Si Rafael Buenavista ay maaaring ituring na isang secret millionaire na tao. Isa sa pagmamay ari niya ay ang black market na talamak ang bentahan ng druga gamit lamang ang crypto currencies na umiiral ngayon sa buong mundo. Magaling din siya sa usaping negosasyon at napakatalino niya para magawang e-handle ang lahat ng ito. Kaya Hindi makapagkala-ila kung bakit siya ay makapangyarihan, at ubod ng yaman.
Hindi siya matakaw sa pagha-hire ng mga taohan ngunit mas binibigyan niya ng priority most of the time, ang kanyang pera. Para sa kanya, mahirap kitain ang pera, kaya pag nahawakan mo na, sungaban mo na agad at samahan ng kaunting tiyaga at dasal, upang lalo pang dumami. Ang buong gusali ng Buenavista Hotel ay nagtataglay din ng makabagong teknolohiya na nagpapabago sa lahat ng kanilang mga pagbabantay, paglilinis at pakikinig. Ito ay kilala bilang soundproofing. Dahil maraming kilalang pulitiko at iba pang Filipino celebrity ang madalas bumisita dito, kaya mahigpit ang seguridad. Ang hotel na ito ay tumatanggap ng 16 hanggang 20 online booking sa internet, may mga major VIP's room na mga naka-reserved bawat araw. Kaya ang bawat sulok ay may CCTV camera. Tatlong guwardiya ang nagpapatrol sa bawat antas ng istraktura, na binabantayan at tinutulungan ang mga indibidwal na nasa staycation at gusto ng tulong o may mga katanungan. Malawak ang lobby nito na may mga desinyo ng mga palamuti sa dinding at ilang chandeliers sa bawat eskinita. "Break time guys!," sabi ni Rick Cordial, habang hinihintay nilang matapos ang computer program na maaaring makakuha nang pagkakilanlan sa hindi kilalang lalaki na nakapasok sa loob ng hotel. Nakuhanan ng records ang lalaki sa pamamagitan ng pagpasok niya sa second floor exit ng building. Naka sombrero ng itim at maong na jacket, pagkatapos ay naputol ang records. Hinala niya, may nag-cut nito, at isa sa kanila ang may gawa. Kailangan niyang alamin kung sino sa kanila ang may gawa. Hanggang ngayon, wala pa silang nakitang senyales o hint sa seguridad ng hotel, ngunit ang nakuhang video sa girlfriend ni Don Rafael Buenavista na nakikipag-usap sa ibang lalaki ay magagamit na nila. Ang pagpunta sa isang tao sa loob ng isang unit, ay magiging isang hindi kapani-paniwalang pahinga, hindi na ito maganda, nakakatangal ito ng reputasyon ni Rick Cordial, dahil ang ilang matalinong operator na nakaupo sa opisinang ito ay gagawa ng paraan upang makuha ang kredito para dito, habang si Rick Cordial ay may iniisip na plano. Bukod kay Rick Cordial, may magaling din na computer programmer dito sa hotel at ito ay si Gardo Montez. Inisip ni Gardo Montez na siya mismo ay maaaring maging head of system operator ng naturang building, dahil mapapahamak siya kung hahayaan niyang makuha ang lahat ng kredito ni Rick Cordial. Si Gardo Montez ay nakabantay ngayon sa flat screen, naghahanap ng mas magandang anggulo, ngunit para bang alam na alam ng bastardo kung nasaan sila. "Andrew halika, tingnan mo ito," bulong ni Gardo sa isa pang kasamahan na lalaki. "Damn," sabi ni Andrew sa reaksyong nakita niya. "He's doing something for her right there, sa labas." Not that they can see anything, pero kitang-kita sa mga posisyon at galaw ng dalawang tao, tiyak silang may nangyayari sa balkonaheng iyon. "Replay mo nga, back to one minutes." Sabi ni Gardo Montez. Sa nakuhang replay video, nakita nilang lumabas ang isang hindi kilalang lalaki, iniharap ang kanyang likod sa camera, lumakad ito at dinala ang kasintahan sa balkonahing iyon, hinila ang sliding glass door at agad isinara sa likod niya. Ni minsan ay hindi sila binigyan ng malinaw na kuha sa mukha. Dahil dito wala na silang makita na sumunod na naganap maliban na lang kung antayin nilang matapos ang dalawang tao na pumunta sa balkonahe. Kasalukuyan, ang dalawang watcher's na ito ay nag aabang lamang. Ang balkonahe na iyon ay malawak, doon madalas tumatambay si Andrea tuwing gabi habang inaantay si Rafael na puntahan siya sa unit na iyon. Ngunit lingid sa kaalaman ng mga operator na ito, sa balkonaheng iyon ay may magaganap ngayon. Si Andrea ay kumapit sa assassin para sa suporta; ang kanyang mga binti ay parang pugita kung makakapit. Isinubsob niya ang kanyang ulo upang sundan ang isang linya ng mabagal na halik sa kanyang lalamunan at sa kanyang collarbone. "May sira ba ang camera natin sa lugar na ito?" tanong ni Gardo Montez. "Na double check ko na lahat ng camera sa building, lahat may maayos na kuha pero hindi ko alam bakit ganito ang kuha sa lugar na ito " Paliwanag ni Andrew. "Di bale na, kakausapin nalang natin si Boss pag nagkataon. Sayang din to." sagot naman ni Gardo Montez. Ang dalawang watcher's ay patuloy sa panonood sa nakuhanan ng spy cam sa balkonahe, sapagkat batid nila na ang dalawang tao na nandoon ngayon, ay maaaring may ginagawa, legal man o iligal, iyon ay dapat nilang makuhanan ng malinaw na record. "Hanggang dito ba may camera?" tanong ng assassin. "May camera sa kwarto ko, kaya tama lang na dito tayo sa labas" sagot ni Andrea, pagkatapos ay isang matalim na pag-agos ng pinagsamang pagnanasa at takot ang naging tubig sa kanyang loob. Si Andrew de Masilang, ang kasama ni Gardo Montez sa trabaho. Halos limang buwan na niya itong kasama. Nagbago lang ang pagtrato niya dito ng marinig niyang sinabihan siya ni Rick Cordial na tanggalin ang lahat ng camera at mikropono, at sunugin ang mga tape. Hindi nag-abala si Andrew na sabihin sa kanya na digital ang lahat, at walang mga tape, parang nakakatawa lang ang mga ito porket matatanda na sa larangan ng high-end technologies ay nawala na sa isip nila ang high-end technologies sa generation ngayon. Alam ng mga bantay na isa siya sa mga VIP na nakatira sa isang private-unit ng mismong may ari na si Don Rafael Buenavista. Kaya hindi siya mag-aksaya ng oras sa pagbabantay sa o pagsunod sa kanya. Ang mga nakaraang records na meron sila na videos ay kung gaano kadalas lumabas si Andrea para ipapaayos ang kanyang mga kuko at buhok. Namili ng mga personal na gamit, nanood ng telebisyon, at nakaugalian niyang pumunta sa pinakamalapit na aklatan at ang magbasa ng mga libro sa coffee table. Pinag-aaralan niya ang mga larawan, at sa sadyang maingat na paraan ay binasa nang malakas kay Rafael ang mga snippet tungkol sa iba't ibang kaugalian at heograpikal na mga katangian, hanggang sa naiinip niyang sinabi sa kanya na hindi siya interesado sa mga ito, ni hindi niya pinansin sa kanyang tanong na kung anong bundok ang pinakamataas sa mundo. Medyo nasaktan si Andrea, ngunit pagkatapos noon ay itinago sa sarili ang mga napag-alaman. Di-nagtagal, napansin nilang naging maayos naman ang pakikitungo ng nobya ni Don Rafael sa lahat ng staff na nag-aassist sa babae na ito. Kadalasan, kapag lumabas si Andrea, ay pinapasundan ito ni Don Rafael sa piling taohan at napatunayang pinaayos niya ang kanyang mga kuko at buhok nang madalas, at gumugol siya ng maraming oras sa pamimili sa isang grocery store. May malaking telebisyon sa kwarto si Andrea, sa isang shopping channel. Madalas ang advertisement na naka-flash sale at nakasulat ang mga numero ng item, katulad ng presyo at call numbers ng naturang store. Kung sakaling magsusuri si Rafael. Mayroon siyang mga numero na makikita na nakasulat sa isang pocket notes, dapat pa ba niyang tingnan iyon isa-isa kung totoo ang sinusulat ni Andrea doon? Lingid sa kaalaman ni Don Rafael ay gumugugol si Andrea ng maraming oras sa paggawa ng bagay na ina asahan niyang gagawin ni Rafael. Masiguro lang na hindi siya mahuhuli nito. Sa sobrang katalinuhan ni Don Rafael, ay hindi niya akalain na malulusotan siya ni Andrea. Wala siyang ideya sa mga kinikilos nito. SAMANTALA SA KASALUKUYANG PANGYAYARI; Ang lalaki na ito, ang mamamatay-tao na nakahawak sa mga bisig ni Andrea na narito sa balconahe, ay napaglamangan na naman si Don Rafael. Malakas ang loob na hinuhubaran nito ang kanyang prinsesa, nailantad ang katawan nang walang kahirap-hirap gaya ng paghuhubad niya ng kanyang pantalon. "Break time na, alis muna ako di pako nakapag tanghalian." Pakiusap ni Andrew kay Gardo Montez. "Oo na.. bilisan mo, bumalik ka kaagad." Utos nito. Agad naman umalis si Andrew na walang alam sa mga mangyayari at pinaplano ni Gardo. Bumalik ang titig ni Gardo sa screen para tingnan pa kung ano ang susunod na kaganapan sa balkonahe"Sigurado ho ba kayo?!" tanong ni Andrea. Pinagpapawisan ang matanda dahil sa kakatakbo sa hagdan. Sa likod ito dumaan upang masiguro na walang makaka pansin sa kanya. "Rafael...?" biglang nasabi ni Andrea. Malakas ang kutob niya na walang ibang tao kung sino ang tinatawag niya na "matanda" "Sige salamat, makakaalis ka na." sumagot agad ang mamamatay tao na si Jobert. Hindi na nakapag ayos si Andrea, nagmamadali siyang kumilos agad, natataranta na parang hindi alam ang gagawin. Kinuha niya ang pack bag na nakalagay sa ilalim ng hinighigaan nyang unan. At isinabit ito sa kanyang magkabilaang balikat. "Kailangan nating makabalik sa syudad. Hindi tayo safe sa lugar na ito." "At paano mo nasabing hindi ako safe dito?" Pagmamataas na tanong ni Andrea. "Alam ni Don Rafael na taga rito ka, kaya ito ang bayan na una niyang pupuntahan." Sagot ng lalaki habang mabilis na isinoot ang kanyang leather jacket at kinuha ang baril at inilipat sa kanyang bewang. "Paano niya nalaman?"
"Ano ba ang binabalak mo sa akin?" tanong ni Andrea kay Jobert. Bagong gising ito mula sa mahabang oras na pagkatulog. Sa katunayan siya ay natatakot. Ngunit iniisip niya na kung aalis siya para takasan ang lalaking ito ay tiyak na mahahanap siya nang kanyang ex-partner na si Don Rafael. Nagising siya sa oras na ito, na ang lalaki ay nananatiling nakatingin sa labas ng bintana ng motel. Ngunit ngayong gising na siya ay isinara ng lalaki ang bintana kung saan niya bahagyang binubuksan. Lumapit ito sa kama kung saan nanatiling nakahiga si Andrea at sinabing, "Tatapatin na kita Andrea, aaminin ko na sayo ang totoo," sagot ng lalaki na umupo sa gilid ng kama na nakaharap sa kanya. "Noong unang gabi kitang nakita, talagang nananabik na ako sa iyo. Nakuha mo ang kahinaan ko. Hindi lang basta pagnanasa ngunit tila bumalik sa akin ang nakaraan na tinapos mo na.." "Anong ibig mong sabihin?" Kunot-noo na tinatanong siya ni Andrea at bumangon mula sa pagkahiga. Inilayo niya ang kany
"Stop ..."Pagmamakaawa ni Andrea ngunit nagpapatuloy ito. Hindi tumigil si Jobert hanggang sa nabuksan na nga nito ang soot niyang damit pang itaas.Tumambad sa harapan ng lalaki ang malulusog at pinkish nipples ni Andrea. Para bang alaga ito ng isang dalaga na hindi pa natitikman ng sino mang lalaki na nakaka-siping niya.Sa pagka-uhaw ay agad na pinag-sisipsip ng lalaking ito ang dalawang masarap at malambot na siopao at dinilaan ang ibabaw nito.Mula dibdib ay gumapang ang mga halik paitaas sa leeg, hanggang maabot muli nito ang nag aantay na labi ni Andrea. Habang nakasandal pa ang likod ni Andrea sa dingding, ay binigyan naman ito ng tamang pagkakataon para ibaba ng assasin ang kanyang kamay.Kinakapa ng lalaki ang soot na under wear ni Andrea at marahang ibinababa ito sa abot ng kanyang makakaya, habang nilalasap ang sandaling nakakalaro pa ng labi niya ang labi ni Andrea.Ang paligid ay mas lalong pang naging ma
Sa hindi inaasahan, nagkaroon ng problema si Mrs. Janet Plaza. Kailangan niyang umuwi ng maaga mula sa trabaho dahil sa may emergency siyang pupuntahan. Ang ina ng bank manager ay namatay ng oras na iyon matapos ang usapan nila ni Andrea sa telepono. Nagpaalam ito sa kanyang staff at umalis na siya agad papuntang probinsya, babalik lang siya hanggang matapos ang libing. Walang gustong mag abala sa kanya, at gayon din walang sinuman sa bangko ang mananagot sa paglalagay ng gayong malaking order para sa cash sa labas ng kanilang normal na gawain. Dahil sa hindi natuloy ang pagkikita nila Mrs. Plaza at Andrea. Naiinis si Andrea, parang may pumipigil sa araw na ito, kunot-noo niyang naisip na baka hindi niya tuluyang makuha ang pera. Desperado na si Andrea, bakit hindi siya nakakuha ng account sa ibang malaking national bank na marahil ay nakakakuha ng pera araw-araw, o ilang beses sa isang araw, sa halip na ang maliit na bank na ito sa isang Pilly town na hindi naman ganoon karami a
Maghahating gabi na ng biglang bumuhos ang ulan. Hindi pa rin tumigil si Andrea na tila di napapagod. Inuubos niya ang oras sa pagmamaneho patungong Bulacan, dahil ayaw niyang magkamali ng daan o baka siya ay masiraan pa ng kotse. Naisip niya na kahit nakalayo na siya sa poder ni Don Rafael ay tila limitado pa rin ang kanyang galawan, lalo na sa pag-gasta sa perang nakuha niya. Dalawang araw na ang biyahe ni Andrea, pero okay lang iyon dahil masaya siya. Wala nang hihigit pa sa nararamdaman niya maliban sa pag-iisa at pagiging malaya. Hindi niya kailangang kumilos na parang hayop na walang utak. Hindi niya kailangang palaging ngumiti at itago ang anumang pahiwatig ng galit, kawalan ng pasensya, o kahit na isang masyadong matalim na pakiramdam ng paglilibang. Naging kaawa awa ang halos apat na taon na hindi siya kusang tumatawa sa isang biro, kung natawa lang siya sa lahat, kailangan muna niyang magtanong, as if hindi niya nakuha ang punch line. Matagal na rin siyang itinago ni Do
"Miss Andrea Rosario?" Tawag ng isang babaeng customer associate. Ito ang nag-assist kay Andrea para tapusin ang mga kinakailangang documents para sa nabili niyang secondhand na sasakyan. Isang red BMW car ang binili ni Andrea sa halagang one hundred thousand and sixty six pesos. Ito ang araw na kung saan babayaran niya ng full payment in cash ang naturang sasakyan. "Are we done?" tanong ni Andrea ng makalabas ito mula sa kabilang opisina. "Yes Ma'am, signature na lang po.." "Ok.." Nilagdaan ni Andrea ang nasabing form. Ang kanyang signatura ay walang ipinagbabago, nawalan man siya ng memorya noon, ngayon ay unti unti na siyang nagkaroon ng malinaw na memorya mula sa nakaraan. Pagkaraan ng isang minutong pag aantay ay nai-release na din ang certificate bilang bagong owner ng sasakyan, pati na ang receipt nito. Inabot ito ng babae kay Andrea. Saka umalis si Andrea sa lugar na walang pangamba. "Thank you Ma'am.." sinabi ng associate saka yumuko ng ulo bilang pag galang. "