Chapter 29

HINDI ko pa man din nauubos ang kinakain ay muli na namang naglagay ng pagkain sa harap ko si Faith.

“Freshly bake ‘yan,” aniya pa at mahinhin na hinawakan ang buhok.

“Tumigil-tigil ka sa kakapa-cute mo r’yan kung ayaw mong kalbohin kita," banta ni Felix sa kapatid.

Pero hindi siya pinansin ni Faith at nanatili ang atensiyon sa akin. “Sabihin mo lang sa ‘kin kung may kailangan ka.” Tapos ay umalis nang akmang babatukan ni Felix.

“Sa inyo na lang kaya tayo? Baka hindi ko matansiya ‘yung kapatid ko.”

“Dito na lang tayo, ayoko ro’n sa bahay.”

Agad kong napansin ang titig niya. Titig na nanunuot. “Nag-away na naman kayo?”

Buti sana kung iyon ang nangyari. Pero hindi!

Hindi kami nag-away! Ni hindi ko nga alam kung anong nangyayari?!

Bigla na lang hindi namamansin iyong si Caleb. Para akong may nakakahawang sakit na dapat iwasan. Ka