Scarlett’s POV Sarado ngayon ang gallery namin dahil holiday, kaya naisip kong sorpresahin si George. May urgent meeting daw sila, kaya pumasok pa rin siya. Kahit hindi naman ako ganon kagaling magluto, nagpumilit pa rin akong ako ang maghanda, gusto kong maramdaman niyang espesyal siya.Nakangiti akong naglakad papasok sa building, dala ang bag na puno ng pagkain. Suot ko ang paborito kong long dress, simple pero elegante. Ramdam ko ang ilang pares ng mga matang nakatingin habang naglalakad ako papasok diretso sa receptionist. I left a message for George, ayokong istorbohin ang meeting niya sa pamamagitan ng tawag. Pagdating ko sa reception, lumapit ako sa front desk. “Good morning, I’m here to visit Mr. George David.” Ngumiti ang receptionist. “Your name please?” “Scarlett Carlson.”Bigla siyang napatingin sa monitor, tapos sa akin. “Ma’am, wala po kayong appointment. Hindi po kayo nakalista.”Napangiti ako, pilit na kalmado. “Ah, okay. Can you contact his secretary for me? K
Nick’s POVHinaplos ko ang kanyang buhok habang pinagmamasdan ang mahimbing niyang pagtulog. Kita ko ang pagod sa kanyang mukha, pero nandoon din ang kapayapaan. Napangiti ako. I’m happy, seeing her resting, content, and safe in my arms after everything we’ve shared. Dahan-dahan kong hinaplos ang pisngi niya, sabay bulong, “I love you, Audrey.”Ngunit bigla siyang gumalaw at lumabas ang tayong tayo niyang ni****.“ Fuck, I am reacting again.. “ bulong ko. Hinalikan kong muli si Audrey. Ang sarap talaga ng labi niya. Hinding hindi ako magsasawa na halikan siya. Akala ko hahalikan ko lang siya ngunit ang halik ko ay bumaba, sa dibdib niyang tila nag-aanyaya na sipsipin ko.. “Uhhmm.. “ sabi ko mabilis lang ngunit hindi ko nacontrol ang aking katawan, tila hindi nagsasawa at uhaw na uhaw.. I suck her nip*** lick it.. Damn I would never get tired of doing this. I felt Audrey moved. And heard her moan. Mas ginalingan ko ang pagsipsip I adjusted myself. While I suck her ni****, my left han
Audrey’s POVWala pa man, humahabol na ang hininga ko, at parang nanunuyo ang lalamunan ko. Kanina pa lang, habang nararamdaman ko ang mga palad ni Nick sa aking katawan, hindi ko mapigilan ang pag-ungol.Ngayon, habang ramdam ko ang bawat halik niyang puno ng pananabik, lalo akong umiinit.Gumanti ako sa mga halik ni Nick, with the same intensity and passion.Holding him right now, feeling his kisses, is like a dream I don’t ever want to wake up from.“Love… I miss you. Always… uhmm,” Nick whispered between our kisses, his voice low and husky. He didn’t seem to tire, his lips claiming mine again and again, hungry, unrelenting. It was a long, deep kiss, the kind that left me breathless. Parang uhaw na uhaw kami sa isa’t isa. Yes… I’ve longed for his kisses. “Uhmm…” a soft moan escaped my lips as his mouth trailed toward my ear, then down to my neck. Each touch sent shivers through me, tiny sparks that bloomed into butterflies deep inside. My skin tingled, my body reacting on its own
Nick’s POV Mabilis akong kumilos. Hindi ko na hinintay pa ang sagot niya, agad kong inalis ang suot niyang T-shirt at shorts.“Nick… I can do it myself,” mahina at may halong pag-aalangan ang boses niya.“I want to do it for you… please.”Nahihiya man siya, napansin kong hinayaan na lang niya ako.“Baka mabasa ang sugat mo?” tanong niya, sabay tingin sa aking noo.“No, mag-iingat ako,” mahina kong sagot, halos pabulong.“Okay.”Pinatalikod ko siya at dahan-dahan ko siyang sinimulang paliguan. Mainit ang tubig, pero mas mainit ang pakiramdam ko habang tinitingnan ko siyang nakatalikod sa akin.“Can I remove this?” tanong ko nang marahan, sabay dampi ng daliri ko sa strap ng bra niya.Tumango lang siya, ngunit ramdam ko ang bahagyang panginginig ng kanyang katawan nang dumikit ang balat ko sa kanya.Damn. I wanted to kiss her bare shoulder right there. Pero pinigilan ko ang sarili ko. Hindi ito ang oras. Hindi ito ang dapat kong gawin, kahit ang buong katawan ko ay sumisigaw ng kabalig
Nick’s POV“You are alive, buhay ka!” umiiyak na sabi niya sabay tingin sa aking mukha. “Buhay ka… huuhuhu…” sabay yakap niyang muli ng mahigpit, halos hindi na humihinga sa pag-iyak.“Yes… I am, I’m back Love” nakangiti pero nanginginig kong sagot, halos di rin mapigilan ang luha ko. “Akala ko… akala ko…” sabay tingin niya sa bangkay na nakahiga sa tabi ng kama.Pero nang may marealize siya, mabilis niya akong hinila palapit, sabay hila ng kurtina para takpan iyon. Nakatingin lang ako sa kanya, nakangiti, habang hawak ko ang kanyang kamay, hindi makapaniwala na andito na siya yakap ko.Ang kaninang pighati at takot sa mukha niya ay napalitan ng kaba at takot. Her face looks so animated, halatang hindi pa rin siya makapaniwala. Nang magtagpo ang aming mga mata, bigla siyang natigilan, at namula. “Damn… she’s so beautiful…” bulong ko sa isip ko.“I held his hands… I thought he was you… it’s so damn cold… eeeh!” nanginginig niyang sabi, sabay yakap ulit sa akin. Nakangiti kong ni
Nick’s POV Buti na lang talaga, hindi malala ang pagkabangga ko sa puno. Nauntog ako sa manibela, tapos tumama pa ‘yung ulo ko sa bubong ng kotse, kaya ayun, may sugat ako sa noo. ‘Yung braso ko rin, medyo masakit kasi malakas ‘yung tama. Akala ko katapusan ko na. Akala ko hindi ko na makikita si Audrey ulit. Thank God, I’m still alive. At sobrang thankful ako sa mga taong nag-rescue at nagdala sa akin dito sa ospital.Habang inaasikaso ako ng nurse, biglang bumukas ang kurtina.Paglingon ko, si George. Hingal na hingal, namumula ang mukha, parang galing sa sprint.“Oh my God, Nick!” Yun lang ang nasabi niya sabay hawak sa dibdib, halatang kinakabahan. Kita ko rin sa mukha niya ‘yung takot, pati pamumutla niya.Ngumiti ako kahit sumasakit pa ulo ko. “Don’t worry, buhay pa ako,” biro ko, pilit na pinapagaan ang sitwasyon.“Tsk! Don’t say that, Nick!” singhal niya, halatang may halong inis at relief. “Alam mo bang muntik na akong himatayin nang marinig kong naaksidente ka?”Napak