CHAPTER 3

Hindi naggising si Young Master Evan.

Nalasing talaga siya sa ininom na wine kanina, nagsarili kasi. Dahil antok na ako ay umusog ako ng kaonti. Ginawa kong sapin ang malapad na dahon ng saging at pumikit.

Naggising ako nang makarinig ng tunog sa paligid. Napabalikwas ako at ganoon na lang ang gulat ko nang makitang nakatingin sa'kin ang isang lalaking may dalang lambat.

"Bakit ka riyan natutulog, ineng?" Tanong niya. Napatingin ako sa paligid. Umaga na at sa tingin ko ay bago pa lang nag alas sais.

Wala na rin si Young Master Evan kaya nanlumo ako. Tumayo ako at pinagpagan ang suot kong unipormeng pangkatulong. Ngunit nagulat ako nang may makapa sa bulsa ko. Nanlaki ang mga mata ko nang makitang pera iyon at ang sapin ay hindi na dahon ng saging kun'di coat na iyon ni Evan.

"May nakita po ba kayong lalaki dito kanina habang natutulog ako?" Tanong ko sa mangingisda.

Umiling-iling si Kuya at tumalikod.

"Sinipingan ka ng iyong nobyo sa tabing-dagat? Ang mga kabataan nga naman ngayon, walang pinipiling lugar sa tuwing umiinit ang katawan." Sabi ni Kuya dahilan para manlaki ang mga mata ko.

Nakalayo na siya habang hila-hila ang kaniyang bangka. Wala akong nagawa kun'di ang maglakad papunta sa highway at pumara ng taxi pauwi.

Nang makauwi na ako ay nagkunwari akong may pinamili para makapasok sa loob ng mansiyon. Pinapasok naman ako ng limang guards ngunit nagulat ako sa tagpong nadatnan ko sa sala. Isang lalaki ang nakahiga sa sahig at naliligo sa sarili niyang dugo habang ang dalawang babae naman ay umiiyak at nagmamakaawa, parehong nakagapos at sugatan.

"Lord Amann, pakawalan niyo po ang anak ko, ako nalang po ang patayin ninyo, nagmamakaawa ako!" Pagsusumamo ng isang babaeng mukhang nasa edad trenta ang edad.

"Ano bang pinagsasasabi mo, ma!" Umiiyak na sigaw ng dalagitang kasama niya.

Sa harap naman ay prenteng nakaupo si Lord Amann habang may hawak na baril. Sa sofa naman ay nakaupo sina Luke at Shin na parehong walang pakialam sa nangyayari kahit may patay sa harapan nila.

Sa likod naman ni Lord Amann nakatayo sina Evan at Seijun.

Pinaputukan ni Lord Amann ang mag-ina kaya naman bumagsak ito sa sahig habang dilat ang mga mata. Napatakip ako sa bibig ko at akmang makikialam ng may humila sa'kin mula sa likuran.

Si Ruth pala. Namumula ang mga mata niya at sinasabing huwag. Hindi ko mapigilang maiyak habang nagpapahila sa kaniya.

"H-Hind sila mga tao, mga hayop sila. Mas masahol pa sila sa mga hayop!" matigas na sabi ko habang umiiyak. Nakatayo kami sa likod ng pintuan habang pinapatahan ako ni Ruth.

Maya-maya ay isinilid na sa sako ang mga patay na katawan at tanging mga dugo na lamang ang natitira sa sahig.

"Slaves! Clean the floor!" Utos ni Young Master Shin. 

"Halika ka na." Hinila ako ni Ruth ngunit hindi ako nagpahila.

"Huwag ka nang magmatigas, Ada, pleasee," naluluhang sabi ni Ruth gamit ang matigas na boses.

"Tayo ang maglilinis sa kalat na gawa nila?" lumuhuhang tanong ko.

Tumango si Ruth.

Napatingin ako sa mga katulong na nagsisimula nang linisin ang mga bakas ng dugo habang sina Lord Amann at mga anak niya ay nakatingin lamang.

"You!" Turo sa'kin ni Shin.

"P-Po?" Nanginginig ang boses na sagot ko.

"Bring us tea." Utos niya sa'kin.

Nanginginig ang mga tuhod na nagtungo ako sa kusina upang kumuha ng maiinom nila. Naramdaman ko ang mga titig ni Evan sa'kin. Dahil sa sobrang panginginig ng mga kamay ko ay natapon ang tea na sanay isasalin ko sa baso ni Lord Amann papunta sa kaniyang pants.

"Fuck!" Sigaw niya at akmang sasampalin ako nang hilahin ako ni Evan. Nagulat ako sa ginawa niya kaya naman napatingin ako sa kamay niya na nakahawak sa braso ko.

"I will punish her dad, let me be." Sabi niya at agad akong itinulak sa sahig.

Ang isang katulong na lamang ang nagsalin ng tsaa para sa kanila habang ako ay abala sa pagkuskos ng mga dumikit na dugo sa mamahalin nilang sahig.

Nang matapos kami sa ginagawa ay nagpresenta ako na ako na ang maghuhugas ng pinag-inuman nila. Nagsialisan na rin ang ibang mga katulong upang gawin ang kaniya-kaniyang nakatukang mga gawain. Akmang aalis na ako ng kusina ng pumasok si Evan sa loob at inilock ang pinto. Masama ang tingin niya sa'kin kaya naman nagsimula akong matakot.

"How stupid you are that you thought of coming back here?! Tapos iiyak-iyak ka pag nakakakita ng mga pinapatay sa harapanan mo?" matigas na sabi niya.

Naikuyom ko ang mga kamay ko habang pinipigilan ang mga luhang nais nang kumawala sa'king mga mata.

"Where did you use the money that I gave?" Tanong niya ngunit hindi ako sumagot.

Nagtangis ang mga ngipin niya. Tinignan niya lang ako mula ulo hanggang paa at saka ako iniwan. Ngunit may bigla akong napagtanto.

"Kaya mo ba ako iniwan doon at binigyan ng pera ay dahil gusto mong tumakas na ako?" Tanong ko.

Huminto siya sa paglalakad, nakatalikod pa rin sa'kin.

"You should use your brain properly. This place is a hell and you will rot in here if you stay for a long time. I thought you are smarter than I thought because you're a Salvegas, but I was wrong." Sambit niya sa malamig na boses.

"Wala akong mapupuntahan," mahinang sabi ko at yumuko.

Nakita kong lumingon siya sa akin.

"It's not my problem anymore! The money that I gave to you were enough!" matigas na sabi niya at nagpatuloy na sa paglalakad.

"Gusto mo akong iligtas?" malakas ang loob na saad ko.

Hindi na siya nagsalita pa ulit at umakyat na sa hagdan papunta sa kaniyang kwarto.

Bakit? Bakit niya ako kailangang iligtas?

Ilang araw kong hindi nakita si Young Master Evan. Ang rinig ko mula sa mga kasambahay ay naatasan daw ito ni Lord Amann para sa isang transaksiyon na may kinalaman sa mga negosyong kanilang pinapalakad. Hindi ko pa rin alam kung bakit nais niya akong iligtas.

Naaawa na ba siya sa akin?

"Ada, pinapatawag ka ni Young Master Luke." Sambit ni Aila, ang isa sa mga kasambahay sa mansyon bagama't hindi ko siya kasunod gaya nila Ruth, Lourdes, at Aling Berta ay hindi naman pangit ang pakikitungo niya sa akin.

Tumango ako sa sinabi niya at naglakad siya papunta sa kusina. Napatingin ako sa maliit niyang katawan. Nasa labing-pitong taon gulang pa lamang si Aila at sampung taong gulang siya nang mapunta sa puder nila Lord Amann. Ni kailanman ay hindi ko nakitang ngumiti ang babae, wala rin siyang masyadong kasundo dahil mas nais niyang mag-isa.

Bumuntong hininga na lamang ako at naglakad patungo sa balkonahe. Doon ay natagpuan ko si Young Master Luke. Abalang-abala siya sa binabasang newspaper habang sumisimsim ng tsaa sa kaniyang tasa. Nang makita niya ako ay ibinaba niya ang mga iyon at pinasadahan ako ng tingin bago sinenyasan na maupo.

"You're Ada, right?" Tanong niya sa pormal at normal na tono.

"Yes, Young Master Luke." Sagot ko sa mababang tono.

Napangisi siya at napasandal sa upuang inookupahan. Nagtaas siya ng kilay at tiningnan ako.

"What's the score between you and Evan?" Nakangising tanong niya. Muntik ako mabuwal sa aking pagkakaupo dahil sa direkta niyang tanong.

"Hindi—" hindi ko na nagawang tapusin ang sana'y sasabihin nang magsalita siya.

"So, you're going to tame the wildest fox huh?" Sambit niya at agad na nag-iba ang ekspresiyon ng kaniyang mukha.

Pinapunta niya lang ba ako rito para sa ganitong usapin?

"Wala—" muli niyang pinutol.

"If you can tame that frigid fox, I will spare you then, you want it right?" Sambit niya sa tonong siguradong-sigurado.

Doon ako napahinto at naiwang hindi nakasagot.

Biglang dumating si Young Master Evan at ang mga tingin niya ay agad niyang ipinukol sa akin. Nag-iwas ako ng tingin dahil umiinit ang aking pisngi. Hindi maganda ang huli naming pag-uusap.

"How's the transaction, fox?" Tanong ni Young Master Luke at sumulyap sa akin. Tila nanunuya ang kaniyang mga tingin kaya yumuko na lamang ako.

Alam kong lahat sila ang nakakita nang hilahin ako ni Young Mastee Evan paalis sa party na iyon at kahit sino man ay mag-iisip talaga ng kung ano-ano dahil sa ginawa ni Young Master Evan.

"It all went well." Napatingin sa akin si Young Master Evan kaya naman muli akong nag-iwas ng tingin.

"Dad wants to ask you about what happened during the transaction. He's in his office right now." Sambit ni Young Master Luke at nagkibit balikat.

Muli akong tinignan ng mga malalamig na mga mata ni Evan bago siya tuluyang umalis. Napansin ko ang mga titig ni Young Master Luke sa'kin na tila nais ipagpatuloy ang naudlot na pagkausap niya kanina sa akin.

"I wish you'll not shiver Ada upon melting him." Sambit ni Young Master Luke at tumayo.

"Hindi po ganoo—" Umalis siya agad ng hindi ako pinapatapos.

Naiwan akong nakaupo habang pilit iniisip ang mga sinasabi niya.

At bakit naman kami magkakaroon ng relasyon ni Young Master Evan? Sa ganoong pangyayari lamang ay inisip na nila iyon.

Napailing-iling na lamang ako at agad na tumayo upang ipagpatuloy ang naudlot na trabaho kanina sa kusina.

Ngunit habang naglalakad patungo sa kusina ay nabunggo ko ang isang malapad na likod na agarang tumama sa aking noo. Nang tingnan ko iyon ay nakatitig ang malalamig na mga mata ni Young Master Evan sa akin. Hindi ako nakasagot sa sumunod niyang mga sinabi.

"Why were you two talking?" malamig niyang tanong na nagpanginig sa akin.

Simpleng tanong na may simpleng sagot, ngunit bakit hindi ko masagot? 

Bakit pakiramdam ko ay may mali akong ginawa?

Bakit pakiramdam ko na sa mga oras na ito ay binabalot na ng yelo ang buo kong katawan dahilan upang hindi ako makagalaw habang sinasalo ang mga mata niyang nagyeyelo dahil sa lamig.