Kabanata 10

Simula

Isang malakas na sampal sa mukha ang gumising sa akin. Nagulat ako kaya naman gumalaw nang mabilis ang katawan ko at tumayo mula sa pagkakahiga sa damuhan. Ang katawan ko'y nasa tindig na handang makipaglaban. Ngunit naudot iyon nang makita ko ang mukha ng walang hiyang gumising sa akin.

Masamang tingin ang binigay ko sa kanya.

"Finally." Aniya.

Walang kabuhay buhay ang pagkakasabi niya no'n, gaya ng aking pagkakaalala hindi siya masayahing tao. Tumingin siya sa akin nang nakabusangot.

Aba! Ma-attitude din ang isang 'to.

"Hey, Tao!" Kinaway niya ang isang kamay sa harap ko habang nakapamewang. Mukha siyang problemado.

Natulala na pala ako sa kawalan, hindi ko man lang 'yon namamalayan.

Pasensya naman, ikaw kaya makipaglaban sa kamukha mo, mag analisa ng nakakasira sa ulong tula, muntik nang makakain ng daga at masaksak sa puso, tingnan natin kung kakayanin mo.

Hindi ko na naisatinig ang mga salitang 'yon dahil wala na akong lakas makipag argumento. Pagod na ang katawan at utak