The Hidden Bilionaire (Hearts Series 1&2)

I was always the patient one. But not now when my blood is boiling and my temper is running out. And speaking to my grandpa is not helping at all."Apo, pinabili ko lang naman kasi..""But you didn't tell me before that." I gritted my teeth. I was fuming mad, so mad. I bit my lip and breathed deeply to control myself. To control my temper. I love lolo and I don't want to leave hurtful words to him. Just because I'm mad doesn't mean I have to disrespect him. "Lolo, you know how much I love that land. At ganun ganun lang? Pinabili mo lang sa iba?""Hindi naman ganoon apo. I also love it from the bottom of my heart pero kailangan natin ang pera panggamot sa lola mo."Oo alam ko na mahal nya rin ang lupaing iyon. Sa mansyon doon, sinabi nyang importante yun dahil sa babaeng pinakamamahal nya, si lola. Lagi nya sakin sinasabi anh babaeng mahal nya. Humugot ako ng malalim na hininga. "Hindi mo lang ba naisip ang kapakanan ko? Sinabi mo sana para makatulong ako. I have a job, and I have

She sighed. "Matigas talaga yang ulo ng apo ko eh, pasensya apo. Ano na balak mo ngayon?""I guess I need to leave nalang po. Pero hindi ako susuko. Babalik at babalik po ako hanggang sa mapapayag sya. Salamat nalang, Lola Nanding." I was about to leave when she stopped me."Aalis kana?""Opo. Bakit po?""Nakapagtanggalian kana ba? Malayo pa ang bahay nyo rito, ilang oras pa.""It's okay, kakain nalang po ako sa daan.""Ano ka bang bata ka. Dito ka nalang kumain. Pinagluto kita." She really talks to me like I'm her lost granddaughter...Nakita nya ang aking reaksyon. "Patawad, apo. Naalagaan kasi talaga kita nung bata ka. Ang cute mo dati. Ngayon gumanda na at sumeksi pa." Pinisili pisil pa nya ang pisngi ko. I smiled. "Salamat po." I suddenly see my own lola in her.Pinapunta na nya ako ulit sa hapagkainan at kuman kami."Phoenix!" She called out. Nang walang sumagot, tiningnan nya ako. "Nakita mo ba si Phoenix?"I shook my head no, "Wala po. After po namin magkausap, hindi ko na po

I laugh at that. "Mukhang nagkakamali ka ata ng tingin sakin, Phoenix." I said when I regained my confidence and remove his hands from caging me. Anong pinag-iisip ng lalaking to? "Stay here? Anong pinagsasabi mo?"He stopped at that. "You called me Phoenix..""Yeah? Why? Yun naman diba ang pangalan mo? Oh bawal kitang tawagin sa pangalan mo?""Nothing." He was avoiding my eyes.Napailing nalang ako. "Anong tinutukoy mo sa stay? Look, I'm staying for the night."Umiling sya. "No. What I mean is ng matagal. For days."I snorted. "at ano, pag mag stay ako dito, ipapaalipin mo ako sayo? Ganun ba?""Paalipin? Well, I was not thinking about that but if you want, you can do it." He winked. I gagged. This guy!"Nagkakamali ka siguro, Mr. Phoenix...I am Sereia Philomena Isolde, maraming lalaki ang nagkakandarapa sakin.""At sino nagsabi sayo na nagkakandarapa ako sayo? Wow assuming." He said. "Ang ganda pa naman sana." I heard him mumbling. I smirked."For your information, mahilig ako sa mga

I glance at Phoenix's writwatch. Alas sinko palang pero gabi na ang tawag nila rito. Oo nga pala, buhay probinsya talaga...di tulad sa buhay ko sa lungsod maaga pa ito. I rolled my eyes, standing up also. "I think ikaw talaga yung mangangagat kesa sa aswang." I chuckled then remembered my dress. "Pano ang damit ko? Maglalakad akong putikan?" "Hmmm...may kilala ako. Baka matulungan nila tayo." He walked ahead of me and went to the tree where Brownie was tied. With Brownie's rope on his hand, we walked until we reach a house. "Anong ginagawa natin dito?" Tanong ko. "Hihiram ako ng damit para sayo." He answered. "Aling Nora?" He called out, knocking on the nipa hut's door. Simple lang naman ang bahay, may naririnig pa akong manok at baboy sa kulungan malapit samin. Bumukas ang pinto at may isang babae na kasing edad ni mommy. "Oh? Phoenix" Nang makita si Phoenixay hindi sya nagtaka at parang sanay na. Tiyahin nya ba ito? Mukhang marami talaga syang kilala dito ah... "Manghulam ko s

"Hi Sereia!" Maria waved at me. I forced a smile on my face.Parang nakita ng mokong ang reaksyon ko kaya nagtaas ang kilay nya. "Sige, usap muna kami ni Maria."Umalis sila at lumayo mula sakin. Mukhang ang rami talaga nilang pinag-uusapan.Dahil wala naman akong maisip na gawin, pumunta nalang muna ako palapit sa sakahan.Napansin ako ng isang magsasaka kaya binati nya ako. "Hello maam!" Judging from my view here, I think she's around 30 or so since she don't look that old.I waved and smiled. "Hi."Hindi nya na ako pinansin at nagpatuloy nalang sa pagtatrabaho. I suddenly remembered my plan. Clearing my throat, I asked the farmer. "Pwede po magtanong?"Natigilan sya sa ginagawa. "Syempre naman po.""Kamusta po ba ang trabaho niyo rito?""Ayos naman maam! Alam mo, sobrang bait ng boss namin. Sa isang taon na pag tatrabaho namin, wala nya kami nasigawan. tinatrato nya kami na parang kaibigan lang. Ang hirap maging magsasaka pero dahil sya ang boss namin, napadali lang ito. Marami kas