MULING NAUPO SA harapan nito si Bethany matapos na ilapag ang kanyang dinalang inumin para sa hindi inaasahang bisita. Bumaling na sa kanya si Mr. Conley na para bang ang daming nais na sabihin sa kanya. Pinagmasdan niya ang galaw ng adams apple nito nang dahil sa sunod-sunod na lunok ng laway. Batid niyang ganun ang ginagawa ng karamihan ng mga lalaki kapag kinakabahan at may nais na sabihin sa kanilang kaharap. Idagdag pa ang hindi mabasang emosyon ng matanda na nakabalandra sa mukha.“Alam kong maling panahon at pagkakataon pero gusto na kitang kausapin ngayon tungkol dito.” Muling nagkatinginan ang dalawang babae. Lalo pang naguluhan at kinabahan si Bethany. Pakiramdam niya talaga ay may kinalaman iyon sa ginawa niya kay Nancy. Kakasuhan ba siya nito? Makikipagkasundo?“Tungkol po ba saan, Mr. Conley? Tungkol po ba sa nangyari sa anak niyong si Nancy?” una na ni Bethany dahil ayaw na niyang marami itong pasakalye dahil pinapahirapan lang nito ang kanilang mga sarili. Mariing um
SA GABI NG araw na iyon ay nagawang ma-settle ni Bethany ang lahat ng kanyang mga kinakailangan upang makaalis ng bansa gaya ng kanyang nais. Tinawagan niya si Maverick ang dati niyang kaklase na nagulat sa biglaan niya ditong pagkontak. Ito ang pinili niyang kausapin tungkol doon dahil ito ang may malayong kaugnayan sa asawa niyang si Gavin at malabong magsumbong sa abogado. Ang nauna niyang naisip na hingan ng pabor sana ay si Patrick dahil hindi ito mahirap lapitan, ngunit nagdalawang-isip si Bethany dahil anuman ang mangyari ay kaibigan pa rin naman ito ni Gavin. Mabuti na iyong nag-iingat keysa naman mabulilyaso ang gagawin niyang paglayo muna. Hindi niya na rin iyon ipinaalam pa sa kaibigang si Rina, masyado itong madaldal na baka kapag tinanong ni Gavin ay agad na ditong umamin. Siya lang, ang madrasta at si Maverick ang tanging makakaalam ng planong ginusto niyang gawin muna.“Napatawag ka, Miss Guzman?” maingat ang tono na tanong nito na walang kaalam-alam sa mga naging kagan
MARAHANG NAIGALAW NI Bethany ang kanyang ulo upang sabihin na huwag na itong alalahanin pa ni Maverick. Naisip na niya iyon habang patungo sila sa unit nito kanina. Batid niyang magfu-function pa rin naman ang music center kahit na nasa malayo siya, ang tanging problema niya lang ay wala siyang mapagkakatiwalaang tao na kung saan ay pwede niyang iwanan ang pangangalaga dito. Iba sana kung naroon pa rin si Miss Gen, kaso ay nasa Switzerland na ito. Umiling siya kapagdaka habang nakatitig pa rin sa kanya si Maverick na tinitimbang pa rin kung ano ba talaga ang tunay na sitwasyon. Saka na niya iisipin iyon oras na makalabas na sila ng bansa. Doon pa lang siya mapapanatag at makakapag-isip ng tama para sa music center na ito. Pasasaan ba at makakahanap siya ng paraan kung ano ang kailangan niyang gawin.“Ilang araw na lang at babalik na ako ng Australia.” sambit pa ni Maverick, baka kasi iniisip ng kaharap niya na pwede niyang matulungan ang babae dahil may investment shares din naman siy
NAIS SANA NI Bethany na salungatin ang sinabi ng Ginang, dahil paniguradong magiging busy iyon si Gavin kay Nancy. Ayaw niya noon? Mas may oras na siya na bantayan ang babae na mamamatay. Hindi siya naniniwala doon. Para sa kanya ang masamang damo ay matagal mamatay. Mahirap na puksain. Gayon pa man ay mas pinili na lang niyang itikom ang kanyang bibig at pabayaan na lang sila ngayon. “Lalo pa at buntis ka sa panganay niyong anak, hija. Sana maisip mo iyon. Doble ang pag-aalala nila. Baka nga pati ang mga biyenan mo ay hindi na rin makatulog nang maayos sa mga gabimng nagdaan. Punto ko lang naman iyon, Bethany. Huwag mo sanang masamain. Iniisip ko lang ang mga posibilidad na maaaring mangyari habang wala tayo sa bansa. Pagnilayan mong mabuti ito, hija. Huwag mo silang pahirapan pa.”Nag-deactivate silang dalawa ng lahat ng social media account na gamit nila. Hiniling iyon ni Bethany sa madrasta na pinagbigyan naman niya. Bago lumipad ay masinsinang kinausap din ni Bethany ang isa sa
IGINALAW NG GUARD ang kanyang magkabilang balikat bilang tugon sa katanungan sa kanya ni Gavin. Hindi na sakop iyon ng trabaho niya. Basta ang alam niya ay may sumundong sasakyan dito at nakita niya ang babaeng hinahanap nito sa loob ng sasakyan. Mukha namang okay silang mag-ina na bihis na bihis pa kung kaya naman ay hindi na siya nag-usisa sa kanila.“Hindi ko po alam, Sir pero may sumundo nga po sa kanilang sasakyan at base sa hitsura nilang mag-ina okay naman po sila.” Ikinataranta pa iyon ni Gavin. Sinong susundong ibang tao sa asawa nang hindi niya alam? Mabilis niyang d-nial ang numero ng kanyang mga magulang, nagbabakasakali na mayroon silang kinalaman sa pag-alis ng mga ito ng madaling araw. Baka sila naman ang may gawa noon at hindi lang nabanggit. Nanlumo pang lalo si Gavin nang walang sumagot ng tawag niya. Malamang tulog pa sila sa mansion. Masyado pang maaga iyon.“Pwede ko bang mapanood ang CCTV footage? Kahit dito lang banda sa may guard house. Huwag kang mag-alala. M
ITINAAS NI GORIO ang isang kamay upang mapigilan sa pagsasalita ang mag-ina niyang kaharap. Nagri-ring na ang phone number ng kaibigan sa kabilang linya. Hinihintay na lang niyang sagutin. Kung itinuloy nito ang plano, marapat lang na sisihin niya ang sarili dahil iniwan niya ang kabigan kahapon sa halip na matinong kausapin. Dala na rin kasi iyon ng bugso ng damdamin sa matinding galit sa anak niya. Hindi na niya naisip na may suliranin pa ang kaibigan na siyang magdadagdag pa ng gulo.“Gorio…” sagot ni Drino na halatang nasa higaan pa ang boses at naalimpungatan lang.Kakagising pa lang noon ni Mr. Conley. Paglabas niya ng bahay nina Bethany ng nagdaang araw ay hindi siya agad umalis. Nagtambay siya doon dahil hindi niya rin alam kung saan pupunta. Ligaw na ligaw siya. Inabot siya doon hanggang hatinggabi habang puno ng pagsisisi ang buong katawan na bakit itinuloy pa niya ang lahat. Sana nakinig siya sa sinabi ng kaibigan niyang si Gorio ba palipasin muna ang ilang araw. Bakas pa s
PINUNTAHAN NI GAVIN ang music center ng asawa. Susubukan niyang doon kumuha ng impormasyon. Hindi na nagulat ang mga naroon na hinahanap niya si Bethany marahil ay dahil alam nila kung saan ito pumunta ngunit ni isa ay wala namang umaamin sa kanila. Panay lang ang iling nila sa tanong.“Kung hindi niyo sasabihin sa akin, tatanggalan ko kayo ng trabaho! Hindi niyo ba alam na sa akin ang space na ito at inuupahan lang?! Pumili kayo!” pagbabanta ni Gavin sa mga empleyadong kaharap niya.Tiklop ang dalawang tuhod na umamin ang kinausap ni Bethany ngunit hindi pa rin ni Gavin nalaman kung nasaan ito dahil wala silang lugar na masabi. Basta umano ang ibinilin nito ay babalik din naman siya. Iyon ang pinanghawakan ni Gavin, gayunpaman ay hindi pa rin siya mapalagay. Kailangang makita niya ang asawa ng sarili niyang mga mata. Saka pa lang siya doon mapapalagay. “Positive. Sa mga umalis na private planes, lulan umano sina Victoria Guzman at ang asawa mo Gavin.” balita ni Mr. Dankworth sa anak
PARANG WALANG KATAPUSAN at tuloy-tuloy ang pagbalong ng mga luha ni Bethany sa kanyang mga mata matapos na lumabas ng doctor sa pinto ng kanyang kwarto. Puno ng labis na paghihinagpis ang mga impit niyang iyak na may kasamang walang katapusang pagsisisi. Ayon sa doctor, sa taas ng lagnat niya ay nagkaroon siya ng spotting na medyo delikado sa ipinagbubuntis niya. Marahan niyang hinimas ang puson, napuno pa ng sakit ang kanyang buong sistema. Hindi niya lubos maisip na hahantong sila sa pagkakataong iyon. Ang buong akala niya magtatagumpay siya sa lahat ng kanyang naisin. Hindi niya inaasahang sasabay na bibigay ang kanyang katawan at mararamdaman ang sakit na ito. “Mrs. Dankworth, please be calm. We will do everything just to save your baby. Please help us do some favor.”Tuloy pa rin ang pagdurugo niya kaya naman tinapat na rin siya ng doctor na kapag hindi iyon tumigil at hindi nadala ng itinurok nilang gamot ay tiyak na manganganib na mawala ang ipinagbubuntis nilang anak na dalaw
KULANG NA LANG ay mapapalakpak at magpa-banquet party sa galak ang ina ni Giovanni na hindi na mapigilan ang bibig na magbigay ng komento sa kanyang nalaman. Matagal na panahon na niyang hangad na magkaroon ng pamilya ang bunso niyang anak. At sa wakas, sa araw na iyon ay dumating na ang kasagutan sa matagal na niyang paulit-ulit na ipinagdarasal na mangyari. Ang buong akala niya talaga ay hindi na maiisipan nitong bumuo ng kanyang sariling pamilya. Iba talaga kapag nagmahal ang isang tao.“Kailan ang kasal? Ako na ang magpre-presentang mag-asikaso ng lahat!” taas pa nito ng kanyang kamay na salitan na ang tingin kay Giovanni at Briel na makahulugan nang nagkatinginan sa tinuran ng Donya. “Mama, hindi pa namin napag-uusapan ang bagay na iyon. Hayaan niyo munang namnamin namin ang phase ng pagiging engaged. Saka na lang po namin iyon pag-uusapan. Hindi na rin namin ito patatagalin.” “Naku, doon din naman papunta bakit patatagalin pa? Di ba mga balae?” sagot ni Donya Livia na tiningna
PUNO NG PAGHANGA at hindi pa rin makapaniwala si Briel habang sinisipat ang suot niyang singsing sa daliri habang nakaupo na sila ni Giovanni sa table at dinudulutan na sila ng pagkain. Nasa kandungan niya ang bouquet ng bulaklak. Kagaya ng diamond sa kanyang daliri ay kumikinang sa labis na saya ang kanyang mga mata habang nakatunghay pa rin doon. Expected niya iyon ngunit hindi ganun kaganda ang singsing. Ang buong akala niya pa nga ay plain gold lang. Sa ginawa ng dating Gobernador na proposal, batid ni Briel sa kanyang puso na mas lalo niyang minahal ang lalaki. “Thank you!” patulis ng nguso ni Briel na itinaas pa ang kanyang daliri na muli na namang sinipat-sipat. “Saan?” kinikilig namang tanong ni Giovanni na hindi na rin maalis ang mga mata sa mukha ni Briel. “Dito. Alam kong grabe ang effort na ginawa mo para lang magawa mo ito.” Inilinga pa ni Briel ang kanyang mga mata sa paligid upang sabihin na gusto niya ang ambience doon. May nagva-violin pa sa gilid nila upang i-se
MULI SIYANG INALALAYAN na puno ng pag-iingat ni Giovanni habang dinadala sa gitnang space kung saan nakasabog ang maraming petals ng mga bulaklak na nanunuot na sa ilong nilang dalawa. Domoble pa ang kaba ng dating Gobernador nang makita ang photographer at videographer na kanyang inimbita. Gusto niyang maging detalyado ang kanyang proposal kung kaya naman naroon sila at kanyang kinuha. Naroon din ang ilang waiter ng hotel na nakahandang magsilbi sa kanilang dalawa ni Briel. Napakurap na si Giovanni nang makarating sila sa gitna at ipahawak na kay Briel ang malaking bouquet ng bulaklak na inihanda. Napakagat an sa kanyang labi si Briel na inaasahan na iyon pero iba pa rin ang naging kaba niya.“Ano ‘to?!” nangangatal na tanong ni Briel kahit pa naguguni-guni na niyang proposal ang gagawin ni Giovanni, nagmamaang-maangan lang siya kahit na bakas na sa kanyang boses ang labis na excitement.“Wait lang, Briel…huwag mo munang tatanggalin ang piring. Hintayin mong sabihin ko sa’yong pwede
NAGING PALAISIPAN KAY Briel ang sinabi ni Giovanni na okay na ang ginawa nila matapos na maramdaman niya ang pananakit ng mga muscles sa kanyang magkabilang binti. Hindi naman naging mabilis ang ginawa nilang paglalakad, naramdaman pa rin ng babae ang epekto noon. Hindi naman na niya isinatinig pa iyon kahit na gusto ng magreklamo. Tama na ang ginagawa nila? Ibig sabihin ay tapos na rin sila sa sinasabi nitong date? Iyon na iyon? Ni hindi nga siya nito pinakain man lang o pinainom man lang ng kahit na tubig o softdrinks man lang? Ano ba sila senior citizen na para maging date at bonding ang paglalakad para hindi matulog ang kanilang mga buto? Naisip doon ni Briel na isa iyon sa mahirap kapag malaki ang distance ng edad sa partner nila. Masaya na mahirap din. Gusto pa ni Briel sanang umalma at magreklamo, ngunit hinayaan na lang niya at hindi na nagsalita nang paglingon niya kay Giovanni ay malapad itong nakangiti na para bang tini-testing nito ang magiging reaction niya. Kung uu
IPINAGKIBIT NA LANG ni Briel iyon ng balikat. Hindi na siya nag-e-expect kay Giovanni noong mga gasgas na dinner na may pasabog ng petals sa nilalakaran. Masyado na siyang matanda para sa bagay na iyon. Naranasan na niya iyon sa iba niyang manliligaw, pero para sa kanya ay hindi naman na iyon mahalaga. Magiging masaya na lang siya kahit saan pa sila pumunta ni Giovanni basta magkasama, sapat na sa kanya ang bagay na iyon. Hindi siya nag-e-expect nang mas bongga sa dati dahil para sa kanya ang makapiling ito gaya ngayon ay sapat ng regalo. Ano pa ang hihilingin niya dito?“Burnham Park? Anong gagawin natin dito?” puno ng pagtatakang tanong ni Briel nang bumaba na sila matapos i-park ang sasakyan at maglakad na patungo doon, “Galing na tayo dito kanina di ba? Sumakay pa nga tayo ng boat eh.” dagdag ni Briel na blangko na ang mukha kung bakit kinakailangan nilang bumalik doon ni Giovanni gayong napuntahan na nila kanina, pinasakay nila si Brian na nakailang balik dahil ayaw pa nitong bu
SABIK NA NAGPATULOY ang usapan nina Rina at Bethany na mabilis na nilang naibaling sa ibang bagay ang paksa. Sa pagkakaroon nila ng buhay may asawa na iyon napunta. Kung paano naging mahirap na maging ina kahit na masarap umanong maging asawa ang mga taong sobrang pinapahalagahan umano sila. Naging lampas-lampasan lang naman iyon sa tainga ni Briel na pagkaraan pa ng ilang sandali ay tumayo na nang maubos ang kanyang kape upang magpaalam na. Sabay siyang tiningnan nina Rina at Bethany na parehong nagulat sa agad niyang pagpapaalam. Puno ng pagtataka ang kanilang mukha sa mga katanungan na hindi maikukubli sa kanilang mga matang mapanuri doon.“Ha? Hindi ka sasabay sa akin pauwi, Briel? Saan ka pa naman pupunta?” natatarantang alma na ni Bethany na tumayo pa at nameywang dahil wala naman iyon sa kanilang usapan ng hipag na kailangan nilang maghiwalay kapag nasa city proper na, ang usapan lang nila ay sabay silang mag-shopping at inaasahan na ni Bethany na sabay rin sila nitong uuwi. Ka
KANINA PA PANAY ang irap ni Briel na nakatayo na sa may pintuan at hinihintay ang hipag na nagpapaalam sa kanyang kapatid. Naroon din si Giovanni na karga si Brian na kinausap na nang masinsinan ni Briel na may bibilhin lang siya sa labas. Kung gaano ito kaluwag sa kanya, napakahigpit ng kapatid niya na akala mo may kabalbalan silang party na pupuntahan. Sa mall lang naman sila. Bale-baleng batukan na ni Briel nang harapan ang kanyang kapatid.“Oo nga Kuya Gav, bigyan mo naman si Bethany ng oras para sa kanyang sarili. Nakakapagod kayang mag-alaga ng bata bente-kwatro oras at alam mo naman iyon. Saka, hayaan mo na kaming mag-date na dalawa. Huwag kang epal diyan!” singit ni Briel na sinamaan ng tingin ang kapatid na mukhang ayaw pa yatang payagan ang kanyang asawang umalis.“Oo na, pero huwag kayong magtatagal. Oras na magtagal kayo, ako mismo ang susundo kung nasaan man kayo! And please, huwag kayong papasok ng bar sa gitna ng tirik na araw. Binabalaan kita, Gabriella. No alcoholic d
GINALUGAD NILANG MAG-ANAK ang lahat ng pasyalan sa buong Baguio at umabot pa sila sa La Trinidad kung nasaan ang malawak na taniman ng strawberry. Kumikinang ang mga mata ni Brian nang makita niya ang mga strawberry. Hindi ito nagpaawat sa pagha-harvest na ang feeling ay sa kanila ang tanimang iyon. On guard naman ang mga kasamang bodyguard tutal ay public place iyon. Panay ang halakhak ni Giovanni at Briel habang pinapanood ang anak. Bitbit ni Giovanni ang ilang basket na nagawa ng mapuno ni Brian, samantalang si Briel ay nagmistulang photographer ng anak. Maging si Giovanni ay kinunan niya ng larawan na hindi naman umangal. Ultimong SM Baguio ay kanilang pinuntahan upang makakuha lang ng maraming pictures na hindi maintindihan ni Giovanni kung bakit kailangang e-detalye pa iyon ni Briel. May mga katanungan man ay kanya na lang iyong hinayaan. Sinakyan na lang ang lahat ng kalokohan ni Briel. Ganundin naman ito noong namasyal sila sa Italy. Batid niyang sa mga susunod na panahon maga
BUMABA NA SINA Briel at Giovanni pagkatapos ng ilang minuto na matapos ang kanilang kababalaghang ginawa. Humarap sila kay Donya Livia na para bang walang nangyari habang salitan ang malagkit at makahulugan nilang mga tingin. Hindi naman sila tinanong ng matanda kung bakit natagalan bago bumaba. Dala ni Briel ang pamalit na damit ni Brian na sa mga sandaling iyon ay ang dungis na ng mukha dahil sa kung anu-anong kinain nito. Pagkatapos ng hapunan ay hindi naman na sila pinigilan pa ni Donya Livia na umakyat na ng silid upang umano ay magpahinga. Batid niyang pagod sila sa biyahe kahit pa chopper ang ginamit nila. Pinatunayan iyon ni Brian na agad nakatulog pag-akyat nila ng silid. Matapos na i-pwesto nang maayos ni Briel ang anak ay nahiga na rin siya. Tumabi naman sa kanya si Giovanni na agad na doong nakayakap sa kanya. Ang akala pa ni Briel ay lalabas ito upang may asikasuhin na trabaho.“Wala kang gagawing trabaho?” harap na ni Briel sa kanya at ginantihan na ito ng yakap, nasanay