เข้าสู่ระบบแชร์
ถ่านเก่าร่านรัก [4]
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-06-05 15:20:58ในระหว่างที่ปวีณ์กำลังเดินสาวเท้าเชื่องช้า แววตาเธอเลื่อนลอย ครุ่นคิดหนักเกี่ยวกับเรื่องแฟนเก่ากลายร่างเป็นกะเทยแสนสวย อีกทั้งเธอก็ดันเผลอถ่างขาให้แก่เขา เพราะเรียวนิ้วที่ชำนาญและปลายลิ้นที่ช่ำชอง ทำให้เธอเผลอใจปล่อยตัวเองได้เสียกับเขาในที่สุด
ปวีณ์รู้สึกกุมขมับปวดหัว กลัดกลุ้มพอสมควร ที่เผลอนอกใจผัวในขณะที่ก็รู้ตัวอยู่ว่า เพื่อนรักกับนราทิปกำลังแทงหลังเธอพร้อมกัน ปวีณ์พยายามปลอบใจตัวเองว่า เธอไม่ได้นอกสามี เธอแค่กำลังคบกับเพื่อนใหม่ซึ่งเป็นกะเทย และมันก็แค่พลาดตอนอารมณ์ไม่มั่นคงเท่านั้นเอง...
“ปวีณ์!!! เดี๋ยวก่อน รอด้วยสิ” น้ำเสียงใสๆ ของหญิงสาวที่แสนคุ้นเคย ทำให้ปวีณ์รู้สึกเสียดแทงใจ เพราะเธอรู้จักน้ำเสียงแบบนี้ มันเป็นเสียงของไอซ์นั้นเอง เธอเดินทางมาเจอปวีณ์ที่นี่ได้ยังไง
“รู้ได้ไงว่า ฉันทำงานอยู่ที่นี่” ปวีณ์ถามด้วยความสงสัย และพยายามนึกอยู่ว่า ไอซ์จะรู้จากใครได้บ้าง... หรือจากใครสักคนที่เธอเผลอแต่งงานก็เป็นได้
“คุณนราทิป เจ้านายฉันเขาบอกว่า เธอทำงานอยู่ที่นี่น่ะสิ ไม่ได้เจอกันเสียนาน ฉันคิดถึงเธอจริงๆ” ไอซ์เดินเข้าไปสวมกอดเพื่อนรัก
ในขณะที่ไอซ์คิดไม่ซื่ออยากจะแย่งผัวปวีณ์แทบแตดสั่น เธออยากถ่างขาปล่อยให้นราทิปเข้ามาในโลกของเธอบ้าง ติดเพียงว่า นราทิปดันรักลูกชายจนไม่ยอมง่ายๆ เรื่องนั้นกับเธอน่ะสิ
“อ่อ... สามีฉันเป็นเจ้านายเธอหรอกรึ?” น้ำเสียงนิ่งราบเรียบ ไร้ชีวิตชีวา แทบจะทำให้ปวีณ์ตัดสินใจได้ว่า พวกเขาใกล้ชิดกันแค่ไหน
“เธอแต่งงานแล้ว น่าจะอยู่บ้านเลี้ยงลูก ทำไมต้องกลับมาทำงานด้วยนะ ขยันล่ะสิ หรือว่ามาหาของหวานแถวๆ ที่ทำงานเก่า...” น้ำเสียงหวานๆ เย้ยเหน็บเบาๆ ทิ่มแทงของคมด้วยคำพูดของไอซ์ กำลังทำร้ายจิตใจของปวีณ์เบาๆ
“ไม่เชิง!” ปวีณ์ตอบแบบไม่แยแส จะว่าไปแล้ว เธอก็ได้ของหวานแสนอิ่มท้อง อีกทั้งมันเร้าใจได้อารมณ์สุดๆ ยิ่งกว่าตอนนอนอยู่กับนราทิปจริงๆ เสกเป็นชายที่ทำให้ใจเธอเต้นแรง แถมมีเซ็กซ์กับเธอบ่อยมาก และยิ่งไปกว่านั้น ไม่ได้เจอกันกว่าปี ขนาดของเขาดันใหญ่ขึ้น และแข็งทนนานอีกต่างหาก
“จริงดิ! เดี๋ยวนี้ กลายเป็นแม่เสือร้ายแล้วนะ” น้ำเสียงโทนสูงของไอซ์ ดังจนเสียงแว่วไปตามทางเดิน จนเสกได้ยิน สาวสองกะเทยแสนสวย ได้ยินบทสนทนาออกรสของหญิงสาวสองคน และเขากำลังแอบฟังอยู่ ว่าใครกำลังคุยกับปวีณ์
ปวีณ์แทบไม่รู้สึกว่า ไอซ์จะเป็นเพื่อนรักอย่างที่เคยเป็น กับสิ่งที่เธอพูด และทำอยู่บนโลกโซเชียลว่า นราทิปกำลังคบหากับเธออยู่ ทั้งๆ ที่ใครๆ ก็รู้ว่า เขาเป็นสามีของปวีณ์
******
“ถ้าคุณนราทิปไม่ติดประชุม เราคงได้ไปใช้เวลาด้วยกันหลังเลิกงาน เธอน่าจะไปด้วยนะ ปวีณ์ มีร้านอาหารอร่อยๆ ที่ได้ลุ้นชิงแพ็คเกจเที่ยวต่างประเทศ” ไอซ์กลับเป็นฝ่ายนำแต้ม พูดจาเหมือนเธอจะเป็นเมียนราทิปเสียเอง
“วันนี้เลิกงานเร็วรึ?” ปวีณ์คิดว่า การที่ไอซ์มาหาเธอในวันนี้ ไม่น่าจะเป็นเรื่องดี เธอกับไอซ์ไม่ควรพบกันด้วยซ้ำ ปวีณ์จึงไม่ตอบประตอบแรกของไอซ์ และเมินเสีย
“ก็คุณนราทิปติดประชุมกับท่านประธานไปแล้ว เราน่าจะไปเม้ามอยกันแบบสาวๆ นะ ไหนๆ เธอก็ไม่ได้นอนเฝ้าบ้านเลี้ยงลูกแล้ว เราน่าจะไปสนุกกันแบบที่เคยเป็นสิ”
ไอซ์อยากชวนเธอไปเที่ยวผับ หยอกชายหนุ่ม แล้วก็ลากไปกินตับให้อิ่มท้องเสีย แต่ปวีณ์ไม่อยากกลับไปทำอะไรแบบนั้น หลังจากเธอมีเสก และเลิกกันไป เพราะเขานอนได้ฟันเด็กสาวรุ่นน้องเมื่อปีก่อน
เผื่อว่าถ้าแผนหลอกปวีณ์ครั้งนี้ ทำให้นราทิปจะเป็นฝ่ายบอกเลิกปวีณ์ หลังจากเธอเห็นปวีณ์นอนได้เสียกับชายอื่น เธอจะถ่ายรูปให้นราทิปดู และไอซ์จะเข้ามาเสียบแทนที่ปวีณ์ จับนราทิปให้กลายเป็นผัวใหม่ในอนาคตแทน...
“ไม่ล่ะ... พอดีว่า...” ปวีณ์กำลังโกรธในใจจนเกือบตัวจะสั่น เธออยากเดินหนีไอซ์ และไม่อยากร่วมสนทนาน่ารังเกียจอะไรแบบนี้ เสียงรองเท้าส้นสูงจังหวะเดิมดังขึ้น ทำให้ปวีณ์รู้ว่าเสกกลับมาหาเธออีกครั้ง
“พอดีว่า เรามีนัดไปทานข้าวกันก่อนอยู่แล้วนะ ปวีณ์ จริงมั๊ย?” เขากลับมาขัดจังหวะไอซ์ มิให้กลั่นแกล้งเธอด้วยคำพูด ไอซ์ต้องตกตะลึงมาก เมื่อหญิงสาวที่เข้ามาแทรก คือ กะเทยร่างสูงสวยงาม อีกทั้งกำลังลากปวีณ์ไปกับเธอ
“เดี๋ยวนี้คบกะเทยหรอกรึ?” ไอซ์หยอกด้วยน้ำเสียงเหยียดหยามว่า ไม่มีใครอยากคบกับสาวที่แต่งงานแล้ว ทิ้งลูกไว้บ้านพ่อแม่
“ก็ยังดีกว่า ใครบางคน...!!!” ปวีณ์แค่ไม่อยากกล่าวหาไอซ์ ในขณะที่เธอยังมีหลักฐานไม่มากพอ จะตราหน้าว่าไอซ์พยายามแย่งนราทิปไปจากเธอ ไม่ใช่เพราะรัก แต่เพราะลูกของเธอยังต้องมีพ่อ
“ขอตัวก่อนนะคะ” เสกกล่าวน้ำเสียงหวานใส ทำให้ไอซ์ไม่กล้าที่จะวอแวกับกะเทยร่างใหญ่ พยายามลากปวีณ์ออกไปกับเขา...
******
“ปล่อยฉันนะ เสก!!! ปล่อยสิ!!!” เขาลากเธออกมาจากวงจรของหญิงสาวปากคอเราะร้าย
“ยัยนั้นใคร...? ท่าทางมาไม่ดีเลย” เสกถามด้วยความสงสัย เขาไม่เคยเห็นหน้าเธอมาก่อน
“ไอซ์ เพื่อนรักของฉันน่ะ แค่ทำงานที่เดียวกับสามีฉัน...” น้ำเสียงของปวีณ์เหือดหายไป เพราะภาพของพวกเขาทั้งคู่ ผุดขึ้นมาในใจเธอ
“อย่างนั้นไม่น่าเรียกว่าเพื่อนแล้วล่ะ ปวีณ์ อย่าไปสนใจคำพูดแย่ๆ แบบนั้นเลยนะ กลับบ้านไหวหรือเปล่า?” เสกยังคงรักและเป็นห่วงปวีณ์เช่นเดิม
ปวีณ์กำลังโกรธมือสั่น เมื่อไอซ์มาหยามเธอถึงที่ทำงาน คงจะพยายามมาบอกให้เธอรู้ว่า นราทิปเป็นแฟน และอยากให้ปวีณ์ถอยห่างออกไป ตอนนี้หญิงสาวไม่อาจขับรถกลับบ้านตัวเองได้อีกแล้ว
“ถ้างั้นฉันไปส่งเธอนะ” เสกอาสาที่จะดูแลเธอ อย่างน้อย เขาจะได้รู้ว่า ปวีณ์อยู่ที่ไหน
******
ภายในบ้านเริ่มเงียบงัน กับรถยนต์ที่เพิ่งมาจอดอยู่บ้าน เครื่องยังอุ่นอยู่... เสกพยายามทำให้ปวีณ์สบายใจ และอารมณ์เย็นลง เขาไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากใช้ลิ้นของเขากับของสงวนของเธอ ทำให้ลืมเรื่องเครียดทุกอย่าง และมีความสุขกับเขา
กะเทยผู้เคยเป็นชาย จับร่างบางด้วยความอ่อนโยน บังคับร่างแฟนเก่ายินยอมให้นั่งลง และใช้มือหนาทั้งสองแหวกเรือนต้นขาของเธอถ่างออกอย่างเบามือ โน้มเรือนหน้าต่ำลง เพื่อเม้มขอบกางเกงในดึงออกมาจากใต้กระโปรง
เรือนหน้านวลนุ่มสัมผัสกับท้องน้อยของปวีณ์ หญิงสาวใจอ่อนระทวย และติดกับเขาในที่สุด แต่จะใช้สองมือห้ามเสก ผลักเรือนหน้าเขาออกไป ก็ช้าไปเสียแล้ว ในเมื่อกางเกงในหลุดจากกายอีกครั้ง พร้อมๆ กับรับรสลิ้นหนาร้อน กำลังจรดลงยอดเม็ดกำลังแข็งตัวอีกครั้ง เมื่อโดนกระตุ้นด้วยลิ้นร้อนโลมเลียกระชากอารมณ์
ร่างสาวสองกำลังลงลิ้นยามเมื่อปวีณ์ถ่างขา หญิงสาวนอนแอ่นกายยินยอมไม่ขัดขืน เพราะแพ้ลิ้นของเสกอีกตามเคย มันเป็นจุดอ่อนที่มีแค่เขาเท่านั้นรู้ว่าเธอไม่มีทางต่อต้านเขาได้แน่ๆ
“พอเถอะ เสก!!!” ร่างบางกำลังสั่นไหวด้วยลิ้นร้อน โลมเลียตวัดรัวๆ ในร่องที่แห้งผาก ยามนี้มันกำลังชุ่มฉ่ำมีชีวิตอีกครั้ง หลังจากเขากับเธอแอบได้เสียในที่ทำงาน ตอนนี้กำลังเข้าที่เข้าทางภายในห้องรับรองแสนโอ่อ่า
สุรเสกยอมรับว่าบ้านใหม่ของปวีณ์ใหญ่ขึ้น ฐานะดีขึ้น แต่เขาก็ยังรักเธอ ไม่น่าปล่อยให้เข้าใจผิดจนต้องเลิกกัน และปวีณ์ไปแต่งงานใหม่กับชายอื่น เธอมีความสุขกับชีวิตใหม่จริงรึ ถึงได้ออกจากบ้านไปทำงาน จนกระทั่งเจอเขาในสภาพที่เปลี่ยนไป
ลิ้นร้อนยังคงตอดตวัดรัวๆ ในร่องเปียก จนร่างหญิงสาวดีดดิ้นเสียวพล่านซ่านกาย ร้อนระอุจากเรือนอก หัวใจเต้นแรง เพราะเธอชอบเสกรัวลิ้นให้แบบนี้
ตั้งแต่แต่งงานกันมา นราทิปไม่เคยใช้ลิ้นให้กับเธอเลย จึงทำให้ชีวิตแต่งงานจืดชืดไปบ้าง เพราะเขาทำเป็นแค่ท่ามาตรฐาน ทิ้งระยะความถี่ห่างไปมาก แทบทำให้เธอไม่ได้รับความสุขทางเพศเสียด้วยซ้ำ
ยิ่งเสกรัวลิ้นสอดนิ้ว เร้าอารมณ์ปวีณ์มากเท่าไหร่ ทำให้ความเครียดและความเสียใจของปวีณ์หายไป ความคิดของเธอว่างเปล่า ไม่ได้คิดถึงเรื่องแย่ๆ ของไอซ์ หรือสามีตีตัวออกห่าง ยามนี้มีแค่เธอกับเสกภายในบ้านกันตามลำพังสองคน
******
บทล่าสุด
Unsur - เสพอรรถรส กลิ่นดิน [6] -จบ-
“อ๊อกส์!!! อ๊อกส์!!! อึ๊ก!!! อ๊อกส์!!!” เป็นช่วงเวลาที่โฟมกำลังใช้ปากกลืนองคชาตให้ปู่เชยอยู่นั้น ปากเธอคาบของใหญ่ดำเข้มเอาไว้ และเรือนร่างช่วยล่างกำลังสั่นไหว เพราะแรงกระแทกจากลุงเด่น โดยมีลุงคำกำลังรอคิวคนต่อไปหญิงสาวกำลังสำลักน้ำตาเล็ด เมื่อแรงหัวบากกระทุ้งเข้าลิ้นไก่ ซอยรัวๆ เสียเธอไม่สามารถหุบปากลงได้ ท่อนองคชาตยาวใหญ่แน่นคับปาก และลุงเด่นกำลังซอยองคชาตอัดร่องเธอเสียฉ่ำใจ“หลานเคยนอนกับผู้ชายคนไหน บอกปู่ได้มั๊ย?” เขาแค่รู้สึกแปลกใจว่า หลานสาวยังไม่มีแฟน แต่กลับเคยของแบบนี้มาแล้ว เขาแค่รู้สึกอยากรู้ว่า เจ้าหนุ่มคนไหนกันที่แอบฟาดหลานสาวก่อนเขา“อื้อ!!!” โฟมจะตอบออกไปได้ยังไง ในเมื่อเธอกำลังใช้ปากรับของใหญ่จากปู่เชย สอดองคชาตลากยาวๆ แล้วกระแทกกลับเข้ามาจนเธอสำลักแทบอ๊อกส์อ้วกออกมากายบางๆ ช่วงล่างสั่นไหวระริ้วรัวกระเพื่อม เพราะลุงเด่นซอยกระแทกหลังอัดร่างหลานสาวจนเขาเสียวเกร็งขนลุกซู่ นี่ขนาดหลานสาวผ่านนอนกับผู้ชายมาแล้ว ยังคับรัดหนีบท่อนยาวๆ ของเขาได้ยกลำ เอ็นยังแข็งแรง ทำงานซอยโค้งงอนได้สวยงาม“เสร็จรึยัง...ล่ะช้าชะมัด” ลุงคำแอบบ่นเพราะยืนชักว่าวรอนานแล้ว ร่างคล้ำๆ สูงใหญ่ ทำให้โฟม
Unsur - เสพอรรถรส กลิ่นดิน [5]
โฟมกลับไปถึงร้านดอกไม้ โดนวนันท์เทศนายับชนิดไม่ต้องมีคำพูดใดแก้ตัว โฟมยอมรับว่าเธอกลับมาช้า แต่ไม่อยากบอกว่าโดนวางยาจนกระทั่งได้อึ๊บชายถึงสองคนพร้อมกัน เกรงว่าน้าจะทำใจยอมรับไม่ได้ เนื่องจากเธอได้ค่าเสียเวลามาห้าพันต่อชายสองคนโอนเงินเข้าบัญชี เพื่อจบเรื่องแจ้งความวนันท์ดุด่าโฟมจบเธอกลับร้องไห้ เพราะความเป็นห่วง เกรงว่าจะมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นกับเธอ น้าสาวเดินเข้าไปสวมกอดโฟมปลอบใจว่าเธอเป็นห่วงโฟมมากแค่ไหน ทำให้หลานสาวรู้สึกผิดที่ทำให้เธอร้องไห้แบบนั้น“น้าคะ หนูขอโทษ” โฟมไม่รู้จะอธิบายให้วนันท์เข้าใจยังไง เพราะเกรงว่าเธอจะโกรธโฟมมากกว่าเก่า จึงไม่กล้าเล่าเรื่อง โดนเจ้าบ่าวให้ทิป และเพื่อนวางยาจนเสียตัวนานนับชม.“น้าหวังว่าเราจะไม่ทำให้น้าเป็นห่วงอีกนะ”“หนูสัญญาค่ะ น้า ว่าหนูจะไม่ทำให้น้ากังวลใจอีก หนูจะโทรบอกน้านะคะ ถ้ามีเรื่องติดขัดอะไร...” โฟมหวังว่าน้าจะให้อภัยและเลิกบ่นเธอเสียที เพราะโฟมรู้สึกแน่นท้องคับปาก แถมรู้สึกเพลียอย่างบอกไม่ถูก หลังจากอึ๊บกับผู้ชายมาแบบไม่ทันตั้งตัว“ไปอาบน้ำพักผ่อนเถอะ บ้านลูกค้าเขาสูบบารากุแบบนั้น ระวังจะโดนลากไปข่มขืนนะ เป็นสาวเป็นแซ่ แถมโสดแบบนี้ยังไม่
Unsur - เสพอรรถรส กลิ่นดิน [4]
"อ๊อกส์!!! อ๊อกส์!!! .... อ๊อกส์....!!! " โฟมนอนหลับตาห่อปาก ดูดองคชาตเพลินจนห้ามใจไม่อยู่ เธอสลับดูดองคชาตสองอันไปมา โดยระหว่างนั้นเสื้อผ้าของเธอค่อยๆ ถูกปลดออกจากตัวจนหมดมือหนาของชายหนุ่มทั้งสอง กอบกำคลึงหน้าอกหน้าใจแน่นมือ แต่แมนกลับเลื่อนมือต่ำ เพื่อถูยอดเม็ดของเธอเสียววูบวาบ ร่างบางส่ายไปมาเสียวกระสัน ซาบซ่านร่างบางรู้สึกเบา และสายน้ำหลั่งไหลหล่อลื่นออกมา จนแมนรู้สึกได้จากปลายนิ้วเรือนหน้าเขาหันมองนิค และยิ้มบางๆ ออกมา ส่วนลูกพี่ลูกน้อง ยังคงฟินกับปากของเธอจนไม่อยากห่างในเวลานี้ แมนจึงคลานเข่าไปยังช่วงล่างของโฟม แล้วโน้มตัวเองลงต่ำ ขอสำรวจของลับของโฟมเสียหน่อย ด้วยการโน้มเรือนหน้าตัวเองลงต่ำเพื่อแลบลิ้นสำรวจเธอชโลมความเปียกให้มากยิ่งขึ้น ยามเมื่อลิ้นหนาร้อนจรดลงยอดเม็ด โฟมครางในลำคอ ขณะใช้ปากอมองคชาตให้นิคอย่างเพลิดเพลิน เธอกลืนเข้าไปในปากแทบหมดลำ รู้สึกหิวโหย และอยากใช้ปากมาก มันใจสั่นระริกไปหมดโฟมแทบกรีดร้องเสียวซ่านขนลุกชันไปทั้งตัว มันรู้สึกดีสุดๆ ยิ่งตอนที่โดนลิ้นลงยอดเม็ด ชโลมเลียรอบๆ วนเวียนจนเธอรู้สึกเปียกฉ่ำ อีกทั้งก้อนเนื้อลิ้นค่อยๆ หลั่งไหลเข้าร่องเปียก ที่เดียวกับ
Unsur - เสพอรรถรส กลิ่นดิน [3]
หญิงสาวขับรถเข้าเมือง วิ่งไปตามเส้นทางที่ระบุในรายละเอียด ดอกไม้สวยงาม ถูกจัดแต่งไว้อย่างดี เพื่อไปเยี่ยมคนป่วย บางทีอาจจะเป็นคนสำคัญถึงจัดดอกไม้ได้งดงามเพียงนั้นน้าวนันท์ของเธอเป็นคนชอบดอกไม้ และชอบงานสวยงาม เรื่องร้านดอกไม้เธอได้ทุนมาจากสามี ซึ่งทำงานต่างประเทศ ส่งเงินมาให้น้าสาวทำร้านดอกไม้ ไว้มีอาชีพ และโฟมก็โชคดีที่น้าชวนมาช่วยงาน เธอจึงมีงาน และได้เจอชายในชุดเจ้าบ่าว สวมกอดเธอเต็มสองแขนระหว่างที่โฟมกำลังขับรถ ใจลอย นึกถึงเรื่องเมื่อวาน ที่ทำให้เธอรู้สึกเจ็บ และดีที่สุดในเวลาเดียวกัน แยกไฟเลี้ยวข้างหน้า ก็ไม่ไกลแล้วจะถึงบ้านลูกค้า ไปส่งดอกไม้ให้แก่เธอ... ชื่อผู้รับ คุณ เจนขวัญเมื่อโฟมจอดรถหน้าบ้านผู้รับได้ เธออุ้มกล่องเก็บอุณหภูมิใส่ดอกไม้ไว้ในสองมือ และรอหน้าบ้าน เพื่อรอส่งมอบให้ รับเงินแล้วกลับเสีย เธอใจจดใจจ่อ รอปองภพมาสั่งดอกไม้ และเธอก็อยากจะไปส่งดอกไม้ชนิดพิเศษให้เขาแทบใจจะขาด โดยเฉพาะการได้รับถึงใจแบบเมื่อวานนี้...******เมื่อประตูเปิดออก กลับพบเด็กหนุ่มคนหนึ่ง มองเธอด้วยความประหลาดใจ และกำลังสงสัยว่าเธอมาทำไม“สวัสดีค่ะ ฉันมาส่งดอกไม้ให้คุณ เจนขวัญ ค่ะ เธออยู่รึเปล่าค
Unsur - เสพอรรถรส กลิ่นดิน [2]
เจ็บ... เจ็บชะมัด แต่... มันก็เสียวๆ แฮะ แทบขาสั่น...กายของโฟมแทบสั่นไหว ทุกๆ แรงกระแทกจากเบื้องล่าง เสียบเสยกระแทกใส่หนักๆ ตอกลึกแทบหมดลำ ลากยาวออกสุดหัวบาก แล้วถูกกระแทกกลับกายเธอสะท้านสะเทือนไปถึงไตเรือนร่างเธอเนื้อแน่น สั่นไหว ปองภพเสียวหัวบากแทบคลั่ง จับเธอยืนซอยองคชาตเสียบรัวๆ โฟมเสียวแทบควบคุมตัวเองไม่อยู่ ดวงตาเธอเหลือกมองเพดาน แหงนหน้าพลางน้ำลายยืดเยิ้มอย่างลืมตัวหญิงสาวเสียวหายใจหอบถี่ ทั้งเจ็บจุกแน่นท้อง จะทรุดเข่าอ่อนเสียตรงนี้ให้ได้ เรือนขาเธอจากที่เคยยืนกางขาเข้มแข็ง ตอนนี้เธอเริ่มจะงอเข่ายืนต่อไปไม่ไหวแล้วสองแขนปองภพโอบเรือนหลังเธอ พลางอุ้มแตงถ่างขาเธอออกกว้าง ทำให้สอดองคชาตเสียบกระแทกได้ง่าย เมื่อยกร่างเธอลอยปลายเท้า กระดกยกๆ ซ้ำๆ เสยกระแทกเสียหญิงสาวเสียวสุดๆ กรีดร้องครวญครางอย่างลืมตัวยิ่งร้องออกมาเบาๆ เธอกลับรู้สึกเคลิบเคลิ้มสบายตัว ปล่อยให้เขาอุ้มไว้ในอ้อมแขน แล้วปล่อยให้เจ้าก้อนเนื้อใหญ่ๆ ยาวๆ ยังคงเริงร่าในร่างกายเธอต่อไปปองภพรู้สึกดีสุดๆ เมื่อได้เสียบสาวบริสุทธิ์หน้าตาดีกว่าเจ้าสาวของเขาเสียอีก ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อแม่ของพวกเธอติดหนี้เขา... ปองภพไม่มีวันแต่งงา
Unsur - เสพอรรถรส กลิ่นดิน [1]
เสียงเพลงเบาๆ คลอเข้ากับบรรยากาศภายในร้านขายดอกไม้แห่งหนึ่ง เต็มไปด้วยไม้ดอก ไม้ประดับ ทั้งของเทียมและของแท้... ยามนี้เป็นเวลาสายของวันพิเศษๆวนันท์ กำลังรับสายจากลูกค้าโทรมาสั่งของ เพื่อให้ไปส่งดอกไม้ให้กับเจ้าบ่าวคนหนึ่ง สั่งเอาไว้เพื่องานแต่งงานของเขากับเจ้าสาววันพรุ่งนี้โดยเฉพาะ เพื่อให้ไปส่งที่โรงแรมก่อนงานวันแต่งล่วงหน้าหนึ่งวันเพียงเธอวางสายมือถือ แล้วเดินไปที่ตู้แช่ดอกไม้ช่อหนึ่ง จัดวางไว้ในแจกันอย่างดี ดอกไม้สีขาวสำหรับงานแต่งงานของเจ้าสาวผู้โชคดี โดยมีเจ้าบ่าวรักเธอแบบหัวปักหัวปำ ต้องได้ดอกไม้ที่ดีเลิศที่สุดในงานวันพรุ่งนี้“โฟม มารับดอกไม้ไปส่งที!!!” วนันท์เรียกเด็กส่งของ เธอเป็นหลานห่างๆ ของญาติผู้ใหญ่ ฝากฝังให้เธอดูแลหลานสาวคนนี้ ให้มาทำงานร่วมกับเธอ มีรายได้พิเศษๆ บ้าง“จ้า” หญิงสาววัยยี่สิบเจ็ดปี เพิ่งเรียนจบแค่ม.ต้น แล้วอยากหางานทำ มีเงินใช้ไปเที่ยว เพราะเธอเบื่อกับการเรียน เลยอยากไปเน้นเรื่องเรียนกศน. เสียมากกว่า ทำให้วนันท์รับมาอยู่ด้วยกันที่ร้าน ปล่อยให้โฟมนอนเฝ้าร้านที่นี่ และวนันท์กลับไปนอนบ้านกิจการงานร้านดอกไม้ไปได้สวย แม้ว่าจะไม่ค่อยมีลูกค้า เดินวอร์คอินมาบ้า
