LOGINShare
Doppelgänger 8 เจอกันอีกแล้ว
Last Updated:
2025-08-10 10:12:17“กลุ่มวิอิเม็นซ์มา!”เมื่อทั้งสามคนได้ยินเสียงที่มีคนตะโกนขึ้นมาก็ทำน่าตกใจและมองมาที่โซลี่ย์
“ไม่เปลี่ยนก็เรื่องของแกแต่ระวังตัวไว้เถอะนังบ้า”เจนนี่พูดแล้วสะบัดก้นเดินกลับไปที่โต๊ะตัวเอง “เฮ้ออ อยากอยู่แบบสงบแท้ๆ”โซลี่ย์ถอนหายใจออกมาแรงๆย่างเหนื่อยใจแค่วันแรกเธอก็จะมีเรื่องแล้ว ละแบบนี้เธอจะมีเพื่อนคบไหม ปัง! โซลี่ย์หันไปมองยังผู้ที่เดินเข้ามาใหม่ “เอ๊ะ นั่นมัน...คนพวกนั้น”เมื่อเธอเห็นว่าใครเดินเข้ามาก็ต้องตกใจเพราะคนที่เข้ามาคืออีธาน เอริค มาร์ติน และ.. “เดม่อน! ออสการ์!” โซลี่ย์ดีดตัวลุกขึ้นพูดชื่อทั้งสองคนเสียงดังทำให้ทั้งห้องมองไปที่เธอด้วยความสงสัยว่ารู้จักพวกเขาได้ไงเพราะพวกเขาไม่ชอบที่จะรู้จักใครเลย “เธอ โซลี่ย์?”เดม่อนมองเธออย่างสงสัยว่าเรียนห้องนี้ด้วยหรือส่วนอีกคน “หึ ไง”ออสการ์ดูไม่แปลกใจเลยที่เจอเธอ ใช่ก็เขาถามเธอข้างล่างไง ว่าแล้วทำไมยอมปล่อยเธอมาง่ายๆ เมื่อเธอดึงสติกลับมาได้ก็เพิ่งรู้ว่าทุกคนกำลังมองเธออยู่โซลี่ย์จึงค่อยนั่งลงและก้มหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน ทำเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น "ขอล่ะอย่าให้พวกเขานั่งข้างฉันเลยจะเป็นใครในกลุ่มเขาก็ได้แต่ขออย่าเป็นเขาสองคนเลย" โซลี่ย์หลับตาภาวนาขอพรจากพระเจ้าให้เมตตาเธออย่าได้ให้สองแฝดมานั่งข้างเธอเลย แต่เหมือนพระเจ้าจะไม่ได้ยินคำขอร้องอ้อนวอนของเธอ เพราะเขาทั้งคู่นั่งข้างเธอเลย.... T—T “ฉันไม่คิดว่าจะเจอเธอที่นี่”เดม่อนหันมาพูดกับโซลี่ย์ ฉันก็ไม่คิดว่าจะเจอพวกนายเหมือนกันโซลี่ย์คิดในใจไม่อยากจะพูดคุยอะไรกับพวกเขามากไม่อยากให้คนในห้องเข้าใจผิดว่าเธอสนิทกับพวกเขาดูแล้วกลุ่มพวกเขาคงอันตรายน่าดู พรึบ! “ในหนังสือมันมีอะไรดี อ่านมันอยู่ได้”เดม่อนดึงหนังสือที่โซลี่ย์อ่านไปดู มันดีขนาดนั้นเลยเหรอเธอถึงได้ไม่สนใจที่จะพูดกับเขา “เอาคืนมาและอย่ามาทำเหมือนเรารู้จักกันได้ไหม” “ทำไมพวกฉันจะทำเหมือนรู้จักเธอไม่ได้”เป็นออสการ์ที่ถามขึ้น “ก็เราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น” “จะเอากันอยู่แล้วยังไม่เรียกสนิทอีกเหรอวะ”คำพูดของเดม่อนทำเอาเธอถึงกับพูดไม่ออกเลย หลังจากเธอเงียบไปได้สักพักก็พูดประโยคถัดมาให้พวกเขาทั้งคู่รับรู้ “อย่ามาคุย อย่ามายุ่งกับฉันโอเคไหมฉันอยากอยู่คนเดียวเงียบๆ” หมับ! “ถ้าฉันคุยเธอก็ต้องคุยอย่ามาเงียบใส่เพราะฉันไม่ชอบ!”เดม่อนพูดขึ้นพร้อมบีบที่ต้นแขนเธอแรงๆ “ฉันก็ไม่ชอบที่นายมาทำรุนแรงแบบนี้กับฉันเหมือนกัน!” “เธอควรใจเย็นอย่าทำให้มันโมโห”ออสการ์พูดขึ้นหลังจากที่นั่งมองดูทุกอย่างที่เกิดขึ้น “ไม่ต้องมาแนะนำฉัน” พรึบ โซลี่ย์ดึงแขนออกจากเขาอย่างแรงและลุกขึ้นเดินหนีเขาไปยังประตูเพื่อจะออกจากห้องไปหาที่เงียบๆอยู่ “ฉันไม่อนุญาตให้เธอออกจากห้อง”เดม่อนตะโกนลั่นห้องเมื่อโซลี่ย์กำลังจะเดินออกไป สายตาคนในห้องต่างพากันมองทั้งคู่เหมือนรอดูสงครามว่าใครจะเป็นฝ่ายชนะ ทั้งห้องเอาแต่เงียบบางคนก็ก้มหน้าก้มตาเหมือนไม่อยากมีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้ โซลี่ย์หันกลับมามองเดม่อน “นายไม่ใช่เจ้าของชีวิตฉัน!” “อย่ามาสั่งให้ฉันทำนั่นทำนี่!” ปัง! โซลี่ย์ปิดประตูห้องเสียงดังลั่นและรีบวิ่งไปทางบันไดดาดฟ้าทันทีเพราะไม่รู้จะหนีไปทางไหนแล้ว ติ๊งๆ เสียงการแจ้งเตือนจากโทรศัพท์มือถือของเธอดังขึ้นโซลี่ย์หยิบมันขึ้นมาเปิดอ่านระหว่างที่เดินขึ้นบันไดไปเพราะยังไงเธอก็อยู่ชั้นเจ็ดอีกนิดก็ถึงดาดฟ้าแล้ว e-mail ปาสคาล แอนเดอร์สัน «ลุงปาสคาลเองนะโซลี่ย์ลุงจะมาฝากหลานให้คอยดูลูกชายลุงหน่อยเขาเรียนห้องเดียวกับหลานเป็นคู่แฝดชื่อเดม่อนกับออสการ์ยังไงโซลี่ย์ก็คอยดูแลสองคนนี้ให้ลุงด้วยนะอย่าให้พวกเขาเกเรหรือไปทำร้ายใครลุงชื่อว่าหลานทำได้ ส่วนเวลาว่างก็ไปช่วยงานที่ห้องสมุดของมหาวิทยาลัยนะโซลี่ย์ครบ2ปีก็ถือว่าเงินที่พ่อหนูติดลุง ลุงยกให้» ปาสคาล แอนเดอร์สัน “ไอ้คู่แฝดนั่นมันเป็นลูกคุณลุงเหรอไม่อยากจะเชื่อและฉันต้องมาดูแล? ดูแลตัวเองก่อนไหมแค่นี้ฉันก็โดนพวกเขาแกล้งตลอดแล้ว”โซลี่ย์บ่นออกมาหลังจากอ่านอีเมล์จบ ชีวิตของเธอคงจะไม่สงบอีกต่อไป.... ปึง! โซลี่ย์ผลักประตูดาดฟ้าให้เปิดออกเธออยากจะกรี๊ดออกมาดังๆระบายความอึดอัดที่มีอยู่ในใจเธอ เดินออกไปยืนเกาะขอบระเบียงดาดฟ้าและกำลังจะตะโกนแต่ก็ต้องหยุดลง หมับ ปัก! “ฉันไม่ชอบให้ใครเดินหนี!” “เดม่อน!” ตามมาอีกแล้วไอ้บ้านี่! “เธอเก่งนะที่แยกฉันสองคนออกเพราะไม่ค่อยมีใครแยกออก” “ก็นายมันชอบทำรุนแรงไง” “เธอจะบอกว่าไอ้ออสการ์มันอ่อนโยน?”เดม่อนแสยะยิ้มมาให้เธอ “ใช่! เขาก็คงอ่อนโยนกว่านายอื้ออ” ม๊วฟ “จูบนี้แค่เตือนอย่าพูดชมผู้ชายคนอื่นต่อหน้าฉัน” “ใจร้ายไปหน่อยหรือเปล่าไอ้พี่ชายกับกูก็ห้ามพูดถึงด้วย?”โซลี่ย์หันไปมองก็เห็นออสการ์เดินขึ้นมาเหมือนกัน กลายเป็นว่าด้านหน้าก็เดม่อนส่วนข้างหลังก็ออสการ์ยืนอยู่ คิดถูกเหรอคะคุณลุงที่จะให้ฉันมาดูแลคนแบบนี้..พวกเขาน่าจะดูแลตัวเองได้สบายเลยนะ..... “เออกับมึงเอง กูก็ไม่อยากให้ยัยนี่ชม” “ทำไม และถ้าเธอชมมันจะแปลกอะไร” หมับ! ออสการ์เอื้อมมือมาจับแขนเธออีกข้าง “ก็ไม่แปลกแต่กูกำลังต้องการเล่นกับเธอ มึงก็รู้ว่ากูหวงของเล่นขนาดไหน”เดม่อนพูดพร้อมจ้องหน้าออสการ์มือก็ยังไม่ปล่อยโซลี่ย์ “เป็นพี่น้องกันก็น่าจะแบ่งกันเล่นได้ว่าไหม” ออสการ์พูดสวนกลับไป “มึงก็ควรจะรอให้กูเบื่อก่อน” “กูไม่อยากรอว่ะอยากเล่นด้วยเลยตอนนี้” “ก็ได้ถ้ามึงต้องการแบบนั้นกูก็ไม่ได้ถืออะไรถ้ามันจะเป็นมึง”เดม่อนบอกออสการ์ “หึ ก็ดี” ทั้งคู่ไม่มีใครสนใจคนตัวเล็กที่อยู่ตรงกลางเลยว่าเธอจะรู้สึกอย่างไรที่พวกเขากำลังคิดว่าเธอเป็นของเล่น น้ำตาที่พยายามกลั้นไว้ไม่ให้พวกเขาเห็นความอ่อนแอกำลังจะกลั้นไม่อยู่ “ฮึก ปล่อย! ฉันไม่ใช่ของเล่นของพวกนาย!” โซลี่ย์ตะโกนออกมาสุดเสียงพร้อมกับหยดน้ำตาที่ไหลออกมาเธอเงยหน้ามองทั้งคู่ ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตาที่มันล้นออกมาเธอพยายามแล้วที่จะไม่ร้องไห้แต่มันไม่ไหวแล้วกับคำพูดของพวกเขา “เธอ/เธอ” พรึบ เดม่อนและออสการ์เผลอปล่อยมือที่จับแขนเธอไว้พร้อมกันเพราะเขาตกใจที่เห็นน้ำตาเธอ เป็นโอกาสที่โซลี่ย์จะได้เป็นอิสระเธอจึงสะบัดตัวออกและวิ่งออกจากพวกเขาทันที
Latest chapter
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 8 เจอกันอีกแล้ว
“กลุ่มวิอิเม็นซ์มา!”เมื่อทั้งสามคนได้ยินเสียงที่มีคนตะโกนขึ้นมาก็ทำน่าตกใจและมองมาที่โซลี่ย์“ไม่เปลี่ยนก็เรื่องของแกแต่ระวังตัวไว้เถอะนังบ้า”เจนนี่พูดแล้วสะบัดก้นเดินกลับไปที่โต๊ะตัวเอง“เฮ้ออ อยากอยู่แบบสงบแท้ๆ”โซลี่ย์ถอนหายใจออกมาแรงๆย่างเหนื่อยใจแค่วันแรกเธอก็จะมีเรื่องแล้ว ละแบบนี้เธอจะมีเพื่อนคบไหมปัง!โซลี่ย์หันไปมองยังผู้ที่เดินเข้ามาใหม่“เอ๊ะ นั่นมัน...คนพวกนั้น”เมื่อเธอเห็นว่าใครเดินเข้ามาก็ต้องตกใจเพราะคนที่เข้ามาคืออีธาน เอริค มาร์ติน และ..“เดม่อน! ออสการ์!” โซลี่ย์ดีดตัวลุกขึ้นพูดชื่อทั้งสองคนเสียงดังทำให้ทั้งห้องมองไปที่เธอด้วยความสงสัยว่ารู้จักพวกเขาได้ไงเพราะพวกเขาไม่ชอบที่จะรู้จักใครเลย“เธอ โซลี่ย์?”เดม่อนมองเธออย่างสงสัยว่าเรียนห้องนี้ด้วยหรือส่วนอีกคน“หึ ไง”ออสการ์ดูไม่แปลกใจเลยที่เจอเธอ ใช่ก็เขาถามเธอข้างล่างไง ว่าแล้วทำไมยอมปล่อยเธอมาง่ายๆเมื่อเธอดึงสติกลับมาได้ก็เพิ่งรู้ว่าทุกคนกำลังมองเธออยู่โซลี่ย์จึงค่อยนั่งลงและก้มหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน ทำเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น"ขอล่ะอย่าให้พวกเขานั่งข้างฉันเลยจะเป็นใครในกลุ่มเขาก็ได้แต่ขออย่าเป็นเขาสองคนเ
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 7 เด็กใหม่
ห้องเรียนเด็กปี3หน้าห้องเรียนชั้นปีสามโซลี่ย์ที่ไม่กล้าเดินเข้าไปในห้องเรียนของตัวเอง เธอยังมีเขินๆเพื่อนใหม่อยู่กลัวจะทำตัวไม่ถูกและเธอเองก็ตื่นเต้นมากๆด้วยที่จะได้มาเจอเพื่อนๆฟึ่บ!?เฮือก!โซลี่ย์ถึงกับสะดุ้งที่มีคนเอามือมาแตะไหล่เธอจากด้านหลัง เธอหันไปก็พบเป็นผู้หญิงดูมีอายุแต่ยังไม่มากยืนส่งยิ้มมาให้เธอ“เธอคงเป็นโซลี่ย์ใช่ไหมจ๊ะ”ผู้หญิงคนนี้เอยทักเธออย่างเป็นมิตรแถมเธอยังรู้จักชื่อฉันด้วยโซลี่ย์คิด“ใช่ค่ะ คุณคือ...”“ฉันเคธี่ เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของห้องนี้ทำไมยังไม่เข้าไปละจ๊ะ”“คะ? อ๋อสวัสดีค่ะอาจารย์คือหนูตื่นเต้นค่ะ” เธอตอบกลับไปแบบเขินๆ“ไม่ต้องตื่นเต้นไปหรอกนะเดี๋ยวพออาจารย์เรียกให้หนูเข้าไป ก็แนะนำตัวกับเพื่อนๆเลยนะ”“ค่ะ” แล้วอาจารย์เคธี่ก็เดินเปิดประตูเข้าห้องไปแต่ไม่ได้ปิดประตูอาจารย์คงจะรอให้เธอเข้าไปก่อน“ตื่นเต้นจัง”โซลี่ย์พูดพร้อมจับไปที่หน้าอกกับหัวใจที่เต้นเเรง เธอตื่นเต้นทุกครั้งที่จะต้องเจอคนใหม่ๆปัก!“ขวางทาง!”“O___O”อะไรของผู้หญิงคนนั้นกันมาเดินชนเธอเองแท้ๆแต่กลับหันมามองเธอตาขวาง โซลี่ย์คิดในใจเพราะไม่อยากมีปัญญาหา เพราะผู้หญิงคนเมื่อกี้เพิ่ง
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 6 หลบอยู่นาน
ตลอดสองวันที่ผ่านมาโซลี่ย์พยายามที่จะไม่ออกจากห้องพักเลย ถ้าไม่จำเป็นจริงๆเธอไม่อยากเสี่ยงออกไปเจอไอ้คู่แฝดวายร้ายนั่น ไม่รู้ว่าพวกเขาจะมายุ่งอะไรกับเธออีกไหม แต่เธอก็แอบคิดว่าพวกเขาคงไม่รู้ว่าเธออยู่ห้องไหนเพราะวันนั้นที่ออสการ์พากลับมาหอเธอลงจากรถเขาได้ก็รีบวิ่งขึ้นมาชั้นตัวเองทันที ปิดประตูลงกลอนล็อกประตูห้องเรียบร้อย แต่หลังจากวันนั้นมาเธอก็รู้สึกเหมือนโดนใครจับตามองอยู่ตลอดเวลาอย่างไรก็ไม่รู้…หรือว่าเธอจะคิดมากเกินไปมันคงจะเกิดจากที่เธอกลัวจะโดนอะไรแบบคืนนั้นอีกหรือเปล่าแต่สองวันที่ผ่านมาเธอก็ไม่พบสองฝาแฝดบ้านั่นเลยนะจนวันนี้ที่เปิดภาคเรียน เป็นวันแรกที่เธอต้องไปมหาวิทยาลัยใหม่ เริ่มต้นใหม่คบหาเพื่อนใหม่เจออาจารย์คนใหม่ ที่นี่มันใหม่กับเธอทุกอย่าง ระบบการเรียนก็แตกต่างกันมันเหมือนการเรียนที่ไฮสคูลเก่าของเธอมากกว่าอีกเธออ่านระบบระเบียบของที่นี่คือให้นั่งเรียนในห้องอยู่กับเพื่อนสายที่เลือกเหมือนกันแต่มันก็ไม่ใช่เรื่องยากเกินความสามารถของเธอหรอกโซลี่ย์พยายามพูดปลอบใจตัวเองตลอดว่าเธอคงจะเจอเพื่อนดีๆสักคนมันต้องมีสักคนแหละเธอคงจะไม่อยู่คนเดียวจนเรียนจบหรอกนะ แล้วก็อีกเรื่องคือเธ
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 5 ปากดี
ออสการ์ก็เดินตามออกมาติดๆทั้งคู่พร้อมเดินออกไปยังห้องนอนVIP ของที่นี่ที่เพื่อนอย่างเอริคทำให้พวกเขาทั้งกลุ่มเอาไว้เป็นที่นอนพักเวลากลับไม่ไหวหรือไว้ทำกิจกรรมทางกายแต่เขาไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนขึ้นเตียงหรือให้สัมผัสโดนตัวเขาเกินไป แค่เขาได้ระบายน้ำในตัวออกก็ถือเป็นอันจบแล้วก็ให้เงินพวกเธอสักก้อนหนึ่งแค่นั้นไม่มีคำว่าเอาซ้ำ ปัง! เสียงปิดประตูดังลั่น อึก! พร้อมกับที่เดม่อนที่โยนร่างเล็กลงกับที่นอนอย่างแรงมันเจ็บและจุกเลยแหละ “ถ้าโดนของฉันเข้าไปเธอยังจะปากดีไหม”เดม่อนพูดพร้อมกับกำลังถอดเข็มขัด โดยทุกอย่างตกอยู่ในสายตาของออสการ์ โซลี่ย์ที่เห็นอย่างนั้นก็ตกใจสุดขีดดีดตัวลุกขึ้นพร้อมลงจากเตียง “อย่ามาทำอะไรบ้าๆกับฉันนะ”ในใจเธอสั่นไปหมดทั้งกลัวทั้งจะร้องไห้ออกมาแต่ก็พยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ “ทำไมจะทำไม่ได้ อย่ามาทำเหมือนไม่เคยไปหน่อยเลย” ก็ไม่เคยไงไอ้บ้าโซลี่ย์คิดในใจแต่ไม่พูดออกไปหรอกเธอกำลังพยายามใช้ความคิดว่าจะพูดอย่างไรให้เขายอมปล่อยเธอไป เขาถอดเสื้อออกแล้วทำให้ตอนนี้เธอได้มองแผงอกที่มันเป็นชั้นเรียงสวยงามเหมือนกับหุ่นรูปปั้นของผู้ชายที่ดูแลตัวเองอย่างดียอมรับเลยว่ามันดีมากแต่
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 4 เด็กใหม่…?
19:40เดม่อนที่กำลังเดินไปว่ายน้ำในสระส่วนตัวก็ต้องหยุดดูภาพที่เพื่อนสนิทในกลุ่มอย่างอีธานส่งรูปมาให้ดู มันคือภาพน้องชายฝาแฝดของเขากับผู้หญิงที่มันกำลังโอบกอดอยู่.....ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนเดียวกับที่เขาเจอข้างล่างคนที่เขาช่วยไม่ให้หัวเธอฟาดพื้น"เด็กใหม่พวกมึงเหรอวะ สวยน่ารักดีนะ ไอ้ออสการ์มันไม่ยอมปล่อยให้ห่างเลย"อีธานส่งข้อความมาหาเดม่อนหึ ทำเป็นปากดี สุดท้ายเธอก็ไปนั่งอ่อยอยู่กับน้องชายเขาเดม่อนเปลี่ยนจากตอนแรกจะไปว่ายน้ำเป็นเดินกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เขาจะขับรถไปคลับของเพื่อนแทน“อยากจะเห็นหน้าคนที่มันปากดี ที่ทำตัวเหมือนจะต่างจากผู้หญิงคนอื่นนักหนาแต่สุดท้ายแม่งก็เหมือนกันหมด ร่าน!”เขาคว้ากุญแจรถสปอร์ตสุดหรูเดินตรงไปที่ลานจอดรถแล้วขับออกมาทันทีอีกด้านโซลี่ย์ที่ถูกออสการ์บังคับให้ออกมากับเขาก็ได้แต่นั่งนิ่งอยู่ในห้อง VIP ของคลับหนึ่งที่มีชื่อเสียงแล้วมองไปทางประตูทางออก จะให้มองไปทางซ้าย ทางขวา ด้านหน้า ก็มีแต่เพื่อนเขาและยังมีพวกผู้หญิงที่คอยทำอะไรก็ได้ที่พวกผู้ชายกลุ่มนี้ออกคำสั่งแต่ต้องขอบคุณที่กลุ่มผู้ชายตรงหน้าเธอนี้ไม่ทำตัวเหมือนนิยายที่เธอเคยอ่านว่ามีอะไรกันต่อหน้าคนอ
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 3 ไม่เหมือนผู้ที่เคยเห็น
หมับ! จังหวะที่โซลี่ย์จะเดินนี้เขาเข้าห้องไป ออสการ์ก็กระชากแขนเธอให้หันกลับมาหาเขาอย่างแรงทำให้หัวเธอไปกระแทกเข้ากับแผงอกกำยำของออสการ์อย่างจัง“นี่! อ๊ะเจ็บนะ”โซลี่ย์ที่กำลังจะเอ่ยปากเถียงก็ต้องเปลี่ยนเป็นร้องออกมาแทนเพราะแรงบีบจากคนตัวโตที่บีบแขนเธออย่างแรง“ฉันบอกว่าไม่ใช่โรคจิตไงวะ!”เขาตะคอกใส่เธอเสียงดังลั่น“ไม่ใช่โรคจิตก็คงเป็นประสาทมั้ง มาตะโกนตะคอกใส่คนอื่นทำไมแล้วมาบีบแขนฉันอีกรู้ไหมมันเจ็บให้ฉันบีบแขนนายคืนไหมจะได้รู้สึก!”เธอพูดประโยคยาวใส่หน้าเขาไปทำให้ออสการ์ยอมที่จะผ่อนแรงบีบแขนเธอออกแต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยมือออกจากเธอ“เธอนี่ไม่เหมือนผู้หญิงที่ฉันเคยเห็นเลยนะ”เขาพูดแล้วจ้องหน้าเธอ..เพราะที่ผ่านมาผู้หญิงที่แค่เห็นหน้าเขาก็พร้อมที่จะอ้าขารอให้เขากระแทกปลดปล่อยอารมณ์กามในร่องพวกเธออยู่แล้ว..แต่เธอพอเห็นหน้าเขากลับบอกว่าเขาเป็นไอ้โรคจิต!!!“ทำไมผู้หญิงที่นายรู้จักเขายอมนายกันหมดเลยหรือไงล่ะ ยอมให้นายเอาฟรีๆเลย?”เธอก็ถามเขากลับไปแบบไม่ได้ต้องการคำตอบแต่สีหน้าท่าทางชั่งน่ารักซะงั้น“ใช่ แต่ฉันไม่เอาฟรีหรอกนะฉันมีค่าตอบแทนให้เสมอ”เขาตอบกลับไปพร้อมโน้มหน้าเข้ามาใกล้
You may also like
รักสุดร้าย ลูกสาวมาเฟีย Bad Confusion
MaNIE-STORY2.3K viewsBAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย
Piggy.g3.5K viewsขย่มรักมาเฟีย
รินธารา67.0K viewsBad Love ของหวงคาสโนว่า (Set ทายาทมาเฟีย)
ณดารินทร์12.1K viewsนางบำเรอมาเฟียไร้ใจ
Lovedee471 viewsเหตุเกิดจากคืนนั้น
MaNIE-STORY1.0K viewsกรงพิศวาสทาสรักมาเฟีย
ลั่นทมสีเลือด326 viewsเมียไร้ตัวตนของมาร์ติน
ลูกแมวขี้อ้อน203 views
