LOGINhappy reading and happy new yearr everytwooo
MISSION 3 After that day, I became her personal assistant―no, their personal assistant. Kaya pala kailangan niya nang bagong assistant dahil magiging busy sila sa paghahanda para sa paparating nilang kasal. And now we're currently in a boutique. Naghahanap sila nang maisusuot para sa kasal nila. Para akong masasakal dito sa loob ng boutique. Gusto kong mag selos pero alam ko naman na wala akong karapatang gawin yon. Habang pinapanood kong magsukat nang wedding gown si Lucia ay hindi ko maiwasan makaramdam nang kirot sa puso. I saw myself to her the second time Wesley and I got married. Hindi ako makapaniwala na masasaksihan ko pa talaga ang paghahanda nila ng kasal. "What do you think, Isabelle? So I look pretty?" excited na tanong niya sakin bago umikot at pinakita ang off-shoulder wedding gown na suot niya. "Y-Yes, Ma'am. It's beautiful..." saad ko. "Ah! I was really right on choosing you. I saw on your resume that you have a fashion design college degree," aniya na ipinagtak
MISSION 2 Nagsimulang mangilid ang luha ko nang makita ko siya. Akala ko pa naman ay magagawa ko siyang sampalin pag nakita ko siya. Pero hindi pala, I still see him as my loving husband. Sinubukan kong hawakan ang mukha niya pero umiwas ito sa akin. "Are you okay, Miss?" tanong niya na ipinagtaka. "Ha?" takang sagot ko rito. Tinulungan niya akong tumayo nang maayos bago ako bitawan. "Sorry for bumping you—I was in a rush," aniya na lalong kina kunot nang noo ko. Ano bang ibig niyang sabihin? "W-Wes—" "Dove sei stato, amore mio?" rinig kong sulpot nang isang babae at pinulupot ang kamay niya sa braso ni Wesley nang makalapit siya dito. "I was on my way to you, but I bumped into this lady," saad niya at tumingin sakin. "Oh gosh! Did you spill coffee on her?!" gulat niyang tanong kay Wesley nang makita ako. "What? No, I didn't..." Hindi niya pinansin ang sinabi nang lalaki, kumuha lang siya nang panyo sa bag niya at inabot iyon sa akin. "Here! Use this," aniya. Kahit na nagt
MISSION 1 "The Volkov empire is the richest organization right now here in Rome, Italy. That's why I easily found your husband's exact location. But the thing is, it wouldn't be easy to get close to them. Some of the companies who want to work with them take years of waiting just to have an appointment. A freaking appointment. Do you imagine how crazy that is?" tanong niya. Para naman akong nanghina dahil sa sinabi niya. Akala ko pa naman sa oras na makita ko siya ay pwede ko siyang lapitan at sampalin sa lahat nang panglolokong ginawa niya sakin. Pero hindi pala iyon ganoon kadali. "K-Kung ganon...pano tayo makakalapit sa kanila?" tanong ko sa kanya. "We have to make a plan—no, I already have a plan. You just have to do it," aniya. "Ano naman yon?" "Apply as his fiancee's personal assistant," saad niya. Hindi ko alam kung tatawa ako o seseryosohin ko ang sinabi niya. "I'm not joking," aniya. "Hindi ko gagawin yan no! Ayoko nga! Sa tingin mo magagawa kong magtrabaho sa kabit nan
MISSION "Ayos na ba yung gamit mo?" tanong ni Kio nang makita ako. "Yah, I just need to get a few things," sagot ko rito bago kunin ang bag ko. It's currently 3 am in the midnight, habang 5 am naman ang flight ko papuntang Italy. Gusto pa sana akong samahan ni Kio pero pinigilan ko siya. Alam ko kasing may important pa siyang kailangan gawin. Sapat na ang ginawa niyang pagtulong sa akin para mahanap si Wesley. "Ma? Where are you going?" Napahinto ako sa pagaayos nang gamit ko nang marinig ko si Roger. "K-Kuya? Bakit gising kana? It's only 3am. You should sleep." "I just woke up because I heard you and Tito talking. Where are you going?" muling tanong niya. Hindi ko naman siya nasagot. "Are you going to find Papa?" he softly asks. "Roge, can you promise one thing to Mama?" tanong ko rito at marahang hinawakan ang mukha niya. He looks so much like him. Tumango naman siya. "Look for Ayla while I'm gone, and I promise to...to bring him back to us," saad ko. "Okay, I promise, Ma
TRUTH 2 "Nikolai Alexandrovinch Volkov, the only son of the tycoon multi-billionaire Mr. Vladimir Dani Volkov," ani ni Kio at inilagay sa lamesa ko ang ibat ibang uri nang papel. "This photo was taken 3 years ago," aniya at pinakita sakin ang isang litrato. "Wesley..." "You're wrong. This is not Wesley. This is Nicolai Alexandrovinch Volkov, and he's currently living in Rome, Italy, with his fiancee for 9 years...fucking 9 years." My vision suddenly starts blurring after hearing everything he said. W-What fiance? "T-That's impossible..." naluluha kong ani rito. "It is impossible, Ligaya. To be honest, I already made a theory about this a year ago. Pero wala akong sapat na ibedensya para patunayan sayo yon. But now—it's here." "W-What theory?" "The theory? My theory is when he met you, he used an alibi name of Wesley Rome instead of Nicolai Alexandrovinch Volcov. And why do I think like that? Because he's about to get married. If he's going to use his real name, his sec
MY HUSBAND "That is mine!" rinig kong sigaw ni Roger. "No! It's mine!" balik sigaw ni Ayla sa kanya. "Mama! Ayla is trying to take my toys!" sumbong ni Roger sakin. "Ayla, give it back to your brother. You have your own toys," saway ko rito. "But Mommy—" "Ayla." "Hmp! Fine!" pagmamagtol nito at binitawan ang laruan nang kuya niya. Napabuga na lang ako sa hangin bago isara ang laptop ko at inihinto ang ginagawang trabaho. "Ayla," tawag ko rito. "What did I tell you? It's okay to borrow your kuyas toys as long as he said yes. But if he didn't, then it's a no. Do you want him to play with your toys without your permission?" pangangaral ko sa kanya. Humaba naman ang nguso nito. "No..." "Okay, what do you say to Kuya for taking his toy?" Lumapit naman siya kay Roger at niyakap ito. "I'm sorry, Kuya," paghingi niya nag paumanhin dito. "I'm sorry too, but if you want to play with my toys, we can play it together, but you should always ask me first," pangangaral niya sa kapatid.







