CHAPTER 15

NANG dahil sa pangyayaring iyon sa pagitan nila ni Evan ay iniiwasan na niya ito. Kapag nakikita niya itong nasa labas ng bangkong pinagtatrabahuan niya tuwing uwian na ay nagtatago siya at hindi nagpapakita rito. Tuwing nasa labas naman ito ng bahay niya ay nagkukunwari siyang wala roon. She doesn't want to see him again. Sapagkat sa tuwing nangyayari iyon ay palagi lamang siyang nasasaktan. It would be better off without him. It would be better for them to part ways. That should be the best thing to do, the right thing to do.

Ngunit sadya yatang mapaglaro ang tadhana, sapagkat nang sumapit ang araw na isinumpa na niya, ang araw na ayaw na ayaw na niyang dumating pa, ang araw na nagpapa-alala sa kaniyang mapait na nakaraan—ang kaniyang kaarawan ay nagpakita ang binata sa kaniya.

"What brought you here?" kunot-noong tanong niya rito.

Evan smiled at her, then kissed her on the cheeks na ikinagulat niya. "Happy twenty-seventh birthday, Carl," he greeted, sak