Chapter 10

Sa ilalim ng arawan natagpuan ako ng mga magulang ko na nagtatago sa mga halaman at umiiyak.

Nang mag walk-out ako sa harapan ni Stelo ay hanggang labas ng gate niya ang inabot ko at nagtatago sa mga mayayabong na halaman na nakatanim doon.

"Anak? Mahabaging langit! Ano bang nangyari sayo at umiiyak ka ng ganyan dito sa labas?" Pinatayo ako nila ako na ginawa ko naman.

Umiiwas lang ako ng tingin dahil ayoko magpaliwanag sakanila. "W-Wala po 'to. Namiss ko lang po kayo."

Niyakap niya ako at naramdaman ko na hinalikan niya rin ang ibabaw ng ulo ko.

"Pwede ka mag-sabi saamin kung ano man yang iniiyakan mo."

"Eleonora," pagtawag sakanya ni Papa kaya napatingin kaming dalawa sakanya. "Mahuhuli na tayo bilisan mo."

Agarang nangunot ang noo ko. "Po? Saan po kayo mahuhuli? Aalisin po ba kayo?"

Tumango silang pareho. "Oo, 'Nak e. Natapos kasi ang kontrata ko dito sa construction. Kaya lilipat kami sa kabilang isla para tumulong sa nagpapagawa doon ng bahay din. Mga isang buwan lang naman."

Isa