Chapter 8

"Iha, bakit Po?" Biglang tugon ni Manang Edna habang gulat ang nakapinta sa kaniyang mukha. Napasigaw Kasi ako dahil lalaking iyon.

"Wala," agad kong Saad ni manang Edna, kaya pagkatapos kong inumin ang aking kape ay agad Kong niligpit ang aking pinag-inuman at nilagay sa lababo.

"Ako na riyan," saad ni Manang at agad lumapit sa akin at inagaw ang tasa para hugasan, ngunit hindi na ako nakinig sa kaniya.

Pagkatapos Kong hugasan ay bumalik Ako sa bangko para umupo ulit. "Bakit ganiyan ka maglakad?" Agad na tanong ni manang Edna dahilan para mapakagat ako ng aking pang ibabang labi.

"Wala po ito, Manang! Natapilok kasi ako kahapon. First day ko kasi sa opisina kahapon at required na magtakong, Hindi pa naman ako sanay." Nakita ko namang napatango ni manang.

"Kaya pala binilinan ako ni sir na huwag ka raw munang pumasok sa opisina."

"Kumain na po kayo at saan na po ang anak niyo po?" Sabi ko at ngumiti.

"Tapos na po kaming Kumain at iyong anak ko nasa labas pa rin." Sabi ko tumango ito