KABANATA 30

Apolonia

Habang naglalakad kami ay isinabay na rin namin ang pag-uusap sa mga dapat naming gawin at iakto sakali mang sumulpot na naman si Liam upang wala itong mahalata sa amin.

"Thank you, Ms. Marquez," pasasalamat ni Druskelle nang makaupo na kami sa harap ng isang hapag na bakante pa.

"Hala, anong thank you ka riyan, Boss? Hindi libre 'tong extra service ko, 'no. May kapalit 'to," mahinang sabi ko, baka kasi may biglang magdaan at may makarinig, maeskadalo pa sa sinabi ko at iba ang maging interpretasyon sa salitang "extra service" na binanggit ko.

He looked at me, and he seemed amused.

Natuwa naman ako sa nakita ko, nangingislap kasi ang mga mata nito, nawala tuloy 'yong aura nito na may pagkamasungit.

Hays, kaunting push pa at mukhang makikita ko na rin sa wakas ang pagsilay ng ngiti sa labi nito, na alam kong mas magpapatingkad pa sa kaguwapuhan nitong taglay.

Tumango-tango ito. "Just as I thought. Still, thank you."

Pabirong umingos ako. "Pangalawang beses na ito, Boss, ha? Hi