Share
Chapter 21
Related chapters
When Were 15 Chapter 22
Chapter 22Kahit saklot ng takot ay pumunta pa rin si Marion sa bahay ng Lola niya nang makapasok si Shin sa eskwelahan. Umabsent na lang muna siya dahil tingin niya hindi rin siya makakapagconcentrate sa klase dahil sa nangyari sa kanya.Umaasa siyang kapag nagmakaawa siya dito ay baka sakaling tanggapin siya nito ulit. Umaasa siyang hindi siya matitiis nito kahit na napakalaki ng kasalanan niya. Tingin niya sasadyain ng mag-inang Shiela at Chelsea na pahirapan siya.Napabuga siya ng hangin nang makarating siya sa tapat ng pintuan nila. Marahan siyang kumatok."Lola...Lola...Si Marion po ito, Lola, kailangan ko po kayong makausap," sabi niya kahit na hindi niya alam kung pagbubuksan ba siya nito.Nagsimula na namang mangilid ang mga luha niya. Gustong-gusto na niya talagang bumalik dito. Mahal niya si Shin pero ayaw naman niyang palagi itong napapagalitan dahil sa kanya. Nakailang katok siya bago bumukas ang pintuan."Lola!" kahit hilam na siya sa luha ay nagliwanag ang mukha niya
When Were 15 Chapter 23
Chapter 23"Ma! Tara na kasi! Hayaan niyo na 'yang si Shin, kasama na naman yun nina Grant! Bibili lang ng gift!" dinig niyang maktol ni Chelsea mula sa sala."Pero nakakahiya sa Tito mo, kung hindi tayo kumpletong pupunta doon," katwiran ni Shiela na tulad ni Chelsea ay magarbo din ang suot.May dadaluhang party ang mga ito. Tito ni Shin, ang kasalukuyang Mayor ng bayang iyon."Mas nakakahiya kapag late tayong pumunta, come on sabi naman niya susunod na lang sila nina Grant," ani Chelsea."All right! All right! Sige na tayo na," pagsuko ni Vin at tumayo na mula sa sofa."Yey!"Tinawag silang tatlong kasambahay ni Shiela bago ito lumabas ng pintuan."Make sure to lock all the door when we leave, wag kayong magpapapasok ng kung sinu-sino." bilin nito."Yes Ma'am," sabay-sabay na sagot nila."K," iyon lang at lumabas na ito. Nang umandar na paalis ang sasakyan palabas ng bahay ay siya na ang nagsara ng gate."O Marion, ikaw na ang magsara ng mga ilaw at ipapasok ko pa iyong mga platong
When Were 15 Chapter 24
Chapter 24Kaagad silang sumampa sa kama matapos matanggal lahat ng kasuotan nila ni Shin. Pumatong agad ito sa kanya habang mapusok silang naghahalikan."I miss you..." anas nito habang gumagapang ang mainit na dila at bibig nito sa balat niya.She almost shivered in anticipation lalo na nang sundan ng palad nito ang paggapang ng mga labi nito.Napasinghap siya nang sapuhin ng palad nito ang dibdib niya na tila mas lumaki magmula nang magdalantao siya.Nang isubo nito iyon ay naiarko niya ang katawan."I-I miss you too Shin..." daing niya habang hinahaplos ang likuran at ulo nito.Ngayon lang ulit sila nagkalapit ng ganito. Magkasama nga kasi sila sa bahay pero hindi naman sila nagkakasabay na kumain dahil ayaw ng Mommy nito. Hindi rin ito pinapayagan na lumapit sa kanya kaya para silang mga nakakawalang kabayo sa kural ngayong silang dalawa lang sa silid nito.Bumaba ang labi nito sa sikmura niya, sa puson at tinudyo pa nito ng dila ang pusod niya.Pinaghiwalay niya agad ang mga hit
When Were 15 Chapter 25
Chapter 25"So pa'no 'yan? Hindi ka na talaga makakaenroll next pasukan?" ani Nancy habang nagpapaclearance sila. Malapit na ang bakasiyon."Oo, medyo lumalaki na nga itong tiyan ko, kaya sa mga susunod na buwan halatang-halata na 'to, nagsinungaling pa ko sa Principal na hindi ako buntis kaya hindi talaga nila dapat ako makita na buntis, otherwise baka mapahamak din si Shin at makick out.""Sayang girl, Senior ka na rin sana next year," nasa mukha talaga nito ang panghihinayang."Hayaan mo na, tanga kasi ako, eh. Saka si Lola ayaw na rin talaga ako tanggapin, sino'ng susuporta sa pag-aaral ko? Kahit naman scholar ako, hindi naman nun covered ang araw-araw kong gastusin. Kaya titigil na lang talaga ko," kibit-balikat na sagot niya.Sa totoo lang iniyakan na niya at pilit na niyang tinanggap na titigil talaga siya sa pag-aaral. "Mamimiss kita," ungot nito at kumapit sa braso niya."Sira, pwede pa rin naman tayong magkita 'no.""Oo nga, pero iba pa rin kapag araw-araw kang present sa l
When Were 15 Chapter 26
Chapter 26Kagaya ng usapan nila ni Shin, nang makatulog na ang mga kasamahan niya sa quarters ay maingat na bumangon si Marion. Naghihilik pa si Aling Guding at si Nana Sela ay halatang malalim din ang tulog. Maingat siyang bumaba ng double deck. Lumabas siya ng silid at hindi na nag-abalang buksan ang mga patay na ilaw dahil kabisado na rin naman niya ang bahay.Wala na ring tao sa paligid kaya dali-dali siyang umakyat ng hagdanan papunta sa kwarto ni Shin."Ang tagal mo naman," ani Shin na palabas na rin ng kwarto nito dahil naiinip na ito sa paghihintay sa kanya.Hinila na siya nito papasok ng kwarto nito at mabilis na inilock iyon."Eh kasi ang tagal nilang matulog," paliwanag niya."Nevermind," nakangiting sabi nito at siniil na siya ng halik sa labi.Napapikit siya at napayakap na dito ng hapitin siya nito sa bewang.Mabilis silang nagtanggal ng mga saplot at sumampa sa kama."Ohhh...Shin!" halinghing niya nang kubabawan siya nito at angkinin.Sumubsob ito sa dibdib niya at is
When Were 15 Chapter 27
Chapter 27Tuwang-tuwa si Marion habang nasa harapan ng salamin. Suot-suot na niya ang bigay ni Shin. Inilugay na lang niya mahabang buhok pero naka-one sided ang style niya. Naglagay rin siya ng kaunting foundation sa mukha at lip balm.Ngayon ang kaarawan ni Chelsea at halo ang kaba at excitement niya. Napatitig siya sa regalong hawak. Sana ay magustuhan nito iyon at maging okay na sila. Napatingin siya sa labas ng bintana. Medyo marami na ang tao sa ibaba. Alas-otso ang simula ng party at handa na ang mga lamesang nilatagan ng kulay pink na table cloth nasa garden nakapwesto. Karamihan sa mga bisita ay mga de kotse. Maliwanag na maliwanag din sa buong kabahayan ng mga Dela Vega.Kanina habang tumutulong siya sa pag-aarrange ng mga tables ay nakita niya ang iba nilang schoolmates. Mabuti na nga lang at hindi siya napupuna ng mga iyon. Ngayong maayos na ang kasuotan niya ay pwede na siyang magpakita sa mga ito ng walang inaalalang idadahilan kung bakit siya nakamaid's uniform at nag
When Were 15 Chapter 28
Chapter 28Masama ang loob na nagpalit si Marion ng damit. Tama rin naman si Chelsea at Jerra, ambisyosa siya. Mahirap. Walang karapatang magsuot ng magagarang damit. Ito ang tama para sa kanya, damit ng isang katulong. Utusan. Pinahid niya ang luha sa mga mata. Bakit kasi ang hirap maging mahirap?Tipong kapag wala kang pera hindi ka pwedeng maging masaya.Kaysa magmukmok dahil sa mga natamong insulto mula sa dalawa ay lumabas na lang siya ng silid. Gagawin na lang niya ang trabaho niya.Napailing siya. Trabahong walang sweldo. Mabuti pa sina Nana Sela at Aling Guring may tinatanggap na sahod kada buwan. Pero siya? Wala. Pagkain at bubong na masisilungan lang ang meron siya. Pero hindi siya pwedeng magreklamo. Wala naman na siyang ibang mapupuntahan, eh. Napilitan lang ang mga itong tanggapin siya kaya kailangan niya talagang magtiis.Nang lumabas siya ay marami ng tao."Uy Marion!" kaway nina Alexis at Clark nang makita niya ang mga ito na kausap sina Chelsea at barkada.Tumango l
When Were 15 Chapter 29
Chapter 29Mabilis ang mga pangyayari, inambush ang birthday party ni Chelsea. Nagsipagtakbuhan ang mga tao dahil ilang kalalakihan ang bigla na lang namasok sa naturang okasiyon."Marion! Get up! Come on!" sinambilat siya ni Grant sa braso para itayo dahil nanginginig ang mga tuhod niya sa takot."A-Ano'ng nangyayari?" kumikinig ang tinig na tanong niya."I don't know, but first we must hide in a safe place," determinadong saad nito."S-Si Shin! Si Shin!" naaalala niyang sabihin dahil natatakot siyang baka kung napaano na ito."We'll find him later. Baka mapahamak pa tayo. Let's wait for the authorities to come," bakas din sa mga mata nito ang pagkabigla.Hindi rin naman nagtagal at dumating ang mga awtoridad, iyon nga lang ay wala na ang mga nanggulo. Ilan ang tinamaan. Tulad ni Chelsea na nasapul sa balikat at si Shin ay sa bandang tiyan. Safe naman ang ina ng mga ito, pero ang ikinabigla ng lahat ay dead on arrival nang isugod sa ospital si Vin. Ang sabi ay sinalo nito ang bala pa
Latest chapter
