Chapter 41

UNTI-UNTI ay tila nagiging mapula ang tingin ko sa kanilang dalawa. Sumabay pa ang hindi maipaliwanag na kirot sa aking dibd*b.

Tapos wala pa sa kanilang dalawa ang gustong sumagot sa tanong ko. Ano ‘to? Manghuhula na lang ako?

“Ano? Walang sasagot?”

“Ahm, naligo lang ako kasi natalsikan ako ni Caleb ng ano niya,” ang sagot ng lalake sa akin.

Anong ‘ano’? ang tiutukoy niya? Ang ibig niya bang sabihin ay ang—?!

Hindi ko maiwasang mapanganga sa naiisip. May gano’n ng nangyayari sa kanila?!

“Wesley!” ang saway ni Caleb at pagkatapos ay hinila na ako palabas ng kwarto. “It’s not what you think, nagbibiro lang ‘yun.” Hinila niya ako hanggang sa makababa ng hagdan.

Nang makasalubong namin ang driver nila ay may inabot itong maliit na box. “Sir, naiwan po ni Sir Wesley sa kotse niyo.”

Halos sumabog ang utak ko nang makitang inabot ang