Share
Chapter 19
"DAHLIA, bilisan mo na diyan! Ang tagal mo kumilos!" Naiinip na sabi ni Baste habang naghihintay sa labas ng kwarto ko.
Ito na kasi ang last day ng pag-stay ko dito sa hospital at heto ako ngayon nag-aayos palang habang pinaghihintay muna siya sa labas. Duh! Wala naman kasi akong sinabing sunduin niya ako, edi naghintay tuloy siya. Not my fault tho!"Teka lang! Maghintay ka nga!" Sagot ko sa kaniya. Inabot ko na lang ang phone at bag ko bago lumabas ng kwarto.Naabutan ko siya sa labas habang nagp-phone. Iniangat niya ang tingin sa akin at inabot ang hawak kong maliit na bag."Ako na. Maliit lang naman 'to." Sabi ko at nilayo sa kaniya ang hawak ko. Tumango na lang siya at sinabayan akong maglakad."Ngayon magaganap ang events para sa Kuya mo diba?" Tanong niya."Yeah!" Simpleng sagot ko.Ayun nga ang araw na ito. Hindi natuloy 'yong sinasabi ni Dad na 'kinabukasan' dahil nagkaroon ng problema sa kumpanya kaya na-move iKaugnay na kabanata
The Unrequited Love Chapter 20
"HELLO po Tita and Tito. I'm glad I see you again." Nakangiting bati ko kina Tita and Tito. Agad namang napayakap sa akin si Tita habang gulat na gulat na nakatingin sa akin si Tito."Is that you Dahlia? Hindi kita nakilala. Ang laki na ng pinagbago mo." Sabi ni Tito na ikinangiti ko lang. Lumapit siya sa akin at niyakap din ako. Yumakap ako pabalik at pagkatapos ay humiwalay na rin ako.Yeah. I'm at Nathan's house. I just want to visit Tita and Tito because I didn't see them for how many years and I miss them so much. Walang pasok ngayon at inanunsyo 'yon sa school kanina kaya heto ako ngayon nasa bahay nila."You're right, Hon. Ang gandang bata pa! Naku, nagkita na ba kayo ni Nathan? Siguradong magagandahan 'yon sayo." Tuwang tuwang sabi sa akin ni Tita. Tanging ngiti
The Unrequited Love Chapter 21
I REALLY love mondays.Monday is like the beginning of everything, to start something new and better. It's just, monday are better than the other days of the week."It’s a brand new morning! The day is a blank canvas yet to be painted with the colors of life. Seize the day! Good morning! Tito and Tita." Nakangiting bati ko sa harapan nila."Naku naman iha! Bakit ka nandito? Sabi ko sa'yo papapuntahin ko na lang doon ang anak ko para masundo ka at magsabay kayong pumuntang school. Nagpagod ka pa!" Sabi sa akin ni Tita nang makalapit siya sa harapan ko. Nginitian ko lang siya saka bumeso bago sumagot."It's fine, Tita! Ako na ang sumundo because you know, I'm a litle bit excited of our first day as a couple." Nahihiyang sagot ko. Ngumisi lang siya sa akin at umalis na sa harapan ko. Nilingon ko naman si Tito na nagkakape habang nagbabasa ng dyaryo."A hot coffee is a good drink for morning. A bright morning for you, my tito." Sabi ko at u
The Unrequited Love Chapter 22
"BABE!"Nilingon ko si Macy na patakbong lumalapit sa akin. And as usual, isang halik at yakap na naman ang sumalubong sa akin. Kahit na ilang beses niya na sa akin ginagawa 'to dati, hindi pa rin ako sanay especially kapag nasa public places kami."Hoy! Alam kong umiikot 'yang mata mo kapag ginagawa ko 'to sa'yo. Duh! Hindi naman kita niroromansa no. Platonic love lang 'to! Buti nga mahal kita e." Sabi niya pagkatapos akong yakapin. I just rolled my eyes at her at tiningnan ang suot niyang uniporme na katulad ng suot ko."Wait, don't tell me... ""Wala naman akong balak sabihin sa'yo at saka obvious mo na rin namang makikita. By the way, classmate din tayo!" Nakangiting sabi niya sa akin. Hindi ko na lang siya pinansin at naglakad na paalis. Papuntang room ko."Hoy teka lang naman, hintayin mo ako!" Sabi niya at saka hinabol ako para sabayan sa paglalakad.Ang tahimik lang ng buhay ko noong tatlong araw kaming hindi nagkita pero nang bumalik siya, parang nagulo na naman. Si Macy kas
The Unrequited Love Chapter 23
"I'M her boyfriend."Hindi ko alam kung ano ang irereact ko sa sinagot ni Nathan sa tanong sa kaniya ni Macy. Hindi ko din alam kung totoo ba 'to. Hindi lang ako makapaniwala.Totoo ba ang sinabi niya na boyfriend ko siya at may relasyon kami? Kung totoo man ang sinabi niya, ibig sabihin lang non ay totoo na ang relasyon namin? Tama ako diba?Palihim akong napangiti at hindi maitago ang sayang nararamdaman. Wala akong in-expect na sasabihin niya ang tungkol sa aming dalawa sa harap ng mga kaibigan niya dahil alam ko kung gaano kalaki ang galit niya sa akin at ako lang naman ang naghahabol sa kaniya pero nang marinig ko mula sa mga labi niya ang mga salitang 'yon... sobrang tumalon ang puso ko sa sayang nararamdaman."Ikaw babe ah, wala kang nai-kwento sa akin na may boyfriend ka na pala. At wow! Friends din pala si Dustine ko? Goal achieve na yata natin 'to!" Nakangiting sabi sa akin ni Macy at saka umupo na. Inalalayan siya ni Dustine na umupo pagkatapos ay tumabi siya sa kasintahan.
The Unrequited Love Chapter 24
"WHAT have you done?" Galit na tanong sa akin ni Nathan. Tumakbo paalis sa harapan namin si Helena at nang lingunin ako ni Nathan ay galit na galit na ang mga mata nito na nakatingin sa akin."Nothing." Sagot ko at nagkibit-balikat. Inalis niya ang kamay ko na nakahawak sa kaniya at tinitigan ako ng masama."Nothing? Really? I swear, kapag hindi na ako muling kinausap pa ni Helena, mananagot ka sa akin. Dahil ako na mismo ang papatay sa'yo!" Sabi niya. Itinago ko ang pagkagulat at sakit na nararamdaman dahil sa kaniyang sinabi. Siya na ang papatay sa akin? Should I be honored or not? "Ginagawa ko lang ang nararapat! Ginagamit ka lang niya para makuha ang pera mo pero habol ng habol ka pa rin sa kaniya. Nililigtas lang kita sa mga bagay na kayang niyang gawin." Sagot ko habang nakatingin din sa kaniya. Imbes na mapanatag, mas lalo lamang siyang nagalit sa sinabi ko."Mahal ako ni Helena at mahal namin ang isa't-isa! Tama na nga ang paggawa mo ng kwento kasi hindi ako maniniwala sa'y
The Unrequited Love Chapter 25
'HINDI kita anak.''Kapatid kita at ama mo ang Papa ko'Hindi ko alam kung ilang beses nang pumasok sa utak ko ang sinabi sa akin ni Dad kanina. Hindi ko na maalis sa isip ko 'yon at paulit-ulit nang nagre-replay sa utak ko ang kaniyang mga sinabi."I am what? Lolo's daughter?" Tanong ko sa sarili at pagak na tumawa. "What a lie! Napag-usapan namin na hindi muna ako papayag sa gusto niya hanggang sa hindi pa ako umaabot ng legal age tapos gagawa siya ng kasinungalingan na akala niya ay paniniwalaan ko? Tsk." Dagdag ko pa.Napalingon ako sa pintuan nang may kumatok. Hindi ako nagsalita at hinintay na lang pumasok ang kumatok sa pintuan ko. It's Kuya.Nakaramdam ako ng ginhawa nang makita siya. Sinabi ko kanina na kakausapin ko siya para makipag-ayos kaso hindi ko nagawa dahil napuno ang utak ko ng mga narinig ko kanina at ang gagawin ko dapat ay siyang nakalimutan ko."Kuya." Nakangiting pagtawag ko sa kaniya.Oo, parang nawala lahat sa isip ko ang mga narinig ko nang makita ko si Kuya
The Unrequited Love Chapter 26
ISANG linggo na ang nakalipas simula noong hindi ko tinantanan si Nathan. Palagi ko siyang hinahabol at sinusundan kahit saan siya magpunta. Hindi ko naman binibigyang pansin ang pagka-inis niya sa akin kasi ginagawa ko lang ang gusto ko.Masyado akong na-excite sa ginagawa ko at hindi ko napansin na isang linggo ko na rin pa lang hindi nakikita at nakaka-usap si Baste. Nasaan na kaya 'yon? Hindi ko man lang nakita ang anino niya kahit saan."Macy?" Pagtawag ko sa kaniya. Iniwan niya muna si Dustine bago lumapit sa akin."What?" Tanong niya."Nakita mo ba si Baste?" Tanong ko sa kaniya. Tinaasan naman niya ako ng kilay bago sumagot. Problema na naman nito? Nagtatanong lang ako tas magtataray na."Mukha ba akong hanapan ng mga nawawala?" Sarkastiko niyang sabi at iniwan ako.Luh? Parang nagtatanong lang naman. "Nandoon sa cafeteria, kumakain mag-isa." Sabi sa akin ni Jacob na biglang sumulpot sa tabi ko. Nagpasalamat na lang ako at umalis na sa tambayan.Nang makapasok ako sa cafeteri
The Unrequited Love Chapter 27
NAGLALAKAD ako ngayon papuntang room namin na mag-isa. Hindi sumabay sa amin si Baste at hindi ko alam kung bakit. Simula kasi noong nakilala ko siya, palagi ko na siyang nakakasama pero nitong mga nakaraang araw lang ay parang iniiwasan na niya ako.What could be the reason?Nang makapasok ako sa room namin ay wala pa din siya. Dumiretso na lang ako sa upuan ko at saka umupo. "Hi, Dahlia." Nilingon ko ang babaeng tumawag sa akin. Naka-upo siya ngayon sa upuan ni Baste habang nakangiting nakatingin sa akin. Binaba ko muna ang bag ko bago sumagot."Hi." Nakangiting bati ko pabalik."Gusto ko lang sanang tanungin kung wala na ba kayo ni Nathan?" My mouth can't speak a word when she asked me that question. It literally caught me off guard.I don't know what to answer kasi hindi ko rin naman alam kung mayroon ba talagang kami o wala kasi in the first place ako lang naman ang nag-assume na kami talaga. Pinilit ko lang naman ang nararamdaman ko para sa kagustuhan ko pero kung ang totoo ang
Pinakabagong kabanata
