Lumabas naman na ako ng opisina ko at nakasalubong ko pa si Noah na papunta pa lang sa opisina ni Noah. Napatingin naman ako sa mga papel na itinago niya sa likuran niya.
“Ano yang itinatago mo?” tanong ko sa kaniya dahil mabilis niya iyung itinago ng makita niya ako.“Wala lang naman, mga ilang dokumento ito ng kompanya.”“Dokumento lang naman pala pero kung itago mo akala mo naman kukunin ko.”“Ah hindi naman sa ganun,”“So why did you hide it?”“It’s nothing, matagal na kayong kasal ni Samuel, naghiwalay kayo pero walang naganap na hiwalayan sa papel. Alam mo bang hindi pa rin sa kaniya ang kompanyang ito?” napakunot naman ang noo ko sa sinabi niya. Hindi pa rin sa kaniya ang kompanyang ito? Akala ko ba ay ibinigay na sa kaniya ito noong ikinasal na kaming dalawa?“What do you mean?”&ldqu“Mommy look oh ang dami po naming laruan saka mga bagong damit.” Salubong na sambit sa akin ni Sammy. Nilapitan ko naman sila at tiningnan ang napakaraming mga damit, laruan at ilang mga gamit pangbata. Saan nanggaling ang lahat ng mga ito? “Ang gaganda mommy, ang dami dami niyang binigay sa amin.”“Sino ang nagbigay nito sa inyo? Napakarami naman yata.”“We don’t know too mommy, ang sabi niya lang dito sa note ay hindi muna namin siya makikilala sa ngayon pero huwag daw tayong matakot kasi mabuti siyang tao. Malalaman daw natin balang araw.” Sagot sa akin ni Daniel, kinuha ko naman ang nakasulat sa note at iyun nga ang pagkakasabi. Sino ang nakakaalam sa mga anak ko?Tiningnan ko naman ang mga pinamili niya at puro sa mga bata iyun. Nakaramdam naman ako ng takot dahil dun, walang masyadong nakakaalam sa mga anak ko kaya sino ang nagpadala ng mga ito?“Wala bang iniwan na
Napahigpit na lamang ang pagkakahawak ko sa cell phone ko dahil sa inis ko sa kaniya, sa galit ko sa kanilang lahat. Mariin kong ipinikit ang aking mga mata at humugot ng malalim na hininga. Hindi ko dapat hinahayaan ang sarili kong makaramdam ng matinding galit dahil sa tuwing nararamdaman ko iyun ay mas lalo kong gustong mapabilis ang pagbagsak nilang lahat. Ayaw kong mangyari yun dahil gusto ko iyung lasap na lasap nila ang hirap.Nilingon ko ang pintuan ko ng marinig ko ang katok dun.“Come in,” anas ko. Pumasok naman ang isang babae at lumapit sa akin. “What do you need?” tanong ko rito.“You need to attend a party tonight Mrs. Del Rosario with Sir Samuel. Ngayon lang din po kasi dumating iyung invitation letter kaya ngayon ka lang din nasabihan. Kung gusto niyo raw po ay mauna na kayong umuwi para makapaggayak at dito ka na lang din hihintayin ni Sir.”“Para saan ang party na iyan?&rd
Iniwas ko ang paningin ko kay James dahil hindi niya inaalis sa akin ang paningin niya. Pinanuod ko na lamang si Samuel na nangunguha ng pagkain sa hindi kalayuan. Panay din ang lapit ng mga kababaihan sa kaniya, napapataas na lamang ang kilay ko dahil sa ginagawa nila. Sinusundan nila si Samuel kung ano man ang kinukuha nito. Ganiyan ba talaga ang epekto ng isang Del Rosario? Tssss. “Huwag kang mag-alala hindi naman nila maaangkin ang puso niya.” kunot noo ko namang nilingon si James na siyang nagsalita sa harap ko. “Anong ginagawa mo rito?” “Hindi ba ako pwedeng dumalo sa ganitong party?” “Hindi iyun ang ibig kong sabihin, bakit ka lumapit dito?” “Bawal ka na bang lapitan ngayon?” “Yes, she’s my wife and don’t you dare to go near her.” napatingin naman kaming dalawa kay Samuel na kadarating, ibinaba niya naman sa harapan ko ang pagkain ko at ibinaba niya naman ang kaniya. “Maraming mata ang nanunuod sa ganiton
Nabitawan ko ang hawak hawak kong wine glass at nauna na iyung bumagsak sa pool habang ako naman ay binabalanse ko pa ang katawan ko subalit hindi ko nagawa. Naipikit ko na lamang ang mga mata ko ng babagsak na ako sa pool. Ramdam ko ang hapdi sa mukha ko dahil nauna iyung humampas. Sinubukan kong abutin ang sahig ng swimming pool subalit kahit gaano ako katangkad ay hindi ko iyun maabot. Gaano ba kalalim ang pool na ‘to?! Iminulat ko ang mga mata ko at sinubukan kong lumangoy pataas pero hindi ko iyun magawa dahil sa bigat ng suot ko. Hindi ako marunong lumangoy! Damn you Ava! Palalim na ako ng palalim, wala man lang bang gusto akong tulungan?! Nauubusan na ako ng hininga, mula sa kinalalagyan ko ay rinig ko ang pagbagsak ng kung sino man sa pool. Nakatalikod ako sa kung saan ako sinipa ni Ava at hindi ko alam kung saan bumagsak ang narinig ko kanina. Naimulat ko na lamang ang mga mata ko ng maramdaman ko ang isang bisig na binuhat ako. Tiningnan
“Mommy aalis na po kami!” sigaw ng dalawa kong anak, nasa kusina kasi ako at may ginagawa. “Ingat kayo!” sigaw ko rin sa kanila. Tanging opo na lang ang narinig ko sa kanilang dalawa. Kahit tanghaliin na akong pumuntang kompanya ni Samuel o sa office ni Shine. Wala naman akong appointment ngayong araw kaya okay lang na tanghaliin. Kumain na lang ako saka nagtungong kwarto para maligo. Alas dyes na ng makalabas ako sa kwarto ko, kinuha ko naman na ang bag at cell phone ko para aalis na ako ng magring ang cell phone ko at si Shine iyun na natawag. “Yes hello?” “Nasaan ka na ba?! Bakit tanghali na wala ka pa rin?!” nailayo ko na lang ang cell phone ko sa tenga ko dahil sa sigaw niya. Ano bang problema at ang aga aga ay sumisigaw siya?! Saka kailan ba siya nagalit kapag tinatanghali ako, minsan nga alauna ko na siya puntahan sa opisina niya eh! Ano bang ganap ng babaeng ito at kung makasigaw akala mo taga kabilang bundok yung kausap.
“Mommy, I’m scared.” Natatakot ng saad sa akin ni Sammy, lumapit naman sa akin si Samuel at bahagyang ngumiti. “Ako na magbubuhat sa kaniya.” kinuha niya naman si Sammy at naglakad na sila papalayo. Binuhat ko na rin ang anak kong lalaki at sumunod kay Samuel. Ipinasok niya si Sammy sa sasakyan ni Samuel na mas malaki sa van ko kaya sinundan ko na lang sila. Nakapasok naman kami ng walang nangyayari saka nila mabilis na isinarado at pinaandar ang sasakyan. Rinig ko naman na ang paghikbi ni Sammy kaya kinuha ko siya mula sa pagkakakarga ni Samuel. “Sssshhh, everything will be alright baby, okay? Please don’t cry.” Pagpapatahan ko sa kaniya. “I’m scared mommy, why those people want us to ask something. I heard po kanina na tinatanong po kami tungkol sa daddy namin.” “Hayaan niyo na lang muna sila okay? Huwag niyong iisipin ang mga ganung bagay.” Pinatahan ko na lang siya at tiningnan ko naman si Daniel na maiging nakatitig ka
“Are you okay?” tanong niya sa akin. Nakatulala ko pa siyang nilingon. “I’m sorry,” usal niya ng lumapit siya sa harapan ko at hinawakan ang dalawa kong kamay. Ibang ibang Samuel ang nakikita ko ngayon, bakas na ang sari-saring emosyon sa mukha niya. “Sigurado ka bang okay ka lang? Kausapin mo naman ako.” “Kailan pa?” tanong ko sa kaniya. Bakit hindi niya ako kinakausap? Bakit hindi niya ako tinatanong tungkol sa bagay na yun? “Ha? ah, pasensya ka na. Ilang araw lang ng makarating kayo rito sa Pilipinas.” “Sinusundan mo ba ako?” “No, hindi kita sinusundan Tiffany, sinabi lang sa akin ni Noah ang tungkol sa bagay na yun. Noong una hindi ako makapaniwalang may anak ka na nga, akala ko nagbunga ang ginawa niya noon ng ex mo pero noong sinabi ni Noah na kamukha ko ang anak mong lalaki ay dun na ako nagtaka. Pasekreto ko silang pina-DNA, hindi ko sinabi sayo kasi gusto kong hintayin na ikaw mismo ang magsabi sa akin. Gusto kong marinig mula
“Ah, can we?” mahinang sagot ni Sammy, ngumiti naman ako sa kaniya saka tumango. “How about you Daniel anak?” “If this is the right time mommy,” nilingon ko naman si Samuel at isinenyas kong maupo na siya. Sinundan naman namin siya ng tingin hanggang sa makaupo siya sa harap namin. “What are you doing here Tito? Ikaw po yung nasa mall diba?” tanong pa ni Sammy. “Ako nga yun,” ngiting sagot ni Samuel. “Ah mga anak, siya si Samuel Del Rosario—“ naputol ang sasabihin ko ng magsalita si Daniel. “I know him Mommy, I saw him at the tv before.” “Yes, madalas siya ipakita sa tv dahil sa katayuan niya at siya ang ama niyo.” Saad ko, tiningnan ko naman ang reaksyon ng mga anak ko, nakatitig lang silang dalawa kay Samuel kaya palipat lipat din ang tingin ni Samuel sa dalawa. “Siya ang Daddy namin?” hindi pa makapaniwalang tanong ni Sammy. “Yes, he is.” Sagot ko pero nanatili silang walan