The Rise of the Fallen Star

“Hold up!” I said, cutting him. “So… you are telling me, ‘yong lolo ko ipinagkasundo ako sa pamilya mo. Is that right?”I felt like my head is spinning as of the moment. Tumango siya sa tanong na parang bored na bored na siya sa akin dahil kanina pa ako nagtatanong sa kaniya. Hello! Sinong hindi mapipilitang magtanong sa kaniya kung bigla siyang lalapit sa akin ng ganito. Kinamalayan ko sa lolong sinasabi niya.“Bakit ako papayag?” tanong ko, para sa sarili ko at sa kaniya na rin. “Ni hindi ko nga kilala kung sino iyang lolo na sinasabi mo.”I grew up in an orphanage. I think I was five when I came to the orphanage, but I can’t remember anything before it. Sabi nila baka raw dahil sa trauma, hindi ko alam kung bakit ako ma-to-trauma pero na ako nag-abalang magtanong pa dahil kahit sila hindi rin alam kung ano ba talaga ang totoong dahilan. Kahit kalian hindi ko kilala kung sino

Napilitan akong sumakay sa isa sa mga kotse na naka-park sa bahay. Wala akong pwedeng masakyan na iba bukod dito, malayong lakarin ang mangyayari kapag tinaasan ko pa ang pride ko. Maalam naman ako mag-drive dahil tagahatid at sundo ako ng mga bata dati sa orphanage kapag busy iyong director namin. Wala rin si Killian na pwedeng maghatid sa akin sa pupuntahan ko.     Thanks to the maps, I wasn’t lost although it was my first time driving from there. Bago dumiretso, dumaan muna ako sa grocery store para mamili ng pwedeng pampasalubong sa mga bata.     Nostalgia filled my whole body as I park the car in front of the orphanage where I grew up. It was because I know, this will be the last time I could visit here. Kung magkakaroon man ako ng pagkakataon sa hinaharap, gusto ko kapag hinarap ko sila may maipagmamalaki na ako. I want them to experience bragging to other people instead of being criticized for being an orphan. Kasi bakit ba sa amin lagi napupunta ang

"Sorry about my wife. She's really just excited to meet you." The man in front of me smiled at me after getting the woman who suddenly hugged me away from me. I stared at him, gulat pa rin sa pangyayari. "She's just so curious about Lillian's daughter. You grew up into a fine lady, hija," dugtong niya. Lillian is my mother's name, ayon sa kanila while Adrien is my father's name. I read from my grandfather's journal that my name was derived from my father's name. Ganoon daw kamahal ni nanay ko ang tatay ko. She must be closed with my mother, well it is given since close ang mga lolo namin. She looked at me, teary eyed. I panicked internally. Hindi ko naman intensyong paiyakin siya. Sila ang may gusto na dalhin ako rito. "Don't cry, Annie." His hushed voice trying to calm down his wife is very soothing. Yumakap naman iyong babae sa kaniya habang pinapatahan niya ito. They haven't introduced themselves, but I already have a clue about their identity. Halata naman sa

Malakas na tunog ng sampal ang namayani sa buong bahay pagkapasok ko. Marahas na pumaling pakanan ang mukha ko. Naalis ang ngiti sa labi ko ng may malasahang makalawang sa labi ko. "HOW DARE YOU?!" Ginamit ko ang daliri ko upang pahiin ang dugo na namuo dahil sa pagkakasampal ni tita sa akin. I looked at her fiercly. "How dare you!" pabalik kong tanong sa kaniya. She folded for a second. "I clearly told you to live quietly, haven't I? Pasalamat ka at kailangan mong humarap sa tao kaya ngayon lang kita nasampal, pero sinasabi ko sa 'yo, itigil mo 'yang kahibangan. Call Killian and stop the engagement now!"My eyebrows shot up and a sneer came out from my mouth. "Did I even say that I would live quietly? If I remember it was only you who said that and I didn't agree nor disagree about it. And stop the engagement for what? To please you? No way!" Lumapit ako sa kaniya nang dahan-dahan saka ngumisi at mabilis siyang sinampal na hindi niya

After my visitation to the company my days passed by like a blur. Halos si Tita Annie na ang kasama ko sa buong araw dahil sa pag-aayos namin ng kasal. Si Killian naman at si Tito ay busy sa trabaho. Minsan kasama rin namin ang lolo ni Killian na palaging maraming baong storya tungkol sa pamilya ko. I am slowly getting to know my family because of him. Ang sitwasyon naman sa bahay ay ganoon pa rin. Tita Anissa can't do anything. Busy rin siya sa paghahanap ng clue kung sino iyong bagong artista ng Golden na kasama lang naman niya lagi sa bahay. Si Reina, iyon pinsan ko ay ilang araw na ring masama ang mood dahil doon. They're fun to watch though. I wonder what would happen if they realize the one they're looking for. Nakausap ko na rin iyong dati kong manager tungkol sa termination ng kontrata at wala naman daw problema dahil ayos na lahat. She said they didn't want to let go of me at first, but they had no choice. Golden's representative actually pinpo