Share

Chapter 4

Author: Aceisargus
last update Last Updated: 2024-11-14 14:31:13

PINAKIRAMDAMAN NI CRASSUS ang dalaga kung tama ba ang hula niya. Naisip niya kasi na baka may motibo nga ito nang matulog siya sa hotel.

Hindi niya pa rin maalala kung paanong napunta sa kwarto niya ang cellphone nito. Sinadya niya pang sumakay ng bus para sana komprontahin ito. Pero nang makita niya ang puyat nitong mukha ay umurong ang kanyang bayag.

Hindi naman siya masamang tao para hindi maawa rito. Kaya pinalabas niyang napulot lang niya ang cellphone nito.

Nang pasimple nitong tinanggihan ang kanyang alok ay namangha siya. Of course, she will regret it in the future, pero bago niya magawa iyon ay sisiguraduhin niyang mapapahamak ito. Sisiguraduhin niyang pagsisihan nito ang ginawa nitong panloloko sa kanya.

Hindi na bago sa kanya ang ganitong taktika. Talamak na ang ganitong pamamaraan sa mga babaeng nakasalamuha niya. Hindi na rin bago sa kanya ang ‘playing hard to get’. Sa dinami – dami ba namang mga babae na nagkadarapa sa kanya ay halos araw – araw na siyang nakaharap sa ganitong senaryo.

Pero hindi siya magpapatangay rito. Ayaw niya ng kahihiyan at mas lalong ayaw niya ng gulo.

“Okay, then you can go.” He drove her away in a cold – tone.

Bumalik sa opisina si Raine. Napaisip ang dalaga. Ba’t parang nahimigan niya sa tono nito ang panlalamig? Pero hindi naman ito mukhang galit kanina. Pero nakita niyang tumaas ang kilay nito. Hindi nga lang niya matumbok kung ano ang dahilan nito.

‘Pero hindi ko na dapat isipin ang alok nito. Tinanggihan ko na siya kanina at hindi ko na iyon problema pa.’ Ani pa ni Raine sa kanyang isip.

Ang pinakamahalaga ngayon ay makapagtrabaho pa siya sa kompanya nito. Hindi pa siya nakahanap nang mas magandang treatment at offer kaya gusto niya munang mamalagi rito.

Sa kasagsagan ng kanyang pag – iisip, nakatanggap siya ng mensahe. Galing ito sa kanyang kapatid na lalaki.

Brother hu?: Ate, sabi ng doktor ay kailangan mo raw pumunta ng ospital mamayang alas kuwatro ng hapon.

Iyon ang nakasaad sa text nito.

Nalukot ang mukha ni Raine. Kaya nag – reply siya sa text nito.

‘May trabaho pa ako hanggang alas kuwatro.’

Saka niya iyon sinent. Huli na ng maisip ni Raine na walang kwenta pa na nag – text siya rito dahil pasado alas tres na nang hapon. Napabuntonghininga siya.

Napakamot siya sa kanyang ulo. Magaling siya sa kanyang trabaho. Katunayan nga ay parati siyang napupuri ng mga kanyang mga kasamahan. Kahit ang kanilang superior ay humahanga sa kanya.

Pero nitong nakaraan lang ay napapadalas ang paghingi niya ng leave. Kahit na undertime ang madalas sa ginagawa niya ay hindi pa rin magandang pakinggan dahil intern palang siya sa kompanyang ito. Ngayon na may importante siyang lakad ay nahihiya na tuloy siyang humingi ng pahintulot.

Paniguradong mapagsabihan siya ng kanilang Direktor.

Walang magagawa si Raine. Sinubukan niya pa rin, at kagaya nga ng inaasahan niya. Hindi ito naging madali.

“Sige, papayagan kitang umalis ngayon dahil magaling ka naman talaga sa iyong trabaho. Pero napapadalas na ito, Hija. Kung aalis ka, ano na namang ang isusulat ko sa record mo? Na magaling ka nga sa trabaho pero madalas kang umuwi ng maaga? Gusto mo ba iyon?” I thought you want to stay in the company?” Saad pa ng Direktor nila na si Ma’am Vien.

“Direk.” Panimula pa niya. “Oo, gusto ko ng magandang record at gusto ko pang magtrabaho sa kompanyang ito pero kasi …” Nagdadalawang – isip siyang magbigay ng dahilan. “A-ano p-po kasi, importante po itong lakad ko ngayon.”

Napabuntonghininga ito. Napahilot ito sa sentido nito.

“Babalik po ako mamaya para tapusin ang trabaho ko. Mag – oovertime po ako mamaya, Ma’am,” pagsegunda niya pa.

Hindi ito nagsalita. Mayamaya pa ay naglaro ang daliri nito sa ibabaw ng desk nito. Napangiwi siya nang marinig na naman niya itong bumuntonghininga.

“Okay, but just like you what you said. You have to do the overtime,” she said with a finality in her voice.

Nakahinga nang maluwag ang dalaga. Gusto niya pa sanang pumalakpak pero pinigilan niya ang kanyang sarili. Naalala niya kasi ang ugali nito.

Kinagat niya ang kanyang labi para mapigilan niya ang sarili mula sa pagngiti.

“Noted Ma’am, thank you.” Magiliw niyang ani sa kanilang Direktor. Tumayo siya. “Aalis na po ako. Maraming salamat po ulit.”

Tatalikod na sana siya nang pigilan siya nito. “Wait.”

Natigilan si Raine. Lumingon siya sa kanilang Direktor. “Yes, Ma’am?”

Her Director blinked. “ I hope you don’t mind but I want to ask. Saan ang punta mo ngayon? Just so know you, you’re putting me on a tight spot so better tell me. Baka magtanong ang mga kasama mo. Ayaw ko lang isipin nila na pinapaboran kita.”

Napatango siya. “Bibisitahin ko lang po ang Mama ko, Ma’am.”

Tumaas ang kilay nito. “Sa oras ng trabaho, bibisitahin mo? Hindi ba siya makapag – antay?”

She gulped. “My mom is in the hospital, Ma’am.”

Nakita niyang natigilan ito. Hindi pa ito makatingin sa kanya ng diretso. Mayamaya pa ay narinig niya itong tumikhim.

“You may go.”

“Yes, Ma’am,” she said in a respectful way.

Hindi na siya lumingon pa.

Ito ang isa mga dahilan kung bakit ayaw niyang mawalan ng trabaho. Nasa kabila ng pagiging graduating student niya ay pinili na niyang kumayod para magtrabaho.

Matagal ng nakahimlay sa ospital ang kanyang ina dahil sa isang malubhang sakit. Dalawang taon na itong nanirahan doon, at hanggang ngayon ay hindi pa rin ito nagigising.

“Ms. Villanueva, hija. I’m sorry but I have to say this. You have to pay your mother’s hospital bill. May dala ka bang pera ngayon?” Tanong pa ng Doktor ng mama niya nang maka – usap na siya nito sa ospital.

Dr. Anabel Riacrus is her mother’s old doctor. Simula nang matuklasan nila ang sakit ng kanyang ina ay isa na ito sa humawak ng kaso. Sa haba ng panahon na naging Doktor ito ng kanyang ina ay napalapit na ang kanyang loob dito.

At alam din nito nasa kanilang dalawa ng kanyang kapatid, siya ang nag – aasikaso sa kanilang ina. Alam din nito ang kanyang estado ngayon.

“H-hindi pa po.”

Napatungo ang dalaga. Paano at hindi na niya makayanan ang nararamdamang hiya.

“Then you have to do something. Alam mo ang patakaran ng ospital, Hija. If this will continue, they will have to take measures.”

“Opo.” Sabay tango ng paulit – ulit.

Napabuntonghininga ang Doktora. Tinapik nitong ang kanyang balikat. “I have to do my rounds. Maiwan na muna kita, Hija.”

“Sige po.”

Saka siya nito iniwan. Tinanaw niya ito ng tingin habang naglakakad ito ng palayo sa kanya.

Kinalikot ni Raine ang kanyang kuko. Napayuko siya. Parang gusto na namang sumungaw sa kanyang mata ang isang likido na ayaw niyang lumabas. Kaagad niya itong pinahid. Pinihit niya ang door knob ng kwarto.

Nabungaran ng dalaga ang kanyang ina na mahimbing pa rin sa pagtulog. Kagaya ng dati ay nakakabit pa rin sa ilong nito ang oxygen.

Pinilit niya pa ring ngumiti kahit na mabigat ang kanyang dibdib. Ayaw niyang humarap dito na malungkot siya.

Kinausap niya ang kanyang Ina. “Hi, Ma.” Nilagay niya sa upuan ang kanyang dalang bag. Lumapit siya rito. “Kamusta na po?” Sabay hawi ng buhok nitong nakatabing sa noo nito.

Mapait na ngumiti ang dalaga nang wala siya makuhang sagot dito.

Hindi naman talaga ganito ang buhay nila. Napakasaya nila kung tutuusin. Sila ang tipikong pamilya na kumakayod sa araw – araw pero hindi naman naghihikaos sa buhay.

Isang manager ang kanyang Ama sa isang construction site. Katulad ng ilan ay maayos ang takbo ng trabaho nito. Maayos ang sweldo, masayang kasama ang katrabaho. Bagamat minsan ay uuwi itong pagod at puyat, hindi ito nakalimot sa responsibilidad nito bilang 'Haligi ng kanilang Tahanan.'

Hanggang sa maaksidente ito sa pinagtrabhuan nito. Doon nagsimula ang dagok sa buhay nila.

Napapikit si Raine nang maalala niya ang mapait na nakaraan.

Anim na taon na ang nakararaan nang mangyari ang isang malagim na aksidente sa kanilang pamilya. Ayaw man niyang balikan pero napapadalas ang pag – alala niya sa nangyari sa kanyang Ama.

Aksidenteng nahulog ito sa pinagtrabuan nito. At hindi lamang ito basta – bastang nahulog.

Alam ng dalaga kung saan patungo ang kanyang nararamdaman. Kaya tumayo siya at nagtungo sa cr.

At doon niya binuhos ang lahat, ang lahat ng bigat sa kanyang dibdib na matagal na niyang inipon at ikinadena.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Wild Plan: CEO's Desire   Chapter 342

    Crassus entered the security code to access Raine's condo unit. Pagkatapos niyang itipa ang mga mumero ay kusang bumukas ang pinto. Tumabi siya para bigyan ng espasyo ang mag-ina para pumasok.Napaawang ang labi ni Roberta nang makita ang magandang condo. Napahawak siya sa kanyang dibdib sabay lingon kay Raine."Sa'yo to, nak?" Hindi makapaniwalang bulalas ni Roberta.Napakamot ng ulo si Raine. "Parang gano'n na Hindi Po."Kumunot Ang kanyang noo. Napatingin siya sa paligid. "Akala ko ba sa'yo to?""Yes, bigay ko po 'to sa kanya," sabat ni Crassus sa usapan. "Labas mu ako. Kakausapin ko lang iyong security."Tumango si Raine. "Sige," sagot niya. Tinanaw ng mag-ina si Crassus habang tinatahak into Ang daan palabas. Nakadungaw naman si Kien. Nang makalabas na si Crassus ay kaagad sumunod si Kien sa amo nito."Raine, magsabi ka nga."Napalingon si Raine sa kanyang Mama. "Po?""Talaga bang bigay niya iyong condo na ito? O baka naman nanghingi ka?"Mabilis na umiling si Raine. "Hindi Po n

  • Wild Plan: CEO's Desire   Chapter 341- Wrecked

    Biglang bumukas ang pinto. Iniluwa niyon si Dr. Riacrus kasama ang isang female nurse."Hi! Good morning!" Napaawang ang labi ni Dr. Riacrus. Napansin niya na kompleto ang anak ng kanyang kaibigan na pasyente niya rin."Wow! Is this a reunion? First time kung nakita na magkakasama kayo sa iisang kwarto!" masayang saad ni Dr. Riacrus. "At dahil diyan, totodohin ko na ang happiness ninyo."Nilapitan ni Dr. Riacrus si Roberta. Chineck niya ang vital signs ng pasyente. Gumamit din siya ng strethoscope para dinggin ang paghinga ni Roberta.Pagkatapos ay muli niyang hiningi ang medical chart na dala ng female nurse. Muli niyang binasa ang results ng mga lab nito. "Okay! Final result, makakalabas ka na, Roberta," masayang pahayag ni Dr. Riacrus. "Atlast! Makakauwi ka na!"Nagliwanag ang mukha ni Raine. Humigpit ang kamay niya sa paghawak sa braso ni Crassus. Kamuntik na siyang mapaiyak dahil sa saya.Sandaling napawi ang inis at galit ni Raine dahil sa balita. Natabunan ng good news ang kan

  • Wild Plan: CEO's Desire   Chapter 340- Bargaining with his Brother-in law

    Pagkatapos marinig ni Raine ang pahayag ni Athelios ay biglang tumaas ang dugo niya. Nagpagting ang tainga niya. Pinutol niya ang paghahawak kamay nila ni Crassus. Tagis bagang na tinitigan niya si Athelios.‎‎"Wala ka talagang modo eh no?" Napipikang wika ni Raine. "Natural lang na roon titira si Mama? Eh bahay niya iyon. Isa iyon sa mga binigay nina Lolo't-Lola. Tapos walang habas mo lang aangkinin?"‎‎Uminit ang ulo ni Raine. Pati ang kanyang kamay ay nangangatal dahil sa galit. Talagang sinasagad na nito ang pasensiya niya. ‎‎"Bakit? Natural lang na maging akin iyon. Ako ang anak na lalaki. Alangan naman na lalayas pa ako sa bahay na iyon. Ayaw ko naman tumira kasama si Mama. Paano na lang kung gusto kung iuwi sa bahay si Marie? Mapepermiso pa kami?"‎‎"At ano? Si Mama pa ang dapat mag-adjust sa kayabangan at kagaguhan mo?" inis na wika ni Raine. ‎‎"Raine," hinawakan ni Crassus ang braso ni Raine. ‎‎Pumiksi si Raine. Galit na tinitigan niya si Athelios. Dinuro niya pa ito

  • Wild Plan: CEO's Desire   Chapter 359- Arguing in front of their Mother

    Hindi nagpatinag si Crassus. Malamig niyang tinitigan si Athelios. Maraming beses na niya itong nakita at kahit kailan ay hindi siya natatakot sa presensiya nito. Nagising na ang Mama ni Raine, natural lang na magpakita ito. Pero base sa nakalap niya na impormasyon— madalang daw bumisita si Athelios noong na-comatose pa ang Mama nito. Dadaan lang daw ito sa hospital kapag nalalaman nito na pupunta si Raine. Ngayon na nandito na naman si Athelios. May kutob na siya kung ano ang pakay nito. Maaring gusto talaga nito makita ang Mama, pero sa tabas ng ugali ng kapatid ni Raine—hindi na mahirap hulaan na may iba pa itong sadya.At iyon ang iniisip ni Crassus. Tinitigan niya si Raine. Napansin niya na taimtim itong nakatitig sa Mama nito.Binalingan ni Raine si Athelios. "Mabuti naman at naisipan mong bumisita rito?""Tch! Walang nagsabi sa akin na gising na ang Mama. Kung alam ko lang, baka matagal na akong naging suki sa pagbibisita rito," sagot ni Athelios.Umangat ang gilid ng labi ni

  • Wild Plan: CEO's Desire   Chapter 358- Keep moving forward

    Naalimpungatan si Raine nang biglang may humaplos sa pisngi niya. Nalukot ang kanyang mukha. Nagdilat siya ng mata. Ang mukha ni Crassus na nakatunghay ang kanyang nabungaran.Nakasuot lang ito ng v-neck shirt at gray na pajama. Medyo magulo rin ang buhok nito."Hey," Crassus smiled faintly. "You're awake."Umungol si Raine. Pumikit ulit siya. Kinusot niya ang kanyang mata dahil naninibago pa siya. Biglang naalala ni Raine ang pag-uusap nila ni Crassus. Napabalikwas siya ng bangon. Inilibot niya ang kanyang paningin. "A-anong oras na?" Takang tanong ni Raine nang makitang nasa loob sila ng kwarto. Sinipat niya ang wall clock sa kwarto pero malabo iyon sa kanyang paningin."Past eleven in the morning," Crassus answered.Natigilan si Raine. Napayuko siya at hindi makatingin kay Crassus."Are you okay?" Umiling si Raine. "Hindi." Tinitigan niya si Crassus at tipid na ngumiti. "Pero..." Kinagat niya ang kanyang labi. "Naisip ko lang iyong nangyari."Napabuntonghininga si Crassus. Gina

  • Wild Plan: CEO's Desire   Chapter 357-The Agony of a Mother

    ‎"Raine, Raine, listen."‎‎Napatingin si Raine sa mga mata ni Crassus. Hinawakan nito ang magkabila niyang pisngi.‎‎"Listen," Crassus said. "I don't blame you—not even for a moment. I never did. All I want is for you to be okay. Maybe the baby it's really not meant for us. Baka hindi pa ito ang panahon para magkaanak tayo."‎‎Suminghot si Raine. Huminga siya ng malalim at muling umiyak. "P-pero Crassus." Humikbi siya. "Ang hirap tanggapin."‎‎Paanong nawala sa isang iglap ang anak nila? Pabaya ba talaga siya? Oo, wala pa talaga sa plano niya ang magkababy, pero kung may nabuo talaga, bakit hindi pa niya tatanggapin ang baby? Oo, magiging sagabal iyon sa mga plano pero hindi ibig sabihin niyon ay wala na talaga siya gusto.‎‎Mabilis na pinahid ni Crassus ang namumuong luha sa mga mata ni Raine. "Kaya sinabi ni Alessandro na kailangan mong magpatingin sa OB. Kasi nakunan ka," saad pa ni Crassus. Tumikhim siya. "Forgive me if I kept it as a secret. Alam ko kasi na magugulat ka. Nat

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status