ช่างสักแท็ททู

เสียงเครื่องไฟฟ้าต่อกระแสพลังงานเพื่อให้เข็มลงลายสักลงสี ทำงานต่อเนื่องอย่างสงบกว่าหนึ่งชม. ถึงเวลาที่จะต้องหยุดพัก และต้องให้ลูกค้าสาวเจ้าของลายสักอลังการงานสร้างแสนสวยงาม ต้องกลับไปพักผ่อน

เรือนหน้าเธอเลอะเทอะเครื่องสำอางไปบ้าง เพราะจากการแอบอึ๊บกับช่างสักแท็ททู ทำให้อายไลเนอร์เธอเลอะขอบตาไปหน่อย แถมเรือนแก้มของเธอก็เปอะเปื้อนไปบ้าง ริมฝีปากเจือจางราวกับลิบปสติกถูกดูดกลืนกิน แต่เธอก็ยังยิ้มได้ เมื่อมือบางหยิบแท่งลิปสติกเฉดสีเดิม มาแต้มสีสันสวยงามบนริมฝีปากบางๆ ให้เหมือนเดิม

“พรุ่งนี้ต้องงดนะครับ ไม่เช่นนั้นแผลจะเปิดและผิวหนังจะช้ำ ติดเชื้อง่ายๆ มะรืนนี้ค่อยมาใหม่นะครับ” ช่างสักแท็ททูบอกให้เธอระมัดระวังในการดูแลรอยสักที่หลัง เพราะมันดูแลยากสำหรับเธอเนื่องจากมันไม่ได้อยู่ข้างหน้า

“ทำความสะอาดดีแล้วนะคะช่าง ขอบคุณสำหรับวันนี้ค่ะ มะรืนเจอกัน!! ” ลูกค้าสาวยิ้มหวานพลางมอบเงินอีกก้อนหนึ่งสำหรับผ่อนส่งลายสักนี้ใช้เวลานานกว่าเดือนแล้ว เปอร์เซ็นต์การลงสีและลวดลายก็เกินห้าสิบเปอร์เซ็นต์

ลูกค้าร่างเล็กผิวขาว มิได้รีบร้อนแต่อย่างใด ยิ่งมาหาเขาบ่อยๆ เธอก็ได้ฟินทุกคราไป นอกรอบกับแฟนหนุ่มที่เป็นนักธุรกิจไฮโซ งานยุ่งจนไม่เหลือเวลาให้ เธอจึงใช้เวลายามว่างมาสักลายนี้ที่หลัง เพื่อใส่ชุดราตรีเปิดหลังอวดลวดลายอันแสนงามในงานเลี้ยงเดือนหน้า เธอหวังว่าจะสักลายเจ้าแม่กวนอิมทรงพาหนะมังกรเวิร์มทัน...

******

“มาอีกแล้ว ยัยไฮเดรนเยีย!!! วันนี้ดอกอะไรดี?” สีหน้าของเขาหันมามองเหมย ซึ่งเธอกลับไปบ้านเปลี่ยนชุดเป็นสายเดี่ยวเอวลอย กางเกงรัดตั้งแต่เอวจรดปลายเท้า ขาเดฟสีเข้มทึบขาดๆ กับรองเท้าส้นสูงหุ้มปลายเล็บ

เรือนหน้าเธอแต้มสีเข้มช็อคโกแลต และกรีดอายไลเนอร์แหลมยาว พร้อมกับอวดลายสักมากมายบนตัว ล้วนเป็นดอกไม้ตามจุดต่างๆ ในร่างกาย ราวกับเธอกลายเป็นสวนดอกไม้ที่ไม่มีวันเหี่ยวเฉา

“แหมๆ !!! มาหาบ่อยๆ ได้ค่าสักลายเล็กๆ เยอะๆ ก็น่าจะดีใจนะ ช่างปริ๊นซ์!!! ” นั้นคือชื่อของช่างสักลายแท็ททู เขาเปรียบดั่งเหมือน เจ้าชายแห่งวงการพั้งค์และสายดาร์กโกธิค เน้นเจาะและมีลายสักเกือบจะทั่วร่าง ลายแห่งความตายและความเชื่อของเหล่าทวยเทพทางกรีกอีกด้วย...

ไฮลุกขึ้นจากที่นั่งรอ เพื่อไปดูลวดลายแค็ตตาล็อก อยากได้ลายดอกคาเนร์ชั่นสีแดงสวยๆ กำลังมองหาอยู่ว่าจะสักที่คออีกดอกดีหรือเปล่า? ทั้งๆ ที่วันนี้เธอก็ดันลืมลงครีมรองพื้น ทำให้เป้ยซึ่งเป็นเพื่อนใหม่ ดันมาเห็นเสียได้...

“เรือนร่างเธอเต็มไปด้วยลายดอกไม้สวยๆ คงจะชินเข็มและก็ชื่นชอบความเจ็บปวดสินะ” รอยยิ้มคมเข้มกรีดยิ้มหวานกว้าง กับน้ำเสียงแหบทุ่ม ชอบพูดแขวะแซวเธอทุกๆ ครั้งที่มาปรากฏตัว และเขาก็รู้เสมอว่าเธอต้องการลายสักดอกไม้แนวมินิมอลตลอดเวลา

เหมือนกับวาดรูปการ์ตูนสวยๆ กระจุ๋งกระจิ๋ง แต่มันก็มีความหมายกับเธอมาก ไฮไม่เคยจำชื่อผู้ชายที่นอนด้วย เธอจดจำแค่ดอกไม้ที่พวกเขาชอบ และจำนวนครั้งที่เคยได้กัน...

“สักลายคาเนร์ชั่นสีแดงได้มะ..อ้อ เพิ่มดอกยี่หุบให้อีกสี่ดอกด้วยเลย คิดราคาพิเศษหน่อยสิ ลูกค้าประจำน๊า...” ไฮบอกความต้องการของตัวเอง พร้อมกับต่อรองราคา เธอรู้ว่ามันต้องจ่ายเท่าไหร่ ถึงจะหลายภาพแพงไปนิด ยังไงก็จ่ายไหว กับการได้นับแต้มและสักมันเอาไว้บนตัวเธอ

“ได้สิ!!! สีแดงแพงโคตรๆ เลยนะ แม่คุณ!!! แต่น่าเสียดายนะ ผมไม่มีสีขาวจะสักลายดอกยี่หุบให้... สีอื่นได้หรือเปล่าล่ะ?” ปริ๊นซ์ต่อรองกลับ เพราะเขายังไม่ได้สักสีขาวสำหรับผิวเกรดเอมา ทำให้สีหน้าของไฮค่อนข้างเซ็งเล็กๆ ที่ได้ยินเช่นนั้น

“มีสีอะไรแนะนำล่ะ?” ไฮถามกลับ และค่อยๆ เปลื้องเสื้อออก ปรากฏเรือนร่างผอมบาง และลวดลายมวลดอกไม้ปรากฏต่อหน้าปริ๊นซ์ แววตาเขามองเธออย่างเย็นชา และจัดเตรียมอุปกรณ์ไว้ใกล้มือ พร้อมจะลงลายสักง่ายๆ ให้เธอ ใช้เวลาไม่น่าเกินครึ่งชม. ปิดจ๊อบเก็บเงินในวันเดียว

******

“นี่...!!! ถามหน่อยสิ ช่างปริ๊นซ์ ลูกค้าคนนั้นมาสักบ่อยหรอ? ลายที่หลังน่ะ สวยดีนะ...แพงมั๊ยอ่ะ?” ไฮถามช่างสักระหว่างรอเขาลงลายสักคาเนร์ชั่นสีแดงที่เนินไหปลาร้าซ้าย ต่ำกว่าลำคอประมาณสี่นิ้ว เพื่อเวลาใส่เสื้อโปโลยังไม่เป็นที่สังเกตบ้าง

แววตาเขามิได้ละจากผลงานเบื้องหน้า มือของเขาจับปลายเข็มสำหรับสักอย่างชำนาญ พลางจิ้มเข็มลงหนักมือไปนิดเมื่อถูกไฮถามถึงลูกค้าสาวประจำ ซึ่งเขาจะอึ๊บกับเธอทุกๆ ครั้งที่มาเติมลายสักเพิ่มในแต่ละวัน

“โอ๊ย... !!! นี่เห็นว่ามือเบานะ ถึงมาสักบ่อยๆ ถามแค่นี้ทำเป็นจิ้มเข็มแรง เจ็บนะ !!! ” ไฮบ่นอุบอิบระหว่างมือบางทั้งสอง กำรองเบาะแขนข้างที่นั่ง เธอเปลือยอกช่วงบนกับเขาบ่อยไป แต่ไม่มีทีท่าว่าเขาจะสนใจเธอมากกว่า มองว่าไฮคือลูกค้ามาสักประจำ

“แพง!! จ่ายไหวหรอ? ถ้าจะสักแบบนั้น คงไม่เหมาะหรอกนะ เรือนหลังเธอน่ะ เต็มไปด้วยลายดอกไม้ทั้งนั้น จะสักลายอื่นทับ มันยากนะ... จะตีกันมั่วไปหมด!!! ” ปริ๊นซ์ออกความเห็นส่วนตัว และตอบไปตามตรง น้ำเสียงแหบทุ่มกังวานเวลาคุยกันตามลำพังในร้านสองคน เมื่อแอร์ภายในร้าน ยังเปิดเร่งความเย็นจนไฮรู้สึกหนาว

และตอนนี้เธอก็เปลือยอกให้เขาสักอยู่ จึงคิดว่าน่าจะขอให้เขาลดความเย็นลงหน่อย

“ช่างปริ๊นซ์... ลดแอร์หน่อยสิ หนาวอ่ะ” ระหว่างที่เขากำลังสักอยู่ รู้สึกหงุดหงิดเวลาถูกทักระหว่างทำงาน ทำให้ใบหน้าของเขาเริ่มหงุดหงิด แต่จะบ่นต่อหน้าลูกค้าประจำก็กระไรอยู่ เขาจึงหันไปเบื้องหลังเอื้อมมือไปหยิบรีโมทเพื่อปรับความเย็นในอุณหภูมิที่ไม่เย็นน้อยกว่า ยี่สิบห้าองศาฯ

“ขอบคุณ!!! สักมานานหลายปี ไม่เห็นมีแฟนสักที...เพราะลายสักของช่างปริ๊นซ์หรือเปล่า?” คราวนี้ไฮกลับรู้สึกสนุกที่ได้กวนประสาทเขา เธอจึงชวนเขาคุยแล้วรู้สึกดีมาก เมื่อยามนี้เธอคือไฮกำลังคุยกับช่างปริ๊นซ์ ซึ่งเต็มไปด้วยรอยสัก มันรู้สึกดีกว่าตอนเธอเป็นเหมย ที่ต้องมาเจอกับเป้ยทำหน้าซึ้งและมอบผ้าเช็ดหน้าให้

“นี่ ยัยไฮเดรนเยีย ช่วยหุบปากระหว่างผมสักลายได้มั๊ยครับ !!! สีแดงมันเป็นเฉดสีที่ต้องระวังในการลง ผมยังต้องเตรียมสีอื่นมาแทนสีขาว เพื่อดอกยี่หุบของคุณอีกนะ” เขารู้สึกแย่มากที่อยู่กับเธอตามลำพัง แถมต้องมาสักบริเวณหน้าอกเธอ มันช่างอวบอิ่มขาวนวลกลมเด้งสวยงาม ประดับด้วยลวดลายสักดอกไม้มากมาย

“แหมๆ นึกว่าสาวสวยคนนั้นสักลายเต็มหลัง กำลังจะคบกับช่างสักเสียที สักได้เร้าใจมากเลย ถึงกับร้านสั่นสะเทือนเลือนลั่นเหมือนแผ่นดินไหวระดับอันตรายร้ายแรง !!! ” ไฮเดรนเยียหยอกแซวเขา และแอบขำเสียร่างกายเธอสั่นกระเพื่อม ทำให้ปลายเข็มสีแดงไม่อาจวาดคาเนร์ชั่นสีแดงต่อไปได้... เขาชักเข็มสักออกห่าง และปิดเครื่องนำกระแสไฟฟ้า

******

“ลูกค้าผมคนนั้นเขาเป็นลูกค้าประจำ ยังลงลายสักไม่เสร็จ แต่คุณสักลวดลายเล็กๆ อย่าทำให้มันเสียเวลาหน่อยเลยนะครับ ผมก็ไม่อยากวิพากวิจารณ์หรอกนะ ลายเด็กๆ เล่นขายของแบบนี้ ความจริง ถ้าคุณจะชอบดอกไม้ขนาดนี้ ก็น่าจะไปซื้อเครื่องมือแล้วสักเองก็ได้นะ”

เขาเพิ่งจะเหน็ดเหนื่อยจากการอึ๊บกับลูกค้าสาวคนเดิมเป็นเวลากว่าเดือน แถมค่อนข้างเครียดพอสมควร หากแฟนของเธอรู้ว่าเขาอึ๊บกับแฟนสาวตอนสักลายที่หลังนานเกินไป

ยิ่งไปกว่านั้นของสงวนของเขาก็ดันเป็นที่ถูกอกถูกใจเธอมาก ถึงขนาดถูกชักชวนให้ปิดร้านไปบ้านเธอ แต่เขายังปฏิเสธที่จะอยู่ที่ร้าน ทำให้เธอต้องยอมเจ็บหลัง เพื่อจะได้อึ๊บสดแตกกับเขาบ่อยๆ ตลอดเวลาที่มาเพิ่มลายสักในร้าน

ปริ๊นซ์ก็ไม่อยากจะหัวเสียใส่ลูกค้า แต่เขารู้จักไฮเดรนเยียดี เธอมาที่นี่ครั้งแรก เพื่อลงลายสักแรกที่ท้ายทอยด้านหลัง เขาเป็นคนเลือกลายนั้นให้ เพราะเธออยากได้ตำแหน่งสวยๆ ถึงจะไม่รู้อะไรมาก...

เขาบอกเธอว่า การสักมันเจ็บนะ เข็มถึงจะเล็กมันแทงผิวหนังเจ็บมากสำหรับครั้งแรก แต่เธอก็บอกว่าไม่กลัว...สุดท้ายเขาก็ได้ยินเสียงเธอบ่นเจ็บตลอดเวลา ครั้งแรกที่ปริ๊นซ์เจอเธอปริ๊นซ์รู้สึกเอ็นดูและสงสาร แต่พอรู้จักเธอมาตลอดเกือบปีที่ผ่านมา ว่า... ระยะหลังๆ เธอมาหาเขาอาทิตย์ละครั้งบ้าง สองครั้งบ้างต่ออาทิตย์ เพื่อสักลายดอกไม้

ปริ๊นซ์รู้ความหมายของดอกไฮเดรนเยียดี และรู้ว่าตอนนี้ไฮกำลังจะทำอะไร หลังจากมาสักลายดอกไม้บ่อยๆ เขารู้ว่าเธอนอนกับผู้ชายที่ชื่นชอบดอกไม้ และสักดอกไม้นั้นไว้กับตัวเธอ เพื่อทำสถิติแต้ม...

******

“มีอุปกรณ์ทำเองมันก็ดีนะ ฉันคงจะประหยัดเงินสำหรับลงรอยสักดอกไม้ไปได้เยอะ แต่... บางลายสักก็อยากให้ลงที่หลัง ฉันคงสักเองไม่ได้หรอกนะ...มาสักต่อสิ ใกล้เสร็จแล้วนิ คาเนร์ชั่นสีแดง ฝีมือดีเหมือนเดิมเลยนะ...”

หลังจากแซวเขาให้ประสาทปั่นป่วน เธอชื่นชมฝีมือสักมินิมอลของปริ๊นซ์ และแอบมองเขามาตลอด หวังจะฟาดช่างสักแท็ททูเสียงมีเสน่ห์ แต่เขาหัวแข็งไม่ยอมเธอเสียที ยังไม่เคยนอนกับชายมีรอยสักทั้งตัว แถมเจาะคิ้ว เจาะปาก อยากรู้ชะมัดเวลาถอดกางเกงแล้ว ตรงนั้นทั้งสักทั้งเจาะรึเปล่า? มันทำให้ความรู้สึกของไฮตื่นเต้น ตอนแอบคิดไปเองจริงๆ

แสงโพล้เพล้ยามเย็นลับหายไป ความร้อนคลายแผ่ว ทำให้แสงสว่างแห่งดวงตะวันลับหายไปจากขอบฟ้า ดวงจันทร์และดารา ปรากฏบนนภา พร้อมๆ กับราตรีอันมืดมิด... มีเพียงแสงระยิบระยับจากท้องฟ้า และแสงนีออนจากภูดินอวดแสงสว่างแข่งขันกัน

“กรุณาช่วยอยู่นิ่งๆ และรูดซิปปากด้วย” ปริ๊นซ์ต้องพูดขู่เธอเสียงแข็งแค่ไหน เพื่อให้ไฮเดรนเยียไม่ยั่วประสารทเขามากไปกว่านี้ ระหว่างเขากำลังลงรอยสักที่เนินไหปลาร้า และสายตาดันมองต่ำลงไปที่ร่องหน้าอก

“มืออย่าสั่นสิ ช่างปริ๊นซ์!!! ฉันให้คุณมาสัก! ไม่ได้มาเก็บแต้มคุณซะหน่อย” ไฮยังคงกล่าวเสียงหวาน ยอมให้เขาลงลวดลายเพิ่มให้เธอ... ซึ่งในความเป็นจริง เธออยากเก็บแต้มเขามาก ไม่เคยเห็นช่างสักลายแท็ททูพูดถึงดอกไม้ หรืออยากจะเป็นส่วนหนึ่งของแต้มเธอเลย

“ผมเป็นช่างที่ชำนาญ เรื่องแค่นี้ไม่ทำให้ผมหวั่นไหวหรอก... แต่ขอบคุณนะครับ ที่ละเว้นผมจากเกมส์ล่าแต้มห่วยๆ ของคุณ” ช่างสักแท็ททูตอกกลับเพื่อย้ำเตือนสติเธอ กับเหตุผลบ้าๆ ที่ทำร้ายตัวเองทั้งทางร่างกายและจิตใจ...

“มันไม่ใช่เกมส์ห่วยแตกนะ ช่างปริ๊นซ์ มันสุดยอดและมีรสชาติ บางทีคุณก็น่าจะลองสักครั้งนะ เป็นเหยื่อชิ้นงาม เนื้อหวานๆ เผื่อว่าคุณอาจจะชอบเป็นแต้มบนตัวฉันบ้าง สักครั้งมั๊ย?”

ไฮรู้สึกตัวว่า หญิงสาวในยามราตรีกำลังปรากฏมาอีกแล้ว เวลากลางคืนย่างกรายมาทีไร อารมณ์ดิบเถื่อนของเธอ ก็ดันปรากฏขึ้นมาทุกที น้ำเสียงหวานๆ ชักชวนเย้ายวนช่างสักแท็ททู ที่ต้องอาศัยแสงนีออน เพื่อทำงานนี้ให้เสร็จบนตัวเธอ

“ไม่ล่ะ... ผมไม่ชอบเป็นแต้มใคร และก็ไม่อยากล่าแต้มใครทั้งนั้น ดอกคาเนร์ชั่นสีแดงของคุณเสร็จแล้ว เอาล่ะ! ใต้ฐานนมคุณข้างขวาสินะ... อยากได้ดอกยี่หุบสีอะไรล่ะ?” ช่างปริ๊นซ์กล่าวถาม

“สีเหลือง! ฉันว่าดีนะ ต้องลองสินค้าก่อนทดลองจริงมั๊ย?” ไฮตอบเขา ก่อนจะถามช่างสักว่า จะลองจับนมเธอก่อนมั๊ย เผื่อว่าจะเปลี่ยนใจมาเป็นส่วนหนึ่งของแต้มเธอ...

“จริงๆ เลย แม่ไฮเดรนเยียตัวแสบเอ๊ย!!! ” ช่างสักแท็ททูถึงขั้นสบถกับตัวเอง เมื่อเขาหันหลังไปหยิบสีเหลือง เพื่อมาผสม และใส่ไว้ในเข็มสักลายอันใหม่ เขาต้องหาลายดอกยี่หุบให้เธอ และต้องทำให้ครบสี่ดอกตามสั่ง

******

กว่าจะทำงานเสร็จ เขาคิดราคาทั้งหมดกับเธอไปรวมพันกว่า เพราะถึงจะเป็นลายเล็กๆ แต่ไฮเดรนเยียคนนี้ ก็เปลืองผ้าให้เขาสักลายใกล้นมกลมๆ ผุดผ่องสวยงามเป็นพิเศษ

“นายเคยมีรอยสัก เพื่อใครสักคนมั๊ย?” ไฮเดรนเยียแค่อยากรู้ว่า ทำไมช่างปริ๊นซ์ถึงสักลวดลายมากมายบนตัวเขา

“ไม่... ทั้งหมดนี่ ก็แค่ความชอบของผม...” เขายังคงลงเข็มสักดอกยี่หุบใต้ฐานนมงามๆ ข้างขวา ตามความปรารถนาของไฮเดรนเยียสาว

“แล้วสาวที่นายอึ๊บล่ะ... นายอึ๊บก่อนแล้วสัก หรือว่าสักก่อนแล้วค่อยอึ๊บ...” ไฮเดรนเยียใช้คำพูดเพี้ยนๆ เพื่อชวนเขาคุย กลบเสียงของเข็มลงสี เสียงของมันทำให้ไฮรู้สึกไม่ดีกับมันมาก

“ผมคิดว่า คำถามนี้ไม่จำเป็นต้องตอบนะ.. คงไม่เหมือนไฮเดรนเยียอย่างคุณหรอก... คุณทำเพื่อความสนุก และมาสักดอกไม้ที่พวกเขาชอบนับแต้ม... ผมยังคิดอยู่ว่า คุณต้องเป็นคนแบบไหน ถึงทำกับพวกผู้ชายพวกนั้นได้...”

แม้ว่าจะเป็นความเห็นและความสงสัย มันกลับทำให้ไฮไม่อยากจะคุยต่อ... คำพูดของเขาไปสะกิดความรู้สึกของเธอ จนมันทำให้รู้สึกแน่นอก หญิงสาวภายใต้รอยสักมินิมอล สวนดอกไม้ รู้สึกไม่อยากจะคุยกับเขาต่อไปอีกแล้ว หลังจากได้ยินประโยคเหล่านั้น ราวกับโดนเบรคจนอารมณ์ขันของเธอแตกกระเจิงในเวลานั้นทันที

“ถึงกับอึ้งเลยรึ? ผมพึ่งรู้นะเนี่ย ว่ามันทำให้คุณหุบปากและสงบปากสงบคำได้...” ช่างสักแท็ททูเริ่มยิ้มออก เมื่อศึกนัดนี้เขากลับเป็นฝ่ายนำเธอได้สำเร็จ

“ไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกฉันหรอก กับการที่โดนล่าแต้ม และโดนขยี้ความรักเพราะเกมส์พนันต่ำทรามนั้น ! ” เธอเผลอพูดออกมา ระหว่างที่จิตใจกำลังสับสน แถมเรือนร่างเธอรองรับเข็มสักดอกยี่หุบอยู่นั้น ทำให้เธอไม่อาจเดินหนีไปไหนได้ ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้ใส่เสื้อ เธอเปลือยอกอีกต่างหาก ปรากฏลายสักดอกไม้งดงามหลายแห่งทั่วตัวช่วงบน

“อย่าไปเสียใจเลยนะ เมื่อพลาดไปแล้ว ทุกอย่างมันเริ่มต้นใหม่ได้นะ ไฮเดรนเยียอย่างคุณ ก็ไม่ได้เย็นชาสำหรับความรักทีเดียวหรอก ผมรู้ว่าคุณยังรู้สึกอยากจะตื่นจากฝันร้าย... เชื่อผมเถอะ... บางทีคุณอาจจะต้องปรับจิตใจตัวเองดูบ้าง”

ช่างปริ๊นซ์พยายามที่จะปลอบใจเธอ อย่างน้อยๆ เขาก็อยากพูดในฐานะที่รู้จักเธอมานาน และเป็นลูกค้าประจำที่ชอบมาหาเขาบ่อยๆ ความจริงถ้าเธอไม่ทำตัวบ้าๆ บอๆ ที่จะประชดประชันคนรักเก่า ด้วยการเป็นนักล่าแต้มแบบเดียวกับเขา ไฮเดรนเยียอาจจะไม่มีตัวตนอย่างทุกวันนี้... มาเจอเขา และเปลืองผ้าให้เขาสักลายดอกไม้หลายภาพบนตัวเธอ...

-ต้องขอบคุณสำหรับ คำเทศมหาชาติด้วยหรือไงนะ ปริ๊นซ์! เจ้าชายสายโกธิค พูดจาอย่างกับพ่อพระ ทั้งๆ ที่ตัวเองมาสายดาร์ก เช๊อะ!!! สักเสร็จแล้ว ฉันจะกลับไปนอนบ้านพักฟื้นดีกว่า เพื่อให้แผลหายดี แล้วค่อยออกล่าแต้มวันพรุ่งนี้ต่อดีกว่า...-

ความเจ็บปวดจากเข็มสักลายดอกไม้ ยังไม่เจ็บเท่าปูนปั้นทำร้ายจิตใจเธอในวันวาน.. ไฮเดินออกจากร้านสักแท็ททูเหมือนกับทุกๆ ครั้ง เธอยั่วเขาตลอดที่มาแต่ไม่เคยได้ลิ้มลองชายผู้มีรอยสัก และไม่เคยได้รู้เลยว่า เขาโปรดดอกไม้อะไร

อยากนับแต้มช่างปริ๊นซ์หรือรู้สึกอยากครอบครองเขา...เรื่องนี้มันคาใจเธอนัก ชีวิตเหมยก็ต่างกับช่างปริ๊นซ์ราวฟ้ากับดิน แต่ชีวิตไฮก็ไม่ธรรมดา เมื่อเทียบกับช่างสักแท็ททู ก็สมกันดี... หญิงสาวคิดเข้าข้างตัวเอง และไปหาความสนุกจากชายอื่นต่อไป

“เป็นคนดีในคราบคนบาป มันไม่ได้เลวร้ายไปกว่า โจรในภาพนักบุญ นะ ไฮเดรนเยีย กลับบ้านซะ!!! อย่าให้แผลติดเชื้อล่ะ... ถ้าคิดจะล่าแต้ม รอให้แผลให้ดีก่อนนะ” ช่างปริ๊นซ์ยังจะอุตส่าห์ย้ำเตือนสติเธออีกครั้งก่อนลาจากกันในคืนนี้... ที่แน่ๆ ไฮคงไม่คิดจะกลับไปหาดอกยี่หุบอีกแน่...

ไฮอยากจะลองเปลี่ยนหาสถานที่ใหม่ เพื่อหาชายอื่นที่น่าจะมีประสบการณ์เจ๋งๆ และอึ๊บเธอแบบเร้าใจมากกว่าเด็กอ่อนหัดแสนบริสุทธิ์ พ่อดอกคาเนร์ชั่นสีแดง เป็นคนดีเกินกว่าจะเจอหญิงสาวคนอื่นอย่างเธอ ปริ๊นปล่อนกะล่อนหลอกลวงล้วงกระเป๋าเงินจนหมดตัว...