Kabanata 4

“Bakit mo siya ginulo?”

Maingat niyang tinapik ang balikat nito at mahinang nagsabi "Pakiusap, pakiusap, huwag ka nang umiyak Mama."

Sa narinig na iyon, unti-unting humupa ang pag-iyak ni Clarisse, pero lalo pa niyang hinigpitan ang yakap kay Charlotte .

Lumapit si Charles, nais sanang yakapin ang mag-ina, ngunit masama siyang tiningnan ni Clarisse at mas lalo pang hinigpitan ang yakap.

Charles: ".Sige, sige. Ang anak mo ay anak mo lang, hindi akin."

Hindi na nakatiis si Chase at nagsalita

"Ma, kanina pa nakatayo ang anak natin, siguradong nanlalambot na ang mga binti niya."

"Oo nga! Oo nga! Pumasok na kayo! Bakit ba nandiyan lang kayong nakatayo? Huwag niyong pagurin ang anak natin. Wala kayong pakiramdam talaga." Mabilis na binitiwan ni Clarisse si Charlotte at hinila siya papasok.

Charles, Liam, Lance: “So?”

Wala na silang nagawa kundi sumunod na lang sa kani-kanilang ina, anak, at kapatid papasok sa loob.

Hinila ni Clarisse si Charlotte upang maupo sa sofa, mahigpit pa ring hawak ang kaniyang kamay. Gumalaw-galaw ang kaniyang mga labi, para bang marami siyang nais sabihin, pero hindi niya mahanapan ng salita. Sa huli, wala siyang nagawa kundi umiyak na lamang.

Nang makita ito, nakaramdam ng kakaibang kirot sa puso si Charlotte. Agad niyang dinampot ang isang panyo at pinunasan ang luha ng ina.

Naramdaman niyang may mga matang nakatingin sa gilid, kaya itinaas niya ang kaniyang ulo at nakita na nakatitig pa rin sa kaniya nang sabik ang mag-ama.

Bahagya niyang pinisil ang kaniyang labi.

"Papa, pangalawang kuya, pangatlong kuya."

Ang dati nilang seryosong mukha ay biglang napuno ng ngiti.

Anak, ang inyong kapatid buhay! totoo!

Lumapit si Luo Chenfeng mula sa likuran ng sofa at niyakap ang mag-ina, bahagyang namumula ang mga mata.

"Ang sarap ng pakiramdam, ang sarap ng pagbabalik."

Umupo si Lance sa kanan ni Charlotte. “Chacha, pwede bang itaas mo ang kanang manggas mo?"

Naguluhan si Charlotte , ngunit sinunod pa rin niya.

Ipinatong ni Lance ang kaniyang kaliwang braso malapit sa braso ng kapatid, at sa mismong oras na nagtagpo ang kanilang mga birthmark, mas lalo pang lumapad ang kaniyang ngiti.

Si Charlotte, na agad na naunawaan kung ano ang ginagawa ng kapatid, ay hindi napigilang kumindat ng bahagya. Ito ba ang sinasabing high IQ genius na nakapasok sa junior class?

Sa kanang itaas na braso ni Charlotte at sa kaliwang itaas na braso ni Lance, pareho silang may birthmark na parang blunt-angled. Kapag pinagdikit, bumubuo ito ng malaking titik na C kaya’t nagsisimula sa C ang kanilang mga epilyido.

Si Liam naman, na nakatingin dito at doon, ay nakaramdam na parang hindi siya kasali. Nainis siya nang husto!

Paglingon niya sa nakarelaks na si Chase, hindi pa nito nakalimutang magdagdag ng gatong sa apoy.

"Kuya, hindi ka naman tinawag ni Chacha kanina~"

"Tinawag naman ako nung lumabas ang resulta ng report," sagot ni Chase habang nakapatong ang isang paa at umiinom pa ng tsaa.

"Ano ba ‘yan?!" Nakatitig si Liam sa kaniya na nanlalaki ang mga mata.

Hindi man lang siya tiningnan ni Chase at kalmado nitong sinabi

"Ha? Paano mo nalaman na si Chacha ang kusang lumapit sa akin? Oo, nag-lunch kami kanina at siya pa ang nagsandok ng pagkain para sa akin."

Sa galit ni Lance, gusto na niyang sakalin ang kapatid, pero hindi niya magawa. Kaya ang nagawa na lang niya ay kurutin ang sarili niyang dibdib.

Nang tuluyan nang nakabawi si Ginang Clarisse, agad niyang hinila si Charlotte paakyat, kasunod ang magkakapatid.

"Iningatan ni Mama ang kwarto mo sa lahat ng taon na lumipas. Araw-araw pinaaalis sa yaya ang alikabok, umaasang darating ang araw na babalik ka. Ipapakita ko sa’yo, anak. Kung ayaw mo, magpapatawag tayo para baguhin."

Pag-akyat nila, nasilayan ni Charlotte ang kwarto na may istilong Scandinavian. Sa ibabaw ng mesa, nandoon pa rin ang mga litrato niya noong bata. Bigla siyang binalot ng mainit na pakiramdam.

Nang makita ni Clarisse ang pananahimik ng anak, inakala niyang hindi nito gusto ang nakita. Kinabahan siya at mahigpit na pinisil ang palad nito.

"O, anak, kumusta? Gusto mo ba? Kung hindi, ipapabago ko agad."

"Hindi na kailangan, Ma. Gustong-gusto ko. Salamat po."

"Basta’t masaya ka, anak. Ipapadala ko rito ang mga damit, sapatos, at bag na bagay sa panahon. Pipili ka kung alin ang gusto mo, at agad nating ipapahatid. Punuin natin ang aparador mo!" masiglang sabi ni Clarisse habang mahigpit na hawak ang kamay ng anak.

Sa di maipaliwanag na dahilan, lumambot ang puso ni Charlotte. "Sige po, salamat, Ma."

Kahit hindi siya kulang sa pera o mamahaling kasuotan, nakagaan ng loob ang pakiramdam na pinapahalagahan siya.

Eksaktong oras naman nang magsalita si Chase.

"Bakit hindi na lang tayo bumaba para makapagpahinga muna si Chacha?"

Nang makita ni Chase na ayaw pang umalis ni Clarisse, nagpatuloy siya.

"Ma, ang tagal nang hindi nakakakain ni Chacha ng braised short ribs mo. Paborito niya iyon noon."

"Oo nga! Gagawan kita, anak. Magpahinga ka muna. Tatawagin kita kapag oras na ng hapunan." Pagkasabi noon, hinila na niya palabas si Lance.

Sumunod din ang magkakapatid. Si Chase ang huling lumabas, ngumiti pa muna siya kay Charlotte bago isinara ang pinto.

Inunat ni Charlotte ang kamay at hinaplos ang larawan na nasa mesa. May kakaibang pakiramdam na bumalot sa kaniyang puso—isang damdaming matagal nang nawala, ngunit ngayon ay bumabalik. At hindi iyon masama.

Humiga siya sa malambot na kama at kinuha ang kaniyang telepono. Sakto namang tumunog ito—isang video call mula kay Dave .

Pagkakonekta ng tawag, napansin agad ni Daveang background.

"Chacha, bumalik ka na ba sa pamilya Castillo?”

"Oo."

"Sabi ko na nga ba, hindi ka pa gumamit ng ganitong bedsheet dati. Kumusta? Kumportable ba?" tanong ni Dave na may kumpiyansang tono, na para bang alam na niya ang lahat.

"Ayos lang, hindi naman masama."

"Mabuti kung gano’n. Ingatan mo ang sarili mo, pupuntahan kita mamaya."

"Pakiusap, pumili ka ng mga regalo para sa akin sa Penshoppe at ipadala mo agad. Gusto kong matanggap bukas."

"Tsk, tsk, tsk. Iba talaga kapag nasa pamilya ka. Dati hindi mo man lang ako pinahihipo sa mga iyon. Sige na nga, gaano karami ang gusto mo?"

"Ikaw na ang bahala. Wala pa akong karanasan sa ganito. Ang mahalaga, may regalo para sa bawat miyembro ng pamilya Castillo at Chu. Para naman sa mga mas bata, ikaw na ang pumili at hanapin mo na rin ang bagay na gusto mo."

"Ayos, Chachaa~ Pangako, ako na ang bahala. Bukas ng umaga darating ang lahat."

"Sige, ibaba na natin." At bago pa man makasagot si Dave, ibinaba na ni Charlotte ang tawag.

"Bwisit!" Aniya ni Dave sa kabilang linya.

Nakahiga si Charlotte sa kama, at medyo nakaramdam na ng antok. Hindi niya alam kung gaano na katagal ang lumipas nang biglang may kumatok sa pinto. Agad siyang napadilat at napaupo.

Bago pa siya makapagsalita, dahan-dahang binuksan ni Liam ang pinto at sumilip. May bakas ng lambing at pagkaawa sa kaniyang mga mata habang nakatingin sa kapatid.

"Oh? Gising ka na ba, Chacha? Na-deliver na ang mga damit mula sa mall. Gusto mo bang bumaba at pumili?"

"Sige, susunod na ako." Pumasok muna si Charlotte sa banyo para maghilamos, saka bumaba kasama si Liam.

Habang naglalakad, marahang kinuha ni Liam ang kamay ng kapatid, waring walang pakialam ngunit palihim na natutuwa.

Ang lambot pa rin ng kamay ng kapatid ko hindi na nga lang kasing-bilog tulad noong bata pa siya.

Pagdating nila sa ibaba, napataas ang kilay ni Charlotte sa nakita.

Punô ng dalawampu hanggang tatlumpung tindera ang malaking sala, nag-aayos ng mga damit sa mga rack.

Si Chase lamang ang naroon, nakayuko habang abala sa kaniyang laptop.

"Chacha, piliin mo lang ang gusto mo. Kung ayaw mo, ayos lang. Iyong mga nasa tabi ay custom-made brands, pwede kang magpagawa kahit kailan. Pumili ka lang muna ng maisusuot ngayon," paliwanag ni Chase.

"Sige."

Pinili ni Charlotte ang mga bagay sa kaniya, at inayos naman ng mga tindera ang natira para ilagay sa aparador.

Nang makaalis ang mga tindera, naupo na lang si Charlotte sa sala at hindi na umakyat.

Biglang nagsalita si Liammula sa gilid

"Nannan, tumingin ka sa akin."

Napatigil si Charlotte sa pagtingin sa kaniyang telepono at itinaas ang ulo. Eksakto namang pinindot ni Liam ang shutter button.

"Ang ganda! Pwede ko bang i-post sa I*******m?"

Tiningnan niya ang litrato sa album, bakas ang pananabik.

"Sige, ikaw bahala."

"Ayos!" Ngumisi si Liam, binuksan ang kaniyang Weibo at agad na nagsimulang mag-edit.

Tahimik namang lumayo ng konti si Charlott , iniiwasan na magmukhang nakakatawa—dahil sa totoo lang, hindi naman ganoon katalino ang itsura ng kapatid niya.

[Luo Yunxi V: Welcome home, little sister. [Picture]]

Samantala, mabilis na naging trending topic sa I*******m ang post ni Liam.

[Ahhhhh kailangan ko nang palitan ang paborito kong lugar! Bunso, patayin mo na ako!!]

[Ang ganda ng bunso~]

[Hahaha, bunso, kaya ko ‘yan!!]

[Liam: Hindi mo kaya, kapatid ko ‘yan!]

[Tsk tsk tsk, kumpirmado! Old Castillo ay certified sister complex.]

Lahat ay bumabati ka Liam at pumupuri sa ganda ni Charlotte, pero mayroon ding mga pasaring at panunukso.

[Totoo ba talagang kapatid niya ‘yan? O baka naman bagong talent lang ng kumpanya? O baka kapatid ng nobya?]

[Hehe, tahimik ang opisyal na Weibo account ng pamilya Luo. Malamang peke ‘to.]

[Halatang nagpa-plastic surgery. Peke lang ‘yan.]

Hindi nagpatinag si Liam at siya mismo ang sumagot sa lahat ng negatibong komento.

[Liam: Bagong talent? Ang kumpanya ay para sa akin. Bakit ako magpo-promote ng bagong talent para rito?]

[Liam: Masaya ako. Gusto kong ako ang unang mag-anunsyo ng pagkakaroon ng nakababatang kapatid. May reklamo ba kayo?]

[Liam: Huwag kayong mahiya. Ang maling lugar ng mga organo ay seryosong usapan.]

[Magkasingkahawig ang magkapatid na ito, hindi ako maniniwalang hindi sila magkamag-anak.]

[Nakakatawa ito! Bakit nyo ba siya ginagalit? “Huayu Mad Dog,” akala nyo ba nagbibiro lang ako?]

Noong nag-debut si Liam, hindi niya kailanman itinago na siya ang pangalawang anak ng pamilya Luo.

Kahit pa tinatawag siya ng mga haters bilang

“resourceful” lang, hindi siya natinag. Alam niyang kapag nailabas ang kaniyang mga proyekto, ang husay niya sa pag-arte ang kusang magpapatunay laban sa lahat ng iyon.

Madalas na niyang sabihin sa mga interview na pumasok siya sa showbiz para hanapin ang kapatid niya—para makapunta sa pinakamataas na entablado, makita siya nito, at makabalik sa kanila.

Katabi niya, napansin ni Charlotte na kanina pa ito sobrang saya, pero ngayon ay parang gusto na niyang kainin ang cellphone niya sa inis. Nalito siya.

Bago pa man siya makapagtanong, biglang tumingala si Liam at sumigaw kay Chase.

“Kuya, bilisan mo! Gamitin mo ang opisyal na Instragram ng kumpanya para i-announce ang kapatid ko! Ang dami nang sinasabi tungkol sa kanya!”

Kinuha ni Chase ang telepono at binasa ang mga negatibong komento. Kumislap ang lamig at galit sa kanyang mga mata.

Tinawagan niya agad si Oliver.

“Ipapadala ko sa’yo ang resulta ng paternity test. I-repost mo ang post ng pangalawa kong kapatid sa loob ng limang minuto. Kung hindi mag-trend, bayaran mo. Kolektahin lahat ng negatibong komento at ipa-demanda isa-isa ng legal department.”

Pagkababa ng tawag, hinaplos niya ang ulo ni Charlotte.

“Chacha, kasalanan ni Kuya. Hindi ko naisip agad, kaya ikaw ang napag-initan at nasaktan.”

“Ha? Hindi ko alam, Nasaktan? Bakit?” Pero nahulaan din niyang siguro tungkol ito sa mga masasakit na salita ng netizens.

Kaya, sa mga oras na iyon, ang simpleng pag-iling lang ng ulo ang pinaka-praktikal na sagot.

Nakita ni Chase ang masunurin at mabait na asal ni Charlotte . Lalong lumambot ang puso niya at lalo siyang nakaramdam ng pagkakasala.

Kaya’t direkta niyang kinuha kay Oliver ang opisyal na account at password, siya mismo ang nag-repost at naglagay ng paternity test report.

[Castillo's Group V: Ang Nag-iisang Anak na Babae ng Pamilyang Castillo.]