Felt Like Nightmares

Pagkalabas ni Selene ng opisina ni Lucian, pakiramdam niya ay parang naipit ang buong pagkatao niya sa pagitan ng mga pader na hindi niya maitulak. Nanginginig ang mga daliri niyang pilit na pinipisil ang folder ng NDA. Nakasuot siya ng formal attire, pero pakiramdam niya ay hubo't hubad siya habang sinusuyod ang hallway palabas. Hindi niya alam kung dahil ba sa titig ni Lucian, sa boses nito, o sa katotohanang kahit ilang taon na ang lumipas, naroon pa rin ang halimaw sa anyo ng isang perpektong lalaking tinitingala ng marami.

Sa loob ng elevator, pinikit niya ang mga mata.

Hindi ako dapat magpaapekto. Hindi ako dapat bumalik sa dati.

Ngunit habang patuloy na nagsusumiksik ang alaala kanina ng init ng palad ni Lucian sa baywang niya, ang malamig nitong titig, ang mga bulong nito sa kaniyang tainga, alam niyang hindi basta makakalimot ang katawan niya. Pero ang puso... ang puso'y puno ng galit. At galit ang tangi niyang pinanghahawakan ngayon.

---

Pagkauwi niya sa bahay, sinalubong siya ng nakabukas na pinto, parang laging handang tumanggap ng gulo. Ang amoy ng yosi at gin ang unang sumalubong sa kanya, halos masakit sa ilong. Naka-on ang TV pero walang tunog; naglalaro ng baraha si Selna kasama ang dalawang babae at isang lalaking kapitbahay. Sa sulok ng sofa, natutulog si Karding, ang kinakasama ng kanyang ina—nakabukas ang zipper ng pantalon, at may basang bimpo sa noo. Di nakatakas sa kaniyang tingin ang lagkit ng titig ng kanilang kapitbahay na lalaki, si Jack.

"Aling Selna, andito na ang maganda niyong anak! Hubog ng katawan parang pang beauty queen!" ngising-aso pa na sabi nito.

"Gago, kanino pa ba magmamana edi sakin?" sabi ng kaniyang Ina sabay tawa nito.

Kitang-kita niya ang nangingitim na nitong mga labi dahil sa kakahipak ng sigarilyo at ang naninilaw na nitong mga ngipin. Ngunit hindi maitatangging maganda talaga ang kaniyang Ina. Hindi lingid sa kaalaman niya na marami ng dumaan na lalaki sa buhay ng kaniyang Ina. Gold digger pa nga ang tawag dati sa kaniyang Nanay dahil sa papalit-palit ito ng kasintahan at lahat mga may pera.

Hindi ko kailanman nakilala ang aking ama. Pero narinig ko dati sa mga chismis ng kapitbahay na mayaman daw ang aking ama. Hindi ko na rin magawang isipin pa kung sino siya dahil wala namang silbi pa. Ilang taon na ang nagdaan, wala man lang itong balak na makilala siya. Hanggang sa dumating na nga ang panahon na nakilala ng mama ko si Reagen Black. Iba siya sa lahat ng ipinakilala sakin ng mama ko. Mabait at sobrang galante. Ngunit dumating ang panahon na biglang nag iba ang lahat pati pakikitungo niya samin.

"Damn you, bitch! Akala mo talaga hindi ko malalaman ha? Fuck it. I will make your life a living hell. Yang ganda mong yan na ginagamit mo para sa kalandian? mawawala rin yan dahil sa mararamdaman mong hirap at ng anak mo!" narinig kong sigaw ni Mr. Black.

Ito ang unang beses na narinig ko siyang ganon. Kailanman ay palagi itong nakangiti pag nakikipag usap at ang gaan ng boses. Hanggang sa unti-unti ng nawala sa amin ang lahat. Ang dating komportableng pamumuhay ay napalitan ng paghihirap.

“Selene, halika rito. Wala ng natirang ulam, pinang pulutan na namin. Bumili ka na lang ng ulam mo.”

"Asan po ang pambili?"

"Ay teka lang," dali-dali nitong isinuksok ang kamay sa bulsa ng sobrang ikli nitong maong na shorts saka inilabas ang isang limang piso at tatlong piso.

"Oh, ayan na lang muna. Malas ako ngayon sa sugal eh. Kailangan kong bumawi."

Napatingin siya sa ina, lasing na naman. Pula ang mata, nanginginig ang kamay. Nakakapanlumo pa ring makita ang Nanay nita sa ganitong kalagayan. Ilang beses nang pinangako nito ang pagbabago, pero sa bawat araw na lumilipas, parang mas lumulubog pa ito.

“Kaya nga po siguro tayo malas, Ma. Kasi mas gusto n’yong yakapin ang mga bisyo na 'yan kaysa magsimula ng maayos."

Tumigil ang ina sa pag-shuffle ng baraha. Napatingin ito sa kanya ng diretso. Nababanaag na naapektuhan ito sa sinabi niya.

"Hayaan mo na ako kung anong gusto kong gawin sa buhay ko. Hangga't alam mo sa sarili mo na ayaw mo maging katulad ko, yun ang mahalaga. Libangan ko 'to at anak lang kita."

Nanigas si Selene.

Tama nga sila. Hindi ako ganon ka-importante sa Nanay ko. Bata pa lang ako hindi ko naman talaga naranasan na alagaan at mahalin ng isang Ina. Ang mahalaga lang sa buhay niya ay pera.

Tinalikuran ko na lang sila at pumanhik sa kahoy na hagdan ng aming maliit na bahay.

---

Tumunog ang katok sa pinto. Maaga pa, pero hindi na siya nagulat nang bumulaga si Mira sa pintuan, may dalang dalawang kape at isang paper bag na may nakalagay na "Deserve mo ng ensaymada at kiss ng asukal de papa."

“Good morning, sunshine!” sigaw nito, kahit halatang amoy sigarilyo ang paligid. “Aba—wow. May drama na agad?”

Napatingin si Mira kay Selna na nakasalampak sa sahig, may hawak na bote ng gin habang si Karding ay naghihilik pa rin sa sulok.

“Oo. Hindi lang drama. Pang telenovela,” sagot ni Selene, sinasalo ang mga dala ng kaibigan at hinila ito papasok sa silid niya.

Pagkasara ng pinto, halos sabay silang napabuntong-hininga.

“Ano na? Anong ganap sa life mo?” tanong ni Mira habang inilalabas ang ensaymada mula sa paper bag.

Tahimik si Selene sandali. Tinitigan lang ang kape, saka mahinang bumulong, “Intern ako sa kumpanya ng ex-lover ni Mama. Hindi lang basta intern ha, nilagay pa ako bilang assistant ng lecheng lalaking 'yon."

"Be specific naman girl. Ang daming yayamanin na naging jowa si Tita Selna. Sino sa mga 'yon?"

Napataas siya ng kilay. Oo nga naman.

"Si Lucian Black, may-ari ng The Black Empire Corporation"

Napaso ang dila ni Mira sa kape sa sobrang gulat.

“Wait—what?! Akala ko... wait lang. Wait lang talaga. 'Yung Lucian Black na ubod ng yaman at saksakan ng gwapo?!"

"OA naman sa mga words."

"Totoo naman talaga eh. OA naman sa kagwapuhan yan si Lucian Black! Sarap maging sugar daddy! Ugh!"

"Ewan ko sayo. Pero oo. Siya nga.”

"Edi blessing yon! Gaga ka ba? Alam ko naman na nung nagkita kayo kulang na lang sunggaban mo siya. Tama ako 'no? Lumuwag ba panty mo?"

"Mas gaga ka! Anong akala mo sakin easy to get? Free taste sa food stall?"

"Hahaha. 'Wag ka nang magkunwari girl. Yummy naman talaga si Mr. Black, sarap magpa baby sa kaniya o 'di naman kaya gumawa ng baby kasama siya hahaha."

Kita mo 'to. Parang baliw na ang gaga. Ganito pala talaga ang epekto ng Lucian Black na 'yon? Pano pa kaya kung makita ng lukaret na kaibigan ko na 'to sa personal ang hudas na 'yon? Baka atakahin siya sa kilig.

"Hoy babae, nakakainis naman ang tawa mo. Para kang sinasapian. Pano pa kung makita mo 'yon sa personal? Laglag panty mo."

"Ano ka ba! Kung magkikita man kami sa personal, 'di na ako magpa-panty hahaha!"

Hindi napigilan ni Selene ang matawa, kahit sandali. Pero agad ding nawala ang ngiti niya. Monday na pala bukas.

Bukas. 7 A.M.

Magsisimula na ang tunay na laban.