เข้าสู่ระบบSCARLETT"Po, sir?" ulit kong tanong sa kanya dahil baka nabibingi lang ako."I said strip now," muling utos niya sakin."P-Pero bakit po, sir?" takang tanong ko sa kanya."Because you still owe me a service," aniya na ikinalaki ng mata ko.'Shit! Ibig sabihin na aalala niya ako! '"Do you think I would forget you after what you did to me that night?" ngising tanong niya at hinatak ako papalapit sa kanya."Eh…ah? Ano pong ibig niyong sabihin..." tangi ko sa kanya habang pilit na iniiwas ang tingin."I don't have time to play with you, woman," aniya, at bigla akong binuhat na parang sako ng bigas."W-Wait, sir! Hindi ko po talaga alam kung anong sinasabi niyo!" muling tanggi ko sa kanya pero parang wala itong narinig dahil patuloy pa rin siya sa paglalakad hanggang sa makalabas kami ng banyo."Aw!" daing ko ng ibagsak niya ako sa kama. Nang mapunta ang tingin ko sa kanya ay halos lumuwa na ang mata ko dahil tanging towel lang ang nakabalot sa ibaba niyang katawan habang wala siyang ka
SCARLETT "Sir..." kinakabahang tawag ko sa kanya."Tsk," inis niyang bulong at lumayo sa akin. "Get out of my room," saad niya bago ako talikuran."P-Pero, sir...""No buts! Get out." Aniya kaya wala akong nagawa kung hindi tumakbo palabas ng kwarto niya at pumunta sa sarili kong kwarto."Ano ba kasi tong pinasok mo, Scarlett! Tsaka sino ba kasi yun! Wala naman sinabi sakin kung sino yung magiging amo ko! O baka naman na sa kontrata yun! Ah ang tanga mo, Sca! Bakit kasi hindi mo binasa yung kontrata!" inis kong sigaw sa sarili habang paikot-ikot sa kama ko."Teka...sabi niya hindi siya si Sir Lucien...ibig sabihin ba non siya si Lucian? Paano na lang kung makilala niya ako? Paano na lang kung maalala niya yung nangyari nung gabing iyon? Ah! hindi ko rin alam!"Imbes na magmukmok sa kwarto ko ay bumabas na lang ako sa kusina para paglutuan siya. Baka kasi mamaya ay may masabi pa iyon sa akin.Pero napahinto ako nang ma-realize ko na hindi ko alam kung ano ang lulutuin ko para sa kanya
Chapter 6SCARLETTHalos lumuwa ang mata ko ng makapasok ako sa loob ng bahay. Ang sabi ni Kuya Juancho ay sa condo lang daw ni Sir ang tutuluyan ko, pero mukhang hindi niya nasabi sakin na hindi ordinaryong condo ang papasukan ko."Dalawa ang kwarto dito ma'am, yung isa kwarto ni Sir, tapos yung isa pong kwarto ay para sayo," saad ni Kuya Juancho habang dala-dala ang gamit ko. "Iaakyat ko na lang po itong gamit mo sa magiging kwarto mo para hindi na kana mahirapan," paalam niya sakin."Ah, Kuya, uuwi ba si Sir ngayon? Para po sana makapaghanda ako ngayon," tanong ko rito.Nakakahiya naman kasi kung uuwi si Sir tapos wala man lang akong naihanda para sa kanya."Oo, Alas quatro pa naman ang uwi niya," sagot niya bago umakyat pa itaas.Ang sabi ni Kuya Juancho sakin ay kailangan ko lang alagaan ang bahay at ang amo ko—kumbaga ay maid at babysitter ang magiging trabaho dito. Pero ang pinagtataka ko ay kung bakit kailangang alagaan si sir? May sakit ba siya? Hindi naman halatang may sakit
Chapter 5 SCARLETT Confident pa akong naglakad papalayo sa kanya. Pero napahinto ako nang bigla kong naalala ang pag-aaply ko sa kumpanya nila. Parang gusto kong sabunutan ang sarili ko dahil nakalimutan ko ang tungkol doon. Paano na lang ako mag-apply kung nireject ko siya? Panigurado akong hindi niya rin ako tatanggapin! Napaupo na lang ako sa isang gilid dahil sa panlalambot. "Ano ng gagawin ko?!" Isang linggo ang lumipas, ay pumunta parin ako para mag-apply kahit pa nag-aalangain. Finally ay magagamit ko yung mga requirements na dinala ko dito para maghanap ng trabaho. Sayang naman kasi tong mga TIN at BIR ko kung itatambak ka lang dito. Pero hindi parin naman ako sure mahahire ako dahil sa nangyari nung nakaraang gabi. "Ang tanga-tanga mo kasi, Scarlett! Inuna mo pa talaga yung kaharutan at katangahan mo!" saad ko sa sarili ko habang nagbibihis. Nagsend kasi ako ng email sa kanila nung nakaraan para malaman kung open pa ang application na pag-aapplyan ko, pero s
Chapter 4 SCARLETT "Charlie!" rinig kong sigaw ni Ate Cherry at tumakbo sa gawi namin. Agad naman akong lumayo kay Lucian ng mapansin kong lahat ng tao ay nakatingin sa gawi ko."Hindi bat sinabi kong wag kang-aalis sa tabi ko?" galit na bulyaw niya sa anak. Mukhang si Charlie nga ang nakatama sakin, dahilan para mawala ako ng balanse."Nako! Anong nangyayri dito? Ester, kumuha ka ng malinis na panyo! Dalian mo," gulat na sigaw ng manager namin ng makitang basang basa si Lucian.Tahimik lang ito habang dahan-dahan tinatanggal ang suot-suot niyang coat. Maya-maya pa ay may grupo ng mga lalaki at babae ang lumapit sa gawi namin. "Bro?! You good? Anyare sayo?" tanong ng isang lalaki kay Lucian―mukhang mga kasama niya ito. "I'm fine," maikli niyang sagot at naglakad pabalik sa umuan nila. "Sca, sorry, di kita nakita eh, may hinahabol kasi ako kaya na bunggo kita," nakangusong saad ni Charlie, panigurado akong pagkain ang hinahabol niya. "Nako, nako cherry, iyang anak mo na mi
Chapter 3SCARLETT"Lucian...Devereux...Search!" Bigla namang nagloading ang Google pagkatapos kong isearch ang pangalan niya, pero tanging 'No result containing all your search' lang ang lumabas. Ibig sabihin hindi siya active in social media? Imposible naman ata yon; mukhang mayaman ang taong iyon kaya imposibleng hindi siya kilala sa labas o loob man ng media. "Hmm...Lucian...Valerius...Devereux...Search!" muling nagloading si Google at ngayon naman ay may inilabas siyang iba't ibang litrato. Mga litrato ng lugar, building at restaurant lang ang nakikita ko. At mukhang pribado nga talaga ang buhay ng lalaking iyon dahil ni isang picture niya ay wala akong makita. "Devereux Inc.? Sa kanila kaya to?" Ito yung building na tinuro ng driver niya―mukhang ito nga iyon. Nagsearch lang ako patungkol sa kompanya nila at napag-alaman ko na hiring sila ngayon. Napangisi naman ako. Pwede akong mag-apply sa kumpanya nila, ang kaso nga lang ay wala akong mga requirements na hinahanap nila







