LOGINChapter 3
SCARLETT
"Lucian...Devereux...Search!"
Bigla namang nagloading ang G****e pagkatapos kong isearch ang pangalan niya, pero tanging 'No result containing all your search' lang ang lumabas.
Ibig sabihin hindi siya active in social media? Imposible naman ata yon; mukhang mayaman ang taong iyon kaya imposibleng hindi siya kilala sa labas o loob man ng media.
"Hmm...Lucian...Valerius...Devereux...Search!" muling nagloading si G****e at ngayon naman ay may inilabas siyang iba't ibang litrato. Mga litrato ng lugar, building at restaurant lang ang nakikita ko. At mukhang pribado nga talaga ang buhay ng lalaking iyon dahil ni isang picture niya ay wala akong makita.
"Devereux Inc.? Sa kanila kaya to?"
Ito yung building na tinuro ng driver niya―mukhang ito nga iyon.
Nagsearch lang ako patungkol sa kompanya nila at napag-alaman ko na hiring sila ngayon.
Napangisi naman ako. Pwede akong mag-apply sa kumpanya nila, ang kaso nga lang ay wala akong mga requirements na hinahanap nila tulad ng dapat ay college graduate. Eh, senior high school lang ang natapos ko pero may alam naman ako sa mga computer dahil ICT ang strand ko nung nag-graduate ako ng senior high school.
Ang plano ko nung nakarating ako dito sa Maynila ay maghanap ng trabahong tungkol sa pinagtapos ko, ang kaso ay mga college graduate lang talaga ang tinanggap nila. Kaya ang ending ay bumagsak ako sa pagtatrabaho sa bar para lang may maipadala sa lola at kapatid ko sa probinsya. At hanggang ngayon ay hindi pa rin nila alam ang totoong trabahong pinasok ko dito.
Sa pagkakaalam lang nila ay maayos at disente ang pinanggagalingan ng perang pinapadala ko sa kanila dahil pagsasayaw at pag-entertain sa mga customer lang naman ang trabaho ko sa bar, pero sa baba ng sweldo at laki ng gastusin ko dito sa Maynila ay kailangan kong i-upgrade ang trabaho ko.
At yun ang bilihin ako ng customer para sa isang gabi, at kagabi sana ang first day ko sa trabahong yon, ang kaso ay kotong naman ang nakuha kong customer at gusto lang maka-score sa akin ng walang bayad. Buti na lang talaga ay nakaalis ako sa taong iyon.
Naisipan ko nalang puntahan at humingi ng tulong sa katrabaho kong may pagka-hacker para gawan ako ng pekeng dokumento.
Kaya naman lunch time pa lang ay nasa club na ako. "Kailangan ko ng college diploma, katunayan na grumaduate ako ng college, eh wala naman ako non, kaya gawan mo ako." pag-mamakaawa ko sa katrabaho kong si mikmik.
"Luh, tang*na mo, baka madamay pa ako dyan," sagot niya at muling bumalik sa harap ng computer niya.
"Parang ano naman to, hindi naman kita isusumbong pag nahuli ako, sige na friends naman tayo eh,"
"Ulul, anong friends? Ngayon mo nga lang ako nakausap," inis niyang sagot at binato ang ubos ng sigarilyo niya sa akin.
"Sige na! Babalatuhan na lang kita pagsumahod ako, mas malaki kikitain ko doon kompara dito, syaka malay mo maireto rin kita doon pag natanggap ako? Edi lalaki rin sweldo mo? Tapos―"
"Ayy! Oo na, Oo na gagawan na kita! Basta lubayan mo na ako! Ang ingay eh!" inis niyang bulyaw at pilit akong pinilabas ng kwarto at pinagsarahan ng pinto.
"Thank you!"
Napagdesisyonan ko munang mag-waitress sa bar ngayong umaga dahil wala namang ie-entertain na customer. Pag mga ganitong oras kasi ay mga customer na gusto lang mapag-isa at maginom ang pumunta tuwing umaga hanggang hapon.
"Oh babaita! Ito na yung hinihingi mo! Subukan mo lang talaga akong takbuhan at hindi balatuhan, yari ka sakin."
Tinignan ko naman ang inabot niyang papel, mukhang diploma nga! Kuhang kuha pati yung papel na ginamit.
"Thank you, Mik!" ika ko at mahigpit siyang niyakap.
"Ay kadiri ka naman! Lumabayan mo nga ako!" inis niyang bulyaw at naglakad palayo.
Napangiti na lang ako dahil sa kasungitan niya―mabait naman iyon, sadyang ayaw niya lang talagang inaar siya.
"Hoy! Sca! Alas syete na, mag-ayos ka na at maraming customer ngayon," rinig kong tawag sakin ng manager namin.
Dali-dali naman akong pumasok sa backstage para mag-ayos. Agad kong pinalitan ang ordinaryong bra ko ng push-up bra. Eh pano ba naman kasi ay bigla nalang huminto sa paglaki ang bogelya ng mag eighteen ako kaya naman parang walang laman ang dibdib ko tuwing ordinaryong bra lang ang suot ko.
Hindi naman ako flat―sadyang magkahiwalay lang talaga sila Sasha at Sappie kaya naman kaylangan lang nila ng a little bit push para magdikit sila at magmukhang malaki.
"Pts, may mga bagong papi sa labas, galingan mo para naman makarami ka," bulong ni Ester sakin, isa sa mga dancer dito sa club tulad ko.
"Talagang gagalingan ko dahil kung hindi ay wala na akong tutulugan bukas," ika ko sa kanya habang sinusot ang isang pares ng hikaw.
Dumaan nanaman kasi ang landlord ko kagabi at naniningil nanaman. Kulang ng dalawang libo ang naibayad ko, at pag hindi ako nakapagbayad bukas ay talagang patatalsikin niya na ako sa tinutuluyan ko.
Nang matapos akong mag-ayos ay napagdesisyonan ko nang lumabas. Ang kaninang mahinang kantahan ay napalitan ng makas na tugtugan nang makalabas ako mula sa backstage.
Nilibot ko ang paningin ko at tama nga ang sinabi ni Ester, maraming baguhan ngayong gabi, sana naman ay kahit isa lang maka-jackpot ako dahil limus na limus na ang pitaka ko.
"Sa Table 3 naman ay 5 margarita shots and 2 glasses of liqueur," Saad ni Ate Cherry at inabot sakin ang isang tray ng mga alak. Waitress lang dito si Ate Cherry, pero tinutulungan niya kami mag-serve sa mga customer. Ang problema nga lang ay kasama niya ang makulit niyang anak na mahilig manghingi ng pulutan sa mga customer.
Agad kong kinuha ang tray na inabot niya para ma-serve sa mga customer.
Pero hindi paman ako nakakalapit sa table ng biglang may sumagi sa harap ko dahilan para mawalan ako ng balanse.
Napapikit na lang ako ng makitang malapit na akong tumama sa sahig. Pero ilang segundo ang lumipas ng walang sahig ang tumama sa mukha.
Laking gulat ko nang buksan ko ang mga mata ko dahil isang lalaki lang naman ang sumalo sa katawan ko habang basang-basa siya ng mga alak. Marahil sa kanya bumagsak ang tray ng alak na hawak ko.
"L-Lucian."
SCARLETT"Po, sir?" ulit kong tanong sa kanya dahil baka nabibingi lang ako."I said strip now," muling utos niya sakin."P-Pero bakit po, sir?" takang tanong ko sa kanya."Because you still owe me a service," aniya na ikinalaki ng mata ko.'Shit! Ibig sabihin na aalala niya ako! '"Do you think I would forget you after what you did to me that night?" ngising tanong niya at hinatak ako papalapit sa kanya."Eh…ah? Ano pong ibig niyong sabihin..." tangi ko sa kanya habang pilit na iniiwas ang tingin."I don't have time to play with you, woman," aniya, at bigla akong binuhat na parang sako ng bigas."W-Wait, sir! Hindi ko po talaga alam kung anong sinasabi niyo!" muling tanggi ko sa kanya pero parang wala itong narinig dahil patuloy pa rin siya sa paglalakad hanggang sa makalabas kami ng banyo."Aw!" daing ko ng ibagsak niya ako sa kama. Nang mapunta ang tingin ko sa kanya ay halos lumuwa na ang mata ko dahil tanging towel lang ang nakabalot sa ibaba niyang katawan habang wala siyang ka
SCARLETT "Sir..." kinakabahang tawag ko sa kanya."Tsk," inis niyang bulong at lumayo sa akin. "Get out of my room," saad niya bago ako talikuran."P-Pero, sir...""No buts! Get out." Aniya kaya wala akong nagawa kung hindi tumakbo palabas ng kwarto niya at pumunta sa sarili kong kwarto."Ano ba kasi tong pinasok mo, Scarlett! Tsaka sino ba kasi yun! Wala naman sinabi sakin kung sino yung magiging amo ko! O baka naman na sa kontrata yun! Ah ang tanga mo, Sca! Bakit kasi hindi mo binasa yung kontrata!" inis kong sigaw sa sarili habang paikot-ikot sa kama ko."Teka...sabi niya hindi siya si Sir Lucien...ibig sabihin ba non siya si Lucian? Paano na lang kung makilala niya ako? Paano na lang kung maalala niya yung nangyari nung gabing iyon? Ah! hindi ko rin alam!"Imbes na magmukmok sa kwarto ko ay bumabas na lang ako sa kusina para paglutuan siya. Baka kasi mamaya ay may masabi pa iyon sa akin.Pero napahinto ako nang ma-realize ko na hindi ko alam kung ano ang lulutuin ko para sa kanya
Chapter 6SCARLETTHalos lumuwa ang mata ko ng makapasok ako sa loob ng bahay. Ang sabi ni Kuya Juancho ay sa condo lang daw ni Sir ang tutuluyan ko, pero mukhang hindi niya nasabi sakin na hindi ordinaryong condo ang papasukan ko."Dalawa ang kwarto dito ma'am, yung isa kwarto ni Sir, tapos yung isa pong kwarto ay para sayo," saad ni Kuya Juancho habang dala-dala ang gamit ko. "Iaakyat ko na lang po itong gamit mo sa magiging kwarto mo para hindi na kana mahirapan," paalam niya sakin."Ah, Kuya, uuwi ba si Sir ngayon? Para po sana makapaghanda ako ngayon," tanong ko rito.Nakakahiya naman kasi kung uuwi si Sir tapos wala man lang akong naihanda para sa kanya."Oo, Alas quatro pa naman ang uwi niya," sagot niya bago umakyat pa itaas.Ang sabi ni Kuya Juancho sakin ay kailangan ko lang alagaan ang bahay at ang amo ko—kumbaga ay maid at babysitter ang magiging trabaho dito. Pero ang pinagtataka ko ay kung bakit kailangang alagaan si sir? May sakit ba siya? Hindi naman halatang may sakit
Chapter 5 SCARLETT Confident pa akong naglakad papalayo sa kanya. Pero napahinto ako nang bigla kong naalala ang pag-aaply ko sa kumpanya nila. Parang gusto kong sabunutan ang sarili ko dahil nakalimutan ko ang tungkol doon. Paano na lang ako mag-apply kung nireject ko siya? Panigurado akong hindi niya rin ako tatanggapin! Napaupo na lang ako sa isang gilid dahil sa panlalambot. "Ano ng gagawin ko?!" Isang linggo ang lumipas, ay pumunta parin ako para mag-apply kahit pa nag-aalangain. Finally ay magagamit ko yung mga requirements na dinala ko dito para maghanap ng trabaho. Sayang naman kasi tong mga TIN at BIR ko kung itatambak ka lang dito. Pero hindi parin naman ako sure mahahire ako dahil sa nangyari nung nakaraang gabi. "Ang tanga-tanga mo kasi, Scarlett! Inuna mo pa talaga yung kaharutan at katangahan mo!" saad ko sa sarili ko habang nagbibihis. Nagsend kasi ako ng email sa kanila nung nakaraan para malaman kung open pa ang application na pag-aapplyan ko, pero s
Chapter 4 SCARLETT "Charlie!" rinig kong sigaw ni Ate Cherry at tumakbo sa gawi namin. Agad naman akong lumayo kay Lucian ng mapansin kong lahat ng tao ay nakatingin sa gawi ko."Hindi bat sinabi kong wag kang-aalis sa tabi ko?" galit na bulyaw niya sa anak. Mukhang si Charlie nga ang nakatama sakin, dahilan para mawala ako ng balanse."Nako! Anong nangyayri dito? Ester, kumuha ka ng malinis na panyo! Dalian mo," gulat na sigaw ng manager namin ng makitang basang basa si Lucian.Tahimik lang ito habang dahan-dahan tinatanggal ang suot-suot niyang coat. Maya-maya pa ay may grupo ng mga lalaki at babae ang lumapit sa gawi namin. "Bro?! You good? Anyare sayo?" tanong ng isang lalaki kay Lucian―mukhang mga kasama niya ito. "I'm fine," maikli niyang sagot at naglakad pabalik sa umuan nila. "Sca, sorry, di kita nakita eh, may hinahabol kasi ako kaya na bunggo kita," nakangusong saad ni Charlie, panigurado akong pagkain ang hinahabol niya. "Nako, nako cherry, iyang anak mo na mi
Chapter 3SCARLETT"Lucian...Devereux...Search!" Bigla namang nagloading ang Google pagkatapos kong isearch ang pangalan niya, pero tanging 'No result containing all your search' lang ang lumabas. Ibig sabihin hindi siya active in social media? Imposible naman ata yon; mukhang mayaman ang taong iyon kaya imposibleng hindi siya kilala sa labas o loob man ng media. "Hmm...Lucian...Valerius...Devereux...Search!" muling nagloading si Google at ngayon naman ay may inilabas siyang iba't ibang litrato. Mga litrato ng lugar, building at restaurant lang ang nakikita ko. At mukhang pribado nga talaga ang buhay ng lalaking iyon dahil ni isang picture niya ay wala akong makita. "Devereux Inc.? Sa kanila kaya to?" Ito yung building na tinuro ng driver niya―mukhang ito nga iyon. Nagsearch lang ako patungkol sa kompanya nila at napag-alaman ko na hiring sila ngayon. Napangisi naman ako. Pwede akong mag-apply sa kumpanya nila, ang kaso nga lang ay wala akong mga requirements na hinahanap nila


![Just One Night [Tagalog]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)




