

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 15 (2/2)

    แกร่กกกผมหยุดความคิดทุกอย่างลงและหันไปทางต้นเสียง ร่างบางเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดนอนผ้าแพรสีน้ำเงิน ขายาวและแขนยาว โคตรรัดกุม ก็ดีเหมือนกัน สติผมมันจะได้ไม่เตลิดเปิดเปิงไปไหนต่อไหนโรสหันมามองผม ตาเราสบกัน และมันมีพลังงานบางอย่างแทรกเข้ามา ผมเลยต้องหลบตากลับมาโฟกัสตัวอักษรในหนังสือต่อ แต่ก็ไม่ได้อ่านมันหรอกนะ ไหนว่าไม่ใช่เวลาคิดไงวะ ไหนว่าควบคุมตัวเองได้ไงวะ ไม่ได้สักอย่าง เวรจริงๆ“ธาม จะนอนตรงนี้เหรอ” เสียงเล็กเอ่ยถามขึ้นโดยที่ผมเองก็ไม่รู้ว่าเธอทำหน้าแบบไหน หรืออยู่ส่วนไหน ไม่กล้าละสายตาออกจากหนังสือเลย“อืม” ผมครางรับในลำคอและยังคงก้มหน้าก้มตากับหนังสือต่อ“โห่...นี่มันเล่มล่าสุดเลยนะ ธามได้มาแล้วเหรอ” เสียงโรสเอ่ยขึ้นพร้อมกับโดดมานั่งข้างผมทันที สายตาลุกวาวราวกับเด็กน้อยเห็นอมยิ้มก็ไม่ป่าน ก่อนจะแย่งหนังสือในมือผมไปกางไว้บนตักตัวเองอย่างถือวิสาสะ ใช่...โรสกับผมน่ะ คอเดียวกัน ตอนแรกผมก็ไม่ได้ชอบอ่านหนังสือแนวนี้นะ ก็เพราะโรสนั่นแหละพาผมติดพรึบบบ“อ๊ะ เอาคืนมานะธาม โรสขอยืมอ่านก่อน&rdqu

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 15 (1/2)

    “คืนนี้ไปนอนด้วย”ฉันตาเบิกกว้างกับประโยคที่คนตัวโตพูดออกมา ใจเต้นระส่ำจนจับจังหวะไม่ได้ อุณหภูมิพุ่งขึ้นหน้าสูงปี๊ดแบบทะลุปรอทไปเลยก็เป็นได้ พะ...พูดบ้าอะไรของเขา ปะ...ไปนอนด้วยบ้าบออะไร ระ...โรสเป็นผู้หญิงนะธาม ละ...แล้วฉันควรทำไงต่ออะ ขนาดแค่คิดยังติดอ่างขนาดนี้ ไม่ต้องห่วงเลย พูดไปไม่เป็นประโยคแน่นอน“ว่าไง”วะ...ว่าไงอะไรอีกเล่า กดดันทำไมเนี่ย“มะ...ไม่ได้” ฉันรีบปฏิเสธทันทีเพราะธามคายอ้อมกอดออกและพยายามจะจับตัวฉันให้พลิกกลับไปหาเขา ซึ่งมันไม่โอเครเลย ฉันยังไม่พร้อมเผชิญหน้าธามตอนนี้แต่ร่างฉันก็ถูกจับพลิกมาเผชิญหน้ากับเขาจนได้และเป็นจังหวะที่เราสบตากันพอดี กลายเป็นฉันที่ต้องพาสายตาไปโฟกัสที่พุ่มไม้ข้างนั่นแทน ทำไงดี...ฉันควบคุมลมหายใจตัวเองไม่ได้เลย ไหล่เล็กทั้งสองข้างยังถูกตราตึงไว้แน่นด้วยมือที่มีกำลังมหาศาลจนฉันกระดุกกระดิกไปไหนไม่ได้“ทำไม” ยัง...ยังมีหน้ามาถามอีก ฉันเหลือบตามองหน้าคนถามแวบหนึ่งก่อนจะกลับไปโฟกัสจุดเดิม ใครสอนให้เขาทำหน้าแบบไม่รู้ร้อนรู้หนาวหรือไม่รู้สึกอะไรเลยแบบนั้นน

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 14 (2/2)

    ตั้งแต่มาเหยียบประเทศไทย นี่เป็นโพสต์แรกของฉันเลย แต่ความจริง ig นี่ก็เพิ่งถูกตั้งขึ้นเมื่อสองเดือนก่อนมาที่นี่เอง ก็ดี...ไม่ค่อยมีคนรู้จักดี จะได้โพสต์อะไรที่อยากโพสต์ได้แบบไม่ต้องกลัวใครจะเห็น นิ้วเล็กกดล็อกหน้าจอมือถือก่อนเก็บมันลงกระเป๋าเหมือนเดิมและเดินไปช่วยน้องๆ เตรียมเครื่องของ…..…..ฟ้าเริ่มมืดลง น้องๆ ที่ไม่สามารถอยู่ค้างได้ก็กลับไปกันหมดแล้ว เหลือแค่กลุ่มพวกเราและกลุ่มของนนท์ที่มีอยู่ประมาณห้าหกคน ทุกคนนั่งกินกันไปคุยกันไปสนุกสนานแต่ธามก็ยังคงเงียบเอายกแก้วเหล้าขึ้นดกซ้ำไปซ้ำมา ตั้งแต่สี่โมงเย็นจนตอนนี้จะสามทุ่มแล้ว แต่เขากลับไม่มีอาการใดๆ ออกมาเลยสักนิดทั้งที่ดื่มหนักกว่าคนอื่นๆ หลายเท่าคล้ายกับกำลังกินน้ำเปล่าอยู่ยังไงยังงั้นเสียงหัวเราะและเสียงคุยกันสนุกสนานทั้งในวงเราและวงข้างๆ เสียงดังลั่นแต่ฉันกลับไม่ได้ยินอะไรนอกจากเสียงที่ดังอยู่ในหัวของตัวเอง ธามต้องมีเรื่องอะไรให้คิดแน่ๆ และที่ฉันกังวลที่สุดก็กลัวว่ามันจะเป็นเรื่องของฉันนี่แหละ“พี่โรส พี่โรส!!”“ฮะๆๆ ว่า” ฉันสะดุ้งตื่นจากภวังค์หั

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 14 (1/2)

    แปะๆ แปะ..แปะๆเสียงปรบมือดังขึ้นรัวๆ พร้อมกับเสียงเอื้อนเอ่ยอย่างดีใจของนนท์“ฮู้ววววว์ สำเร็จแล้วเว้ยยยย”งานชมรมสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดีและมันออกมาดีกว่าที่คิด เร็วกว่าเวลาที่กำหนดซะอีก เพราะที่คาดไว้คือน่าจะประมาณห้าโมง แต่นี่เพิ่งบ่ายสาม...“เย้ๆๆ สถานีต่อไป ฉลองงงงง” เพลินยกแขนขึ้นฟ้าแสดงความดีใจพอๆ กับนนท์และตามด้วยเสียงของทุกคนในชมรมเพราะคำว่า ฉลอง ของเพลินเย้ๆๆ เย้ๆ“เจอกันที่ รีสอร์ต” นนท์พูดบอกเพราะเขาจองรีสอร์ตตรงปากทางขึ้นดอยไว้แล้ว สำหรับงานนี้โดยเฉพาะ เขากะจะเลี้ยงขอบคุณที่ทุกคนให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี“ไม่เมาไม่เลิกเว้ยยยย” และเสริมขึ้นด้วยรุ่นน้องผู้ชายคนสนิทของนนท์ ฉันก็จำไม่ได้ว่าชื่ออะไร“ช่ายๆ งานนี้สปอนเซอร์เพียบ” มิณเติมต่อท้ายทันทีพลางเหลือบตามามองยูตะ ยูตะก็หันไปมองธาม ธามก็หันไปหาเฮียวาโย แล้วเฮียวาโยก็หันไปมองเฮียแม็ก ส่งกันไปเป็นทอดๆผลัวะ!!!“หมดแล้ว สัส!” เฮียวาโยตบหัวเฮียแม็กเสียงดังลั่น เพรา

บทอื่นๆ

บางทีคุณอาจจะชอบ

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status