Share

The Rise of the Fallen Star
The Rise of the Fallen Star
Author: novaluna

Chapter 1

Author: novaluna
last update Huling Na-update: 2022-02-14 10:24:19

Sound of camera shutters and blinding light is all that I could hear and see right now. It was blinding me, but I didn't complain since I'm already used to it. For four years, I've been working in this field and I still haven't grown tired of it. Those experiences just fuel me to do my best every time.

"That's great! Thank you so much, Adri! This is the reason why I really love working with you," the cameraman shouted after the shoot had officially ended. I smiled at him widely. Full of enthusiasm because of his praise.

"Wala pong problema, Mr. Dencio. It's also my pleasure to work with you," I replied back, still wearing the same wide smile.

I couldn't contain my happiness right now. This is my biggest project simula noong pumasok ako sa pagiging aktres. I was the last for the solo shoot kasi may schedule pa raw iyong dalawang bida kaya sila ang inuna.The role given to me is the second female lead, kung sa tingin ng iba maliit lang 'yon, for me it was already big enough after starting as an extra. And the film that was going to shoot received a lot of investment so I really expect that this is going to be a hit. Especially having Amanda and Edmund as the main lead, they're the biggest couple in the industry that every fan ship to.

After the shoot, I immediately changed my clothes and got out of the set. Habang naglalakad sinagot ko ang cellphone kong kanina pa palang tumutunog. A big smile was automatically painted on my lips when I saw the caller ID. It was Axel, my 5-year-long-time boyfriend.

Axel is also working in the film industry like me, pero mas nauna nag-boom ang career niya kaysa akin. Lalo na ngayon na itinatambal siya sa baguhang aktres na gustong-gusto ng masa. I was actually bothered by that at first but he coaxed me until I gave up and he's been assuring me that it's nothing.

"Hi, babe! Bakit ka napatawag?" I enthusiastically asked after answering the phone.

"What took you so long?" My forehead creased at his tone. It was mixed with anger and irritation. But I can't think of any reason why. Matagal ko ng nasabi sa kaniya na magiging busy ako sa trabaho ngayon. Para namang hindi niya alam kung gaano ka-busy sa set kung makaasta siya. So, why is he getting angry about it?

"Anong problema mo? We've already about this, haven't we?" I asked, confused about his sudden attitude.

"I'm sorry about that," he said, sighing. His tone suddenly changed into a soft one that made me breathe a couple of air to calm myself.

"So, bakit ka nga tumawag?" I asked while waiting for a taxi to come near my place. I was elated when one started to come in my direction. Finally, after a couple of standing and waiting, someone has come.

"Let's talk, Adri. In my place " Masama na ang kutob ko sa boses niya.

"O-Okay. I'm going," I tightly shut my eyes as my voice slightly trembled.

Without even saying goodbye, pinatay ni Axel ang tawag. I was left staring blankly at my phone. What's wrong? Did something really happen to him? He's scaring me please.

On the way to his condo, all I could do was to pray that nothing wrong happened that made him act like that. I was having a hard feeling about this already and I'm just convincing myself that nothing happened. Wala na nga akong pake kung mukhang luka na ako sa mata noong driver dahil kanina pa iniiling ang mga possibility na pumapasok sa utak ko.

When the taxi stopped at the condominium building, I hurriedly pass my payment and get off. Sumakay ako ng elevator paakyat sa condo ni Axel ng kinakabahan. Nanginginig ang kamay kong pinindot ang doorbell ng unit niya. Nang mapindot ko iyon ay matinding pagpipigil na tumakbo palayo ang ginawa. And when the door opened, a girl faced me.

She’s familiar. Of course, she is, it was the girl I am most jealous at.

I really can’t deny the fact that she is beautiful. Her heart-shaped face is what the boys and girls have been admiring for. And she has built this innocent facade in front of the public’s eyes. With her graceful moves and shy looks, every man could literally fall for her, even my man if he wanted.

“He’s inside…”

“Okay.”

I nodded lightly at her before going inside the condo unit. One could see me as if I’m not affected but deep inside, I’m already trembling. I want to lash out in front of her and ask her why is she inside my boyfriend’s personal condo.

Pagkapasok ko sa loob, bumungad si Axel na walang suot na pang-itaas habang nakaupo sa sofa. Nakahawak siya sa noo niya, marahan itong minamasahe. Hindi maalis ang tingin ko sa katawan niya, hindi dahil naaakit ako kung hindi dahil nagtataka ako kung bakit. Bakit nandito ang babaeng 'to sa condo at bakit wala siyang suot na pang-itaas? Gusto kong magwala sa dami ng rason na pumapasok sa isip ko. Lahat ng iyon hindi maganda para sa puso ko.

"What did you want to talk about?" I asked as soon as I get the courage. Inangat niya ang tingin niya sa akin at biglang lumuhod.

"Axel!" Agad akong bumaba paupo upang pigilan siya. I held his shoulders trying to lift him up, but he's really determined to kneel. "Get up. Ano bang problema mo?"

Mas lalo akong kinain ng kaba sa aksyon niya. The last time he kneeled in front of me, he did a big mistake. I wonder what mistake did he do now for kneeling like this.

"I'm sorry, Adri but we need to break up."

Para akong pinagbagsakan ng langit at lupa matapos marinig ang sinabi niya. Unti-unting bumagsak ang kamay kong nakahawak sa kaniya kanina lang.

"Tell me why." I tried to ask him firmly, but the crack in end is still visible.

"Something happened between me and Veronica. Hindi ko inaasahan, pareho kaming nalasing kagabi. Nagising na lang kaming magkatabi sa kama."

My hands trembled—no my entire body did.

"It's just one night, Axel..."

Pahina nang pahina ang boses ko habang kinakausap siya. Binaling ko ang tingin ko roon sa babae na pinapanood lang kaming dalawa. I feel so pathetic in front of her, pero ano bang magagawa ko. Paano ko itatapon ng basta-basta iyong limang taon?

"Her father saw us. Hindi raw siya papayag na hindi ko papanagutan si Veronica." Inangat niya ang tingin niya sa akin at hinawakan ang kamay ko. Dulot ng panghihina, hindi ko maialis ang kamay niya sa akin. "Sorry, Adri, but I really need to break up with you. I can't afford for my career to be ruined."

Agad akong natauhan sa sinabi niyang 'yon. Pabalibag na inalis ko ang kamay niya at malakas siyang sinampal, dalawang beses, tig-isang pisngi.

"Axel!" Veronica gasped, but I didn't bother to look at her.

"Potangina mo pala. Mas mahalaga pa iyang career mo kaysa sa relasyon natin? Why didn't I realize you are this kind of guy?! Mag-break na nga tayong hayop ka. I*****k mo sa baga mo 'yang career na iniingatan mo. Malandi!" I lashed out. Sinabi ko lahat ng gusto kong sabihin sa kaniya ng walang preno. Tumayo ako at tumalikod na sa kanila pero agad ring tumigil sa harap noong babae. I refuse to call her by her name, a slut doesn't deserve it.

"You should be happy ruining us like this. Ha, good luck na lang sa 'yo habang nakikipag-relasyon ka sa isang 'yan. You know, kung mang-aagaw ka na lang din sana pumili ka na ng mas maayos," payo ko rito habang nagngingitngit sa galit. She doesn't know how jerk that man could be. Bago maging kami sangkatutak ang babae ng isang 'yan, tumigil lang siya noong nanligaw sa akin kaya akala ko nagbago na siya.

I am wrong, he's still the same selfish egotistic jerk that I know. Sinayang ko lang ang limang taon ko habang kasama siya.

Binalibag ko iyong pinto pasara, walang pakialam kung masira man iyon o may makarinig na mga katabing unit. Deserve malaman ng lahat kung gaano kahayop ang iniidolo nila.

Pagkalabas ko galing elevator doon tumama lahat sa akin. Parang biglang may waterfalls sa mga mata ko. I cried loudly without thinking where I am.

"This is the last time I will cry for that jerk," I said in between my sobs. Mabuti na lang at tapos na ang shoot namin kung hindi babalik ako sa set ng mukhang dugyot. Nakakahiya kapag ganoon. Pinipilit ko pa naman magkaroon ng magandang image sa kanila.

"Tears shouldn't be shed that easily don't you think?"

Napatigil ako sa pagngawa ng biglang may puting panyo ang humarang sa paningin ko. Walang imik na tinanggap ko 'yon at pinunas sa mukha ko.

"Thank you," pagpapasalamat ko matapos kong ayusin ang itsura ko. A frown showed up in my face when I look at the handkerchief. Ang kaninang puti ay naging colorful na dahil sa makeup ko. Mabuti na lang at walang uhog iyong kasama.

"Why are you crying?"

Inangat ko ang tingin ko sa lalaking nag-abot sa akin ng panyo. Halos mangalay na ako habang nakatingala rito, pilit na tinitingnan ang mukha niya. But to my dismay, I can't see anything because of the bright light at his back. An angel must've descended from the heaven to help me.

"Why is my fiancée crying for a man."

Lumaglag ng tuluyan ang panga ko. Pakiulit ng sinabi niya?

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • The Rise of the Fallen Star   Chapter 19

    "I didn't know you two knew each other," Kierra commented after everything has calmed down. "We're just acquaintances, that's all," I answered vaguely. "So where's our room?""Ah, it's here." She pointed the room door next to me. Tinaasan ko siya ng kilay. "Seriously?"Sunod-sunod ang naging tango niya bilang sagot. "Gusto niya kasi 'yong kwarto mo kasi mas malaki daw. Bakit daw mas malaki pa 'yong ng second lead kaysa sa main lead. Iyon ang ikinagagalit niya kaya gusto niyang makipagpalit, pero hindi naman pwede," paliwanag ni Kierra sa akin habang binubuksan niya ang pintuan. "Bakit naman hindi?" Para kwarto lang naman 'to. Ano ngayon kung maliit o malaki ang gagamitin, basta matutulugan ayos na."Kasi naka-reserve na 'tong kwarto para sa 'yo. Magagalit si boss kapag hindi ikaw ang gagamit nito.""By boss, you mean?" May hinala na ako kung sino, pero gusto ko pa ring marinig iyon mula sa kaniya.

  • The Rise of the Fallen Star   Chapter 18

    I didn't slept a wink last night. Killian, however, after our talk yesterday didn't went home kaya hindi ko na siya nakausap matapos niya akong iwan sa lounge dahil sa trabaho niya. At dahil sa ginawa niyang 'yon naiwan lang naman akong nakanganga sa sinabi niya. Bakit ba ang sweet niya. Hindi naman siya sobra compared sa ibang tao pero knowing his personality, sobra na 'yon 'no."I told you to sleep early." Kierra said after watching me yawn nonstop."Oh please let me off, Kierra."Hindi ko kasalanan, okay. Gising, Adri kaya lang siya ganoon kasi nagpapasalamat 'yon at makukuha na niya inheritance niya. Stop being shaken with the bare minimum, Adri!Kulang na lang ay sampalin ko na ang mukha ko para magising ako. It's really good to know that I'll be separated from him for weeks. I need to gather myself or else I'll suffer tremendously if I let myself be drawn to him."Ano ba kasing ginawa mo?""Nothing," I groaned. "Can we please forget this is happening?""Fine." Kierra sighed as

  • The Rise of the Fallen Star   Chapter 17

    It's been a week since I moved with Killian. Walang masyadong nabago sa buhay ko, kung meron man mas tumahimik iyon.Sa buong pitong araw na yon, dalawang beses lang umuwi si Killian. Sa parehong beses pa na iyon ay madaling araw na siya dumating kaya hindi na rin kami nagkita. May dumadating na naglilinis tuwing umaga pero ayon na 'yon. Basically, mag-isa lang ako sa bahay niya sa buong linggong nagdaan. Ginamit ko ang mga araw na iyon para ensayuhin ang script. Saktong bukas ay aalis na kami papunta sa pag-shu-shooting-an namin. "Sigurado ka bang naayos mo na lahat ng gamit mo? Ayaw mo namang sabihin sa akin ang address mo. Hindi ka rin tumira sa provided na condo ng kumpaniya. Siguraduhin mo lang na hindi sa kung saan-saan ka natutulog ha." Kanina pang paulit-ulit si Kierra sa tabi ko. Paano ko ba naman kasi sasabihin sa kaniya 'yong address ko e bahay ng boss niya ako nakatira. "Don't worry, Kierra. Nasa tamang bahay ako. Walang magiging scandal dahil dito. I promise."Matalim

  • The Rise of the Fallen Star   Chapter 16

    "...this will be your room. I figured that you won't like for us to stay in one room, so I readied this room for you to use. Most of the times, I sleep in the office, so you have the whole house for yourself," he said, concluding the end of the house tour. Bigla siyang tumalikod sa akin na ikinataka ko. "This is my room, just across yours. Feel free to knock if you need anything as long as I sleep here," turo niya sa itim na pintong nasa tapat lang ng pintuan ng magiging kwarto ko. Tumango ako habang diretso ang tingin sa pintong 'yon. I wonder how his room looks like. Buong bahay niya kasi ay simple lang. Halata mong lalaki ang nakatira. Bigla tuloy akong na-te-tempt na lagyan naman ng dekorasyon ang magiging bahay namin. Yes, namin. Pareho na kaming titira dito mula ngayon. "I'll cook for us, first while you are tidying your things. Kahit hindi mo na agad ayusin lahat. Just organize your daily necessities for now para hindi ka matagalan," aniya habang naglalakad papunta sa

  • The Rise of the Fallen Star   Chapter 15

    "What is happening?" Gulat na gulat ang mukha ni tita habang nakatingin sa aming dalawa ni Killian na bitbit ang mga gamit ko. Pabalik-balik ang tingin niya sa maleta at sa akin.Magsasalita na sana ako ng biglang nagsalita si Killian. "I am bringing my wife with me, auntie."Muntik na akong mapairap nang matindi ng marinig iyon mula sa kaniya. How could he...? Hirap na hirap nga akong tawagin siyang asawa ko, pero heto siya parang wala. Kapal ng mukha ba 'yan o sadyang mataas lang confidence niya sa sarili niya? Pero bakit parang parehas lang naman 'yon? Ay ewan ko. "W-Wife?" Tita was seemingly disgusted, but it was just for a moment. Syempre pa-good shot 'yan kay Killian e. As if naman may chance 'yong anak niya sa isang 'to. Kahit pumuti ang uwak, lumipad ang baboy, o maghiwalay kaming dalawa alam kong walang pag-asa ang anak niya. Kaya lang naman sila nakakalapit sa pamilya nila Killian dahil magkakilala mga lol

  • The Rise of the Fallen Star   Chapter 14

    Bumaba na agad ako ng sasakyan pagkatigil noon sa harap ng bahay namin. As usual, hatid-sundo ako ng driver namin tuwing lumalabas ako ng bahay. Okay naman iyong driver, pero hindi siya nagsasalita sa buong byahe. Hindi ko alam kung professional ba siya o ayaw niya lang akong kausap. Kaya madalas kapag nasa byahe ako, nakikinig lang ako ng music habang nakatanaw sa may bintana. Halos bilangin ko na ang mga puno na nadaraan namin tuwing lumalabas ako sa sobrang bored ko. Huminga ako nang malalim bago binuksan ang pinto. Kung papipiliin, ayoko muna sanang umuwi rito, pero naghihintay 'yong driver sa akin. Na sana pala hinayaan ko na lang siyang maghintay. "HOW DARE YOU!" Marahas na bumaling pakanan ang mukha ko. I gritted my teeth while feeling the pain from that sudden action. Galit na binaling ko pauna ang mukha ko. Bumungad ang namumulang mukha ni Reina sa akin. Her eyes were bloodshot as her left hand was suspended in the air as if ready to hit me once agai

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status