BUMALIK sa ulirat si Kalina nang huminto ang sasakyan. ‘Di niya namalayang nakarating na sila.
Kanina pa nasa malayo ang isip niya, binabalikan ang mga nangyari noong mga nakalipas na buwan. Ang bilis ng mga naging kaganapan. Ang daming nangyari. Parang no’ng nakaraan lang, normal pa ang buhay niya. Tapos bigla siyang napilitang bumalik sa dati niyang pamilya at pinagkasundong ikasal sa isang lalaki. Suddenly, she learned that her supposed husband and her half sister were cheating on her. And now… she’s here. With her boss. “Nasaan tayo?” Bumababa sila sa parking lot ng mataas na gusali. “My space.” “Akala ko sa ospital mo ako dadalhin?” “Mukhang hindi naman kita napuruhan. Wala kang sugat o gasgas na natamo.” Tumigil maglakad ang lalaki at hinarap siya. “Ayos ka lang, 'di ba?” “O-Oo, ayos lang naman,” alanganing sagot ni Kalina na sinabayan ng tango. Nagpatuloy maglakad si Cain. Nakasunod lang si Kalina sa likod niya. Seryoso ba ang boss niya sa alok nitong magpakasal? No choice lang naman siya kaya inimbitahan niya ito. Sinong mag-aakalang pupunta nga ang lalaking ito sa kasal niya? Higit sa lahat, sinong makakaisip na magiging runaway bride siya? Maswerte na rin siya dahil nakita niya si Sir Cain, kahit papaano nakaalis agad siya sa simbahan. Pumasok sila sa building. Ang bilis maglakad ni Cain! Matangkad kasi at mahaba ang biyas. Hindi na naawa kay Kalina na hirap na humahabol sa kaniya, nakakapit ang mga kamay sa ladlaran ng mahabang gown. Pinagtitinginan siya ng mga tao sa hallway hanggang sa loob ng elevator. Tumunog ang elevator at niluwa sila. Nagsimula na naman siyang maghabol. “Hoy! Sandali lang. Pwede pakihintay!” ‘Di maganda ang mood niya ngayon, sumasabay pa ang kabugnutan ng boss niya. Baka kahit dito tuluyang mawala ang pasensya niya. “Finally! Huminto rin! Marathon ang peg?!” nameywang ang kaliwang kamay ni Kalina at pinaypayan ang sarili gamit ang kanang kamay. Pinagpawisan siya doon! “Ehem.” Biglang umayos ng tayo si Kalina nang ma-realize na boss niya nga pala ang kaharap niya. Kailangan niyang kumilos ng propesyonal. Iniba niya ang tono ng kaniyang pananalita. “Bakit po pala tayo nandito sir?” magalang na tanong niya. “To discuss my offer.” “Na… k-kasal?” “Oo. So what do you think of my offer, will you accept it?” Seryoso ang mukha ni Cain. Hindi siya nagbibiro! Bakit siya gustong pakasalan ng lalaking ‘to? Malabong dahil lang gusto niya siyang tulungan. Matalino si Kalina at kilala niya ang ugali ng boss niya. Alam niyang sa malamang, may sariling dahilan si Sir Cain. Tusong businessman ang lalaki, bago ito may ialok, siguradong may pinaplano ito sa isip. “Gusto ko munang marinig ng buo ang proposal mo. Saka ko sasabihin kung tatanggapin ko ba o hindi.” Ngumisi si Cain sa naging sagot ni Kalina. “Katulad ng inaasahan ko. You really know how business works.” Binuksan ni Cain ang pinto sa harap nila. Inimuwestra niya ang kamay para pumasok si Kalina. “Then come in. Sasabihin ko ang bawat detalye.” Naunang pumasok si Kalina. Nasa likod niya si Cain. Namangha siya sa bumungad sa kaniya. Penthouse ang tinutuluyan ng lalaki! Mataas ang ceiling. Ang bintana na nagsisilbi ring pader ay clear glass kaya makikita ang overlooking view dito. Sala pa lang, malawak na. Woah. Grabe. Kung sabagay, billionaire ito. Ganitong klase ng tirahan ang bagay sa kaniya. Lahat ng gamit ka-vibe ni Cain. From the dangling chandelier to the sofa and carpet. Maski paintings at vases na naka-display, halatang mamahalin. Ganitong klaseng mga art ang makikita sa museum. Magkano kaya ‘yon? Thousands? Hundreds of thousands? O baka million! Umupo sila sa magkaharap na sofa. “What happened? Why did you run away?” panimulang tanong ni Cain. Natahimik si Kalina. “Okay, let’s forget about that. Hindi na ‘yon mahalaga,” pagpapatuloy nito nang makitang walang balak sumagot ang babae. “Gusto kitang tulungan. Alam kong matagal mo nang gustong ma-promote sa trabaho. I can do that for you… if you will marry me.” “At anong mapapala mo sa pagtulong sa akin?” pag-uusisa ni Kalina. “My own promotion,” pagbubunyag nito. “Alam kong alam mong ako ang anak ng CEO, hindi na ‘yon lingid sa kaalaman ng lahat. Pero hindi ibig sabihin no’n, may free pass ako. Katulad mo, matagal ko nang pinagsisikapang tumaas ang posisyon ko. Kahit ang posisyong mayroon ako ngayon, pinaghirapan ko rin katulad ng iba.” Taimtim na nakinig si Kalina. “Currently I’m the company’s COO. I am supposed to be the new CEO as I’m already qualified—but because of my father,” problemadong umiling ang lalaki. “Hindi pa ako maaaring maging CEO.” “Bakit?” curious na tanong ni Kalina. “Nagkaroon kami ng usapan. Hahayaan niya lang daw akong pamunuan ang kumpanya namin kung mag-aasawa ako.” “Kaya inaalok mo ako ng kasal.” Iyon pala ang dahilan, napagtanto na ito ni Kalina. “Yes.” Sabi na, imposibleng wala itong makukuha pabalik. “Kontratang kasal. I just need a woman who can pretend to be my wife in front of my parents. Nothing more, nothing else. Just pure business and both of us will benefit in this marriage.” Sumandal si Cain at prente siyang tinignan. “Mas pabor pa nga ito sa ‘yo dahil hindi natuloy ang kasal mo ngayon. Ano na lang ang sasabihin ng mga may alam na ikakasal ka? They will judge you for running away.” Hindi takot si Kalina sa sasabihin ng iba. Naniniwala siyang tama lang ang ginawa niya. Isa pa wala namang ibang nakakaalam na ikakasal siya maliban kay Cain. Ngunit paano kung pilitin pa rin siya ng Papa niya na ikasal kay Dave? Hindi siya papayag na makasal sa isang cheater! Ayaw niyang matali sa lalaking hindi naman niya mahal subalit mas lalong ayaw niya kung matatali siya sa lalaking hindi na nga niya mahal ay manloloko pa. Kung kay Cain siya makakasal, may makukuha siyang kapalit. Isa pa hindi niya kailangang maging tunay na asawa, magpapanggap lang sila. “Matutulungan kitang makuha ang gusto mo kapalit ng pagtulong mong makuha ang gusto ko. Give and take.” Maganda ang alok nito, pero… “Bakit ako? Maraming ibang babae ang pwede mong bayaran para magpanggap na asawa mo.” Bakit nga ba? Sigurado namang kahit walang kapalit na pera maraming magkakandarapa maging asawa lang ng isang Cain Valvares—kahit pa peke lang. Mayaman at gwapo ito. Makisig at maganda ang pangangatawan. Napakaperpekto niya sa tingin ng maraming babae. Siya na ata ang literal na depinisyon ng sinasabi nilang ‘tall, dark, and handsome.’ Kaya bakit si Kalina, na simpleng empleyado lang naman kung tutuusin, ang nais niyang magpanggap na asawa niya? “Dahil kilala mo na ako at kilala na rin kita. Ayokong mag-aksaya pa ng oras maghanap ng iba. You’re here, wearing a wedding gown. Maayos din naman ang suot kong suit with a tie. Isn’t this perfect?” mapaglarong ngiti ang sumilay sa labi ng lalaki. “Like we are meant to be with each other.” Napatingin si Kalina sa kasuotan nilang dalawa. Sa unang tingin parang silang dalawa ang ikakasal. Nagkataon na hindi natuloy ang kasal niya at ang boss niya naman ay naghahanap ng magpapanggap na asawa niya… tila ba tadhana na ang naglalapit sa kanila. “And I know you will never fall for me—which is good. No string attached. Mas gusto ko ng gano’n.” Sandaling namutawi ang katahimikan sa pagitan nila. Hanggang sa basagin ito ni Kalina. “Sige. Pumapayag na ‘ko.” “Great.” Mas lalong lumawak ang ngiti ni Cain. “I’ll call my lawyer for the contract.”Halos magkandaduling-duling si Kalina sa pagtingala sa mukha ni Cain. Sa lapit nito, kaunti na lang ay magkakapalit na ang mga mukha nila. Nahigit ang hinga niya hanggang sa masinok siya. Ngumisi si Cain. Lumayo si Kalina sa kaniya at umatras. Mabilis at sunod-sunod ang naging pag-iling niya. “H-Hindi ko na pala gustong malaman… Hik!” Tinakpan niya ang bibig habang patuloy pa rin sa pagsinok. “You sure?” nakangising tanong ni Cain, tumaas pa ang isang kilay. Ilang ulit siyang tumango, ang mga kamay ay nakatakip pa rin sa bibig. Susuray-suray siyang lumayo saka lang huminto nang masigurong ilang metro na ang pagitan nilang dalawa. “Huwag kang lumapit! Baka—hik—may makakita sa atin.” “May nakikita ka bang hindi ko nakikita?” Nilibot ni Kalina ang paningin sa paligid. Wala na palang tao maliban sa kanila. Tahimik ang kalsada at may iilan lamang dumadaan na sasakyan. Pakiramdam niya umiikot ang paligid kaya muntik na siyang matumba, mabuti at nakaawak agad siya sa poste sa gilid
“Miss Kalina? Akala ko po hindi ka iinom?” “Akala ko rin.”“Ano po ulit? ‘Di ko masyadong narinig.” “Wala, Marie. Pakiabot ng bote, please.”Bagamat nagtataka, sumunod si Marie. Binigay niya kay Kalina ang panibagong bote ng wine sa tabi niya.“Magda-drive ka pa pauwi. ‘Wag kang magpakalasing,” nag-aalalang paalala ni Julius.Nagpapakalasing… siya? Bakit nga ba siya nagpapakalasing?Nagsalin siya sa glass niya. “Ikaw na nga ang nagsabi, Julius. Sometimes I need to enjoy myself. ‘Di ba?” Napakamot sa ulo ang lalaki. “Iyon nga ang sinabi ko. Pero wala akong sinabing uminom ka ng marami. Nakaubos ka na ng tatlong bote oh. Ngayon umiinom ka na naman ng isa pa.”Nilagok ni Kalina ang wine at ninamnam ang lasa. Napapikit siya at ngumiti ng malawak pagkatapos. “Ah. This tastes good.” Muli niyang pinuno ng wine ang baso niya. “Bakit pinapanood n’yo lang ako? Drink with me! Masarap. Bilis, tikman n’yo!”Nagkatinginan si Julius at Marie. Lasing na si Kalina. Confirmed.Mamula-mula na ang pis
Kumpleto na ang mga empleyado sa loob. Ilang mahahabang lamesa rin ang nandoon. Malaki ang private room na ito, parang isang buong restaurant na kung tutuusin. Lugar talaga para sa mga gatherings katulad nito. “Kalina! Dito!”Nilibot ni Kalina ang paningin niya hanggang sa makita si Cain na nakaupo na sa gitnang lamesa. Kasama sa lamesang 'yon sina Julius na agad siyang pinaypayan para lumapit.“Sakto ang pagdating mo, kararating lang ni Sir,” ngiting bulong ni Julius. “Tinabi kita ng upuan.”Tahimik na umupo si Kalina, ang upuan niya ay pinagigitnaan nina Julius at Marie.Sa lamesa rin nila nakapwesto sila Suzy na pagpasok pa lang ni Kalina sinusundan na nila ng masamang tingin.Si Theo rin nandoon, nakaupo siya sa tabi ni Cain. Pasimple itong ngumiti at tumango sa kaniya. Pagkatapos, tumayo ito saka tinawag ang atensyon ng lahat.“Okay, everyone! I think we are complete,” panimula ni Theo. “Ngayong gabi, as we celebrate, let us enjoy ourselves! Alisin muna sa isip ang mga related s
May benefit din pala ang kadaldalan ni Theo. Naging madali ang paghanap ni Kalina sa pantry ng kanilang floor. Doon siya gumawa ng kape na inutos sa kaniya. Wala tao sa loob kaya mabilis siyang natapos.Maingat pero dali-dali niya ‘yong dinala sa office.“Here’s your coffee.”“Just put it down here.” Nagsalita si Cain habang may pinipirmahang mga dokumento.Sa paglapag ni Kalina ng tasa, tumingin ito sa kaniya.“Nasaan na ang mga papel na inutos ko?”Napakunot ang noo ni Kalina. Agad-agad? Wala pa man lang kalahating oras simula noong lumabas siya. Minuto pa lang! Ano siya, may powers? Dalawa lang kamay niya ‘no.“Gagawin ko pa lang…”“Tss.” Bumalik ito sa ginagawa.Yumuko naman si Kalina saka lumabas. Binalikan niya ang iniwan sa pantry at buong lakas na binuhat ‘yon. “Saan nga ulit nakalagay ‘yong printer…” inalala niya ang mga sinabi ni Theo hanggang sa makita niya, “ayon!” Pinagpipindot niya ang printer pero hindi gumana. Tinignan niya pa dahil baka ‘di lang na on or baka nakahu
“Akin na ‘yang dala mo, tulungan kita,” presenta ni Theo.Iniwas ni Kalina ng kahong hawak niya. “Ayos lang, kaya ko na. Magaan lang naman.”“Sure ka?” paninigurado nito.Tumango si Kalina.“Okay, sige. Sabi mo ‘yan, ah!” Hindi na nagpumilit si Theo dahil nakita naman niyang kayang-kaya ni Kalina ang buhat. “Ako muna ang magiging tour guide mo. Sinabihan ako ni Boss Cain na asikasuhin kita, may ginagawa pa kasi siya at abala na ang lahat ngayon.”Dumaan sila sa pangkalahatang opisina ng mga regular employees under the executives. Binabati sila—o mas maiging sabihing si Theo lang—ng bawat isang madadaanan nila.Mukhang sikat ang lalaking ‘to. Kilala niya at kinakausap lahat.Pagkatapos nilang daanan ang mga tao, siya naman ang dinaldal ni Theo. Literal na naging tour guide ang lalaki, lahat ng bagay pinapakita sa kaniya.“Nandito sa 20th floor halos lahat ng executive leadership team,” paliwanag nito. “Katulad ng ibang offices sa other floors, may sarili rin tayong pantry. Kung gusto m
Natapos ang meeting at lumabas na ng hall si Kalina. Aasikasuhin niya na ang mga gamit niya para sa paglipat sa Executive Department.Pagkapasok niya sa marketing office, bumungad agad sa kaniya ang grupo ni Suzy na mukhang kanina pa siya inaabangan.“Excuse me,” kalmadong ani Kalina. “Nakaharang kayo sa daan, papasok ako.”“Paano kung ayoko?” nang-aasar na sabi ni Suzy. Ngumisi ang dalawang alipores nito na nasa magkabilang gilid niya.“I don’t have time for immature banter like this, Miss Suzy.” Seryoso ang mukha ni Kalina.Nanggalaiti si Suzy sa narinig. Parang umusok ang ilong niya. Sabihan ba naman siyang immature?! Sa paningin niya, mas mataas siya kay Kalina kahit pa ang iba ay nirerespeto talaga si Kalina sa opisina. “You!” dinuro niya ang kaharap. “How dare you call me immature?!”Bumuntong hininga si Kalina, sinusubukang habaan ang pasensya. Sa ginagawang iyon ni Suzy, mas pinapatunayan niya lang sa sariling i