Kabanata 3 [Cheque]

Pakiramdam ko ay huminto ang lahat sa paligid. Marahan akong napapikit.

‘Pamilyar ang kaniyang halik..’ bulong ko sa aking sarili.

Napamulat ako nang bigla niya akong buhatin, dahilan para mapahawak ako sa kaniya nang mahigpit.

“I'll take you out..” bulong niya.

Dinala niya ako sa isang hotel. Sa loob ay ipinagpatuloy niya ang kaniyang pagnanais. Natauhan ako at bumulong sa kaniya ng isang kondisyon.

“Shhh.. I’ll give you half million for this.” Then, he gently kissed me and take off my clothes.

Kinaumagahan, nagising na lamang akong mabigat ang pakiramdam. Naupo ako at napahilot sa aking sentido.

‘Hang over..’ sambit ko sa isipan.

Naamoy ko ang aroma scent na nagmumula sa diffuser. Kaagad akong napalingon sa aking tabi nang maalala ang nangyari kagabi. Ngunit, tanging gusot na lamang na bed sheet ang naiwang bakas. Mariin akong napapikit.

‘Hindi kaya ako naloko ng lalaking iyon?’ kunut-noo kong tanong sa aking isipan.

Napalingin ako sa isang munting papel na nilipad ng hangin mula sa side table. Kaagad ko itong pinulot sa sahig at nabasa ang nakasulat. Nanlaki at nangislap ang aking mga mata kasabay nang paghalik sa papel. Isang malaking halaga ng pera ang nakasulat doon. Mangiti-ngiti akong napahalukipkip. Pakiramdam ko ay lumobo ang aking dibdib sa tuwa.

Natigilan ako nang marinig ko ang lagaslas ng tubig mula sa banyo. Senyales na naroroon pa rin ang lalaki.

‘Sigurado akong ang lalaking iyon–’

Kinabahan akong bigla. Nagmamadali kong dinampot ang nakakalat na kasuotan sa sahig. Pagkatapos ay isinuot iyon kaagad.

‘Kailangan kong makaalis agad rito..’

Dahan-dahan akong naglakad nang halos pa-tip toe upang hindi makagawa ng anumang ingay.

‘Ayokong magkaharap kaming dalawa,’ sabi ko pa sa aking isipan.

Ang mahalaga sa akin ngayon ay hawak ko na ang cheque. Nagdasal ako na sana’y hindi niya ako mapansin. Huminga ako nang malalim, mabawasan lamang ang kaba sa aking dibdib. Pagkatapos ay nagpatuloy para makalabas.

“What do you think you're doing?” isang baritonong boses ng isang lalaki ang nagpahinto sa akin.

Mariin akong napapikit. Kagat-labi ako habang dahan-dahang lumingon. Paglingon ko, isang lalaking n*******d ang tumambad sa ‘kin. Natuon kaagad ang paningin ko sa malapad at maumbok niyang dibdib. Naglarong bigla sa aking isipan ang bawat pangyayari kagabi. Napalunok ako. Dumaloy pa roon ang tumulong butil ng tubig na nagmumula sa basa niyang buhok.

Gumala pa ang paningin ko sa katawan niyang nakakaakit at nakakagutom. Mula sa ma-abs niyang tiyan hanggang sa namumukol na bagay na natatakpan ng puting tuwalya. Tila lalong nanuyo ang aking labi at lalamunan.

“Tapos mo na ba akong pagpantasyahan?”

Napapitlag ako nang mapatingin sa kaniyang seryoso ngunit mapanuksong mukha.

“W-William?”

“No other than.” He smirked.

Napakagat-labi ako at napayuko. Naramdaman ko na lamang ang pamumula ng aking pisngi na pilit kong itinago sa kaniya.

‘Bakit hindi ko siya agad nakilala kagabi?’

“Did you get the money?” walang emosyon niyang tanong.

Marahan akong tumango. Hindi ko makayanang tingnan siya sa mga mata. Pakiramdam ko ay nanliit akong bigla. Baka tuluyan na niyang isipin na isa na akong bayarang babae ngayon.

“Is it enough?” Bahagya pa niyang inangat ang aking mukha ng kaniyang daliri.

Napalunok ako at mariing napapikit kasabay nang pagtango.

‘Kailangan kong dipensahan ang aking sarili!’ lakas loob na bulong ng aking isipan.

“This is my calling card. Tumawag ka lang kung kailangan mo uli ng pera..”

Napamulat ako.

Naglakad siya patungo sa kama at dinampot ang mga damit sa sahig. Napamaang ako at tiningnan ang pangalang nakasulat sa card na aking hawak.

“William Anthony Cervantes?” Basa ko sabay sipat rin sa cheque.

Matapang ko siyang tinungo at ibinalik sa kaniya ang calling card. “I don't need this.”

Salubong ang kaniyang kilay na tumitig sa akin.

“Ito lang ang kailangan ko para sa kapatid ko.” Tinaas ko pa ang cheque. “Huwag kang mag-alala, William, ito na rin naman ang huli nating pagkikita,” taas-noo ko pang dagdag.

Walang pagdadalawang isip na tinungo ko agad ang pinto at lumabas. Pagkababa ay nagmadali akong pumara ng taxi.

Pagkarating ko ng ospital, kabado kong tinungo agad ang silid kung saan naka-confine ang aking kapatid. Bumungad sa akin si Thea. Matapos magmano kay lola ay kinumusta ko ang kalagayan ni Danny. Dala ko ang magandang balita na ikinatuwa naman ni lola. Makikita sa nangungunot niyang mukha ang kaligayahan.

Napatingin ako kay Thea nang makahulugan. Nang tanungin ako ni lola kung saan ko raw ba nakuha ang perang ganoon kalaki.

“Naku, Lola Mira, alam n'yo naman po kung gaano kasipag itong si Trisha. Dinagdagan niya lang po naman ang na-cash advance ko sa aking boss,” nakangiti niyang wika habang mahinang tinatapik ang aking braso.

Nang makumbinsi niya si lola ay kaagad niya akong palihim na tinanong sa tabi.

Hindi ko na naitago sa kaniya ang nangyari kagabi. Kinabahan akong bigla nang sabihin niyang may trabahong pwede kong apply-yan. Sigurado raw siyang matatanggap ako roon kaagad, lalo pa't fit na fit ako sa trabahong iyon.

“Thea, una at huli ko na iyong gagawin kagabi. Wala na akong balak na maulit pa iyon,” pabulong ko pang saad sa kaniya nang irapan ito.

“Gaga, hindi iyon ang ibig kong sabihin. Siyempre, hindi na kita ipapahamak ulit, ano? Sorry na, wala na kasi akong maisip na paraan para matulungan ka, e.”

Napasinghap ako.

“Oh, ‘di ba nakatulong sa ‘yo ang suggestion ko? Ganern lang kadali ang pera, girl.”

Tuwid ko siyang tiningnan. “Oo nga, pero hindi na mauulit iyon, period.”

“Eto, sigurado na ako sa ‘yong malinis na trabaho na ito.”

Pairap ko siyang tinapunan ng tingin. Matapos kong sulyapan si lola na abala sa pagpapakain kay Danny nang magising ito. Kunwari akong hindi interesado pero sa loob-loob ko ay sabik akong malaman kung ano ang trabahong tinutukoy niya.

“Si Boss kasi, naghahanap ng personal secretary niya.”

Namilog ang aking mata. Maganda nga'ng trabaho iyon.

“E, kita ko naman sa ‘yo na qualified ka. Pak na pak ang beauty at ka-sexy-han mo. May talino pa, may experience sa sales, at hardworking. Naku, magugustuhan ka ni Sir. Ano pang hinihintay mo, apply ka na. Don't worry, ako ang magiging backer mo. Sasabihin ko sa HR department na papasukin ka na agad. Malakas kaya ako ‘dun sa kanila, lalo na kay Ms. Santillan,” dagdag pa ni Thea.

Nag-spark yatang bigla ang aking mga mata sa narinig ko mula sa babaitang ito. Mukhang maganda nga iyon, lalung-lalo na ngayon na wala pa akong matinong trabaho.

“Oh, ‘di ba sabi ko sa ‘yo magkakainteres ka. Don't worry my dear, iisa lang naman tayo ng building. Hindi man pareho ng floor, pero, I assure you, hindi ko hahayaang may mam-bully sa ‘yo do’n. ‘Coz when it happens, I'm always ready for combat.. rawr.”

“Gaga..” Natatawa ko siyang nahampas sa braso. “Pero, bakit, nasaan ba ‘yung secretary niya?” curious kong tanong.

“Natigok,” diretsa niyang sagot at inaksyon pa.

“Ha?” Napanganga na lamang rin ako sa narinig.