ความรู้สึก

ตรงหน้ามิยางิ คิกซ์ สถาบันสอนศิลปะการต่อสู้ในย่านเจไลฟ์ ชายหนุ่มย้อมผมสีเงินเดินออกมาแล้วหยุดคิด มือข้างขวาของเขาถือแฟ้มเอกสารที่นั่งทำมาตั้งแต่เมื่อคืน ตอนนี้เต็มไปด้วยรอยปากกา มันเป็นรายละเอียดการสอนที่เขาวางแผนไว้และผ่านการแก้ไขโดยอาจารย์ในนี้แล้ว

สิบสถานีจากบ้าน

ไมเคิลคิดแล้วยืนนิ่งเพื่อเปิดประสาทสัมผัสแบบทุกที เหมือนเดิม ยังคงไม่มีคนสะกดรอยตาม เขาถอนหายใจโล่งอก

แบบนี้แหละที่ต้องการมาตลอด ถึงแม้จะยังติดนิสัยก็ตาม

ก่อนหน้านี้ราวสองชั่วโมง ชายหนุ่มใช้เวลาอธิบายแผนการสอนให้กับอาจารย์โยชิดะและได้รับคำแนะนำให้แก้ไขอย่างไรบ้าง คลาสของไมเคิลเป็นคลาสใหม่ ศิลปะการต่อสู้แบบผสมผสานอย่างสร้างสรรค์เหมาะกับทุกสถานการณ์ ทางสถาบันเลือกใช้คำว่า ‘สร้างสรรค์’ เพราะฟังดูดีกว่าตอนที่เขาอธิบายว่า ‘ไม่รู้ จำ ๆ มา’

ก็ปาสคาลไม่เคยบอกว่าแต่ละท่ามาจากไหนบ้าง ไมเคิลไม่รู้เลยว่าตัวเองเคยเรียนวิชาอะไร โดยรวมแล้วมันก็คงดัดแปลงกันมาแหละ เขาก็คิดว่าปาสคาลก็ไม่รู้เหมือนกัน เขาเพียงเสิร์ชหางานทำผ่านอินเทอร์เน็ตจนเจอว่ารับสอนครูสอนศิลปะป้องกันตัว