The CEOʼs Bride

HINDI na nagawa pang pigilan ni Caroline ang sunod-sunod na pagkawala ng luha sa kaniyang mga mata. Ilang oras na kasing nasa loob ng operating room ang kaniyang nakababatang kapatid na si Shiela dahil muli itong inatake sa puso. Ngunit sa pagkakataong ʼyon ay sobrang hirap na itong huminga at sobrang sakit na rin ng dibdib nito. Kaya naman ay mariin ng isinuhestiyon ng doktor na kailangan na itong operahan sa lalong madaling panahon. Kahit wala silang kapera-pera ay agad siyang pumayag. Saka na lamang niya poproblemahin ang tungkol doon. Ang tanging bagay na mahalaga lamang sa kaniya sa ngayon ay ang kaligtasan ng kaniyang kapatid. Habang naghihintay sa paglabas ng doktor ay saka lamang niya naalalang tawagan ang nobyo na si Austin. Right now, her boyfriend is the only person she can rely on. Bukod sa kapatid ay nagawa rin niyang kayanin ang lahat ng pagsubok nila sa buhay nang dahil sa suporta nito. “Hello?” aniya nito mula sa kabilang linya. Tila ba hingal na hingal ang boses ni

BUMABA ang tingin ni Caroline sa suot na relong pambisig. Mayroon na lamang siyang dalawampung minuto bago magsimula ang interview sa mga aplikante para sa trabaho na balak niyang aplayan. Kaya naman nang mapansin niya na kulay pula na ang traffic light ay dali-dali siyang tumawid patungo sa kabilang kalsada kung saan nakatayo ang matayog na building ng Platinum Bank Incorporated. Ito ang isa sa pinakamalaki at pinakakilala na bangko sa buong bansa. Akmang tatawirin niya ang isa pang maliit na distansya patungo sa mismong building nang may bigla na lang lumitaw na sasakyan mula sa kung saan dahilan para mawalan siya ng balanse at mapaupo sa tabi ng daan. Pero kahit ganoon ay sinigurado niya na hindi magugusot ang dala-dala niyang envelope kung saan nakalagay ang mga papeles niya. Huminto naman ang kotse sa tapat niya bago bumukas ang pinto sa driver seat nito. Isang lalaki na nakasuot ng suit ang bumaba mula roon. “Ayos ka lang ba, Miss? Pasensya na. Nagmamadali kasi kami kaya hind

PAGKABABA ng sasakyan ay napanganga na lang ang kapatid ni Caroline na si Shiela nang makita nito ang bago nilang tirahan. “Wow! Dito na ba talaga tayo titira, Ate Carol?” hindi makapaniwalang bulalas nito habang mangha pa rin na inililibot ang tingin sa paligid. “Dati sa mga magazine ko lang nakikita ang ganito. I canʼt believe that I am now standing in front of a mansion!” Napangiti naman siya bago marahang hinaplos ang buhok nito. “Yeah. We are going to live here from now on.” Well, at least for a year. Maging siya ay hindi pa rin makapaniwala sa mga naging takbo ng pangyayari. It feels like a fairytale dream. Napalingon naman ang kapatid niya sa kaniyang boss at asawa. “Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin po lubos na maintindihan ang mga nangyari. Pero isa lang po ang nasisiguro ko. Hindi kayo nagkamali na ang ate ko po ang pinakasalan nʼyo.” Bumungisngis pa ito. Nanlaki naman ang mga mata niya nang dahil sa sinabi nito. “Ikaw na bata ka kung anu-ano ang sinasabi mo!” Shiela

NATIGILAN si Calvin nang maramdaman ang paghawak ni Caroline sa braso niya. “Itʼs too much. Mamimili na lang ako. Hindi mo naman kailangang bilhin ang halos lahat ng nandito, eh,” bulong nito sa kaniya. Mariin naman siyang napailing dito. “Itʼs not too much. Trust me. Magagamit mo ang lahat ng ʼyon.” Akmang aalma pa si Caroline ngunit sa huli ay humalukipkip na lang ito at piniling manahimik. Pinigilan naman ni Calvin ang mapangisi nang mapansin na halos umusok na ang ilong ni Erica nang dahil sa sobrang inis na nararamdaman. Hindi nagtagal ay nagmamartsa itong nilampasan sila. Ilang minuto pa silang naghintay bago tuluyang na-punch ang lahat ng mga inorder niya. Pagkabalik sa kaniya ng naturang black card ay agad niyang inabot ʼyon kay Caroline. “Why are you giving this to me?” Napakunot noo ito. “You can use this card whenever you want to go shopping or you want to buy something,” he explained. Nang hindi nito abutin ʼyon ay siya na mismo ang naglagay ng naturang card sa kama

BUONG maghapon na naging abala si Calvin nang dahil sa dalawang meeting na inatendan niya at dami ng paperwork na kailangan niyang basahin at pirmahan. Dahil dito ay hindi na niya namalayan pa ang oras. Sa pag-angat niya ng tingin sa bilugang orasan ay napamaang na lang siya nang mapansin kung anong oras na. Itʼs 5:30 pm already. Kung dati ay saktong ala-singko kung umuwi si Caroline, ngayon ay tila ba hinihintay siya nitong matapos dahil hindi pa ito pumasok ulit sa opisina niya pagkatapos siyang hatiran ng kape kanina. Agad na inayos niya ang mga natira pang papeles sa isang tabi. Bukas na lamang niya ito tatapusin. Mayroon pa kasi silang kailangan puntahan ngayon. Nang matapos ay tinanggal na niya ang suot na suit bago tumayo. Sa paglabas niya ng opisina ay naabutan niya si Caroline na abala pa rin sa pagtitipa ng keyboard. “Darling, thatʼs enough for today. Letʼs go.” Gulat na nilingon siya nito. “You donʼt need to call me like that while weʼre in the office.” Pinatay na nito