Hindi kami umalis para mag-honeymoon kahit pinipilit kami ni Nana. Ayaw ko umalis dahil natatakot akong mawala si Nana na wala ako sa tabi niya. Lahat kami ay siya ang inaalala.
Lumabas ako nang kuwarto para hanapin si Aekim. Alam kong kasama niya ang dalawa niyang kaibigan sa gazebo at umiinom. Malayo pa lang ako naririnig ko na ang kanilang tawanan ngunit maya-maya lang ay biglang nawala ang halakhakan. Biglang tumahimik. "Alam kaya nila na papalapit ako sa kanila?" tanong ko sa isip ko habang nagpatuloy sa paglalakad. Gabi na kaya madilim ang daanan at hindi nila ako makikita dahil hindi naka-sindi ang ilaw. "Bakit ka pumayag na magpakasal, Pare?" tanong ng isang kaibigan ni Aekim na siyang nagpatigil sa akin. Napatayo ako nang tuwid habang naghihintay ng sagot. "No choice." sagot ni Aekim na naghatid sakit sa aking puso. Alam ko naman e, matagal ko nang alam. Bakit masakit? "Anong no choice? May choicr ka pare. Bakit mo ibilanggo ang sarili mo sa taong hindi mo mahal? Naiinis talaga ako sa aso mo na 'yon." Lalong nagdagdagan ang sakit ng puso ko dahil sa tawag sa akin ni Alfred. Aso. "Sana pinalitan na lang natin ang bride kanina." wika ni Benny na siyang mas malapit kay Aekim. "Malalaman nila. Alam niyo naman na halos dito na 'yon tumitira. Sa kapal ba naman ng mukha." galit na wika ni Aekim at naglagay ng alak sa baso. "Sabagay. Sa dinami-dami ng babaeng nakilala ko, dito lang ako kay Valentina namangha." si Alfred. "Namangha ka pa talaga sa babaeng iyon." Halos sabay na wila ni Aekim at Benny. "Kasi nga makapal ang mukha at walanghiya. Saan kaya siya humuhugot nang lakas ng loob para sundan ka araw-araw? Mantakin mo, walang tigil, walang absent. Naghahatid pa nang pagkain, sa basurahan lang naman ang punta." "Tawagan mo nga si Leona, Alfred, papuntahin mo dito." si Benny. Nagulat ako sa sinabi ni Benny kay Alfred. Muntik na ako matumba mula sa kinatatayuan ko. Katatapos lang ng kasal namin tapos papupuntahin nila si Leona? Alam ko na kinamumuhian nila ako, pero sana respetohin naman nila ang kasal ko. Maya-maya pa ay narinig ko na ang boses ni Leona. Tinawagan nga nila ito at mabilis din sinagot ng babae. "Punta ka dito kina Aekim." si Benny. "Okay! Just give me twenty minutes." sagot ni Leona na kinikilig pa ang boses. Hindi man lang ito, umayaw. Pati si Aekim hindi man lang sinaway ang mga kaibigan. "Pwede naman na kayo ni Leona ang magpu-pulot-gata sa gabi ito, Pare." tumatawa na wila ni Alfred at sinundan naman ng tawa ni Benny. Gusto talaga nila si Leona kaysa akin. Hilam sa luha ang mga matang umalis ako sa kinatatayuan ko at dumiretso sa kuwarto ni Nana. ———— Nagising ako dahil nakaramdam ako sa kalam ng sikmura. Una kong tiningnan si Nana at nang masiguro kong maayos lang ito saka ako tumingin sa digital clock na nasa dingding. Alas dos ng madaling araw. Dahan-dahan akong tumayo at naglakad palapit sa nakasarang pinto, binuksan ko ito saka lumabas. Maingat akong naglakad palapit sa kusina ngunit bago pa man ako makalapit ay may naririnig akong ungol. "Aahh! Aekim. Shit!” Parang tinambol ang aking puso dahil kilala ko ang boses na iyon. Biglang namanhid ang aking buong katawan at ang kaninang gutom na naramdaman ko ay nawala. "Aahh! Nakikiliti ako, Babe." halinghing ni Leona na akala mo kinakain. “Kasal mo ngayon, pero nandito ka sa akin. Hindi ba siya masarap?” tanong ni Leona kay Aekim at saka tumawa. "You're my favorite appetizer." humihingal na wika naman ni Aekim. "Aaah! Dahan-dahan lang. Ahh!" si Leona. “I can’t”. Hindi ko na kaya ang mga naririnig ko. Umiiyak na tinakpan ko ang aking dalawang tainga at nagmamadaling umalis. Dahil hindi ko kaya ang akong narinig. How much more kung nakikita ko silang dalawa na magkapatong? Tumakbo ako sa ikalawang palapag ng bahay at pumasok sa isang bakanteng kuwarto sa pinakdulo. Dahil walang tao doon, walang may makarinig sa akin. "Dapat tayo ang magkasama ngayon. Dapat tayo ang gumagawa nang gano'n. Unang gabi natin bilang mag-asawa pero sa iba mo ginawa. Sa iba ka tumabi at sumiping." umiiyak kong wika sabay padapa na humiga sa kama. Umiyak ako nag umiyak habang sinisisi ang sarili. Habang tinatanong kung ano ang kulang? Kung ano ang pangit na dapat bagohin. P'wede ko naman gayahin si Leona, p'wede naman ako maging Leona. Nagising ako kinabukasan na mugto ang mga mata at walang gana. Ayaw kong makita muna si Aekim pero wala naman akong magawa, nandito kami sa bahay ng mga magulang niya. At isa sa mga rason kung bakit galit na galit sa akin si Aekim at ang mga kaibigan nito. Dahil nandito ako sa bahay nila. Dahil sinisiksik ko ang sarili ko sa pamilyang ito, sa buhay ni Aekim. At higit sa lahat tinaggalan ko siya nang karapatan na mamili ng mapapangasawa. Ngayon ko lang napansin na hindi ko pala na on ang aircon kagabi. Ngayon ko lang din napansin na basa na ako ng pawis. Gayunpaman, wala pa rin akong ganang gumalaw. Ayokong tumayo, ayokong lumabas at ayokong makita si Aekim. Baka nga nasa baba pa si Leona. Muling tumulo ang aking mga luha dahil sa sakit na dulot ng pag-ibig. Kahit na kasal na ako sa kaniya, pinagkakait pa rin. Tahimik na umaagos ang mga luha ko sa mga mata nang bigla na lang bumukas ang pinto. Mabilis kong pinunasan ang aking mga luha gamit ang kumot. "Here you are, acting like a brokenhearted mutt. As if ikaw ang napilitan sa ating dalawa. Stop acting like a drama queen," galit na wika ni Aekim sa akin. Alam kong hindi ito pumasok dahil wala akong narinig na yabag. And he called me a drama queen. Am I? Pigil na pigil ang mga luha na umupo sa ibabaw ng kama at tiningnan si Aekim. And there he is, nakasuot ito ng pantulog. At ang pogi nito tingnan, ang linis-linis at palaging fresh. Mabango at sarap gawing unan. "Hinahanap ka ni Nana. At pwede ba, huwag mo gawing excuse si Nana. Pakiusap lang. Masyado mo ng ginagamit si Nana sa mga personal intention mo." "Hindi pa kami nagkita ni Nana. Nakita mo naman na nadito ako, diba? Paano ko ginawang excuse si Nana? " "Hindi pa nga kayo nagkita, but this. This is your game; para paikotin kaming lahat. Can you please stop being a leech?” Hindi na ako sumagot pa. Umalis ako sa kama at hinayaan si Aekim na nagsasalita. “This family told me to pack up para sa honeymoon natin sa Thailand. I hate this! Thinking that I married you makes me gag. You’re such a disgrace. I hate you even more, Valentina.”"Kumain ka na nga, Valentina, naririndi na ako sa bunganga mong maingay." "Nagtatanong lang naman ako a. " "P'wede ba, for once, huwag ka ng sumagot o magsalita. Nabibingi na ako sa boses mo. Para kang kuliglig sa parang." irita na wika sa akin ni Aekim. Parang gusto na nga ako nito bigwasan."Ano 'yon? Di ko ma gets. Ano ang kuliglig?" tanong ko dito. Hindi ko talaga alam kong ano ang kuliglig. Kaya nga humihingi ako ng dipensa sa guro ko sa Pilipino dati dahil nganga talaga ako sa malalalim na salita. "Anak ka ng patis, Valentina. Matutuyuan talaga ako ng dugo sa'yo. It's cricket." pikon na pikon na sagot sa akin ni Aekim. Para ngang natuyo na ang dugo nito sa kakatanong ko mula pa kanina. "Sorry na." hinging paumanhin ko sa nagtalukbong nang kumot. "Hindi ko talaga alam e." "I really don't know why grandma likes you. Mukhang nasa seventy five lang ang level ng IQ mo." wika nito. "E di mag-sana all ka!
"Kumain ka na nga, Valentina, naririndi na ako sa bunganga mong maingay." "Nagtatanong lang naman ako a. " "P'wede ba, for once, huwag ka ng sumagot o magsalita. Nabibingi na ako sa boses mo. Para kang kuliglig sa parang." irita na wika sa akin ni Aekim. Parang gusto na nga ako nito bigwasan."Ano 'yon? Di ko ma gets. Ano ang kuliglig?" tanong ko dito. Hindi ko talaga alam kong ano ang kuliglig. Kaya nga humihingi ako ng dipensa sa guro ko sa Pilipino dati dahil nganga talaga ako sa malalalim na salita. "Anak ka ng patis, Valentina. Matutuyuan talaga ako ng dugo sa'yo. It's cricket." pikon na pikon na sagot sa akin ni Aekim. Para ngang natuyo na ang dugo nito sa kakatanong ko mula pa kanina. "Sorry na." hinging paumanhin ko sa nagtalukbong nang kumot. "Hindi ko talaga alam e." "I really don't know why grandma likes you. Mukhang nasa seventy five lang ang level ng IQ mo." wika nito. "E di mag-sana all ka!" sagot ko sa kaniya sabay tanggal ng kumot na nakatakip sa ulo. "E ano nam
"Uminom ka pa ulit." Nagulat ako ng bigla nalang may nagsalita. Hindi ko man lang namalayan at naramdaman ang paglapit nito sa akin. At anong sabi niya kulang pa 'yan? Siraulo ba siya? Sobrang sakit kaya. Hindi ako katulad niya na lasinggero. Itulad niya pa ako sa kan'ya. Close ba kami? Ang kabet niya kamo ang magaling sa tunggahan idadamay pa ako.Lumapit sa kinaroroonan ko si Aekim habang bitbit nito ang isang kulay brown na tray. Nakita kong nakalapag sa ibabaw ng tray ang isang puting tasa na umuusok pa. Kape. Langhap na langhap ko ang matapang na amoy kape ng dala nito. Ang bango. Sa tabi nito ay may puting platito na may lamang sandwich?"Inumin mo 'to." utos sa akin ni Aekim sabay lapag ng tray sa ibabaw ng kama ko. "Tapos ito." dugtong pa nito na ang tinutukoy nito ay ang aspirin tablet na nakalagay sa tabi nang platito na may lamang sandwich. "No." mahinang wika habang nakatingin sa tableta. "Dapat nga pabayaan
NAGLALAKAD-lakad ako sa daan habang busy sa kakukuha ng litrato. Lahat ng nakikita ko maganda. Magandang object, mukha ng tao, displays, at lugar. Hindi na maalis-alis ang malaking ngiti sa aking mga labi habang nakatingin sa nga bata ibata. Ang cute nila habang naglalakad sa daan. Ang liliit ng mga hakbang niya habang nakatingin sa mga paa nito. Their small legs were trying to walk and impressed their parents, sister and brother. I focus my camera in a baby like who had her hair tie as a bun in two. She's so cute. Wearing a floral maxi dress with her cute white shoes. She's smiling while looking at her cute legs before she takes a step. And then she will look at her brother beside her. Her cute, dark, and round eyes give her a smile. It melts me. Gosh! She's irresistible. "I do like babies. And I want four babies with Aekim. If God makes it happen." wala sa isip na wika ko habang nakangiti ng malaki habang nakatingin sa batang babae. Iniwas k
"Saan ka pupunta?" tanong sa akin ni Aekim ng makita akong nakabihis. Kakalabas lang nito mula sa banyo. "Gagala." sagot ko naman saka isinukbit ang maliit na na kulay black kong shoulder bag. "Ah okay. Enjoy." wika nito sabay kalkal ng dala nitong maleta saka kumuha din ng damit nito. "Nandito tayo sa Thailand para sa kaniya-kaniyang lakad hindi para mag-honeymoon." "I know. Kaya nga inagahan ko na ang gumayak para makagala na." "Don't wait for me tonight. I have a friend to meet." wika nito at alam ko naman na hindi kaibigan ang kikitain niya kundi ang kalaguyo niya. "I know. Remember, nabasa ko ang message niya." paalala ko dito. Hindi ko sadya na mabasa ang chat sa kaniya ni Leona kanina. At ang nakakainis pa ay talagang sinundan pa kami dito ng haliparot na iyon sa Thailand. Alam naman niya na kasal na kami ni Aekim pero nagsusumiksik parin. Hayst. Kainis! Kontrabida siya sa buhay ko."Sige, aalis na ako." sag
"Here's water, drink this." si Aekim sabay painom sa akin ng tubig na hawak nito. Agad ko naman kinuha ang baso sa kamay nito. Nakaramdam ako ng kaunting kaginhawaan ng dumaloy na sa lalamunan ko ang malamig na likido. Napahinga ako ng malalim bago tumingin kay Aekim at nagpasalamat. "Thanks." Kapag nasa harap namin si Nana, kunawari ay maalaga ito. Hindi na sumagot sa akin si Aekim, kinuha nito ang baso sa kamay ko at dinala inilapag ito sa bedside table ni Nana Lilia. "Nana, we need to go na po. Dumaan lang talaga kami dito sa iyo para pagpaalam. Tutulak na kami ni Valentina papunta ng Thailand.""S-sige. Mag-ingat kayong dalawa doon. Lagi ninyong bantayan ang isa't-isa, dayo lang kayo doon." bilin ni Nana Lilia sa amin saka hinawakan ang aming kamay ni Aekim at pinaghugpong. "Dalhin ninyo ang basbas ko kahit saan kayo pumunta. Magmahalan kayong dalawa." si Nana Lilia. Dahil sa sinabi ni Nana bigla nama