Tatlong buwan na ang lumipas simula ng mawala si Eilish, simula ng ilibing nila ito.
“Ano ba sa tingin mo ang ginagawa mo?! Nasa playground ka ba para maging ganito ang kalalabasan ng gawa mo? kahit elementary students ay kaya iyang gawin, kaya iyang idrawing!! Your design is a trash!!” malakas na sigaw ni Blaze, they are presenting their design but Blaze didn’t like it. Pare-pareho na sila ngayong nakayuko, nagulo ni Blaze ang buhok niya dahil sa lahat ng mga prenesent ng mga empleyado niya ay wala siyang nagustuhan. Ang ayaw niya sa lahat ay ginagawang laro ang trabaho nila at hindi man lang ito sineseryoso.
Walang naglakas loob na magsalita dahil isang dahilan mo lang sa kaniya ay paniguradong wala ka ng babalikan bukas.
“Get your things and leave. Submit all your designs this week at kung wala kayong maibigay sa akin na maayos na gawa ay huwag niyo ng tangkain na bumalik pa rito.” maawtoridad niyang wika, mabilis namang kumilos ang mga empleyado niya at lumabas ng conference room. Minsan pa niyang tiningnan ang mga denesign ng mga ito na bahay pero wala talaga siyang nagustuhan. He wants a perfect design, their company is the number 1 construction and development corporation in the Philippines ganun na rin sa labas ng bansa. At ayaw na ayaw niya ng nahihigitan siya ng mga kompanyang nakakababa sa kaniya.
Simula ng mawala ang asawa niya ay mas naging mainitin ang ulo nito, he became more heartless businessman. Halos lahat ng mga taong nakakakilala sa kaniya sa business world ay kinatatakutan siya at walang gustong kumalaban.
Matapos ang maghapon na iyun ay umuwi na siya. Napakunot na lamang ang noo niya ng makita niyang nakasindi ang mga ilaw ng condo niya at bukas din ang pintuan. Gusto niya na sanang makapagpahinga pero dumiretso siya sa kusina dahil dun niya naririnig ang mga ingay.
“Anong ginagawa niyo rito? I want to rest, leave.” Malamig niyang saad at akmang tatalikod na sana siya ng magsalita ang ama niya.
“We want to talk to you Blaze.”
“Bukas na lang, I’m tired.”
“This is serious, sit and let’s talk.” seryosong wika ng kaniyang ama, bumuntong hininga si Blaze at naupo na. Blangko ang kaniyang mukhang nakatingin sa kung saan. Kasama nila ang mga magulang ni Eilish at si Camilla.
“Ano bang sasabihin niyo? Spill it out so I can rest.” Walang gana niyang saad.
“Kumain muna tayo saka natin pag-usapan.” Tahimik silang kumain, kunot noong tinitingnan ni Blaze si Camilla kung anong ginagawa nito rito kasama ng kaniyang mga magulang. Nirerespeto niya naman ang pamilya ng dati niyang asawa subalit hindi lang siya sanay ng dinadalaw siya makalipas ang tatlong buwan.
Matapos silang kumain ay kinamusta na muna nila si Blaze, tanging okay at tango lang ang isinasagot niya. Ang nakapagpagulat sa kaniya ay ang sinabi ni Mr. Bautista.
“What did you say?” hindi niya makapaniwalang tanong.
“You got our daughter pregnant and you need to marry her as soon as possible.”
“Anong kalokohan ito?!” hindi niya mapigilang sumigaw at mapatayo. Halos ilang buwan pa lamang simula ng ilibing ang asawa niya at hanggang ngayon ay nahihirapan at nasasaktan pa rin siyang tanggapin ang lahat.
“You got our daughter pregnant and you think this is a bullshit?”
“Answer me Camilla. What are they talking about? Kailan may nangyari sa atin gayong hindi naman tayo nagtatabi?! Tatlong buwan pa lang simula ng mamatay si Eilish at sa tingin niyo magagawa ko na siyang lokohin?”
“You got the point! Tatlong buwan pa lang and you did this to her? You two is in fault. Paano mo nagawa ito Camilla sa kapatid mo at lalong lalo ka na Blaze!” tahimik na umiiyak si Camilla habang nakayuko, hilaw namang natawa si Blaze at hindi makapaniwala sa mga nangyayari. Tiningnan niya si Camilla pero wala siyang nakuhang sagot mula rito.
“Sagutin mo ako Camilla, paano nangyari? All of you know how much I love Eilish. Wala akong matandaan na nakatabi kita.” Seryoso at blangko niyang tanong kay Camilla. Dahan dahang iniangat ni Camilla ang ulo niya pero ng makita niya ang nanlilisik na mga mata ni Blaze ay muli siyang yumuko.
“N-noong gabing m-malasing ka.” nanginginig na panimula niya. “Hindi ko rin naman alam kung paano kita icocomfort dahil alam kong nalulungkot at nasasaktan ka sa pagkawala ng kapatid ko. You kissed me thinking that I am Eilish, I swear I didn’t mean it too. H-hindi ko lang alam kung anong gagawin ko to lessen your pain, and, and then we had sex. I’m sorry, I’m really really sorry.” Humahugolgol niyang anas. Napahilot sa sintido niya si Blaze, he remembered it. Ang buong akala niya ay panaginip lang yun pero wala siyang matandaan na may nangyari sa kanila. Ang alam lang niya ay hinalikan niya lang ito.
Tanging pag-iyak na lang ni Camilla ang maririnig, napailing iling si Blaze dahil hindi niya naman alam ang nangyari. Hilaw siyang natawa dahil tila ba pinaglalaruan siya ng tadhana.
“You like it or not, you need to marry our daughter kung ayaw mong masira ang pangalan mo at ng kompanya mo. Let’s go, Camilla umuwi ka muna samin.” Umalis na ang pamilya ni Eilish at tahimik na naiwan ang pamilya ni Blaze sa hapag kainan. Pilit na pinoproseso ni Blaze sa isip niya ang mga narinig at nalaman niya ngayong gabi.
“I’m sorry son, I know you really love Eilish but you need to marry Camilla. Kahit para na lang sa magiging anak niyo.” Tinapik na lang siya ng kaniyang ama sa balikat saka sila umalis. Naiwan mag-isa si Blaze at nakatulala. Muli niyang hinilot ang kaniyang noo, paanong nangyari ang lahat ng ito sa isang iglap lang?
Simula ng mamatay ang asawa niya ay wala na siyang ibang babaeng nilapitan, lalong hindi pa niya iniisip na palitan sa puso niya ang pinakamamahal niyang asawa. Naging mainitin ang ulo niya sa lahat ng kaniyang empleyado and now, dumagdag pa ang problemang kailangan niyang pakasalan ang babaeng hindi niya naman minahal kahit minsan.
Walang nagbago sa kaniya, nanatiling blangko at mas lalong naging mainitin ang ulo niya. Lahat ng mga ipinasang design ng mga empleyado niya ay pinunit niya at itinapon sa basura.
“You know what, all of you are not suitable in this job. Maybe this is not for you. Simple lang ang gusto ko! I want a beautiful at nakakaakit na design pero hindi niyo pa maibigay sa akin.” walang sumagot sa kaniya, inis na lumabas ng conference room si Blaze at bumalik sa kaniyang opisina.
Saka lamang nakahinga ng maluwag ang lahat ng mga empleyado niya ng makaalis si Blaze. Pakiramdam nila ay nasa impyerno sila kapag kasama nila si Blaze sa conference room.
Naganap ang kasal sa pagitan nilang dalawa ni Camilla. Blaze married her under pressure from the family. Gusto niya mang tanggapin ang lahat at muling magsimula ay hindi pa niya magawa. Ang kailangan lang naman niya ay panagutan ang bata.
Tumira na si Camilla sa dating bahay nila Eilish at hindi niya maipaliwanag ang tuwang nararamdaman niya. Matagal niyang pinangarap na maging Mrs. Del Valle at maging asawa ni Blaze. Halos mapatalon siya sa tuwa because finally she is the new Mrs. Del Valle. She’s gonna seduce Blaze and make him fall in love with her.
Nang makita niya ang mga pictures nila Eilish at Blaze ay itinaob niya iyun.
“I’m sorry my little sister, sinabi ko naman sayong huwag mong pakasalan si Blaze eh. Yan tuloy ang nangyari sayo.” nakangisi niyang saad. Lahat ng mga pictures ni Eilish kasama ni Blaze ay inalis niya at pinalitan niya ng mga pictures nila noong ikinasal sila.
Walang araw din na hindi nagalit si Blaze sa kompanya niya. They called him a heartless man dahil isang pagkakamali mo lang sa trabaho mo ay matatanggal ka na. Nagpatuloy ang buhay niya na tila nasa isa siyang walang katapusang kadiliman.
Lumipas ang araw, linggo, buwan at maging ng taon. Anim na taon na ang lumipas.
Seryosong nakatingin sa salamin ang isang babae habang inaayos ang sarili. She is now ready, she’s really ready. Anim na taon na ang lumipas at marami ng nangyari.
Pumasok ang isang may katandaan ng babae sa isang kwarto.
“Are you ready? I know you can do it, you gave all your efforts in this field. Trust yourself Beatrice.” Said by the old woman, the woman she called Beatrice smirked. Matagal na panahon, matagal na panahon siyang nagtiis at naghintay para sa araw na ito. “Just remember, you are not the woman in your past you are now Beatrice Alfera, the most famous architect in Italy.” Nakangiting wika ng ginang.
“Thank you so much, Aurora. Thank you for the help.” Muling humarap sa salamin si Beatrice at pinag-aralan ang kaniyang mukha.“I am not the Eilish before, all of you will pay.” May diin niyang aniya. Eilish was rescued by the most famous Italian architect and Eilish studied under her and she became the most famous architect. Nanatili siya ng anim na taon sa Italy kasama ng babaeng nagligtas sa kaniya. Hindi siya makapaniwalang sa kabila ng aksidenteng nangyari sa kaniya ay nabuhay pa rin siya, thanks to Aurora, who help her.Muli niyang tinitigan ang bago niyang mukha. She undergoes in plastic surgery, she changed her face, want to take her revenge to the people who hurt her in the past. This is her first time attending one of the biggest design conferences.Bumaba na siya ng kaniyang kwarto wearing a red dress, a red stiletto and a red lips. Ang dating Eilish ay malayong malayo na sa kung ano at sino na siya ngayon. She is not the
Mariing ipinikit ni Eilish ang mga mata niya ng muli niyang malanghap ang mainit na hangin ng Pilipinas.6 years, 6 years akong nawala and now I’m back. Welcome me, bitch. Nakangisi niyang aniya, muli siyang lumanghap ng malalim na hangin. Nang matapos na isakay lahat ng mga gamit nila ay umalis na sila ng airport. Dahan dahan na hinahaplos ni Eilish ang buhok ng anak, tulog pa rin ito. Malamang napagod sa byahe.Tomorrow, she’s going to start her plan. Matagal tagal na panahon niya rin itong pinaghandaan at pinag-isipan. Gusto niyang maranasan ng lahat ng mga taong nanakit sa kaniya sa nakaraan niya ang sakit, she’s going to find all of them, wala siyang ititira.Nang makarating sila sa bahay na nabili niya noong nakaraang taon pa ay binuhat niya na ang tulog pa niyang anak saka niya ito dahan dahan na ibinaba sa kama. Hinalikan niya na muna ito sa noo bago siya lumabas.Lahat ng mga kakailanganin niyang mga papeles bukas ay kailangan n
“Pinaghanda kita ng breakfast, hindi ka na kasi kumain kanina.” hindi maalis ni Beatrice ang tingin niya sa Ate niya. Nagtataka kung anong namamagitan sa kanilang dalawa ni Blaze. Ang alam niya ay ayaw ni Camilla kay Blaze noon para sa kaniya, then now, what she is doing here.“You don’t need to do that Camilla. Nagpadala na ako ng pagkain ko sa secretary ko.”“But this is also my responsibility ang alagaan ka at ipaghanda ng pagkain bilang asawa mo.” naikuyom ni Beatrice ang kamao niya, asawa? Hilaw siyang natawa sa isipan niya. Kung ganun sariling kapatid niya lang din pala ang umahas sa kaniya. Paano nitong gawin sa sariling kapatid? At sa loob pa ng pamamahay nila?Gusto ng sampalin ni Beatrice silang dalawa pero kinalma niya ang sarili niya. Hindi na siya makikilala ng mga taong nasa nakaraan niya at ng sarili niyang pamilya.‘Paano mo nagawa sa akin ito Ate? Sarili mong kapatid, inahas mo.’ nangg
“Naghihintay na ang mga kliyente mo sayo, ang alam ko ay panglima o pang-anim na nila itong kompanya na pinuntahan. Naghahanap sila ng perfect design for a building. They are a big client and they are going to choose kung anong design ang kukunin nila.” Paliwanag ni Aaron, sekretarya ni Blaze. “Fine, I’ll go there in a minute.” Kinuha na ni Blaze ang iprepresent niyang design sa kliyente nila. Kailangan niyang makuha ang loob ng mga ito at mapili ang pinaghirapan niyang disenyo. Inayos niya na muna ang sarili bago pumasok ng conference room. “Good morning,” pormal niyang bati, ngumiti naman ang mga kliyente niya saka siya naupo. Nanatili namang nakatayo si Aaron sa gilid ni Blaze. “Mr. Del Valle, so we hope na makita na namin ang perfect design for our building. It’s really hard to find a unique and beautiful design. You’re an engineer and architect, am I right?” “Oh yes, I have a design for a building here.” “Perfect,” natutuwang saad ng isang matandang lalaki. Kinuha na ni Blaz
Iginiya siya ni Blaze sa isang upuan at ipinakilala sa mga kasama niya sa loob. “Oh, I know you. You’re one of the famous architect in Italy, right? What are you doing here?” napangiti naman si Beatrice dahil hindi niya alam na kilala rin pala siya sa Pilipinas. “Yes, I am. I’m Beatrice Alfera. Nice to meet you Sir, Ma’am.” inilahad niya ang kaniyang kamay na malugod namang tinanggap ng lahat. “It’s my pleasure to meet you Ms. Alfera. Hindi mo naman nasabi na may maganda at magaling ka palang architect sa kompanya mo Mr. Del Valle. Hindi na sana kami nagpakahirap pang nagpunta sa iba ibang kompanya. Nandito lang pala ang kailangan namin.” nakangiti pa nitong saad, tiningnan ni Beatrice si Blaze ng nagtatanong. Wala siyang kaalam-alam sa mga nangyayari at hindi niya alam ang ibig sabihin ng mga ito na, dito siya nagtatrabaho. “We really like your design Ms. Alfera. It’s really unique and beautiful, a modern with a touch of Spanish style. We decided na yung design mo na lang ang kuk
BEATRICE POVBakas na ang inis sa mukha ni Ate Camilla, do I need to call her Ate? Parang hindi niya na ako kinilalang kapatid niya dahil sa pagtratraydor niya sa akin dahil kung minahal niya talaga ako bilang kapatid niya kahit maghabol sa kaniya si Blaze iisipin pa rin niya ako kahit patay na ako, nandun pa rin yung respeto niya sa akin.“You two stop! Will you? You both not a kid anymore para mag-away. Camilla, she has a point anyway. Pwede niyo namang sabihin ang mga opinion niyo but don’t fight in front of me.” may diing wika ni Blaze, pansin ko pa ang pag-irap sa akin ni Camilla pero hindi ko na iyun pinansin pa at itinuon ang atensyon sa harapan ko. Pinakinggan ko lang ang mga sinabi ni Blaze pero hindi maalis sa isip ko minsan kung bakit napunta rito si Camilla.Wala siyang alam sa pagiging architect dahil hindi naman ito ang tinapos niya pero ngayon, she’s like a professional in this field. O baka naman kasi pinag-aralan niya rin for Blaze. Ano nga bang kayang gawin ng isang
Lumabas na siya ng office ko, napabuntong hininga na lang ako. Pakiramdam ko namatay na rin ang kapatid kong si Camilla dahil ibang iba na siya ngayon. Tama ba ang pagkakakilala ko sa kaniya bilang kapatid o ugali niya na talaga iyun dati pa?Kaysa ang isipin ko pa siya ay gawin ko na lang ang mga trabaho ko. Kailangan ko pang pag-aralan ang lahat sa kompanya niya at sa kaniya. Kinuha ko na ang susi ng kotse ko at bibisitahin ko ang isang site na pagmamay-ari rin ng Del Valle’s company.Kailangan kong humanap ng butas ng kompanya niya at ng baho niya. Hindi kita titigilan hangga’t hindi ako nakokontento na makita kang nasasaktan at nahihirapan.Malayo pa lamang ako sa site ay napakunot na ang noo ko, may mga ilang taong may hawak hawak na karatula. Anong ginagawa nila? Iginilid ko ang sasakyan ko, napatingin naman silang lahat sa akin at halos manlaki ang mga mata ko ng lapitan nila ang kotse ko. What is happening here?Pinapunta niya ako para rito?“Pakinggan naman ang aming mga dai
“Sa ballpen mo nanaman ibinubuhos ang galit mo. May nangyari nanaman ba?” nag-aalalang tanong ni Aurora, humugot ako ng malalim na buntong hininga. Hindi ko lang talaga makalimutan ang pag-uusap naming yun. Parang biglang nawala ang dating kilala kong Blaze, para siyang ibang iba sa pinakasalan kong Blaze noon.“Tell me, what happened?”“Wala naman, mga bagay lang na tungkol sa trabaho. Hindi ko alam na ganun pala talaga siya kasama. Hindi ko lang inaasahan.” Naupo siya sa tapat ko at seryoso akong tiningnan bago siya bumuntong hininga.“Kung ganun, hindi mo pa nga gaanong kilala ang dati mong asawa kahit na matagal kayong nagsama o maaaring nagbago siya simula ng mawala ka.”“Nagbago? Hindi imposible pero kung talagang minahal niya ako dati pa hindi niya ako magagawang lokohin at sa Ate ko pa? Wala na akong pakialam kung anong relasyon nilang dalawa sa nakalipas na taon panigurado namang naging masaya sila.” Muli akong humarap sa laptop ko at sa mga papel na pinapatapos niya sa akin.