นราธิปยังคงตั้งใจขยันทำงาน เพื่อจะเพิ่มยอดขายของบริษัทใหญ่ เขาต้องการให้มีโบนัส และสวัสดิการของที่นี่ เพิ่มเงินให้แก่เขาด้วย นราธิปอยากได้เงินมากมาย เพื่อจะได้พาปวีณ์และลูกชาย ไปเที่ยวพักผ่อนตจว.บ้าง หรือถ้ามีงบมากกว่านั้น เขาก็อยากไปทัวร์ยุโรปทั้งครอบครัว...
การที่เขาทำงานในบริษัทเอกชน ก็เพื่อหาเงินผ่อนบ้าน ผ่อนรถ และยังจะต้องเตรียมเงินส่วนหนึ่งเพื่อเป็นทุนการศึกษาให้แก่ลูกชายเขา... นราธิปดีใจมาก เมื่อปวีณ์คลอดลูกชายให้แก่เขา
ชายผู้โชคดีรู้สึกตื่นตันจนไม่กล้าแสดงออก เพราะกลัวปวีณ์จะตกใจกับความดีใจของเขามากเกินไป จึงทำได้เพียงแค่ควบคุมตัวเอง เพื่อแสดงออกมาอย่างสุภาพ และยินดีกับการมีทายาทคนแรก เป็นลูกชาย
นราธิปจึงขยันทำงานจนแทบไม่กลับบ้าน เพื่อเพิ่มเงินโบนัสและสวัสดิการต่างๆ งานเอกชน... ยังไงๆ ก็ได้เงินดีอยู่แล้ว ติดแต่เพียงว่า ช่วงนี้เห็นปวีณ์ฝากลูกให้บ้านตายายเลี้ยง และเธอก็ออกมาทำงาน อ้างว่าอยู่บ้านจะอ้วน และปล่อยให้นราธิปทำงานเหนื่อยคนเดียว
เขาดีใจที่ปวีณ์กลับมาทำงานอีกครั้ง หลังจากคลอดลูกแล้ว อีกใจก็อดห่วงลูกชายมิได้ แต่เมื่ออยู่ในบ้านตายาย ก็ยังดีกว่าอยู่ตามสถานเนิร์ซเซอรี่ นราธิปจึงไม่ค่อยไว้ใจพวกพี่เลี้ยง อย่างน้อยเขายังแวะไปหาตายายยังได้อยู่... เพื่อไปเจอหน้าลูกชายที่กำลังเริ่มยิ้มหวาน พยายามออกเสียงเรียกเขาว่า “พ่อ”
******
“คุณทิปคะ! วันนี้คุณมีนัดกับท่านประธานค่ะ และต้องไปประชุมนอกสถานที่ช่วงห้าโมงเย็นด้วยนะคะ” หญิงสาวแสนเซ็กซี่ร่างบาง ผิวขาวสว่าง ผมยาวสลวยเกล้าครึ่งศรีษะ กับรอยยิ้มอวบอิ่มปากกระจับ ทาลิปวาวเนื้อส้มอิฐ
ในชุดสูทกระโปรงสีขาว ยาวเท่าเข่า สวมรองเท้าหุ้มส้นสูงสองนิ้วครึ่ง เธอเป็นเลขาของทิป และยังพยายามจับนราทิปเป็นผัวตัวเอง ... ทั้งๆ ที่รู้ว่า เขาเป็นสามีของเพื่อนรัก แต่มันไม่ง่ายเลย ที่จะหาทางแย่งผัวเพื่อนที่รักครอบครัวแบบนี้
“ขอบคุณนะ ไอซ์!” นราทิปกล่าวน้ำเสียงปกติ และรับเอกสารจากมือของเธอ เพื่อมาอ่านรายละเอียดเรื่องการไปพบประธานบริษัทเอกชน อีกทั้งเข้าประชุม หากเขาทำได้ดี งานที่ต้องใช้ระยะเวลาอันยาวนาน จะจบลงในระยะเวลาอันสั้น
“วันนี้ได้คุยกับยัยปวีณ์รึเปล่าคะ?” น้ำเสียงแสนสนิทของไอซ์ ทำให้แววตาของนราทิปเหลือบมองเธอด้วยความคุ้นเคย เพราะรู้ว่าไอซ์เป็นเพื่อนรักของปวีณ์ เมียรักของเขาแค่ไหน
“ยังเลยครับ เห็นปวีณ์ว่าอยากขยับเส้นขยับสาย ออกมาทำงานเพื่อช่วยผมเรื่องหารายได้ในครอบครัว ผมก็ดีใจที่เธอตัดสินใจเช่นนั้น โดยฝากลูกเราไว้ที่บ้านพ่อแม่” นราทิปยังคงสนทนากับไอซ์ตามปกติ และรู้สึกสดชื่นเมื่อได้พบกับความสวยงามของเธอ และเขายังพยายามปรับตัวควบคุมตัวเอง มิให้เกิดเรื่องไม่ดีกับตัวเขาและไอซ์ด้วย
“ไอซ์แค่อยากหาเวลาว่างไปเจอปวีณ์บ้าง แต่ไม่รู้ว่าเธอทำงานที่ไหนน่ะสิคะ” ไอซ์ตั้งใจจะไปแหย่หัวใจปวีณ์ ทั้งๆ ที่ยังจับนราทิปรวบหัวรวบหางยังไม่ได้ เธอตั้งใจป่วนประสาทปวีร์ให้ทะเลาะกับนราทิป และหากเขาเสียขวัญทะเลาะกับเมียแล้ว ไอซ์ก็จะมีโอกาสกับเขามากยิ่งขึ้น
“ปวีณ์ทำงานอยู่บริษัทมหาชนน่ะ ที่ทำงานเดิมก่อนลาพักคลอด... ยังดีที่ตำแหน่งเดิมยังมีที่ว่างให้อยู่น่ะ” นราทิปเผลอหลุดปากบอกไอซ์โดยไม่ได้คิดอะไร ทำให้ไอซ์ยิ้มหวานแย้มหรี่ดวงตาหวานๆ เป็นประกาย สมใจเมื่อได้รู้ข้อมูลเหล่านั้น
“ไอซ์อยากเจอเพื่อนบ้าง ถ้าประชุมวันนี้ไม่วุ่นวายมากเกินไป ไอซ์ก็อยากจะขอลากลับเร็วซะหน่อย เพื่อไปเจอเพื่อนบ้าง ได้ใช่มั๊ยคะ? คุณทิป” หญิงสาวเริ่มออดอ้อนเสียงหวานกับนราทิป หวังให้เขาเชื่อใจเธอ
“ได้สิครับ!” ชายหนุ่มอนุญาตเพื่อให้เธอออกไปจากชีวิตเขาไกลๆ เพราะว่าเขารักลูกชาย และรักปวีณ์มาก โดยไม่ได้อะไรเลยว่า ไอซ์คิดร้ายกับปวีณ์ และหวังผลประโยชน์ในตัวนราทิปอยู่
******
ไอซ์กำลังดำเนินการลับๆ อยู่ในใจ เธอแอบใกล้ชิดนราทิปหลายครั้ง เพื่อโพสภาพบาดตาบาดใจ ทำร้ายปวีณ์ตลอดเวลา รวมไปถึงภาพที่ทะเลอันดามัน ตอนไปสัมมนาบริษัทเอกชนนอกสถานที่
เธอแค่แกล้งเข้าไปใกล้ๆ แล้วถ่ายรูปคู่กับวิวสวยๆ ท่ามกลางสายลมและแสงแดด โพสภาพนั้นจงใจให้ปวีณ์เห็นในโลกโซเชียล เพราะขึ้นสถานะคบเป็นเพื่อนกันอยู่ โดยที่นราทิปไม่รู้
มันอาจจะสร้างความปั่นป่วนทางจิตใจกับปวีณ์ ไม่มากก็น้อย ที่จะช่วนป่วนประสาทเธอให้คิดไปไกลว่า นราทิปกำลังนอกใจเธอ ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว... ไอซ์กำลังหาทางจับนราทิปทำผัวตัวเอง เพราะเขาเป็นคนมีฐานะ และมีทรัพย์สิน
ไอซ์นึกอิจฉาปวีณ์มาก หลังจากรู้ว่าเธอแต่งงานกับเศรษฐีหนุ่ม มีฐานะร่ำรวย ถึงจะผ่อนบ้าน มันคือคฤหาสน์หลักห้าสิบล้าน และรถราคาอีกกว่าสิบล้าน ปวีณ์น่าจะนอนกระดิกเท้าอยู่บ้าน แต่ก็ยังดิ้นรนออกมาทำงานเดิมได้อีก
ไอซ์จึงพยายามต่อไป เพื่อให้ปวีณ์เลิกกับผัวคนล่าสุดนี้ให้ได้ เหมือนที่เธอเคยช่วยรุ่นน้องแย่งผัวปวีณ์มาแล้วครั้งหนึ่ง สำเร็จในงานเลี้ยงรุ่น จนกระทั่งปวีณ์เลิกกับแผนเก่าในที่สุด
และหลังจากนั้น ไอซ์ก็ไม่ได้ติดตามเรื่องผัวเก่าของปวีณ์อีกเลย เธอรู้แค่ข่าวล่าสุดเมื่อปีที่แล้วว่า ปวีณ์แต่งงานกับเศรษฐีหนุ่ม เพราะพ่อแม่จัดหามาให้ ...
สร้างความอิจฉาแก่ไอซ์มาก ที่ปวีณ์ได้แต่สิ่งดีๆ แต่เธอกลับไม่มีชายใดทุ่มเท นอกจากเจอพวกไส้แห้ง อวดรวยมาหลอกปอกเงิน ฟันเธอเอามันๆ กันฟรีๆ จนต้องเป็นหนี้ท่วมหัวขนาดนี้...
ไอซ์ยกเล็บนิ้วโป้งขึ้นมากัด พลางเขม่งสายตาไปยังภาพของปวีณ์ในโปรไฟล์โซเชียล เธอมีสีหน้ายิ้มแย้มบางๆ เรือนหน้านิ่งๆ ใสๆ พลางเขียนข้อความไว้ว่า “ทำทุกอย่างเพื่อลูก!”
เธอเองก็อยากมีลูกกับชายหนุ่มรวยๆ บ้างเหมือนกัน และครั้งนี้เธอจะฉกนราทิปออกมาจากปวีณ์ จับเขาทำผัวตัวเองให้ได้!!!
******
“เลิกงานแล้วนะ เราไปทานข้าวเย็นด้วยกันมั๊ย เดี๋ยวฉันไปส่ง...” เสกในร่างสาวสวย แวะมาหาปวีณ์ถึงที่เช็คสินค้าด้านใน เธอชักชวนด้วยสีหน้าปกติ อีกอย่างอยากกลับไปสนิทสนมใกล้ชิดกับเธออีกครั้ง แม้ว่าจะเผลอพลาดกระแทกเธอน้ำแตกในไปแล้ว เมื่อช่วงพักเที่ยงที่ผ่านมาวันนี้...
“ขอฉันทำงานอีกนิดนะ ศรี... ว่าแต่ไม่ไปคบหนุ่มในแผนกจัดการบุคคลหน่อยล่ะ... เขาว่างนะ เพิ่งเลิกกับแฟนหนีชู้ไปอยู่ต่างประเทศแล้วน่ะ” น้ำเสียงของปวีณ์เกริ่นขำ บอกเรื่องราวของชายหนุ่มผู้เข้ามาเกี้ยวพาราศี กับเสก ในร่างสาวสองเวลานี้
“เอาไว้ฉันแปลงเพศก่อนสิ อาจจะมองชายสักคนไว้ก็ได้ แล้วเธออย่ามานึกเสียใจทีหลังก็แล้วกัน!!!” เสกย้อนแซวกลับเหมือนสมัยคบกันแรกๆ เขาไม่ได้ประชดหรือเหน็บแนม แค่อยากให้ปวีณ์ทบทวนดีๆ กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอตอนเที่ยง ว่าขนาดของเขา ทำให้เธอพึงพอใจแค่ไหน
“ไม่อีกแล้ว ไม่แน่นอน... มันผ่านไปแล้วนะ” ปวีณ์พยายามหนักแน่น และคิดว่ามันไม่น่าควรเป็นแบบนั้น เพราะมีแค่เสกเท่านั้นที่รู้ว่า เธอมีจุดอ่อนแค่เรื่องลิ้นของเขา... จนต้องยอมถ่างขาในที่สุด
“แต่ฉันชอบใช้ลิ้นกับเธอนะ ปวีณ์!!!” เสกคุยกับเธอตามลำพังสองคนในห้องเก็บสินค้า โชคดีที่ไม่มีพนักงานคนอื่นอยู่ เพราะออกจากที่ทำงานก่อนถึงเวลาเลิกตอนห้าโมงเย็น ทำให้เรือนหน้าของปวีณ์ร้อนผ่าว คิดถึงฉากร่วมรักอย่างเร่าร้อน
หญิงสาวเดินหนี เพราะไม่อยากถูกจับจุดอ่อนแบบนี้ ฝีเท้ากับส้นรองเท้าดังเป็นจังหวะเร็วๆ เมื่อมือหนาแต้มยาทาเล็บสีแดง กำลังคว้าต้นแขนของปวีณ์เอาไว้แน่น และอยากให้เธอลองคิดทบทวนเปลี่ยนใจเรื่องเขาใหม่
“ฉันคิดว่าเรา...ปรับความเข้าใจกันแล้วนะ” แววตาเขาเจ็บปวด ภายใต้เครื่องสำอางแต้มบนเรือนหน้าอย่างสวยงาม
“เสก เรื่องของเรามันจบไปแล้วนะ พร้อมๆ กับเรื่องที่เธอทำเมื่อปีที่แล้ว!!! วันนี้ฉันยกโทษให้ ก็ไม่ได้หมายความว่าทุกอย่างจะเหมือนเดิม ฉันแต่งงานแล้วนะ เสก เธอควรจะตัดสินใจเรื่องตัวเองนะ!!!”
ปวีณ์ไม่อยากปล่อยให้ตัวเองตกอยู่ในความต้องการเดิมๆ อีก จนต้องเจ็บปวดอีกไม่รู้กี่ครั้ง ยามนี้เธอมีแค่ลูกชาย และทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำ ไม่ใช่เพราะรักนราทิปอย่างที่ผ่านมา เธออยากกลับไปรักตัวเอง และใช้ชีวิตเพื่อลูก
“ขอโทษนะ ปวีณ์ ถ้าฉันทำให้เธอรู้สึกแย่...” สาวสองกะเทยแสนเซ็กซี่ ค่อยๆ ปล่อยมืออกจากแขนบางของปวีณ์ พาตัวเองเดินก้าวถอยหลังช้าๆ แม้ว่าสายตายังอาลัยอาวรณ์ กับการมีเซ็กซ์กับเธอเมื่อบ่ายนี้ก็ตาม เสก หรือ ศรีไม่อยากตัดใจจากปวีณ์เลยจริงๆ
******
“อ๊อกส์!!! อ๊อกส์!!! อึ๊ก!!! อ๊อกส์!!!” เป็นช่วงเวลาที่โฟมกำลังใช้ปากกลืนองคชาตให้ปู่เชยอยู่นั้น ปากเธอคาบของใหญ่ดำเข้มเอาไว้ และเรือนร่างช่วยล่างกำลังสั่นไหว เพราะแรงกระแทกจากลุงเด่น โดยมีลุงคำกำลังรอคิวคนต่อไปหญิงสาวกำลังสำลักน้ำตาเล็ด เมื่อแรงหัวบากกระทุ้งเข้าลิ้นไก่ ซอยรัวๆ เสียเธอไม่สามารถหุบปากลงได้ ท่อนองคชาตยาวใหญ่แน่นคับปาก และลุงเด่นกำลังซอยองคชาตอัดร่องเธอเสียฉ่ำใจ“หลานเคยนอนกับผู้ชายคนไหน บอกปู่ได้มั๊ย?” เขาแค่รู้สึกแปลกใจว่า หลานสาวยังไม่มีแฟน แต่กลับเคยของแบบนี้มาแล้ว เขาแค่รู้สึกอยากรู้ว่า เจ้าหนุ่มคนไหนกันที่แอบฟาดหลานสาวก่อนเขา“อื้อ!!!” โฟมจะตอบออกไปได้ยังไง ในเมื่อเธอกำลังใช้ปากรับของใหญ่จากปู่เชย สอดองคชาตลากยาวๆ แล้วกระแทกกลับเข้ามาจนเธอสำลักแทบอ๊อกส์อ้วกออกมากายบางๆ ช่วงล่างสั่นไหวระริ้วรัวกระเพื่อม เพราะลุงเด่นซอยกระแทกหลังอัดร่างหลานสาวจนเขาเสียวเกร็งขนลุกซู่ นี่ขนาดหลานสาวผ่านนอนกับผู้ชายมาแล้ว ยังคับรัดหนีบท่อนยาวๆ ของเขาได้ยกลำ เอ็นยังแข็งแรง ทำงานซอยโค้งงอนได้สวยงาม“เสร็จรึยัง...ล่ะช้าชะมัด” ลุงคำแอบบ่นเพราะยืนชักว่าวรอนานแล้ว ร่างคล้ำๆ สูงใหญ่ ทำให้โฟม
โฟมกลับไปถึงร้านดอกไม้ โดนวนันท์เทศนายับชนิดไม่ต้องมีคำพูดใดแก้ตัว โฟมยอมรับว่าเธอกลับมาช้า แต่ไม่อยากบอกว่าโดนวางยาจนกระทั่งได้อึ๊บชายถึงสองคนพร้อมกัน เกรงว่าน้าจะทำใจยอมรับไม่ได้ เนื่องจากเธอได้ค่าเสียเวลามาห้าพันต่อชายสองคนโอนเงินเข้าบัญชี เพื่อจบเรื่องแจ้งความวนันท์ดุด่าโฟมจบเธอกลับร้องไห้ เพราะความเป็นห่วง เกรงว่าจะมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นกับเธอ น้าสาวเดินเข้าไปสวมกอดโฟมปลอบใจว่าเธอเป็นห่วงโฟมมากแค่ไหน ทำให้หลานสาวรู้สึกผิดที่ทำให้เธอร้องไห้แบบนั้น“น้าคะ หนูขอโทษ” โฟมไม่รู้จะอธิบายให้วนันท์เข้าใจยังไง เพราะเกรงว่าเธอจะโกรธโฟมมากกว่าเก่า จึงไม่กล้าเล่าเรื่อง โดนเจ้าบ่าวให้ทิป และเพื่อนวางยาจนเสียตัวนานนับชม.“น้าหวังว่าเราจะไม่ทำให้น้าเป็นห่วงอีกนะ”“หนูสัญญาค่ะ น้า ว่าหนูจะไม่ทำให้น้ากังวลใจอีก หนูจะโทรบอกน้านะคะ ถ้ามีเรื่องติดขัดอะไร...” โฟมหวังว่าน้าจะให้อภัยและเลิกบ่นเธอเสียที เพราะโฟมรู้สึกแน่นท้องคับปาก แถมรู้สึกเพลียอย่างบอกไม่ถูก หลังจากอึ๊บกับผู้ชายมาแบบไม่ทันตั้งตัว“ไปอาบน้ำพักผ่อนเถอะ บ้านลูกค้าเขาสูบบารากุแบบนั้น ระวังจะโดนลากไปข่มขืนนะ เป็นสาวเป็นแซ่ แถมโสดแบบนี้ยังไม่
"อ๊อกส์!!! อ๊อกส์!!! .... อ๊อกส์....!!! " โฟมนอนหลับตาห่อปาก ดูดองคชาตเพลินจนห้ามใจไม่อยู่ เธอสลับดูดองคชาตสองอันไปมา โดยระหว่างนั้นเสื้อผ้าของเธอค่อยๆ ถูกปลดออกจากตัวจนหมดมือหนาของชายหนุ่มทั้งสอง กอบกำคลึงหน้าอกหน้าใจแน่นมือ แต่แมนกลับเลื่อนมือต่ำ เพื่อถูยอดเม็ดของเธอเสียววูบวาบ ร่างบางส่ายไปมาเสียวกระสัน ซาบซ่านร่างบางรู้สึกเบา และสายน้ำหลั่งไหลหล่อลื่นออกมา จนแมนรู้สึกได้จากปลายนิ้วเรือนหน้าเขาหันมองนิค และยิ้มบางๆ ออกมา ส่วนลูกพี่ลูกน้อง ยังคงฟินกับปากของเธอจนไม่อยากห่างในเวลานี้ แมนจึงคลานเข่าไปยังช่วงล่างของโฟม แล้วโน้มตัวเองลงต่ำ ขอสำรวจของลับของโฟมเสียหน่อย ด้วยการโน้มเรือนหน้าตัวเองลงต่ำเพื่อแลบลิ้นสำรวจเธอชโลมความเปียกให้มากยิ่งขึ้น ยามเมื่อลิ้นหนาร้อนจรดลงยอดเม็ด โฟมครางในลำคอ ขณะใช้ปากอมองคชาตให้นิคอย่างเพลิดเพลิน เธอกลืนเข้าไปในปากแทบหมดลำ รู้สึกหิวโหย และอยากใช้ปากมาก มันใจสั่นระริกไปหมดโฟมแทบกรีดร้องเสียวซ่านขนลุกชันไปทั้งตัว มันรู้สึกดีสุดๆ ยิ่งตอนที่โดนลิ้นลงยอดเม็ด ชโลมเลียรอบๆ วนเวียนจนเธอรู้สึกเปียกฉ่ำ อีกทั้งก้อนเนื้อลิ้นค่อยๆ หลั่งไหลเข้าร่องเปียก ที่เดียวกับ
หญิงสาวขับรถเข้าเมือง วิ่งไปตามเส้นทางที่ระบุในรายละเอียด ดอกไม้สวยงาม ถูกจัดแต่งไว้อย่างดี เพื่อไปเยี่ยมคนป่วย บางทีอาจจะเป็นคนสำคัญถึงจัดดอกไม้ได้งดงามเพียงนั้นน้าวนันท์ของเธอเป็นคนชอบดอกไม้ และชอบงานสวยงาม เรื่องร้านดอกไม้เธอได้ทุนมาจากสามี ซึ่งทำงานต่างประเทศ ส่งเงินมาให้น้าสาวทำร้านดอกไม้ ไว้มีอาชีพ และโฟมก็โชคดีที่น้าชวนมาช่วยงาน เธอจึงมีงาน และได้เจอชายในชุดเจ้าบ่าว สวมกอดเธอเต็มสองแขนระหว่างที่โฟมกำลังขับรถ ใจลอย นึกถึงเรื่องเมื่อวาน ที่ทำให้เธอรู้สึกเจ็บ และดีที่สุดในเวลาเดียวกัน แยกไฟเลี้ยวข้างหน้า ก็ไม่ไกลแล้วจะถึงบ้านลูกค้า ไปส่งดอกไม้ให้แก่เธอ... ชื่อผู้รับ คุณ เจนขวัญเมื่อโฟมจอดรถหน้าบ้านผู้รับได้ เธออุ้มกล่องเก็บอุณหภูมิใส่ดอกไม้ไว้ในสองมือ และรอหน้าบ้าน เพื่อรอส่งมอบให้ รับเงินแล้วกลับเสีย เธอใจจดใจจ่อ รอปองภพมาสั่งดอกไม้ และเธอก็อยากจะไปส่งดอกไม้ชนิดพิเศษให้เขาแทบใจจะขาด โดยเฉพาะการได้รับถึงใจแบบเมื่อวานนี้...******เมื่อประตูเปิดออก กลับพบเด็กหนุ่มคนหนึ่ง มองเธอด้วยความประหลาดใจ และกำลังสงสัยว่าเธอมาทำไม“สวัสดีค่ะ ฉันมาส่งดอกไม้ให้คุณ เจนขวัญ ค่ะ เธออยู่รึเปล่าค
เจ็บ... เจ็บชะมัด แต่... มันก็เสียวๆ แฮะ แทบขาสั่น...กายของโฟมแทบสั่นไหว ทุกๆ แรงกระแทกจากเบื้องล่าง เสียบเสยกระแทกใส่หนักๆ ตอกลึกแทบหมดลำ ลากยาวออกสุดหัวบาก แล้วถูกกระแทกกลับกายเธอสะท้านสะเทือนไปถึงไตเรือนร่างเธอเนื้อแน่น สั่นไหว ปองภพเสียวหัวบากแทบคลั่ง จับเธอยืนซอยองคชาตเสียบรัวๆ โฟมเสียวแทบควบคุมตัวเองไม่อยู่ ดวงตาเธอเหลือกมองเพดาน แหงนหน้าพลางน้ำลายยืดเยิ้มอย่างลืมตัวหญิงสาวเสียวหายใจหอบถี่ ทั้งเจ็บจุกแน่นท้อง จะทรุดเข่าอ่อนเสียตรงนี้ให้ได้ เรือนขาเธอจากที่เคยยืนกางขาเข้มแข็ง ตอนนี้เธอเริ่มจะงอเข่ายืนต่อไปไม่ไหวแล้วสองแขนปองภพโอบเรือนหลังเธอ พลางอุ้มแตงถ่างขาเธอออกกว้าง ทำให้สอดองคชาตเสียบกระแทกได้ง่าย เมื่อยกร่างเธอลอยปลายเท้า กระดกยกๆ ซ้ำๆ เสยกระแทกเสียหญิงสาวเสียวสุดๆ กรีดร้องครวญครางอย่างลืมตัวยิ่งร้องออกมาเบาๆ เธอกลับรู้สึกเคลิบเคลิ้มสบายตัว ปล่อยให้เขาอุ้มไว้ในอ้อมแขน แล้วปล่อยให้เจ้าก้อนเนื้อใหญ่ๆ ยาวๆ ยังคงเริงร่าในร่างกายเธอต่อไปปองภพรู้สึกดีสุดๆ เมื่อได้เสียบสาวบริสุทธิ์หน้าตาดีกว่าเจ้าสาวของเขาเสียอีก ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อแม่ของพวกเธอติดหนี้เขา... ปองภพไม่มีวันแต่งงา
เสียงเพลงเบาๆ คลอเข้ากับบรรยากาศภายในร้านขายดอกไม้แห่งหนึ่ง เต็มไปด้วยไม้ดอก ไม้ประดับ ทั้งของเทียมและของแท้... ยามนี้เป็นเวลาสายของวันพิเศษๆวนันท์ กำลังรับสายจากลูกค้าโทรมาสั่งของ เพื่อให้ไปส่งดอกไม้ให้กับเจ้าบ่าวคนหนึ่ง สั่งเอาไว้เพื่องานแต่งงานของเขากับเจ้าสาววันพรุ่งนี้โดยเฉพาะ เพื่อให้ไปส่งที่โรงแรมก่อนงานวันแต่งล่วงหน้าหนึ่งวันเพียงเธอวางสายมือถือ แล้วเดินไปที่ตู้แช่ดอกไม้ช่อหนึ่ง จัดวางไว้ในแจกันอย่างดี ดอกไม้สีขาวสำหรับงานแต่งงานของเจ้าสาวผู้โชคดี โดยมีเจ้าบ่าวรักเธอแบบหัวปักหัวปำ ต้องได้ดอกไม้ที่ดีเลิศที่สุดในงานวันพรุ่งนี้“โฟม มารับดอกไม้ไปส่งที!!!” วนันท์เรียกเด็กส่งของ เธอเป็นหลานห่างๆ ของญาติผู้ใหญ่ ฝากฝังให้เธอดูแลหลานสาวคนนี้ ให้มาทำงานร่วมกับเธอ มีรายได้พิเศษๆ บ้าง“จ้า” หญิงสาววัยยี่สิบเจ็ดปี เพิ่งเรียนจบแค่ม.ต้น แล้วอยากหางานทำ มีเงินใช้ไปเที่ยว เพราะเธอเบื่อกับการเรียน เลยอยากไปเน้นเรื่องเรียนกศน. เสียมากกว่า ทำให้วนันท์รับมาอยู่ด้วยกันที่ร้าน ปล่อยให้โฟมนอนเฝ้าร้านที่นี่ และวนันท์กลับไปนอนบ้านกิจการงานร้านดอกไม้ไปได้สวย แม้ว่าจะไม่ค่อยมีลูกค้า เดินวอร์คอินมาบ้า